ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຜ່ານທາງກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ

ກອງປະຊຸມສິນລະລຶກໃຫ້ໂອກາດເພື່ອເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບຄົນອື່ນ ແລະ ເພື່ອປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ຄົນອື່ນ.

ກອງປະຊຸມສິນລະລຶກເປັນເວລາສຳລັບການບຳລຸງລ້ຽງທາງວິນຍານ ແລະ ເປັນການສະທ້ອນຄິດເລື່ອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. ເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກແຕ່ລະອາທິດ, ເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ນຳກັນ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:110). ແຕ່ບາງຄົນຢູ່ໃນຫວອດ ແລະ ສາຂາຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ເອົາພາລະໜັກໜ່ວງມານຳ ຫລື ບໍ່ໄດ້ມາເລີຍ.

ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນສອງສາມໂອກາດສຳລັບວິທີທີ່ເຮົາອາດໃຊ້ຊົ່ວໂມງທີ່ສັກສິດນັ້ນ ເພື່ອປະຕິບັດຕໍ່ຄົນອື່ນ ແລະ ສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໃນຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ.

ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ກອງປະຊຸມສິນລະລຶກດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າສຳລັບຜູ້ທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່

ຂັ້ນຕອນທຳອິດໃນການຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ຈະປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ ແມ່ນການຫາວິທີທີ່ຈະຮູ້ຈັກບຸກຄົນ ຫລື ຄອບຄົວ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການຂອງເຂົາເຈົ້າ. ອາດມີວິທີທີ່ທ່ານສາມາດຊ່ວຍເຫລືອ ໃນການເຮັດໃຫ້ປະສົບການໃນການນະມັດສະການສິນລະລຶກຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ ໂດຍການຮຽນຮູ້ຫລາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບເຂົາເຈົ້າ.

ສຳລັບນາງມິນດີ, ແມ່ໜຸ່ມຂອງລູກຝາແຝດນ້ອຍຄູ່ໜຶ່ງ, ຄວາມພະຍາຍາມທີ່ລຽບງ່າຍຂອງເອື້ອຍນ້ອງຜູ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ ໄດ້ສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງຢ່າງຫລວງຫລາຍໃນປະສົບການຂອງນາງຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກທຸກອາທິດ.

“ເປັນເພາະຕາຕະລາງເວລາທຳງານຂອງຜົວຂ້ອຍ, ຂ້ອຍຈຶ່ງໄດ້ພາລູກສາວຝາແຝດຂອງພວກເຮົາໄປໂບດຄົນດຽວທຸກອາທິດ,” ນາງມິນດີໄດ້ອະທິບາຍ. “ມັນຍາກຫລາຍທີ່ຈະພະຍາຍາມຕັ້ງສະມາທິລະຫວ່າງກອງປະຊຸມສິນລະລຶກກັບລູກນ້ອຍຂີ້ດື້ສອງຄົນ, ແຕ່ເອື້ອຍນ້ອງຜູ້ປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງຂ້ອຍ ໄດ້ຊ່ວຍເຫລືອຂ້ອຍ.

“ລາວໄດ້ມານັ່ງກັບພວກເຮົາ ແລະ ຊ່ວຍຂ້ອຍດູແລລູກສາວຂອງຂ້ອຍທຸກອາທິດ. ພຽງແຕ່ມີລາວນັ່ງຢູ່ໃກ້ ກໍຊ່ວຍໄດ້ຫລາຍ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍສະບາຍໃຈຂຶ້ນຕອນລູກເລີ່ມຕົ້ນແອ່ວ ຫລື ຫຍຸ້ງ. ຂ້ອຍບໍ່ຄິດວ່າ ລາວຮູ້ວ່າ ການກະທຳຂອງລາວມີຄວາມໝາຍຫລາຍຂະໜາດໃດຕໍ່ຂ້ອຍ ໃນເວລານີ້ ໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍ. ລາວໄດ້ເຫັນຄວາມຕ້ອງການຂອງຂ້ອຍ ວ່າຂ້ອຍເປັນແມ່ທີ່ຍັງໜຸ່ມ ແລະ ກັງວົນຫລາຍ, ແລະ ລາວໄດ້ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ການໄປໂບດເປັນບ່ອນສະຫງົບສຸກ ແລະ ຊື່ນບານສຳລັບເຮົາທຸກຄົນ.”

