Μήνυμα Ηγεσίας Περιοχής
Το μεγαλύτερο και πολυτιμότερο δώρο
Κάθε χρόνο καθώς γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τα δώρα. Κάποιοι σχεδιάζουν με πρόσχαρη προσδοκία τι μπορούν να δώσουν και πώς μπορούν να κάνουν έκπληξη σε κάποιον. Για άλλους, αυτή η ετήσια παράδοση εμπίπτει περισσότερο στην κατηγορία μίας αγχωτικής άσκησης. Στην οικογένειά μας, η σύζυγός μου έχει τη χαρά να υποκύπτει στο DNA της, ενώ εγώ είμαι αυτός που συνήθως δυσκολεύεται να βρει κάτι ουσιώδες και πολύτιμο. Έχω συλλογισθεί γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό. Αν και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν, συμπεριλαμβανομένων διαφορετικών προσωπικοτήτων και προτιμήσεων, σας δίνω έναν δείκτη που θα μπορούσε να βοηθήσει όλους μας να καταλάβουμε πότε ένα δώρο είναι ουσιώδες τόσο για τον δότη όσο και για τον αποδέκτη.
Ο Σωτήρας δίδαξε: «Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε φίλοι μου…»1. Ο Ιωάννης έγραψε: «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή»2. Γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο και πολυτιμότερο δώρο που δόθηκε ποτέ ήταν το δώρο της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού το οποίο δόθηκε τόσο από τον Πατέρα όσο και από τον Υιό. Χάριν του δώρου τους, ο θάνατος δεν έχει κεντρί και ο Άδης δεν έχει νίκη3. Χάριν της Εξιλέωσης του Χριστού, η λύτρωση, η αιώνια σωτηρία και η υπερύψωση είναι διαθέσιμες για όλη την ανθρωπότητα – ακόμη και για όσους τις θέλουν4.
Μας προσελκύουν αυτά τα δώρα λόγω της αιώνιας προσωπικής τους αξίας. Ωστόσο, γνωρίζοντας ότι δόθηκαν από γνήσια, θεϊκή αγάπη είναι πέρα από κάθε δυνατή φαντασία. Σκεφθείτε αυτό: Ο Σωτήρας σάς αγαπά τόσο πολύ που έδωσε πραγματικά τη ζωή Του για εσάς. Ο Επουράνιος Πατέρας σας σάς αγαπά τόσο πολύ που έδωσε πρόθυμα τον Μονογενή Του Υιό για εσάς. Καθώς αρχίζουμε να κατανοούμε αυτές τις ισχυρές αλήθειες, αυτή η ίδια αγάπη θα γεμίσει την καρδιά μας, έτσι ώστε με βαθιά ευγνωμοσύνη να θέλουμε να τραγουδήσουμε:
«Ω πόσο θαυμάζω που τόσο με αγαπά! Σαστίζω με όλη αυτή Του την προσφορά! Και τρέμω σαν νιώθω πως για με σταυρώθηκε, πως για με τον αμαρτωλό τυραννήθηκε. Ω είν’ θαυμάσιο που τόσο νοιάστηκε για μένα ο Χριστός! Ω είν’ θαυμάσιο, τόσο θαυμαστό!5
Γνωρίζοντας πόσο απερίσκεπτος, αντιδραστικός και υπερήφανος μπορώ να είμαι μερικές φορές, με εκπλήσσει που ο Θεός παρόλα αυτά μου δίνει τόσο έλεος, αγάπη και αφοσίωση. Πώς μπορώ λοιπόν να Του δείξω την ευγνωμοσύνη μου;
Πρώτα απ’ όλα, ας λάβουμε συνειδητά το δώρο: «Διότι τι ωφελεί έναν άνθρωπο αν του δοθεί ένα δώρο, και δεν δεχθεί το δώρο; Ιδού, δεν χαίρεται με αυτό που του προσφέρεται, ούτε χαίρεται με αυτόν που είναι ο δωρητής του δώρου»6. Λαμβάνουμε το δώρο και εναγκαλιζόμαστε τον δότη δείχνοντας την ευγνωμοσύνη μας μέσω της χαράς και της αγάπης. «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως εγώ σας αγάπησα»7 ο Σωτήρας πρόσταξε, και «Αν με αγαπάτε, φυλάξτε τις εντολές μου»8.
Δεύτερον, ας μάθουμε από τον Σωτήρα μας. Η χαρά μας για το ακατανόητο δώρο Του θα πολλαπλασιασθεί καθώς την εκφράζουμε με αγάπη και συμπόνια. Όταν τελούμε διακονία σε άλλους, πράγματι διαδίδουμε το μήνυμα του Χριστού, ο οποίος είπε: «Καθόσον αυτό το κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα»9.
Είναι η προσευχή μου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των Χριστουγέννων να προσευχηθούμε με πραγματική πρόθεση, ώστε ο Κύριος να μας στείλει ευκαιρίες τις επόμενες εβδομάδες και τους επόμενους μήνες να αγαπήσουμε περισσότερο, να διαδώσουμε περισσότερο και να προσκαλέσουμε περισσότερους από τους αδελφούς και τις αδελφές μας να λάβουν το μεγαλύτερο και το πολυτιμότερο δώρο του Σωτήρα μας. Το δώρο Του θα μας γεμίσει πραγματικά με υπερβολικά μεγάλη αγαλλίαση, γιατί είναι ποθητό, για να μας κάνει ευτυχισμένους10.