A jeśli oko wasze będzie zwrócone tylko na Moją chwałę
Katherine Nelson mieszka w Utah w USA. Heidi McConkie mieszka w Delaware w USA.
W jaki sposób nasz skromny język, zachowanie i wygląd pomagają nam emanować światłem i wychwalać Boga?
Podczas Narady w Niebie w życiu przedziemskim, gdy Jezus Chrystus wyraził zgodę na to, by zostać naszym Zbawicielem, powiedział do Ojca: „Niech się stanie według Twojej woli i niech chwała będzie Twoja na zawsze” (Mojżesz 4:2).
Pan zawsze był przykładem oddawania chwały Ojcu. W czasie Swojej ziemskiej posługi nigdy nie zwracał uwagi na Siebie, ale raczej wskazywał Swoim naśladowcom Ojca, mówiąc: „Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał” (Ew. Jana 12:44). W Swoim nastawieniu, wyglądzie, słowach i czynach Zbawiciel uczył nas, jak ważna jest skromność.
Młodzi dorośli wymienieni w tym artykule, w swoim dążeniu do naśladowania Zbawiciela zastanawiają się nad wewnętrznymi i zewnętrznymi oznakami skromności i mówią o tym, w jaki sposób ich zobowiązanie, by chwalić Boga, ukształtowało ich charakter i wpływało na ich postępowanie.
Chwal Boga i emanuj światłem
Lepiej rozumiemy rolę skromności w wychwalaniu Boga, gdy rozumiemy, czym ona tak naprawdę jest. W książce Oddani wierze znajdujemy wyjaśnienie: „Skromność to pokora i przyzwoitość w ubiorze, wyglądzie, języku i zachowaniu. Jeśli jesteś skromny, nie przyciągasz niezasłużonej uwagi. Raczej ‘[wysławiasz] tedy Boga w ciele [swoim]’ (I List do Koryntian 6:20)”1.
Gdy uczymy się być skromni jak Zbawiciel, zapraszamy Ducha do naszego życia, dzięki czemu wypełnia się obietnica: „Jeżeli oko wasze będzie zwrócone tylko na [Bożą] chwałę, całe wasze ciała będą wypełnione światłem” (NiP 88:67). Gdy będziecie czytać o tym, jak inni młodzi dorośli rozumieją skromność, możecie zastanowić się nad tym, jak wzmocnić wasze własne duchowe światło, dokonując poprawek w waszym wewnętrznym zobowiązaniu do zewnętrznego wyrażania skromności.
Niech wasz język i zachowanie będą skromne
„Twe słowa i uczynki mogą mieć ogromny wpływ na ciebie i innych. Wyrażaj się w czysty, pozytywny i wzniosły sposób, a twe uczynki niech przynoszą szczęście osobom cię otaczającym. Wysiłki zmierzające do bycia skromnym w słowach i uczynkach doprowadzą do większego przewodnictwa i pociechy od Ducha Świętego”2.
Dar’ja Sergiejewna Szwydko z Wołgogradu w Rosji wyjaśnia, że nasza mowa jest skromna, gdy traktujemy innych z szacunkiem i wyrażamy się „łagodnym głosem, spokojnie dając wyraz naszym myślom bez szorstkich czy nieodpowiednich słów”. Skromny język jest daleki od plotkowania, drwin, wyśmiewania i sarkazmu. Nigdy nie umniejsza innych ani nie wyolbrzymia ego. Po prostu okazuje uprzejmość wszystkim dzieciom Ojca Niebieskiego i dostrzega ich boską naturę.
Nasza mowa powinna także wyrażać szacunek do Boskiej Trójcy: „Unikaj wulgarnego języka i swobodnego, niewłaściwego wypowiadania imienia Pańskiego, które jest tak powszechne na świecie. […] Lekceważąca natura takiego języka i zachowania osłabia [naszą] zdolność do otrzymywania cichych podszeptów Ducha Świętego”3.
