„Zasady mojej ewangelii”
Zasada ewangelii jest opartą na doktrynie wskazówką dotyczącą prawego korzystania z moralnej wolnej woli.
Na konferencji generalnej Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w październiku 1849 roku Starszy John Taylor z Kworum Dwunastu Apostołów został powołany do otworzenia bram narodu francuskiego na głoszenie ewangelii Jezusa Chrystusa. Jego służba obejmowała redagowanie pierwszego oficjalnego czasopisma kościelnego we Francji. W 1851 roku Starszy Taylor przygotował i opublikował artykuł w odpowiedzi na częste pytania, które zadawano mu na temat Kościoła. Pod koniec eseju Starszy Taylor przytoczył następującą historię:
„Kilka lat temu w Nauvoo pewien mężczyzna, przedstawiciel legislatury, który znajdował się w zasięgu moich uszu, zapytał Józefa Smitha, jak to jest, że jest on w stanie zarządzać tak wieloma ludźmi i zachowywać tak doskonały porządek; ów mężczyzna zauważył jednocześnie, że władze nie są w stanie tego dokonać nigdzie indziej. Pan Smith odrzekł, że jest to bardzo łatwe. ‘Jak to?’, zapytał mężczyzna. ‘Dla nas jest to bardzo trudne’. Pan Smith odpowiedział: ‘Ja nauczam ich poprawnych zasad, a oni sami się rządzą’”1.
Modlę się, aby Duch Święty poinstruował i podbudował każdego z nas, kiedy będę starał się ukazać ważną rolę zasad w przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa.
Zasady
Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi, że „starsi, kapłani i nauczyciele tego Kościoła nauczać będą zasad [Jego] ewangelii, które są w Biblii i Księdze Mormona, gdzie jest pełnia ewangelii”2. Oświadczył także, że święci w dniach ostatnich powinni „być w doskonalszy sposób pouczeni w teorii, w zasadzie, w doktrynie, w prawie ewangelii, we wszystkim, co dotyczy królestwa Bożego, co jest dla [nich] wskazane, [aby] zrozumieli”3.
Krótko mówiąc, zasada ewangelii jest opartą na doktrynie wskazówką dotyczącą prawego korzystania z moralnej wolnej woli. Zasady wywodzą się z szerszych prawd ewangelii i zapewniają wskazówki oraz standardy, w miarę jak podążamy naprzód na ścieżce przymierza.
Na przykład, pierwsze trzy artykuły wiary określają podstawowe aspekty doktryny przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa: naturę Boskiej Trójcy w pierwszym artykule wiary, skutki Upadku Adama i Ewy w drugim artykule wiary oraz błogosławieństwa możliwe dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa w trzecim artykule wiary4. Czwarty artykuł wiary przedstawia podstawowe zasady — wytyczne dotyczące okazywania wiary w Jezusa Chrystusa i pokuty — oraz podstawowe obrzędy kapłańskie, które sprawiają, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa może działać w naszym życiu5.
Słowo Mądrości jest kolejnym przykładem zasady jako wytycznej. Zwróćcie proszę uwagę na następujące wprowadzające wersety w 89. rozdziale Doktryny i Przymierzy:
„Dane jako zasada z obietnicą, przystosowane do możliwości słabych i najsłabszych ze wszystkich świętych, którzy są lub mogą być nazwani świętymi.
Oto, zaprawdę, tak rzecze Pan do was: W rezultacie zła i zamysłów — jakie istnieją i będą istnieć w sercach ludzi spiskujących w ostatnich dniach — ostrzegłem was i uprzedzam was, dając wam to słowo mądrości poprzez objawienie”6.
Natchnione wskazówki, które następują po tym wprowadzeniu, zapewniają trwałe wytyczne dotyczące zdrowia fizycznego i duchowego oraz świadczą o konkretnych błogosławieństwach, które zależą od naszej wierności tej zasadzie.
Poznanie, zrozumienie i życie zgodnie z zasadami ewangelii wzmacnia naszą wiarę w Zbawiciela, pogłębia nasze oddanie Jemu i jest źródłem mnóstwa błogosławieństw i darów duchowych w naszym życiu. Zasady prawości pomagają nam również spojrzeć poza nasze osobiste preferencje i egocentryczne pragnienia, zapewniając cenną perspektywę wiecznej prawdy, kiedy mamy do czynienia z różnymi okolicznościami, wyzwaniami, decyzjami i doczesnymi doświadczeniami.
