ดิจิทัลเท่านั้น: คนหนุ่มสาว
เรียน ผู้สอนศาสนาที่ได้รับการมอบหมายอีกครั้งโดยไม่คาดฝัน
เคยเจอเรื่องพลิกผันที่น่าประหลาดใจในคณะเผยแผ่ของคุณไหม? ต่อไปนี้คือเกร็ดความรู้จากใครบางคนที่เข้าใจเล็กน้อยในสิ่งทื่ท่านเคยเจอ
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐยูทาห์ สหรัฐอเมริกา
ขณะนี้ ท่านที่เป็นผู้สอนศาสนาหลายคนไม่อยู่ในที่ซึ่งคาดว่าจะอยู่—กำลังรอที่จะรู้ว่างานเผยแผ่ที่จะได้รับมอบหมายใหม่คืออะไร หรือแม้บางท่านอาจจะกลับบ้านแล้ว การรับชมเรื่องราวที่เปิดเผยมาเหล่านี้ทำให้นึกถึงความทรงจำอันละเอียดอ่อนในงานเผยแผ่ของตนเองที่ประสบมาเมื่อหลายปีก่อน ดิฉันคิดว่า บางที ตัวดิฉันในฐานะผู้สอนศาสนาคนหนึ่งที่ได้รับมอบหมายอีกครั้งโดยไม่คาดฝัน น่าจะแบ่งปันมุมมองบางอย่างที่อาจมีประโยชน์แก่ผู้อื่นได้
การอพยพของชาวแอลเบเนีย
ต้นปี 1997 ดิฉันเป็นผู้สอนศาสนาในแอลเบเนีย ดิฉันกับคู่รักพื้นที่ชนบท พายชีสสปีแนชที่แสนอร่อย และเสียงของภาษาที่เราตั้งใจเรียนรู้อย่างมาก เหนือสิ่งอื่นใด เรารักการทำงานกับผู้คนที่นั่น
เมื่อเวลาผ่านไป บรรยากาศทางการเมืองรอบตัวเราเริ่มตึงเครียดขึ้นทุกที เราพยายามจดจ่ออยู่กับการแบ่งปันพระกิตติคุณแต่ช่วยไม่ได้ที่จะได้ยินข่าวว่ากองกำลังฝ่ายกบฎเข้มแข็งขึ้นทุกทีทั่วประเทศ จากนั้นรัฐบาลประกาศเคอร์ฟิว และเรื่องต่างๆ เริ่มรุนแรงขึ้น ประชาชาตินี้กำลังจะมีสงครามกลางเมือง
ในที่สุด เมื่อวันที่ 14 มีนาคม คณะเผยแผ่ของเราก็อพยพกันหมด ดิฉันไม่เคยลืมเสียงโทรศัพท์ที่บอกเราว่าถึงเวลารวมตัวกันเพื่อเร่งเดินทางออกจากประเทศนี้ ความคิดและความรู้สึกขัดแย้งพลุ่งขึ้นในความคิดดิฉัน แน่นอนดิฉันต้องการปลอดภัย แต่การจากหลายครอบครัวที่เรารักมากขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์วุ่นวายแบบนี้ ทำให้ดิฉันใจสลาย เราไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะกล่าวลา
เราเดินทางออกจากประเทศนั้นด้วยเฮลิคอปเตอร์บ้าง เครื่องบินบ้าง โดยแวะพักที่อิตาลีช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อรอการส่งต่อ ก่อนจะได้รับมอบหมายอีกครั้งให้ไปยังคณะเผยแผ่อื่นๆ ดิฉันจบลงที่ประเทศอังกฤษ เรื่องนี้รวดเร็ว ตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ยากที่สุด ความทรงจำสุดท้ายอย่างหนึ่งเกี่ยวกับแอลเบเนีย คือการจ้องมองภูมิทัศน์ที่ค่อยๆ หดเล็กลงขณะอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ พลางสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้คนที่เราทิ้งไว้เบื้องหลัง
การค้นหาสันติสุข
