Μήνυμα Πρώτης Προεδρίας, Μάρτιος 2015
Μέσα στη στοργική Του αγκαλιά
Όπως πολλοί άλλοι, έχω συχνά εμπνευσθεί από ωραία έργα τέχνης και μουσικής. Τέτοια ήταν η περίπτωση, όταν στάθηκα μπροστά από τον αριστουργηματικό πίνακα του Δανού καλλιτέχνη Φρανς Σβαρτζ με τίτλο Η αγωνία στον κήπο1.
Ο καταπληκτικής ομορφιάς πίνακας παρουσιάζει τον Σωτήρα γονατιστό στον κήπο της Γεθσημανή. Καθώς προσεύχεται, ένας άγγελος στέκεται δίπλα Του, τον περιβάλλει στη στοργική Του αγκαλιά, προσφέροντας ανακούφιση, ουράνια αρωγή και υποστήριξη.
Όσο περισσότερο ατενίζω τον πίνακα, τόσο η καρδιά και το μυαλό μου γεμίζουν με ανείπωτα αισθήματα τρυφερότητας και ευγνωμοσύνης. Μπορώ να αισθανθώ, σε μικρό βαθμό, πώς θα ήταν να ήσουν παρών όταν ο Σωτήρας ξεκίνησε το αποκορύφωμα του έργου Του τής θνητότητας, παίρνοντας επάνω Του τις αμαρτίες του κόσμου. Θαυμάζω την απέραντη αγάπη και συμπόνια που έχει ο Πατέρας για τα παιδιά Του. Κατακλύζομαι από βαθιά ευγνωμοσύνη για αυτό που έκανε ο αναμάρτητος Υιός για ολόκληρη την ανθρωπότητα και για εμένα.
Η θυσία του Υιού του Θεού
Κάθε χρόνο αυτή την εποχή, εορτάζουμε και συλλογιζόμαστε τη θυσία που έκανε ο Ιησούς Χριστός για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Αυτό που έκανε ο Σωτήρας για λογαριασμό μας, από τη Γεθσημανή ώς τον Γολγοθά, είναι πέραν της ικανότητάς μου να το αντιληφθώ. Πήρε πάνω Του το βάρος των αμαρτιών μας και πλήρωσε τα αιώνια και δεσμευτικά λύτρα, όχι μόνο για το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ αλλά επίσης για τις παραβάσεις και τις αμαρτίες των δισεκατομμυρίων επί δισεκατομμυρίων ψυχών που έχουν ποτέ ζήσει. «Το μαρτύριο δε αυτό, έκανε εμένα, το Θεό, τον ανώτερο όλων, να τρέμω από τον πόνο, και να αιμορραγώ από κάθε πόρο, και να υποφέρω τόσο κατά το σώμα όσο και κατά το πνεύμα» (Δ&Δ 19:18).
Υπέφερε για μένα.
Υπέφερε για σένα.
Η ψυχή μου ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη, όταν συλλογίζομαι την πολύτιμη σημασία αυτής της θυσίας. Νιώθω ταπεινός γνωρίζοντας ότι όλοι όσοι δέχονται αυτό το δώρο και προσκλίνουν τις καρδιές τους σε Αυτόν, μπορούν να συγχωρηθούν και να καθαρισθούν από τις αμαρτίες τους, ανεξάρτητα από το πόσο σκοτεινά είναι τα ελαττώματά τους ή πόσο πιεστικά τα βάρη τους.
Μπορούμε να γίνουμε ξανά ακηλίδωτοι και αγνοί. Μπορούμε να λυτρωθούμε μέσω της αιώνιας θυσίας του αγαπημένου μας Σωτήρα.
Ποιος θα μας ανακουφίσει;
Αν και κανείς από εμάς δεν θα χρειαστεί ποτέ να βιώσει το μέγεθος αυτών που ο Κύριος υπέφερε, όλοι μας θα έχουμε τις δικές μας μαύρες και πικρές στιγμές -- στιγμές κατά τις οποίες η δική μας θλίψη και η οδύνη μπορεί να φαίνονται μεγαλύτερες από αυτές που μπορούμε να αντέξουμε. Θα υπάρξουν στιγμές που το βάρος και οι τύψεις από τις αμαρτίες μας θα πέσουν ανελέητα επάνω μας.
Ακόμα και τότε, αν υψώσουμε τις καρδιές μας προς τον Κύριο εκείνες τις στιγμές, σίγουρα θα αναγνωρίσει και θα κατανοήσει. Αυτός που υπέφερε με τόση ανιδιοτέλεια για εμάς στον κήπο και επάνω στον σταυρό, δεν θα μας αφήσει χωρίς παρηγοριά τώρα. Θα μας ενδυναμώσει, ενθαρρύνει και ευλογήσει. Θα μας περιβάλλει μέσα στη στοργική του αγκαλιά.
Θα είναι περισσότερο κι από άγγελος για εμάς.
Θα μας φέρει ευλογημένη ανακούφιση, ίαση, ελπίδα και συγχώρηση.
Γιατί είναι ο Λυτρωτής μας.
Ο Απελευθερωτής μας.
Ο ελεήμων Σωτήρας μας και ο ευλογημένος Θεός μας.
© 2015 υπό Intellectual Reserve, Inc. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα. Printed in Germany. Έγκριση αγγλικού κειμένου: 6/14. Έγκριση μετάφρασης: 6/14. Μετάφραση του First Presidency Message, March 2015. Greek. 12583 133