2015
Rodziny i modlitwa
września 2015


Przesłanie od Rady Prezydenta Kościoła na wrzesień 2015 r.

Rodziny i modlitwa

Pewnego razu, kiedy siedziałem przy łóżku mojego ojca przez całą noc, rozmawialiśmy o jego dzieciństwie. Mówił o miłości jego rodziców w trudnych czasach oraz o miłości Ojca Niebieskiego i Zbawiciela. Wiedziałem, że umiera na raka, więc nie zdziwiło mnie to, że czasem mieszał uczucia do Ojca Niebieskiego z miłością i dobrocią jego ziemskiego ojca. Mój ojciec często mówił, że kiedy się modlił, myślał, że jest w stanie zobaczyć w umyśle uśmiech Ojca Niebieskiego.

Jego rodzice na swoim przykładzie nauczyli go modlić się tak, jakby rozmawiał z Bogiem i tego, że Bóg odpowie miłością. Potrzebował tego wzoru do samego końca. Pewnego poranka, kiedy ból przybrał na sile, zastaliśmy go na kolanach przy łóżku. Był zbyt słaby, żeby znów się położyć. Powiedział nam, że modlił się, aby zapytać Ojca Niebieskiego, dlaczego musi tak bardzo cierpieć, pomimo tego że zawsze starał się być dobry. Wyznał, że przyszła do niego pełna dobroci odpowiedź: „Bóg potrzebuje dzielnych synów”.

Pozostał więc wojownikiem do końca, ufając, że Bóg go kocha, słucha go i będzie go wspierał. Był błogosławiony tym, że dowiedział się wcześnie i nigdy nie zapomniał, że kochający Bóg jest na odległość modlitwy.

To jest powód, dla którego Pan nauczał rodziców: „I będą także uczyć swoje dzieci, aby się modliły i żyły cnotliwie przed Panem” (NiP 68:28).

Ewangelia Jezusa Chrystusa została przywrócona — wraz z Księgą Mormona i wszystkimi kluczami kapłaństwa, które scalają rodziny — ponieważ Józef Smith jako chłopiec modlił się z wiarą. Zdobył tę wiarę w kochającej i wiernej rodzinie.

Dwadzieścia lat temu Pan dał rodzinom następujące rady w dokumencie „Rodzina: Proklamacja dla świata” pochodzące od Rady Prezydenta Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów: „Udane małżeństwa i rodziny powstają i trwają w oparciu o zasady wiary, modlitwy, pokuty, przebaczenia, szacunku, miłości, współczucia, pracy i zdrowej rekreacji”1.

Posiadamy ogromny dług wdzięczności w stosunku do rodziny Proroka Józefa Smitha za jego wychowanie. Jego rodzina dała przykład nie tylko wiary i modlitwy, ale także pokuty, przebaczenia, szacunku, miłości, współczucia, pracy i zdrowej rekreacji.

Przyszłe pokolenia mogą mówić o tobie, że jesteś błogosławiony ze względu na przykład modlitwy w twojej rodzinie. Być może nie wychowasz wielkiego sługi Bożego, ale możesz poprzez swoje modlitwy i przykład wierności pomóc Panu Jezusowi Chrystusowi wychować dobrych i ukochanych uczniów.

Spośród wszystkich rzeczy, które zdecydujesz się zrobić, aby pomóc Panu, modlitwa będzie najważniejsza. Widocznie są zwyczajni ludzie, którzy — kiedy się modlą — inspirują innych do otwarcia oczu i zobaczenia, do kogo się oni zwracają. Możesz stać się taką osobą.

Pomyśl, co to może znaczyć dla tych, którzy klękają razem z tobą w rodzinnej modlitwie. Kiedy poczują, że z wiarą przemawiasz do Boga, wzrośnie ich wiara, aby także z Nim rozmawiać. Gdy modlisz się, żeby podziękować Bogu za błogosławieństwa, o których wiedzą, że przyszły, wzrośnie ich wiara w to, że Bóg ich kocha oraz słucha ich modlitw i odpowie na nie. Może się to wydarzyć w czasie rodzinnej modlitwy tylko wtedy, gdy wcześniej doświadczyliście tego samego w osobistej modlitwie.

Jestem wciąż błogosławiony przez ojca i matkę, którzy rozmawiali z Bogiem. Ich przykład i moc rodzinnej modlitwy wciąż błogosławi pokolenia, które przyszły po nich.

Moje dzieci i wnuki są błogosławione każdego dnia poprzez przykład moich rodziców. Wiara w to, że kochający Bóg słyszy i odpowiada na modlitwy, została im przekazana. Możesz pozostawić takie dziedzictwo swojej rodzinie. Modlę się, aby tak się stało.

Przypis

  1. „Rodzina: Proklamacja dla świata”, Liahona, listopad 2010, str. 129.

Świętuj dwudziestą rocznicę Proklamacji na temat rodziny.

„Rodzina: Proklamacja dla świata” uczy zasad, które są tak aktualne dzisiaj, jak 23 września 1995 r., kiedy były zaprezentowane po raz pierwszy. Możesz zaprosić pojedyncze osoby lub rodziny, które nauczasz, aby świętowały dwudziestą rocznicę proklamacji poprzez:

  1. Sporządzenie na jej podstawie listy zasad, które mają dla nich szczególne znaczenie. (Porównaj, jak zrobił to Prezydent Eyring z modlitwą w przesłaniu powyżej).

  2. Przedyskutowanie, jak każda z tych zasad błogosławi ich teraz i w przyszłości.

  3. Wyznaczanie celów, które mają za zadanie włączenie tych zasad do ich życia i dzielenie się nimi z innymi ludźmi