แม้รายละเอียดในประสบการณ์ของท่านและดิฉันจะต่างกัน แต่ดิฉันแน่ใจว่าขณะนี้พวกท่านบางคนมีส่วนผสมของอารมณ์ความรู้สึกที่คล้ายกับดิฉัน ดังนั้นดิฉันหวังว่าสิ่งที่จะแบ่งปันต่อไปนี้จะตรงใจท่านด้วย ต่อไปนี้เป็นหลักธรรมหกประการที่ช่วยให้ดิฉันพบสันติสุขหลังจากตกใจกับความพลิกผันในประสบการณ์ของการเป็นผู้สอนศาสนาเต็มเวลา
-
ติดต่อกับผู้อื่น ท่านอาจมีความรู้สึกเศร้าและสับสนซึ่งทำให้ท่านต้องการปลีกตัวจากผู้อื่น แต่การเชื่อมโยงกับผู้อื่นไว้เป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเวลาผ่านไปเล็กน้อยขณะท่านปรับตัว เอื้อมออกไปดูแลผู้คนที่จะช่วยให้ท่านยังคงมองโลกในแง่ดี ด้วยเทคโนโลยีที่มีอยู่ในปัจจุบัน ไม่มีข้อแก้ตัวจริงๆ! บางทีท่านอาจค้นพบใครสักคนที่จะฝึกทักษะภาษาต่างประเทศด้วย ท่านอาจทำได้แม้การติดต่ออยู่เสมอกับผู้ที่ท่านรับใช้และสอน ถึงแม้เวลานี้ท่านจะรู้สึกแปลกแยก แต่ท่านไม่โดดเดี่ยว แม้ครอบครัวและเพื่อนๆ จะไม่รู้วิธีช่วยเหลือท่านได้ทุกอย่าง แต่ดิฉันมั่นใจว่าพวกเขาส่วนใหญ่เป็นห่วงท่านจริงๆ และต้องการให้ท่านรู้สึกดี
-
แบ่งปันประจักษ์พยานของท่านต่อไป ไม่ว่าท่านจะอยู่ในพื้นที่ภูมิศาสตร์ใดก็ตาม ขณะที่อ่านบทความนี้ ดิฉันรู้โดยไม่สงสัยเลยว่าผู้คนที่แวดล้อมตัวท่านจะได้รับพรจากมุมมองเฉพาะตัวของท่าน อย่าอายที่จะแบ่งปันสิ่งที่ท่านเรียนรู้และรู้สึกในฐานะผู้สอนศาสนาเต็มเวลา—ไม่ว่าเวลาที่ท่านอยู่ “ในสนามเผยแผ่” จะยาวนานหรือน้อยนิด ขณะท่านก้าวผ่านเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นและรู้ชัดถึงพระหัตถ์ของพระผู้เป็นเจ้าในชีวิตท่าน จงแบ่งปันเรื่องราวที่ท่านตระหนักกับคนที่ท่านรัก บางทีบทเรียนที่ท่านได้รับจากการผจญภัยของท่านอาจตรงกับสิ่งที่ใครบางคนต้องการได้ยิน
-
จงวางใจว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงรู้จักท่าน ทายซิว่าอะไร? พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น ทรงทราบทุกสิ่งที่กำลังเผยออกมาในชีวิตท่าน และพระผู้ช่วยให้รอดของท่าน พระเยซูคริสต์ ทรงเข้าพระทัยอย่างแน่นอนว่าท่านกำลังรู้สึกอย่างไร ทั้งสองพระองค์ทรงอยู่กับท่านขณะเดินไปบนเส้นทางนี้และทรงปลอบโยนท่านได้ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ความรู้สึกปวดร้าวใจอาจคงอยู่นาน แต่ก็ไม่เป็นไร จงวางใจในพระเจ้าเมื่อพระองค์ตรัสว่า “เราจะอยู่ทางขวามือเจ้าและทางซ้ายเจ้า, และพระวิญญาณของเราจะอยู่ในใจเจ้า, และเหล่าเทพของเราห้อมล้อมเจ้า, เพื่อประคองเจ้าไว้” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 84:88)
-
