Gençlik
Huzur İçin Dua Etmek
Makale yazarı Arizona, ABD’de yaşamaktadır.
Annem ve babam genelde kiliseden sonra toplantılara katılırdı ve ben genellikle asabi ve aç olmalarına rağmen üç küçük erkek kardeşime bakar ve onların öğle yemeğini hazırlamalarına yardım ederdim. Genellikle kavga etmeye başladıklarında, küçük bir problemi hızlı bir şekilde çözebiliyordum. Fakat bazen telaşa kapıldığım için kavga başladıktan sonra huzuru sağlamak kolay olmuyordu.
Bir gün öğleden sonra, erkek kardeşlerim birbirleriyle geçinmekte çok zorlanıyorlardı. Huzuru sağlamak için gösterdiğim çabaların, işleri daha kötü yaptığını fark ettim çünkü sinirliydim. Bu yüzden sadece kendi öğle yemeğimi hazırladım ve konuşmayı kestim. En sonunda herkese, “Dua edeceğim” dedim. “Lütfen bir dakika sessiz olabilir miyiz?” Onlar sakinleşir sakinleşmez yemek duası ettim. Duamı bitirmeden önce, şunu ekledim: “Ve lütfen bize barıştırıcı olmamız için yardım et.”
İlk başta, onlar duymamış gibiydi ve yeniden kavga etmeye başladılar. Rahatsız olmuştum ama sevgi dolu olmam gerektiğini ve olabildiğim kadar sakin olmam gerektiğini biliyordum çünkü biraz önce barışmamız için dua etmiştim. Bir dakika sonra kendimi çok sakin hissettim. Hiçbir şey söylemeden yemeğimi yedim ve çocuklar sonunda kavga etmeyi bıraktı. Hissettiğim huzurun, basit bir duanın yanıtı olduğunu fark ettim. Ben, bir barıştırıcı insan olmak için dua etmiştim ve bağırmak çok cazip geldiğinde, Cennetteki Babam bana sakin olmam için yardım etmişti. O’nun bize gerçekten huzur verebileceğini biliyorum.