Przesłanie dla odwiedzin domowych na styczeń 2015 r.
Cechy Jezusa Chrystusa: posłuszny Syn
Przestudiujcie z modlitwą to przesłanie i zastanówcie się nad fragmentem, o którym chcecie mówić. W jaki sposób zrozumienie życia i misji Zbawiciela przyczyni się do wzrostu waszej wiary w Niego i pobłogosławi osoby, nad którymi macie pieczę poprzez odwiedziny domowe? Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź stronę reliefsociety.lds.org.
Naśladowanie przykładu posłuszeństwa Jezusa Chrystusa zwiększa naszą wiarę w Niego. „Czy to kogoś dziwi — powiedział Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów — że Chrystus postanowił mówić o sobie w relacji z Ojcem przede wszystkim przez pryzmat swojej miłości do Niego, posłuszeństwa i poddawania się Jego woli niczym lojalny syn, którym był? […] Posłuszeństwo jest pierwszym prawem niebios”1.
Pisma święte uczą: „kiedy otrzymujemy jakieś błogosławieństwo od Boga, jest to przez posłuszeństwo temu prawu, od którego jest ono uzależnione” (NiP 130:21). Nasz duchowy rozwój następuje wówczas, gdy zbliżamy się do Boga, będąc Mu posłuszni i pozwalamy, aby moc Zadośćuczynienia Zbawiciela miała wpływ na nasze życie.
„Kiedy kroczymy w posłuszeństwie zasadom i przykazaniom ewangelii Jezusa Chrystusa — mówił Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów — cieszymy się nieustającym strumieniem błogosławieństw obiecanych przez Boga mocą Jego przymierza z nami. Te błogosławieństwa dają nam narzędzia, abyśmy mogli działać, a nie tylko byli poddawani działaniu, kiedy podążamy przez życie. […] Posłuszeństwo daje nam większą kontrolę nad naszym życiem, większe możliwości, by pracować i tworzyć 2.
Dodatkowe fragmenty z pism świętych
Z pism świętych
„Czy duchowa siła wynikająca z wytrwałego posłuszeństwa przykazaniom to coś, co można przekazać drugiej osobie?”, zapytał Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów. „Oczywista odpowiedź […] brzmi: nie”3.
Przypowieść o dziesięciu pannach jest przykładem działania tej zasady. Wszystkie panny zabrały swoje lampy „na spotkanie oblubieńca”, ale tylko pięć z nich było mądrych i zabrało oliwę. Pozostałych pięć panien było głupich, ponieważ „nie zabrały ze sobą oliwy”.
O północy powstał krzyk: „Oto oblubieniec, wyjdźcie na spotkanie”. Wszystkie panny oporządziły swoje lampy, ale głupie panny nie miały oliwy. Powiedziały do mądrych panien: „Użyczcie nam trochę waszej oliwy, gdyż lampy nasze gasną”.
Mądre panny odparły: „O nie! Gdyż mogłoby nie starczyć i nam i wam; idźcie […] i kupcie sobie”. A gdy głupie panny odeszły, przyszedł oblubieniec i mądre panny weszły z nim i „zamknięto drzwi”
© 2015 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Printed in Germany. Zatwierdzenie wersji angielskiej: 6/14. Zatwierdzenie do tłumaczenia: 6/14. Tłumaczenie z: Visiting Teaching Message, January 2015. Polish. 12581 166