ແນວຄິດທີ່ຈະຊ່ວຍຜູ້ຄົນທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການໃດໜຶ່ງພິເສດ

ລາຍງານຕໍ່ຜູ້ນຳກຸ່ມແອວເດີ ແລະ ຜູ້ນຳສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະ ກ່ຽວກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງສະມາຊິກ.
ຜູ້ນຳວາງແຜນຄຳປາໄສສຳລັບກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ ເພື່ອຊ່ວຍສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງສະມາຊິກ. ຖ້າຫາກຜູ້ທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການໄດ້ຍິນຂ່າວສານໃດໜຶ່ງໂດຍສະເພາະ, ແລ້ວໃຫ້ແບ່ງປັນແນວຄິດກັບຜູ້ນຳຂອງທ່ານ.
ຖ້າຫາກທ່ານຮູ້ຈັກບາງຄົນທີ່ເປັນພິການ ຫລື ເປັນໂຣກແພ້ອາຫານ ທີ່ກີດກັນເຂົາເຈົ້າຈາກການໄດ້ຮັບພອນຂອງສິນລະລຶກ, ໃຫ້ຖາມລາຍລະອຽດ ແລະ ວ່າເຂົາເຈົ້າຢາກໃຫ້ອຳນວຍຄວາມສະດວກໃນທາງໃດ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ປະສົບການ ໃນການນະມັດສະການຂອງເຂົາເຈົ້າດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ. ໃຫ້ແບ່ງປັນຂໍ້ມູນນີ້ກັບຜູ້ນຳຂອງທ່ານ.
ຖ້າຫາກບາງຄົນທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ຫລື ທ່ານຮູ້ຈັກ ບໍ່ສາມາດອອກເຮືອນໄປໃສ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນແບບຕະຫລອດໄປ ຫລື ພຽງຊົ່ວຄາວ, ໃຫ້ຖາມອະທິການຂອງທ່ານຖ້າຫາກວ່າ ຈະສາມາດເອົາສິນລະລຶກໄປໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢູ່ເຮືອນໄດ້ຫລືບໍ່. ທ່ານກໍສາມາດຈົດບາງຂໍ້ຄວາມລະຫວ່າງກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ ແລະ ແບ່ງປັນມັນທາງໂທລະສັບ, ຜ່ານທາງອີເມວ, ຫລື ດ້ວຍຕົວເອງກໍໄດ້.
ຖ້າຫາກບາງຄົນທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ມີລູກນ້ອຍ, ທ່ານສາມາດສະເໜີຊ່ວຍເຫລືອເຂົາເຈົ້າລະຫວ່າງກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ.
ຖ້າຫາກຜູ້ທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ບໍ່ໄປຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກເປັນປະຈຳ, ໃຫ້ພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ຊອກຫາວິທີທີ່ທ່ານສາມາດຊ່ວຍເຫລືອໄດ້. ຖ້າຫາກເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການ ການຂົນສົ່ງ, ທ່ານກໍສາມາດສະເໜີຮັບສົ່ງເຂົາເຈົ້າໄດ້. ຖ້າຫາກເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກບໍ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ, ທ່ານກໍສາມາດເຊື້ອເຊີນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມານັ່ງກັບທ່ານ. ທ່ານສາມາດເຊື້ອເຊີນເຂົາເຈົ້າແບບພິເສດ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການຮັບຕ້ອນ ແລະ ເປັນທີ່ຕ້ອງການຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ.

ໃຫ້ຈື່ຈຳວ່າ, ທ່າທີແບບເປັນມິດສາມາດສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໄດ້ຫລາຍ

ເມື່ອກ່າວເຖິງການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ, ຊິດສະເຕີ ຈີນ ບີ ບິງກຳ, ປະທານສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະສາມັນ, ໄດ້ສິດສອນວ່າ: “ບາງເທື່ອເຮົາຄິດວ່າ ເຮົາຕ້ອງເຮັດອັນໃດອັນໜຶ່ງທີ່ໃຫຍ່ໂຕ ແລະ ຢ່າງກ້າຫານເພື່ອຈະ “ຖືວ່າ” ເປັນການຮັບໃຊ້ເພື່ອນບ້ານຂອງເຮົາ. ແຕ່ການກະທຳແບບລຽບງ່າຍຂອງການຮັບໃຊ້ ກໍສາມາດມີອິດທິພົນທີ່ເລິກຊຶ້ງຕໍ່ຄົນອື່ນ—ແລະ ຕໍ່ຕົວເຮົາເອງດ້ວຍ.”¹

