Huldeblijken op de begrafenis van ouderling Richard G. Scott
28 september 2015, Salt Laketabernakel
Boven: Als erkenning voor ouderling Scotts dienst in de Amerikaanse marine kreeg de zoon van ouderling Scott een Amerikaanse vlag. Kleinzoons van ouderling Scott droegen de kist. Zijn oudste dochter, Mary Lee, op de foto samen met haar man Bruce, wordt omarmd op de begraafplaats. Links: president Thomas S. Monson noemde ouderling Scott ‘eem dierbare vriend en medewerker in het werk van de Heer.’ Tegenoverliggende pagina: Het Quorum der Twaalf Apostelen en het Presidium der Zeventig stonden bij de ingang toen de kist naar binnen werd gebracht.
Michael W. Scott, zoon
‘Toen pa werd geboren, was zijn vader geen lid van de kerk en was zijn moeder al jaren niet actief. […] Zijn deelname in de kerk was beperkt. Hij werd soms door iemand opgehaald om naar de kerk te gaan. Ik weet zeker dat zijn kerkleiders in die tijd geen idee hadden dat ze de helpende hand reikten aan iemand die later een belangrijk leider in de kerk zou worden. Ik weet niet wie die mensen waren, maar ik wil ze graag bedanken. Een van de redenen dat pa altijd zo goed de helpende hand reikte aan het individu — de minderactieve, de eenzame, de ontmoedigde, de onderdrukte — was omdat hij in zijn jonge jaren het individu was, degene die werd benaderd en gered. […]
‘Pa was altijd heel blij en gelukkig. Hij was musicus en kunstenaar. […] Hij ging altijd graag op onderzoek uit. Zijn idee van een ideale vakantie was alle kinderen en de bagage in een kleine Datsun stationcar proppen en door het land rijden. […]
‘Pa was een geweldig voorbeeld van hoe iemand tegenspoed kan doorstaan. Een zo’n voorbeeld was de manier waarop hij met de dood van twee van zijn kinderen omging. Toen ma en pa een doodgeboren kindje kregen en ze twee maanden later Richard van twee jaar aan een hartafwijking verloren, was de reactie van pa kenmerkend. Die avond sloeg hij zijn armen om ma heen en zei: “We hoeven ons geen zorgen te maken, hij is in het verbond geboren. We hebben de zekerheid dat we hem in het hiernamaals bij ons zullen hebben. Nu hebben we een goede reden om een erg goed leven te leiden. We hebben een zoon die naar het celestiale koninkrijk is gegaan omdat hij vóór de leeftijd van toerekeningsvatbaarheid is overleden.” In plaats van verbittering had hij hoop; in plaats van wanhoop versterkte hij zijn vastberadenheid; in plaats van twijfel oefende hij zijn geloof in Christus. […]
‘Hij koos ervoor om overal het beste van te maken, en dat deed hij ook. Zijn huwelijk met ma is daar wellicht het grootste voorbeeld van.’
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen
‘[Ouderling Scott] voelde dat hij de opdracht van de Heer had gekregen om de genezende balsem van Christus’ genade te bieden aan hen die figuurlijk gesproken in de handen van rovers waren gevallen — de gewonden, de overbelasten, de gedeprimeerden, de hopelozen, de zondaars en de slachtoffers van zondaars. Met ongebruikelijke oprechtheid nodigde hij iedereen uit om door gehoorzaamheid aan de evangeliebeginselen de Heer te zoeken, en bij Hem gemoedsrust, geluk en vreugde te vinden. […]
‘Ouderling Scott presteerde optimaal als hij predikte en getuigde van het oneindige bereik van de eeuwige verzoening van Christus en van de vreugde die bij God gevonden kan worden. […]
‘Zijn dierbare Jeanene en hij toonden ons met hun voortdurende voorbeeld wat het betekent om een huwelijkspartner lief te hebben en te koesteren, en je uiterste best voor je kinderen te doen. Dat voorbeeld van liefde en trouw heeft in de loop der jaren duizenden, misschien wel miljoenen, mensen geïnspireerd. […]
‘Ouderling Scott moedigde altijd aan, sprak vaak zijn vertrouwen uit, gaf graag complimentjes en uitte veelvuldig zijn liefde. Dat was de manier waarop hij met volwassenen en kinderen omging. Zijn instructies waren opbouwend, praktisch en onveranderlijk. Het leek wel of ouderling Scott het advies geven, les geven en aanmoedigen, persoonlijk of in een groep, nooit moe werd. Ik weet niet meer hoe vaak mensen tegen mij hebben gezegd dat ze iets van ouderling Scott hebben geleerd — soms zelfs in hun tienerjaren — waardoor hun leven en dienstbaarheid zijn beïnvloed.’
Boven: Als erkenning voor ouderling Scotts dienst in de Amerikaanse marine kreeg de zoon van ouderling Scott een Amerikaanse vlag. Kleinzoons van ouderling Scott droegen de kist. Zijn oudste dochter, Mary Lee, op de foto samen met haar man Bruce, wordt omarmd op de begraafplaats. Links: president Thomas S. Monson noemde ouderling Scott ‘eem dierbare vriend en medewerker in het werk van de Heer.’ Tegenoverliggende pagina: Het Quorum der Twaalf Apostelen en het Presidium der Zeventig stonden bij de ingang toen de kist naar binnen werd gebracht.
President Russell M. Nelson, president van het Quorum der Twaalf Apostelen
‘Ik kan me nog goed herinneren dat we in april 1990 samen naar Midden-Amerika gingen. Ik was onder de indruk van de manier waarop ouderling Scott in het Spaans zendelingen en leden onderwees. Niet alleen sprak hij vloeiend. Hij was geniaal — onder leiding van de Geest sprak hij geanimeerd en enthousiast. […]
‘Ouderling Scott was onvermoeibaar in zijn energie en omgang met de mensen die hij ontmoette. Hij wijdde zijn leven aan het dienen van alle mensen, ongeacht hun nationaliteit, ras of taal. Hij wist wat de waarde van elke ziel was die hij ontmoette.
‘Zijn mededogen was legendarisch. Ik heb hem zien onderwijzen. Ik heb hem anderen zien opbeuren. Ik heb hem over de hele wereld mensen zien liefhebben.’
President Thomas S. Monson
‘[Ouderling Scott] was altijd meer dan in staat om elke taak te vervullen die op zijn pad kwam. En dat deed hij altijd grondig en vaardig. […]
‘We hebben de afgelopen jaren allemaal Richard G. Scott in ons midden gehad, een eerzame man, een man van God. Richard was gezegend met een inzichtelijk en scherp verstand, en met een liefdevolle geest. […]
‘Hij had andere mensen lief. Hij had zijn familieleden lief. Hij had onze hemelse Vader lief. […]
‘Met zijn glimlach wist Richard altijd het hart van anderen te openen. Hij voelde zich even thuis bij de armen en sociaal zwakken, als bij de rijken en beroemdheden. […]
‘Richard was een zachtaardige man. Hij onderwees ons altijd liefdevol […] hij gaf ons lessen van moed, geduld, geloof en toewijding. Dat alles heeft Richard G. Scott ons in woord en daad bijgebracht.’