Współczesne przykłady nauczania poprawnych zasad
Wypowiedź Proroka Józefa Smitha o nauczaniu poprawnych zasad jest zapewne jedną z jego najczęściej cytowanych nauk. Potężne przykłady tego natchnionego wzoru nauczania znajdujemy także w dzisiejszych wypowiedziach upoważnionych sług Pana.
Zasada nierozpraszania uwagi
Na konferencji generalnej w 1998 roku Prezydent Dallin H. Oaks mówił o obowiązkach posiadaczy Kapłaństwa Aarona związanych z przygotowywaniem i udzielaniem sakramentu. Opisał zasadę nierozpraszania uwagi i zaznaczył, że posiadacze Kapłaństwa Aarona zawsze powinni uważać na to, żeby nic w ich wyglądzie i zachowaniu nie odwracało uwagi żadnego członka Kościoła od oddawania czci i odnawiania własnych przymierzy. Prezydent Oaks podkreślił również związane z tym zasady porządku, czystości, szacunku i godności.
Co ciekawe, Prezydent Oaks nie przedstawił młodym mężczyznom długiej listy rzeczy, które powinni i których nie powinni robić. Przeciwnie, wyjaśnił zasadę, oczekując, że młodzi mężczyźni, ich rodzice i nauczyciele będą potrafili i odczują powinność, by kierować się własnym osądem i natchnieniem, aby postępować zgodnie z wytycznymi.
Wyjaśnił: „Nie będę sugerował szczegółowych reguł, ponieważ okoliczności w różnych okręgach i gminach naszego ogólnoświatowego Kościoła są tak różne, że konkretna reguła, która wydaje się wymogiem w jednym miejscu, może być niewłaściwa w innym. W zamian zasugeruję zasadę opartą na doktrynach. Jeśli wszyscy zrozumieją tę zasadę i będą zgodnie z nią postępować, nie będzie znacznej potrzeby ustanawiania reguł. Jeśli w indywidualnych przypadkach potrzebne okażą się reguły lub porady, lokalni przywódcy mogą je zapewnić, zgodnie z doktrynami i powiązanymi z nimi zasadami”7.
Zasada sabatu jako znak
Na konferencji generalnej w kwietniu 2015 roku Prezydent Russell M. Nelson nauczał nas, że „sabat jest rozkoszą”8. Wyjaśnił również, w jaki sposób osobiście zrozumiał podstawową zasadę szanowania dnia sabatu:
„Jak mamy święcić dzień sabatu? W młodości studiowałem sporządzone przez innych ludzi listy rzeczy, które można robić i których nie można robić w sabat. Dopiero później dowiedziałem się z pism świętych, że moje zachowanie i postawa wobec sabatu stanowiły znak między mną a Ojcem w Niebie. Kiedy to pojąłem, niepotrzebne mi już były żadne listy. Kiedy stawałem przed decyzją, czy jakieś zajęcia były właściwe w dni sabatu, po prostu zadawałem sobie pytanie: ‘Jaki komunikat pragnę wysłać Bogu?’. To pytanie sprawiło, że moje wybory dotyczące sabatu stały się jasne jak słońce”9.
Proste, ale mocne pytanie Prezydenta Nelsona podkreśla zasadę, która niweczy wszelką niepewność dotyczącą tego, co oznacza i co powinniśmy robić, aby szanować sabat. Jego pytanie podsumowuje wskazówkę i standard, który błogosławi nas wszystkich niezależnie od różnorodnych okoliczności.
Zasada gotowości, by pozwolić Bogu zwyciężyć
Sześć miesięcy temu na konferencji generalnej Prezydent Nelson opisał swoją radość wynikającą z poznania nowego znaczenia słowa Izrael. Powiedział nam, że jego dusza poruszyła się, gdy dowiedział się, że „samo imię Izrael odnosi się do osoby, która jest gotowa pozwolić, aby Bóg zwyciężył w jej życiu”10. Prezydent Nelson zidentyfikował następnie szereg ważnych konsekwencji wynikających z tego spostrzeżenia.
Jego przesłanie o byciu gotowym, by pozwolić Bogu zwyciężyć, jest niezwykłym przykładem nauczania poprawnych zasad, abyśmy mogli sami sobą rządzić. I podobnie, jak w swoim przesłaniu na temat uczynienia sabatu rozkoszą, Prezydent Nelson zadał oparte na zasadach pytania, które służą jako wytyczne i standardy dla każdego z nas.
„Czy chcesz pozwolić Bogu zwyciężyć w twoim życiu? Czy chcesz pozwolić Bogu wywierać najistotniejszy wpływ w twoim życiu?”.
