2014
Η καλύτερη εποχή να φυτέψετε ένα δέντρο
Ιανουαρίου 2014


Μήνυμα της Πρώτης Προεδρίας, Ιανουάριος 2014

Η καλύτερη εποχή να φυτέψετε ένα δέντρο

Πρόεδρος Ντίτερ Ούχτντορφ

Στην αρχαία Ρώμη, ο Ιανός ήταν ο θεός των ενάρξεων. Συχνά απεικονιζόταν με δύο πρόσωπα—το ένα να κοιτάζει πίσω στο παρελθόν, το άλλο να κοιτάζει εμπρός στο μέλλον. Μερικές γλώσσες έχουν ονομάσει τον μήνα Ιανουάριο προς τιμήν του, επειδή η έναρξη του έτους είναι μια εποχή τόσο συλλογισμού όσο και σχεδιασμού.

Χιλιάδες χρόνια μετά, πολλοί πολιτισμοί ανά τον κόσμο συνεχίζουν την παράδοση να παίρνουν αποφάσεις για το νέο έτος. Βέβαια, είναι εύκολο να παίρνουμε αποφάσεις—το να τις τηρούμε είναι κάτι το διαφορετικό.

Ένας άνδρας, ο οποίος είχε ετοιμάσει μια μεγάλη λίστα με αποφάσεις για το νέο έτος αισθανόταν πολύ καλά με την πρόοδό του. Σκέφτηκε: «Μέχρι στιγμής έχω ακολουθήσει τη δίαιτα, δεν έχω χάσει την υπομονή μου, έχω διατηρήσει τον προϋπολογισμό μου και δεν έχω παραπονεθεί ούτε μια φορά για τον σκύλο του γείτονα. Αλλά σήμερα είναι 2 Ιανουαρίου, μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι και ήλθε η ώρα να σηκωθώ. Θα χρειαστεί ένα θαύμα για να κρατήσω τη θέση μου».

Ξαναρχίζοντας

Υπάρχει κάτι απίστευτα ελπιδοφόρο σε μια νέα αρχή. Υποθέτω κάποια στιγμή όλοι έχουμε επιθυμήσει να ξαναρχίσουμε από το μηδέν.

Μου αρέσει πολύ να παίρνω ένα νέο υπολογιστή, με καθαρό σκληρό δίσκο. Για ένα διάστημα δουλεύει τέλεια. Αλλά καθώς περνούν οι ημέρες και οι εβδομάδες και εγκαθίστανται όλο και περισσότερα προγράμματα (ορισμένα εσκεμμένα, ορισμένα όχι και τόσο εσκεμμένα), τελικά ο υπολογιστής αρχίζει να κολλά και πράγματα τα οποία έκανε γρήγορα και αποτελεσματικά, γίνονται πλέον αργά. Μερικές φορές δεν δουλεύει καθόλου. Ακόμα και το να ξεκινήσει μπορεί να γίνει αγγαρεία καθώς ο σκληρός δίσκος φορτώνεται με περιττά δεδομένα και άχρηστες λειτουργίες. Υπάρχουν φορές που η μόνη λύση είναι να μορφοποιήσουμε εκ νέου τον υπολογιστή και να ξαναρχίσουμε.

Τα ανθρώπινα όντα μπορούν παρομοίως να γεμίζουν με φόβους, αμφιβολίες και επαχθές αίσθημα ενοχής. Τα λάθη που έχουμε κάνει (εσκεμμένα και μη εσκεμμένα) μπορεί να μας βαραίνουν μέχρι του σημείου να φαίνεται δύσκολο να κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να γίνει.

Σε περίπτωση αμαρτίας, υπάρχει μια καταπληκτική διαδικασία μορφοποίησης εκ νέου, η οποία ονομάζεται μετάνοια και μας επιτρέπει να καθαρίσουμε τον εσωτερικό σκληρό δίσκο μας από το συσσωρευμένο βάρος της καρδιάς μας. Το Ευαγγέλιο, μέσω της θαυματουργής και ευσπλαχνικής εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, μας δείχνει τον τρόπο να καθαρίσουμε την ψυχή μας από την κηλίδα της αμαρτίας και να ξαναγίνουμε καινούργιοι, αγνοί και τόσο αθώοι όσο ένα παιδί.

Αλλά, μερικές φορές κάποια πράγματα μας καθυστερούν και μας εμποδίζουν, προκαλώντας αντιπαραγωγικές σκέψεις και πράξεις, που μας δυσκολεύουν να ξεκινήσουμε.

Φανερώνοντας τον καλύτερο εαυτό μας

Το να θέτουμε στόχους είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια. Γνωρίζουμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει στόχους, επειδή μας έχει πει ότι το έργο και η δόξα Του είναι «να πραγματοποιήσ[ει] την αθανασία και την αιώνια ζωή τού ανθρώπου» (Μωυσή 1:39).