จงอดทนเมื่อโศกเศร้า ท่านรู้สึกโกรธหรือไม่? เศร้า? คับข้องใจ? หรือพบว่าตนเองกำลังคิดว่า “เรื่องนี้ไม่ยุติธรรมเลย!”? ท่านอาจรู้สึกต่างจากนี้โดยสิ้นเชิงไม่ว่าอารมณ์แบบไหน ขอเพียงให้รู้ว่าไม่ว่าท่านจะรู้สึกอย่างไรตอนนี้ล้วนมีเหตุผล ท่านเสียใจกับการสูญเสีย สิ่งสำคัญคือท่านต้องอดทนกับตนเองขณะที่ท่านค่อยๆ จัดการกับความรู้สึกนั้นตามขั้นตอน ในเวลาเดียวกัน จงระวังอย่าใส่อารมณ์เกินเหตุให้แก่ประสบการณ์ของท่านหรืออย่าฝังใจกับอดีตมากจนส่งผลกระทบต่อความสามารถในการทำหน้าที่ของวันนี้ ถ้าท่านรู้สึกลำบากที่จะจัดการกับเรื่องนี้ด้วยวิธีที่ดีต่อสุขภาพ จงขอให้อธิการหรือประธานคณะเผยแผ่ของท่านช่วยให้ท่านได้ติดต่อกับผู้ให้คำปรึกษามืออาชีพ การขอความช่วยเหลือไม่ใช่เรื่องน่าอับอาย
-
พยายามอัญเชิญพระวิญญาณ ทุ่มเทกายใจในงานพระกิตติคุณอย่างต่อเนื่อง ถ้าท่านได้รับการมอบหมายอีกครั้ง จงเชื่อฟังกฎของผู้สอนศาสนาต่อไป ทุกวัน ให้หาวิธีแสดงให้พระวิญญาณทรงทราบว่าท่านต้องการให้พระองค์สถิตกับท่าน จดการดลใจที่ท่านได้รับจากพระองค์ด้วย การอยู่ใกล้ชิดพระวิญญาณจะช่วยท่านตัดสินใจเกี่ยวกับอนาคต อีกทั้งช่วยให้พบการปลอบโยนในสถานการณ์ปัจจุบันของท่าน
-
จงมั่นใจว่าท่านยังคง “ได้รับเรียกมายังงาน” ดิฉันหลงคิดอยู่นานว่า “การเรียก” ของดิฉันอยู่ในสถานที่ซึ่งได้รับมอบหมายให้รับใช้ในฐานะผู้สอนศาสนา ดิฉันหวังว่า ดิฉันจะเข้าใจได้เร็วกว่านี้ว่าการเรียกที่แท้จริงของดิฉันคือการปฏิบัติศาสนกิจต่อบุตรธิดาของพระผู้เป็นเจ้าทุกหนแห่งที่ดิฉันอยู่ แม้หลังจากปลดป้ายชื่อสีดำออกแล้ว ดิฉันยังคงผูกพันอยู่กับพันธสัญญาบัพติศมาที่จะรับพระนามของพระเยซูคริสต์ไว้กับตนเองและปฏิบัติต่อผู้อื่นในวิธีที่พระองค์จะทรงปฏิบัติทุกวัน ไม่ว่าท่านจะได้รับการมอบหมายในคณะเผยแผ่ใหม่หรือพ้นหน้าที่จากการรับใช้เต็มเวลา จงมั่นใจว่าท่านยังใช้พรสวรรค์ของท่านเพื่อสร้างอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้าได้ทุกหนแห่งที่ท่านไป
ในพระหัตถ์ของพระองค์
แง่มุมที่รบกวนจิตใจที่สุดอย่างหนึ่งของการจากแอลเบเนียมาคือเราทิ้งวิสุทธิชนที่เพิ่งรับบัพติศมาไว้ที่นั่นและบัดนี้พวกเขาต้องหาเส้นทางพระกิตติคุณโดยไม่มีความช่วยเหลือจากเรา แต่คุณรู้อะไรไหม? พวกเขาทำงานที่น่าทึ่ง แม้เราจะไม่อยู่ที่นั่นเพื่อช่วยพวกเขา แต่พระผู้เป็นเจ้าทรงสถิตกับพวกเขา ดิฉันจากที่นั่นมา 20 กว่าปีแล้ว งานในดินแดนแห่งนั้นก้าวหน้าตลอดมา และวิสุทธิชนเข้มแข็ง
ดังนั้น ผู้สอนศาสนาที่รัก จงหางานฝีพระหัตถ์จากสวรรค์ในสิ่งที่เผยต่อหน้าท่านต่อไป ยังมีผู้คนต้องการฟังเสียงของท่าน และยังมีปีติมากมายให้ค้นพบ จงใช้ประสบการณ์พิเศษที่ไม่เหมือนใครนี้เป็นโอกาสที่ท่านจะสร้างความสัมพันธ์กับพระผู้เป็นเจ้าให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ขอให้พระองค์ประทานพรท่านขณะมุ่งหน้าต่อไปอย่างไม่หยุดยั้งด้วยศรัทธา