ຢູ່ໃນຫວອດນ້ອຍແຫ່ງໜຶ່ງໃນເມືອງແບວຈຽມ, ນາງເອວີຕາ ມັກສະເໜີເປັນນາຍພາສາໃຫ້ຜູ້ມາຢ້ຽມຢາມ ແລະ ສະມາຊິກທີ່ເວົ້າພາສາສະເປນລະຫວ່າງການປະຊຸມຢູ່ໂບດ. ມີເທື່ອໜຶ່ງ, ນາງເອວີຕາໄດ້ຖືກແນະນຳໃຫ້ຮູ້ຈັກກັບບາງຄົນຈາກສາທາລະນະລັດ ໂດມິນິກັນ ຜູ້ກຳລັງຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບສາດສະໜາຈັກ. ລາວຮູ້ພາສາອັງກິດໜ້ອຍໜຶ່ງ, ແຕ່ພາສາສະເປນເປັນພາສາແມ່ຂອງລາວ. ສະນັ້ນນາງເອວີຕາຈຶ່ງໄດ້ສະເໜີແປແບບຄ່ອຍໆໃຫ້ລາວ ຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ ເພື່ອວ່າລາວຈະຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈຫລາຍຂຶ້ນ.

“ບາງເທື່ອການແປພາສາ ເຮັດໃຫ້ວັນຊະບາໂຕຂອງຂ້ອຍຫຍຸ້ງຍາກໜ້ອຍໜຶ່ງ,” ນາງເອວີຕາເວົ້າ. “ແຕ່ການເຮັດຕາມການກະຕຸ້ນໃຫ້ຖາມຄົນອື່ນຖ້າຫາກວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການ ການແປພາສາຫລືບໍ່ ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກມີຄວາມສຸກ ແລະ ອົບອຸ່ນທີ່ຮູ້ວ່າ ຂ້ອຍສາມາດຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານ ແລະ ຊື່ນຊົມກັບການປະຊຸມຂອງເຂົາເຈົ້າ.”

ແນວຄິດທີ່ຈະຊ່ວຍເຫລືອ ຜ່ານທາງທ່າທີແບບເປັນມິດ

ເວົ້າລົມກັບຜູ້ນຳຂອງທ່ານ ເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ວ່າມີໃຜບໍທີ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອພິເສດ ລະຫວ່າງກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ. ຫລື ຖ້າຫາກທ່ານຮູ້ຈັກບາງຄົນທີ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອພິເສດ, ໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ຜູ້ນຳຂອງທ່ານຮູ້ຈັກກ່ຽວກັບເຂົາເຈົ້າ.
ນັ່ງຢູ່ຢ່າງງຽບໆຂະນະທີ່ທ່ານລໍຖ້າໃຫ້ກອງປະຊຸມເລີ່ມຕົ້ນ. ສິ່ງນີ້ຈະຊ່ວຍ “ຜູ້ທີ່ເຈັບປວດໃຈ ແລະ ໂສກເສົ້າ ທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບເຮົາ”² ຜູ້ຕ້ອງການຄວາມສະຫງົບ ທີ່ສາມາດມາສູ່ໄດ້ພຽງແຕ່ຜ່ານທາງຄວາມຄາລະວະຢູ່ໃນສະຖານທີ່ສັກສິດເທົ່ານັ້ນ.
ໃນວັນອາທິດຖືສິນອົດເຂົ້າ, ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະອຸທິດການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ການອະທິຖານຂອງທ່ານໃຫ້ແກ່ບາງຄົນ ທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການ ການປອບໂຍນພິເສດ.
ອະທິຖານເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ຈັກບາງຄົນທີ່ສາມາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກທ່ານ ໃນການນັ່ງຢູ່ທາງຂ້າງ ຫລື ນັ່ງຢູ່ໃກ້ ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ ຫລື ຖ້າຫາກມີວິທີອື່ນອີກທີ່ທ່ານສາມາດຊ່ວຍໄດ້.

