2014
Boska misja Jezusa Chrystusa: Pocieszyciel
września 2014


Przesłanie dla odwiedzin domowych na wrzesień 2014 r.

Boska misja Jezusa Chrystusa: Pocieszyciel

Przestudiujcie z modlitwą to przesłanie i zastanówcie się nad fragmentem, którym chcecie się podzielić. W jaki sposób zrozumienie życia i misji Zbawiciela przyczyni się do wzrostu waszej wiary w Niego i pobłogosławi osoby, nad którymi macie pieczę poprzez odwiedziny domowe? Aby uzyskać więcej informacji, odwiedźcie stronę reliefsociety.lds.org.

Wiara, Rodzina, Służba

Jezus Chrystus obiecał: „Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was” (Ew. Jana 14:18). On nam da „zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej” (Ks. Izajasza 61:3). Jako że Chrystus cierpiał w czasie Zadośćuczynienia za każdego z nas, nigdy o nas nie zapomni. „Nasz Zbawiciel wziął na Siebie […] nasze bolączki, cierpienia i udręki, aby wiedział, co czujemy i jak może nas pocieszyć” — powiedziała Linda S. Reeves, druga doradczyni w generalnym prezydium Stowarzyszenia Pomocy1.

Wiedza o tym, że Chrystus nas pocieszy, może przynieść spokój i zainspirować nas do tego, by naśladować Jego przykład poprzez służenie innym ludziom. Prezydent Thomas S. Monson powiedział: „Nasza wiedza o ewangelii i nasza miłość do Ojca w Niebie i naszego Zbawiciela pocieszą nas i pomogą wytrwać oraz sprawią, że w sercu będziemy się radować, śmiało krocząc naprzód, przestrzegając przykazań. Na tym świecie nie będzie niczego, co mogłoby nas pokonać”2.

Z pism świętych

Ew. Jana 14:18, 23; Alma 7:11–13; Nauki i Przymierza 101:14–16

Z naszej historii

Elaine L. Jack, dwunasta generalna prezydent Stowarzyszenia Pomocy, powiedziała: „Podczas odwiedzin domowych docieramy do siebie nawzajem. Ręce często mówią więcej niż słowa. Ciepły uścisk zawiera tomy słów. Wspólny śmiech nas jednoczy. Dzielenie się orzeźwia nasze dusze. Nie zawsze możemy unieść ciężar, jaki spoczywa na strapionej osobie, ale możemy ją podnieść, aby sama mogła to zrobić”3.

Nasze pionierki ze Stowarzyszenia Pomocy „odnajdowały duchową siłę we wzajemnej miłości i współczuciu. […] Kiedy cierpiały z powodu choroby i śmierci, modliły się z wiarą za siebie nawzajem i pocieszały się. ‘Miłość Boża płynęła z serca do serca — napisała Helen Mar Whitney — aż niegodziwy zdawał się bezsilny w swych wysiłkach, kiedy stawał pomiędzy nami a Panem, a jego okrutne strzały czasami pozbawiane były żądła’”4.

Przypisy

  1. Linda S. Reeves, „Pan was nie zapomniał”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 120.

  2. Thomas S. Monson, „Bądźcie dobrej myśli” Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 92.

  3. Elaine L. Jack, w: Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society (2011), str. 119.

  4. Daughters in My Kingdom, str. 34.

Zastanów się

W jaki sposób pociesza cię myśl, że Pan pamięta o tobie?