Nieskromna mowa, taka jak plotkowanie czy wyśmiewanie innych może zniszczyć związki międzyludzkie, a skromność w wyrażaniu się pielęgnuje głębsze zobowiązanie przed Bogiem i, zdaniem Kelly Prue z Utah, „wzmaga naszą zdolność do budowania pozytywnych relacji z innymi. Nasza skromna mowa pomaga nam uwydatnić w innych to, co najlepsze”.
Skromność słów i skromność zachowania idą ze sobą w parze. „Ważne, by być skromnym w mowie i zachowaniu, bo to pokazuje, kim jesteś i co ma dla ciebie wartość” — mówi Mike Olsen z Utah. Ludzie zauważą, gdy słowa i czyny nie będą ze sobą współgrać. Nasze słowa, które podnoszą innych na duchu i chwalą Boga, powinny być poparte takimiż uczynkami. Poprzez akty służby i uprzejmość pokazujemy, że nasze zobowiązanie do wspierania innych i oddawania czci Bogu jest głębsze niż tylko słowa. Nasz przykład postawy ucznia w słowach i czynach może przyczynić się do czegoś dobrego.
„Naprawdę doceniam skromność w zachowaniu i w mowie — mówi Carrie Carlson z Kolorado w USA. — Jest coś słodkiego w osobie, która jest pokorna i nie robi niczego po to, by przyciągać uwagę. Osoby, które wyrażają się skromnie, stają się pełnymi mocy naczyniami w rękach Boga”.
Niech wasz sposób ubierania się i wyglądu będzie skromny
„Dzięki skromnemu [ubiorowi] pokazujemy to, co w nas najlepsze, bo skupiamy się na duchowych, a nie cielesnych aspektach nas samych” — mówi Paul Cave z Utah. Gdy skromnie się ubieramy, zachęcamy innych do poznania i oceny naszej osobowości i charakteru, a nie tego, jak wyglądamy.
To, jak się ubieramy, nie tylko daje sygnał innym, jak powinni nas traktować, ale też rzutuje na to, jak postrzegamy i traktujemy siebie samych. „Ewangelia uczy nas, że nasze ciało jest darem od Boga — mówi Luis Da Cruz Junior z Brazylii. — Dzięki naszym ciałom rozwijamy się i stajemy się podobni do Ojca. Dlatego ważne jest, by ubierać się skromnie. Gdy ubieramy się skromnie, pokazujemy Bogu i innym ludziom, że szanujemy ten dar i innych”4.
Carrie wyjaśnia: „Nieskromne ubiory służą pokazywaniu ciała jako czegoś fizycznego, oddzielonego od ducha, który przecież posiada osobowość i charakter. Skromność, mimo że czasem kosztowała mnie więcej pieniędzy i zdecydowanie więcej czasu, pomogła mi nauczyć się, że moje ciało jest naczyniem cennego ducha z boskim potencjałem i przeznaczeniem, zrodzonego i wychowanego przez Niebiańskich Rodziców. Ono zasługuje na znacznie więcej troski i szacunku, niż świat może zaoferować”.
Leksykon Oddani wierze naucza: „Poza unikaniem skąpych strojów powinieneś unikać wszelkiej ekstrawagancji w stroju, wyglądzie i fryzurach. Niech twój ubiór, wygląd i sposób bycia zawsze będą schludne i czyste. Niech nigdy nie będą niechlujne czy w niewłaściwy sposób swobodne”5. Poprzez sposób, w jaki odziewamy i prezentujemy siebie, okazujemy nasz szacunek względem Boga, nas samych i innych ludzi.
Zobowiążcie się do stałości
Poprzez stałość w stosowaniu się do ewangelicznych norm skromności okazujemy nasze zobowiązanie, by przestrzegać przykazań Pana zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jest to wygodne.
