Ponieść Syjon
Jako święci w dniach ostatnich, będąc pobłogosławieni przywróconą ewangelią, jesteśmy powołani, by wzmacniać Kościół i budować Syjon.
W całej swojej historii lud Pana dążył do tego, by utworzyć społeczność ewangelii, w której będzie mógł On mieszkać. Aby stać się taką społecznością świętych, musimy nauczyć się uświęcać i jednoczyć nasze serca i umysły, a także postępować sprawiedliwie, bez sporów, i żyć w prawości, nie mając pośród siebie biednych (zob. Ks. Mojżesza 7:18).
Na przykład po tym, jak John i Maria Linford przystąpili do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w Gravely (Anglia) w 1842 r., John został prezydentem lokalnej gminy. Jednak rodzina i przyjaciele nie podzielali radości, jaką Linfordowie znaleźli w Przywróceniu. Nie udało im się przekonać Johna do porzucenia swojej nowej religii, więc postanowili „zmusić go głodem” poprzez bojkotowanie jego działalności szewskiej.
W 1856 r. Nieustający Fundusz Emigracyjny dał Johnowi i Marii możliwość wyemigrowania do Doliny Salt Lake. Przypłynęli do Nowego Jorku wraz z trzema swoimi synami. Stamtąd udali się do Iowa City, stan Iowa, skąd wyruszyli w 1856 r. z niefortunną kompanią wózków ręcznych Jamesa G. Willie’ego.
Rankiem 21 października w pobliżu brzegów Sweetwater River w Wyoming John wypowiedział swoje ostatnie słowa.
„Cieszę się, że tu przybyliśmy”, powiedział Marii, kiedy zapytała go, czy żałuje, że opuścił Anglię. „Nie dożyję czasu, kiedy dotrzemy do Jeziora Słonego, ale ty i chłopcy tego dokonacie, i nie żałuję niczego, przez co przeszliśmy, jeżeli nasi chłopcy będą mogli dorastać i założyć swoje rodziny w Syjonie”1.
Czym jest Syjon?
Niewiele tematów, poza narodzinami Pana Jezusa Chrystusa, inspirowało starożytnych i współczesnych proroków oraz świętych bardziej niż temat gromadzenia domu Izraela w dniach ostatnich i budowanie Syjonu w przygotowaniu na Powtórne Przyjście Zbawiciela2.
Dlaczego Syjon jest tak ważny dla świętych w dniach ostatnich — zarówno dawniej, jak i teraz, wszędzie, gdzie gromadzi się lud Pana?
Starszy Bruce R. McConkie (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Od czasów Adama do chwili obecnej — kiedykolwiek Pan posiadał Swój lud; kiedykolwiek byli ludzie, którzy słuchali Jego głosu i przestrzegali Jego przykazań; kiedykolwiek Jego święci służyli Mu ze szczerym zamiarem w sercu — tam był Syjon”3.
Pisma święte opisują społeczność Syjonu. Enoch, prorok wielkiej wiary w czasach Noego, „zbudował miasto, które nazwał Miastem Świętości, Syjonem” (Ks. Mojżesza 7:19). Pan mieszkał tam ze Swoim ludem, błogosławiąc go i jego ziemię (zob. Ks. Mojżesza 7:16–18). Pan powiedział do Enocha: „Oto jestem Bogiem; moje imię to Człowiek Świętości” (Ks. Mojżesza 7:35).
Celem Syjonu jest ustanowienie zjednoczonego miejsca wiary ugruntowanej na celestialnych zasadach nieba, gdzie lud Boga będzie mógł kroczyć z Nim i gdzie On sam będzie mógł zamieszkać.
Księga Mormona świadczy, że po tym, jak zmartwychwstały Zbawiciel odwiedził Nowy Świat, „wszyscy ludzie na całej powierzchni ziemi […] nawrócili się do Pana […].
I mieli wszystko wspólne; przeto nie było ani biednych, ani bogatych, niewolników ani wolnych, gdyż wszyscy byli wolni, i wszystkim był dany dar niebiański […].
I stało się, że nie było żadnych sporów na całej ziemi, ze względu na miłość Boga, która zamieszkała w sercach ludzi” (IV Nefi 1:2, 3, 15).
Uzbrojeni w prawość i moc
Czasy Enocha były czasami wojny, rozlewu krwi, strachu, ciemności i nienawiści — kiedy to „moc Szatana objęła całą powierzchnię ziemi” (Ks. Mojżesza 7:24; zob. także wersety 16, 17, 33). Jednak Enoch był wierny, a Pan powołał go, by wzywał lud do pokuty.
Pan powiedział Enochowi, że „wielkie utrapienia” (Ks. Mojżesza 7:61) będą poprzedzać Jego Powtórne Przyjście. „Jak żyję, tak przyjdę w dniach ostatnich, w dniach niegodziwości i zemsty, aby wypełnić przysięgę, jaką ci złożyłem o dzieciach Noego” (Ks. Mojżesza 7:60).