Οι προσωπικοί μας στόχοι μπορούν να φανερώσουν τον καλύτερο εαυτό μας. Ωστόσο, ένα από τα πράγματα που εκτροχιάζει τις προσπάθειές μας στο να πάρουμε και να τηρήσουμε αποφάσεις, είναι η αναβλητικότητα. Μερικές φορές καθυστερούμε να ξεκινήσουμε, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή—την πρώτη ημέρα του νέου έτους, την αρχή του καλοκαιριού, όταν κληθούμε ως επίσκοπος ή πρόεδρος της Ανακουφιστικής Εταιρείας, όταν τα παιδιά ξεκινήσουν το σχολείο, όταν βγούμε στη σύνταξη.

Δεν χρειάζεστε πρόσκληση για να ξεκινήσετε δράση προς τους ενάρετους στόχους σας. Δεν χρειάζεται να περιμένετε άδεια για να γίνεται ο άνθρωπος, ο οποίος σχεδιαστήκατε να γίνετε. Δεν χρειάζεται να περιμένετε να προσκληθείτε για να υπηρετήσετε στην Εκκλησία.

Μερικές φορές σπαταλάμε χρόνια της ζωής μας περιμένοντας να μας επιλέξουν (βλέπε Δ&Δ 121:34–36). Αλλά αυτή είναι μία ψευδής υπόθεση. Έχετε ήδη επιλεγεί!

Υπήρξαν φορές στη ζωή μου που ξενύχτησα αντιμετωπίζοντας διάφορα θέματα, ανησυχίες ή προσωπικές στενοχώριες. Όμως ανεξάρτητα από το πόσο σκοτεινή είναι η νύχτα, πάντα ενθαρρύνομαι από αυτή τη σκέψη: το πρωί ο ήλιος θα ανατείλει.

Με κάθε καινούργια ημέρα, μια καινούργια αυγή χαράζει—όχι μόνο για τη γη αλλά επίσης για εμάς. Και με μια καινούργια ημέρα έρχεται μια καινούργια αρχή—μια ευκαιρία για να ξεκινήσουμε εκ νέου.

Αλλά τι θα γίνει αν αποτύχουμε;

Μερικές φορές αυτό που μας σταματά είναι ο φόβος. Μπορεί να φοβόμαστε ότι θα αποτύχουμε, ότι θα πετύχουμε, ότι θα ντροπιαστούμε, ότι η επιτυχία θα μας αλλάξει ή ότι θα αλλάξει τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Και έτσι περιμένουμε. Ή εγκαταλείπουμε τις προσπάθειές μας.

Κάτι άλλο που πρέπει να θυμόμαστε, όταν θέτουμε στόχους είναι το εξής: Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αποτύχουμε—τουλάχιστον στο προσεχές μέλλον. Αντί λοιπόν να αποθαρρυνόμαστε, μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη, επειδή αυτή η γνώση απομακρύνει την πίεση του να είμαστε τέλειοι αυτή τη στιγμή. Αναγνωρίζει από την αρχή ότι σε κάποια στιγμή ή σε κάποια άλλη μπορεί να υστερήσουμε. Γνωρίζοντάς το από την αρχή, μειώνεται πολύ η έκπληξη και η απογοήτευση της αποτυχίας.

Όταν προσεγγίζουμε τους στόχους μας με αυτόν τον τρόπο, η αποτυχία δεν χρειάζεται να μας περιορίσει. Να θυμάστε, ακόμα και αν αποτύχουμε να φτάσουμε στον απόλυτο, επιθυμητό προορισμό αμέσως, θα έχουμε κάνει κάποια πρόοδο στον δρόμο που θα μας οδηγήσει εκεί.

Και αυτό έχει σημασία—σημαίνει πολλά.

Ακόμα και αν δεν φτάσουμε στη γραμμή τερματισμού μας, μόνο συνεχίζοντας το ταξίδι θα μας κάνει καλύτερους απ’ ό,τι ήμασταν πριν.

Η καλύτερη στιγμή να ξεκινήσουμε είναι τώρα

Μια παλιά παροιμία λέει: «Η καλύτερη στιγμή να φυτέψουμε ένα δέντρο είναι πριν από 20 χρόνια. Η δεύτερη καλύτερη στιγμή είναι τώρα».

Υπάρχει κάτι καταπληκτικό και ελπιδοφόρο στη λέξη τώρα. Υπάρχει κάτι ενισχυτικό σχετικά με το γεγονός ότι αν διαλέξουμε να αποφασίσουμε τώρα, μπορούμε να προχωρήσουμε αυτή τη στιγμή.

Τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να ξεκινήσουμε να γίνουμε τα άτομα που θέλουμε να γίνουμε τελικώς—όχι μόνο σε 20 χρόνια από τώρα αλλά επίσης για όλη την αιωνιότητα.

Διδασκαλία από αυτό το μήνυμα

Ο Πρόεδρος Ούχτντορφ εξήγησε ότι όταν αποτυγχάνουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας, «μπορούμε να ενδυναμωθούμε. …Ακόμα και αν δεν φτάσουμε στη γραμμή τερματισμού μας, μόνο συνεχίζοντας το ταξίδι θα μας κάνει καλύτερους απ’ ό,τι ήμασταν πριν». Ρωτήστε τα μέλη της οικογένειας να μοιραστούν εμπειρίες, στις οποίες έμαθαν περισσότερα από τη διαδικασία παρά από το αποτέλεσμα, όπως η αποφοίτηση από το σχολείο ή η απονομή ενός βραβείου.