ກອງປະຊຸມສິນລະລຶກສາມາດເປັນບ່ອນທີ່ທຸກຄົນສາມາດຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບໄດ້

ປະທານໂຈເຊັບ ຟຽວດິງ ສະມິດ (1876–1972) ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ກອງປະຊຸມສິນລະລຶກແມ່ນສັກສິດທີ່ສຸດ, ບໍລິສຸດທີ່ສຸດ, ຂອງການປະຊຸມອື່ນໆຂອງສາດສະໜາຈັກ.”³ ໃນກໍລະນີເຊັ່ນນັ້ນ, ມັນສຳຄັນຫລາຍທີ່ຈະໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ຜູ້ມາຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກທຸກຄົນຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ ແລະ ໄດ້ຮັບການບຳລຸງລ້ຽງທາງວິນຍານ—ໂດຍສະເພາະສະມາຊິກໃໝ່ ຫລື ສະມາຊິກທີ່ບໍ່ໄດ້ມາໂບດດົນແລ້ວ.

ນາງມາເຣເນຍຈາກລັດ ນິວຊ້າວແວວສ໌, ປະເທດອົດສະຕາລີ, ໄດ້ຜູກມິດກັບຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບສາດສະໜາຈັກຢູ່ໃນຫວອດຂອງນາງ. “ບັດນີ້ລາວໄດ້ກາຍເປັນເພື່ອນຮັກຄົນໜຶ່ງຂອງຂ້ອຍ,” ນາງມາເຣເນຍເວົ້າ. “ຂ້ອຍມັກນັ່ງນຳລາວຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກທຸກອາທິດ, ແລະ ຂ້ອຍມັກຖາມວ່າ ລາວເປັນຈັ່ງໃດ ແລະ ມີຫຍັງໃຫ້ຂ້ອຍຊ່ວຍບໍ.” ຫລັງຈາກຊ່ວງໄລຍະໜຶ່ງ, ເພື່ອນຂອງນາງມາເຣເນຍ ກໍໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ. ຄວາມພະຍາຍາມຂອງສະມາຊິກໃນຫວອດ, ຕະຫລອດທັງບັນຍາກາດທີ່ອົບອຸ່ນຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ, ເປັນພາກສ່ວນທີ່ສຳຄັນໃນການຕັດສິນໃຈຂອງນາງ.

ແນວຄິດທີ່ຈະປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ຜູ້ກັບຄືນມາໂບດ ຫລື ສະມາຊິກໃໝ່

ເມື່ອທ່ານຈະກ່າວປາໄສຢູ່ໃນກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ, ທ່ານສາມາດເຊື້ອເຊີນໝູ່ເພື່ອນ, ຄອບຄົວ, ແລະ ຄົນອື່ນໆໃຫ້ມາຟັງຂ່າວສານຂອງທ່ານໄດ້.
ທ່ານສາມາດຊອກຫາ ແລະ ຕ້ອນຮັບຜູ້ທີ່ມາໂບດຄົນດຽວ ຫລື ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ. ຖາມເຂົາເຈົ້າວ່າທ່ານສາມາດນັ່ງໃກ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ບໍ ຫລື ເຊື້ອເຊີນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມານັ່ງກັບທ່ານ.
ເມື່ອກອງປະຊຸມສິ້ນສຸດລົງ, ທ່ານສາມາດເຊື້ອເຊີນຜູ້ທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ແລະ ຄົນອື່ນໆມາຮ່ວມກິດຈະກຳຂອງສາດສະໜາຈັກທີ່ຈະຈັດຂຶ້ນໃນມໍ່ໆນັ້ນ, ໄປພຣະວິຫານ, ຫລື ງານສັງສັນໃດໜຶ່ງ.
ຖ້າຫາກບາງຄົນທີ່ທ່ານປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຕໍ່ ໄດ້ມາຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ມາດົນແລ້ວ, ທ່ານສາມາດຖາມເຂົາເຈົ້າຖ້າຫາກວ່າເຂົາເຈົ້າມີຄຳຖາມໃດບໍກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ສິດສອນ. ບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ເຂົາເຈົ້າສາມາດຖາມທ່ານໄດ້ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄຳສັບ, ເລື່ອງລາວ, ຫລື ຄຳສອນໃດກໍຕາມທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈ. ພວກທ່ານສາມາດຊອກຫາຄຳຕອບນຳກັນກໍໄດ້ຖ້າຈຳເປັນ.

© 2020 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ແປຈາກ Ministering Principles, June 2020. Laotian. 16988 331