Prezydent Russell M. Nelson powiedział o naszych czasach: „Postrzegam obecną pandemię [COVID-19] jako jedną z wielu bolączek i plag tego świata, którymi są: nienawiść, niepokoje społeczne, rasizm, przemoc, nieuczciwość i brak uprzejmości”4. A mimo to mamy jego prorocze zapewnienie. Prezydent Nelson powiedział również:
„Żyjemy w dniach, których ‘ojcowie nasi wyglądali z niecierpliwym oczekiwaniem’ [Doktryna i Przymierza 121:27]. Mamy miejsca w pierwszych rzędach, aby na własne oczy zobaczyć to, co ujrzał prorok Nefi jedynie w wizji — że ‘moc Baranka Bożego’ zstąpi ‘na lud przymierza z Panem’, [który] był rozproszony po całej powierzchni ziemi, że [był uzbrojony] w prawość i moc Boga w wielkiej chwale’ [I Ks. Nefiego 14:14].
Wy, moi bracia i siostry, jesteście pośród tych mężczyzn, kobiet i dzieci, których ujrzał Nefi”5.
Każdy z nas otrzymuje zaproszenie, by gromadzić i błogosławić osoby po obydwu stronach zasłony, a także przygotować świat na Powtórne Przyjście naszego Zbawiciela. „Ze wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli na planecie Ziemia”, powiedział Prezydent Nelson, „my jesteśmy tymi osobami, które muszą wziąć udział w tym finałowym wielkim zgromadzeniu”6.
Jak mamy to osiągnąć?
Jako święci w dniach ostatnich, którzy zostali pobłogosławieni przywróconą ewangelią, jesteśmy „powołani do pracy w winnicy [Pana], [rozbudowania] [Jego] [Kościoła] i [poniesienia] [Syjonu]” (Doktryna i Przymierza 39:13). Ta praca wymaga miłości, jedności, wiary, służby, poświęcenia i posłuszeństwa.
„Gdy ludzie kochają Boga całym sercem i w prawy sposób, starają się upodobnić do Niego, w społeczeństwie jest mniej konfliktów i sporów. Jest więcej jedności”, mówi Starszy Quentin L. Cook z Kworum Dwunastu Apostołów. Dodał: „Jedność […] jest bardzo szerokim pojęciem, ale z całą pewnością zawiera się w pierwszym i drugim najważniejszym przykazaniu, by kochać Boga i naszych bliźnich. Jest wyróżniającą cechą ludu Syjonu, którego serca i umysły są ‘spojone w jedności’ [Ks. Mosjasza 18:21]”7.
Mając tę miłość i jedność, wykazujemy się wiarą, by czerpać z Zadośćuczynienia naszego Zbawiciela, które może nas przemienić, gdy oczyszczamy nasze życie i serca (zob. Ks. Mosjasza 3:19, Doktryna i Przymierza 97:21). Gromadzimy tych, którzy są gotowi przyjść do Pana w prawości. Poprzez obrzędy święte i zasady celestialne zapraszamy do naszego życia moc boskości (zob. Doktryna i Przymierza 105:5). Będąc uświęceni przez przymierze wiążące nas z Bogiem i ze sobą nawzajem, budujemy Syjon i przygotowujemy się na Powtórne Przyjście.
„Prawdziwa miłość jest nieskalaną miłością Chrystusa”, powiedział Prezydent Henry B. Eyring, Drugi Doradca w Pierwszym Prezydium. „I to wiara w Niego i konsekwencje Jego wiecznego Zadośćuczynienia kwalifikują was i tych, którym służycie, do otrzymania najwyższego daru, jakim jest życie w społeczności długo wyczekiwanego Syjonu”8.
Przygotujcie się na przyszłe dni
Współcześni prorocy nauczają, że przyjście do Zbawiciela to kwestia indywidualnego zaangażowania, a nie fizycznej lokalizacji.
„Na początku istnienia Kościoła, nawrócenie się często oznaczało również emigrację”, wyjaśnił Prezydent Nelson: „Lecz teraz gromadzenie ma miejsce w każdym narodzie. Pan ogłosił ustanowienie Syjonu w każdym państwie, wybierając dla Swoich świętych miejsce urodzenia i narodowość”9.
Kiedy przyjmujemy wyzwanie i błogosławieństwo budowania Syjonu w naszych rodzinach, gminach, okręgach, palikach i społecznościach, będziemy, tak jak John i Maria Linfordowie, wyglądać dnia, kiedy nasze dzieci i wnuki „będą [mogły] dorastać i założyć swoje rodziny w Syjonie” pośród każdego narodu, plemienia i języka.
Szukając najpierw Pana i zabiegając o Jego prawość, modlimy się, „aby Jego królestwo rozprzestrzeniło się po ziemi, aby je przyjęli jej mieszkańcy i byli gotowi na dni, które nastaną, kiedy Syn Człowieczy zstąpi z nieba odziany w blask Swej chwały, aby spotkać królestwo Boże, które jest założone na ziemi” (Doktryna i Przymierza 65:5).