Zasady ewangelii zawsze prowadzą do zobowiązania, że będziemy podążać za prawdą. Anthony Roberts z Utah mówi: „Skromność to stan umysłu, pragnienie, by iść przez życie, rozumiejąc ewangelię i plan zbawienia”. Gdy zagłębiamy się w ewangelii, nasze nawrócenie może się pogłębiać i wzniecać naszą chęć, by żyć zasadami ewangelii.
Zrozumcie waszą boską naturę
Stałe praktykowanie skromności pomaga nam zrozumieć i doceniać nasze szlachetne pochodzenie, a wiedza o naszej duchowej naturze może inspirować nas do tego, byśmy byli skromniejsi. Raffaella Ferrini z Florencji we Włoszech mówi: „Skromność błogosławi moje życie, ponieważ pomaga mi czuć się jak wyjątkowa córka mojego Ojca w Niebie, a ta wiedza sprawia z kolei, że chcę być skromna”.
Gdy pozwalamy światu definiować naszą tożsamość, możemy zniszczyć nasze poczucie własnej wartości. Julianna Auna z Utah opisuje swoje doświadczenie: „Zanim zdobyłam świadectwo o zasadzie skromności, znajdowałam się w smutnym i duchowo niebezpiecznym miejscu. Pozwalając światu określać to, kim jestem, wpadałam w depresję i niszczyłam się duchowo, bo obsesja świata na punkcie doczesnych, fizycznych spraw jest okrutna i niepohamowana. Gdy postanowiłam nie słuchać świata i pozwolić mojej relacji z Bogiem określać, kim jestem, życie stało się łatwiejsze, mniej skrępowane i szczęśliwsze”. Szukając aprobaty Ojca Niebieskiego, a nie aprobaty świata, odnajdziemy większą radość życia i silniejszą motywację do tego, by być skromnym.
Prowadźcie skromne życie
„Skromność dostrzegalna jest we wszystkim, co robimy: w naszych słowach, naszym wyglądzie, naszym postępowaniu i nawet w miejscach, które odwiedzamy” — mówi Galina Wiktorowna Sawczuk z Nowosybirska w Rosji. Skromne życie jest ściśle związane z naszym oddaniem ewangelii i naszą relacją z Bogiem.
Prawdziwa skromność jest kombinacją zarówno zachowania, jak i nastawienia. Praca nad ulepszaniem naszego zachowania i nastawienia pomoże nam pozytywnie wpływać na innych. Jeśli jesteśmy skromni pod względem zachowania i wyglądu, ale nie stoi za tym zobowiązanie na całe życie, nie otrzymamy pełni błogosławieństw skromnego życia. A jeśli będziemy o sobie myśleli, że jesteśmy skromni, ale nie będzie to miało odzwierciedlenia w naszych czynach, będziemy oszukiwać siebie samych6.
Powiedzieć, że nasza uwaga będzie skierowana jedynie na chwałę Boga, oznacza, że jesteśmy zobowiązani do skromnego życia na zewnątrz i wewnątrz nas. Tak, jak nasza uwaga ma być skierowana na Boga, tak samo nasz wygląd i uczynki muszą być zbieżne z zasadami skromności. Ale skierowanie naszej uwagi na Boga nie wystarcza, nasza uwaga ma być na Nim skoncentrowana. Podobnie skromny ubiór i wygląd musi iść w parze z wizją wiecznych zasad.
Gdy skierujemy naszą uwagę na Boga, będzie nam łatwiej skoncentrować na Nim nasze życie. A gdy skupimy się na Nim, nasza uwaga będzie naturalnie skierowana ku Niemu.
Gdy staramy się żyć skromnie, czujemy, że wpływ Ducha na nasze życie jest silniejszy. Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Skromność jest konieczna, by być godnym towarzystwa Ducha. Być skromnym oznacza być pokornym, a pokora nakłania Ducha do towarzyszenia nam”7. Gdy Duch będzie wpływał na nasze myśli i uczynki, nasza uwaga będzie skierowana jedynie na chwałę Boga, a my będziemy pełni światła.