Mówił dalej:
„Zastanów się, w jaki sposób taka gotowość może cię pobłogosławić. Jeśli nie jesteś w związku małżeńskim i szukasz wiecznego towarzysza, twoje pragnienie, by być ‘z Izraela’, pomoże ci w podjęciu decyzji, z kim i jak chodzić na randki.
Jeśli jesteś w związku, a twój małżonek złamał swoje przymierze, twoja gotowość, by pozwolić Bogu zwyciężyć w twoim życiu, sprawi, że twoje przymierza z Bogiem zostaną nienaruszone. Zbawiciel uleczy twoje złamane serce. Niebiosa się otworzą, gdy będziesz szukać odpowiedzi, jak iść naprzód. Nie musisz błądzić ani się zastanawiać.
Jeśli masz szczere pytania na temat ewangelii lub Kościoła i pozwolisz Bogu zwyciężyć, zostaniesz poprowadzony do znalezienia i zrozumienia absolutnych, wiecznych prawd, które pokierują twoim życiem i sprawią, że na stałe pozostaniesz na ścieżce przymierza.
Kiedy stajesz w obliczu pokusy — nawet wtedy, gdy pojawia się ona, gdy jesteś wyczerpany, samotny lub niezrozumiany — wyobraź sobie odwagę, na jaką musisz się zdobyć, aby pozwolić Bogu zwyciężyć w twoim życiu i błagać Go, aby cię wzmocnił.
Jeśli twoim najgłębszym pragnieniem jest pozwolić Bogu zwyciężyć, abyś był częścią Izraela, to wiele decyzji staje się łatwiejszych. I wiele spraw przestaje być problemem! Wiesz, jak najlepiej o siebie dbać. Wiesz, co oglądać i czytać, gdzie spędzać czas i z kim się spotykać. Wiesz, co chcesz osiągnąć. Wiesz, jaką osobą chcesz się naprawdę stać”11.
Zwróćcie uwagę na to, na ile ważnych decyzji i doświadczeń życiowych może wpłynąć zasada bycia gotowym, by pozwolić Bogu zwyciężyć: randki i małżeństwo, pytania i wątpliwości związane z ewangelią, pokusy, higiena duchowa, co oglądać i czytać, gdzie spędzać czas, w jakim towarzystwie się obracać i wiele, wiele innych kwestii. Natchnione pytania Prezydenta Nelsona podkreślają prostą zasadę, która nadaje nam kierunek w każdym aspekcie życia i umożliwia rządzenie sobą.
Bardzo mały ster
Kiedy Józef Smith został osadzony w więzieniu w Liberty, napisał listy z instrukcjami skierowane do członków i przywódców Kościoła, przypominając im, że „bardzo wielki okręt w dużej mierze ma pożytek z bardzo małego steru w czasie burzy, ponieważ utrzymuje go on pomimo wiatru i fal”12.
„Ster” to koło lub rumpel i połączone z nim urządzenia do kierowania statkiem lub łodzią. A zwrot „pomimo wiatru i fal” oznacza obrócenie statku tak, aby zachował równowagę i nie wywrócił się podczas sztormu.
Zasady ewangelii są dla mnie i dla was tym, czym ster na statku. Właściwe zasady pozwalają nam znaleźć drogę i stać twardo, niezłomnie i niewzruszenie, abyśmy nie stracili równowagi i nie upadli w szalejących burzach ciemności i zamętu w dniach ostatnich.
Na tej konferencji generalnej zostaliśmy obficie pobłogosławieni nauką o wiecznych zasadach od upoważnionych sług Pana. Teraz naszym indywidualnym obowiązkiem jest rządzenie sobą zgodnie z prawdami, o których świadczyli13.
Świadectwo
Prezydent Ezra Taft Benson nauczał: „Przez następne sześć miesięcy wydanie konferencyjne [Liahony] powinno znajdować się obok waszych podstawowych pism świętych i być często przywoływane”14.
Z całej energii mojej duszy zachęcam nas wszystkich do nauki, życia i umiłowania zasad prawości. Tylko prawdy ewangelii mogą sprawić, że będziemy „[czynić] radośnie wszystko, co leży w naszej mocy”, aby iść naprzód ścieżką przymierza, „widząc zbawienie Boga i aby objawione było Jego ramię”15.
Wiem, że doktryna i zasady ewangelii Jezusa Chrystusa są podstawowym źródłem wskazówek dla naszego życia i trwałej radości w życiu doczesnym i wiecznym. W tę wspaniałą Niedzielę Wielkanocną z radością świadczę o tym, że nasz żyjący Zbawiciel jest źródłem, z którego wypływają te prawdy. O tym świadczę w święte imię Pana Jezusa Chrystusa, amen.