Przesłanie dla odwiedzin domowych
Boska misja Jezusa Chrystusa: Zbawiciel i Odkupiciel
Przestudiujcie z modlitwą to przesłanie i zastanówcie się nad fragmentem, którym chcecie się podzielić. W jaki sposób zrozumienie życia i misji Zbawiciela przyczyni się do wzrostu waszej wiary w Niego i pobłogosławi osoby, nad którymi macie pieczę poprzez odwiedziny domowe? Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź stronę reliefsociety.lds.org.
„Najważniejszym spośród tytułów opisujących Jezusa Chrystusa jest Odkupiciel — powiedział Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów. — Odkupić oznacza spłacić zobowiązanie lub dług. Odkupić może również oznaczać uratować lub uwolnić poprzez zapłacenie okupu. Każde z tych znaczeń sugeruje inny aspekt wielkiego Odkupienia, którego Jezus Chrystus dokonał poprzez Swoje Zadośćuczynienie, na które — zgodnie ze słownikową definicją — składa się ‚uwolnienie od grzechu i towarzyszącej mu kary, na przykład w formie ofiary złożonej za grzesznika’”1.
Linda K. Burton, generalna prezydent Stowarzyszenia Pomocy, powiedziała: „Ojciec w Niebie […] posłał Swego Jednorodzonego doskonałego Syna, aby cierpiał za nasze grzechy, aby poniósł nasz ból i wszystko, co zdaje się nam niesprawiedliwe w naszym własnym życiu.
Pewna kobieta, która przeżyła wiele lat prób i cierpień, powiedziała przez łzy: ‘Zdałam sobie sprawę, że jestem, jak stary dwudziestodolarowy banknot — zmięty, podarty, brudny, wytarty i zniszczony. Ale… nadal jestem warta całe 20 dolarów’. Ta kobieta wie, że […] w oczach [Boga] jest warta tyle, że posłał On Swego Syna, aby za nią zadośćuczynił, za nią osobiście. Każda siostra w Kościele powinna wiedzieć to samo, co wie ta kobieta”2.
Z pism świętych
Z naszej historii
Nowy Testament zawiera wiele historii kobiet, które pokładały wiarę w Jezusie Chrystusie, poznawały Jego nauki, żyły zgodnie z nimi oraz dawały świadectwo o Jego służbie, cudach i majestacie.
Kobiecie przy studni Jezus powiedział:
„Kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu.
Rzecze do niego niewiasta: Panie, daj mi tej wody, abym nie pragnęła. […].
Wiem, że przyjdzie Mesjasz (to znaczy Chrystus); gdy On przyjdzie, wszystko nam oznajmi.
Rzekł jej Jezus: Ja, który mówię z tobą, jestem nim”.
Następnie niewiasta „pozostawiła swój dzban” i złożyła o Nim świadectwo w mieście. (Zob. Ew. Jana 4:6–30).