Μήνυμα Ηγεσίας Περιοχής
Εργαζόμενοι μαζί στον αμπελώνα του Κυρίου
Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με τις αδελφές και τους πρεσβυτέρους που προετοιμάζονταν να εισέλθουν στο ιεραποστολικό πεδίο στο Ιεραποστολικό Εκπαιδευτικό Κέντρο του Πρέστον. Τους έδειξα μία φωτογραφία που είχα βγάλει από την εμπειρία μου ως νέος ιεραπόστολος στην Ιεραποστολή Βιέννης στην Αυστρία. Ήταν μία φωτογραφία μου, να στέκομαι σε έναν αμπελώνα με τη λεζάντα από επάνω «εργαζόμενος στον αμπελώνα», η οποία οδήγησε σε μία συζήτηση για ένα από τα αγαπημένα μου τμήματα από το Βιβλίο του Μόρμον, την αλληγορία του ελαιόδεντρου, όπως καταγράφεται στο Ιακώβ κεφάλαιο 5. Στην αλληγορία, o οίκος του Ισραήλ (το ελαιόδεντρο) είναι διασκορπισμένο στη γη (ο αμπελώνας)1 και μετά από μία περίοδο αποστασίας ο Κύριος του αμπελώνα, ο οποίος είναι ο Ιησούς Χριστός, τους συγκεντρώνει με ασφάλεια στο σπίτι.
Το αγαπημένο μου τμήμα αυτού του κεφαλαίου ξεκινά με το εδάφιο 70. Ο Κύριος του αμπελώνα στέλνει τον υπηρέτη του, που ταυτίζεται στο Διδαχή και Διαθήκες 103:21 με τον προφήτη Τζόζεφ Σμιθ, μαζί με άλλους «λίγους» υπηρέτες να εργαστούν στον αμπελώνα με όλη τη δύναμή τους για αυτή την τελευταία φορά. Αυτό σηματοδοτεί την αρχή της θεϊκής νομής της πληρότητας των καιρών και τη συνεχιζόμενη αποκατάσταση, όπου εργαζόμαστε μαζί με τον Κύριο του αμπελώνα, δηλαδή τον Ιησού Χριστό2.
Τι υπέροχη εσώτερη γνώση και παρηγοριά να γνωρίζουμε ότι δεν δουλεύουμε μόνοι ούτε ότι είναι έργο των ιεραποστόλων ή έργο μόνο των μελών, είναι το έργο του Κυρίου και έχει στείλει όλους εμάς, ιεραποστόλους και μέλη για να συναθροίσουμε τον Ισραήλ. Προφήτες και Απόστολοι αυτής της θεϊκής νομής μάς έχουν πει επανειλημμένως ότι «τώρα είναι η στιγμή τα μέλη και τους ιεραποστόλους να ενωθούν (…) [και] να εργαστούν στον αμπελώνα του Κυρίου για να φέρουν ψυχές προς Αυτόν»3.
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον μίλησε για αυτό το σπουδαίο έργο της συνάθροισης στις τελευταίες αυτές ημέρες κατά την παγκόσμια πνευματική συγκέντρωση νέων τον Ιούνιο του 2018. Είπε:
«Αυτές είναι σίγουρα οι τελευταίες ημέρες και ο Κύριος επισπεύδει το έργο Του για τη συνάθροιση του Ισραήλ. Αυτή η συνάθροιση είναι το πιο σημαντικό πράγμα που συμβαίνει πάνω στη γη σήμερα. Τίποτα άλλο δεν συγκρίνεται σε μέγεθος, τίποτα άλλο δεν συγκρίνεται σε σπουδαιότητα, τίποτα άλλο δεν συγκρίνεται σε μεγαλείο. Και αν το επιλέξετε, αν θελήσετε, μπορείτε και εσείς να είστε ένα μεγάλο μέρος αυτού. Μπορείτε να είστε ένα μεγάλο μέρος από κάτι μεγάλο, κάτι μεγαλειώδες, κάτι μεγαλοπρεπές!
»Όταν μιλάμε για τη συνάθροιση, απλώς λέμε αυτήν τη θεμελιώδη αλήθεια: Κάθε τέκνο του Επουράνιου Πατέρα μας, και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος, δικαιούται να ακούσει το μήνυμα του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού» 4.
Στα εδάφια 52 έως 68 ο Κύριος του αμπελώνα εξηγεί το έργο που θα συμπεριληφθεί στη συνάθροιση ή μπόλιασμα στους κλάδους του ελαιόδεντρου. Καλεί τους υπηρέτες να «σκάψ[ουν] ολόγυρα τους, και [να τα] κλαδέψ[ουν], και [να τα] λιπά[νουν] ακόμα μία φορά… ώστε όλα να καλλιεργηθούν ακόμα μία φορά, για τελευταία φορά»5. Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, ζήτησα από αυτούς τους νέους ιεραποστόλους να περιγράψουν με μία λέξη πώς είναι η από κοινού προσπάθεια συνάθροισης του Ισραήλ ως ιεραπόστολοι και μέλη που εργάζονται μαζί. Αυτές οι λέξεις περιελάμβαναν όρους όπως η αγάπη, η καλοσύνη, η φιλία, η εμπιστοσύνη, η κατανόηση, η αποδοχή, η ευτυχία και η χαρά.
Ο Άλμα και ο Αμουλέκ στην πόλη του Αμμωνίχα είναι σπουδαίο παράδειγμα. Ο Άλμα, ο ιεραπόστολος, οικοδομεί επάνω στις διδασκαλίες του Αμουλέκ, ακριβώς όπως οι ιεραπόστολοι πλήρους απασχολήσεως ξεχωρίζονται και εκπαιδεύονται να κάνουν, αλλά είναι ο Αμουλέκ (το μέλος) που κερδίζει την προσοχή του λαού6.
Καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς δεχόμαστε την πρόσκληση του Κυρίου να εργασθούμε δίπλα-δίπλα μαζί Του, ο ένας με τον άλλον σε αυτή τη μεγάλη συνάθροιση, θα γίνουμε περισσότερο όπως οι αληθινοί μαθητές του Χριστού και θα βιώσουμε αυτήν την ευλογία της χαράς που έχει υποσχεθεί7.