Tylko wersja elektroniczna — Młodzi dorośli
Święta praca w czasie kwarantanny
Gdy świątynie są zamknięte, możemy nadal uczestniczyć w świętym dziele, pozostając w domu.
Autorka mieszka w Manili na Filipinach.
Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek usłyszę od Pierwszego Prezydium słowa wypowiedziane miesiąc temu: „Po wnikliwej, pełnej modlitwy refleksji, z intencją okazania się odpowiedzialnymi obywatelami świata, podjęliśmy decyzję o zawieszeniu wszelkich zajęć w świątyniach”1.
Być może, tak jak ja, zastanawiacie się, jak stawić czoła tym trudnym czasom bez owych świętych miejsc pokoju. Tu na Filipinach świątynie były zamknięte jeszcze przed wprowadzeniem ogólnej kwarantanny, więc moja tęsknota za powrotem do domu Pana trwa już jakiś czas.
Jednak w czasie kwarantanny zdałam sobie sprawę z czegoś ważnego. Chociaż drzwi świątynne są zamknięte, to praca przygotowywania obrzędów nie została przerwana. Nasi przodkowie nadal są po drugiej stronie zasłony i czekają, aż dowiemy się o nich czegoś więcej. Jeżeli szukacie sposobów na to, by doznać świętych uczuć służby świątynnej we własnym domu, oto kilka z nich:
-
Zbadajcie wasze drzewo genealogiczne na stronie FamilySearch.org.
-
Spróbujcie indeksować. To nieskończenie bardziej satysfakcjonujące niż gry komputerowe!
-
Za pomocą współczesnych urządzeń technicznych skontaktujcie się z żyjącymi krewnymi.
-
Zapisujcie dzieje waszej rodziny.
Widziałam, jak te zajęcia „[zwracają] serca” członków mojej rodziny, jak napisano w Ks. Malachiasza 3:24, i uwalniają ich od frustracji, nudy i poczucia beznadziei. I chociaż przebywanie na kwarantannie nadal nie jest idealnym sposobem spędzania czasu, jestem wdzięczna za możliwość włączenia się w pracę świątynną na kwarantannie.
To może być uświęcony czas naszego życia. Być może pandemia przypomni nam, jak ważne są świątynie. Być może będziemy cenić możliwość wizyty w świątyni bardziej niż przedtem. Jak zakomunikowało Pierwszego Prezydium: „To tymczasowa zmiana, wypatrujemy dnia, gdy świątynie będą znów otwarte”2.
Nie mogę doczekać się dnia, gdy będziemy mogli ponownie obdarzyć naszych przodków zbawczymi obrzędami! Do tej chwili jest wciąż wiele pracy, której możemy się podjąć.