Μήνυμα Ηγεσίας Περιοχής
Κύριε, σε ποιον θα πάμε;
Αφού έδωσε τροφή κατά τρόπο θαυμαστό σε πέντε χιλιάδες, ο Ιησούς προσέφερε την υπέροχη ομιλία για τον Άρτο της Ζωής. Τόνισε ότι πολλοί Τον ακολούθησαν όχι λόγω του μηνύματος, «αλλά επειδή φάγατε από τα ψωμιά και χορτάσατε» 1 . Για τον λόγο αυτόν, εξήγησε ότι ήταν ο αληθινός Άρτος της Ζωής και ότι οι υλικές ευλογίες ειλημμένες σε αυτήν τη ζωή, ακόμη και με θαυμαστό τρόπο, δεν θα τους έσωζαν: «Οι πατέρες σας έφαγαν το μάννα μέσα στην έρημο και πέθαναν» 2 .
Ο αντίκτυπος του μηνύματός Του ήταν τέτοιος, ώστε: «Aπό τότε, πολλοί από τους μαθητές του στράφηκαν προς τα πίσω, και δεν περπατούσαν πλέον μαζί του» 3 .
Παρατηρώντας αυτήν την αντίδραση, ο Ιησούς κοίταξε τους Δώδεκα, οι οποίοι ήταν μαζί Του και ρώτησε: «Μήπως κι εσείς θέλετε να πάτε;» Ο Πέτρος αμέσως ανέλαβε την ευθύνη, έκανε ένα βήμα εμπρός και αντιπροσωπεύοντας αυτά που όλοι ένιωθαν, ανεφώνησε: «Κύριε, σε ποιον θα πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής» 4 .
Όλοι μας έχουμε περάσει και θα περάσουμε δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μας, όπου οι προσδοκίες μας δεν θα συσχετίζονται με την τρέχουσα πραγματικότητά μας.
Θα υπάρξουν στιγμές που μπορεί να αισθανθείτε κουρασμένοι, απογοητευμένοι, αποθαρρυμένοι ή κενοί. Επιπροσθέτως, ίσως θα υπάρξει κάποια στιγμή κατά την οποία θα μπορούσαμε να σκεφθούμε όπως οι παλαιοί: «Eίναι μάταιο να δουλεύει κάποιος τον Θεό· και: Ποια η ωφέλεια ότι φυλάξαμε τα διατάγματά του, και ότι περπατήσαμε πενθώντας μπροστά στον Κύριο των δυνάμεων;» 5
Αυτές είναι οι στιγμές που γονατίζουμε και αναφωνούμε:
«Γαλήνη πού θα βρω,
παρηγοριά πού;
Όταν στον κόσμ’ αυτόν με αδικούν;
Με την καρδιά βαριά, θυμό, κακία,
απομακρύνομαι,
κι αναζητώ» 6 .
Επιτρέψτε μου να σας αναφέρω μερικές αρχές που, αν γίνουν κατανοητές, θα μας βοηθήσουν να υπομείνουμε καθώς προσδοκούμε καλύτερες στιγμές.
Ο σκοπός αυτής της ζωής. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον μας έχει υπενθυμίσει ότι: «Η χαρά που αισθανόμαστε έχει λίγο να κάνει με τις συνθήκες της ζωής μας και τα πάντα με το σημείο εστίασης της ζωής μας» 7 .
Ποτέ μην χάσετε το σημείο εστίασης ότι αυτή η Γη, επάνω στην οποία ζούμε, δημιουργήθηκε και προετοιμάσθηκε για εμάς, ώστε να φέρει εις πέρας το Σχέδιο Σωτηρίας: «Και να τους δοκιμάσουμε με αυτό, για να δούμε αν θα κάνουν όλα όσα ο Κύριος ο Θεός τους τους προστάξει» 8 παρά τις συγκυριακές δυσκολίες της ζωής. Από την άλλη πλευρά, όπως επεξηγήθηκε στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ «όλα αυτά θα σου δώσουν πείρα, και θα είναι για το καλό σου» 9 . Οι δοκιμασίες είναι φύσει δύσκολες. Κατανοώντας αυτό, αναγνωρίζουμε ότι δεν είναι ότι μας συμβαίνει κάτι, αλλά ότι εκπληρώνουμε τον ίδιο τον σκοπό για τον οποίο είμαστε εδώ.
Ποτέ μην πηδήξετε έξω από ένα πλοίο στη μέση μίας καταιγίδας. Φαντασθείτε για μία στιγμή ότι βρίσκεστε σε ένα πλοίο που περνά μέσα από μία πολύ δυνατή καταιγίδα στο μέσον του ωκεανού. Φαντασθείτε ότι «μαίνεται η τρικυμία, τα κύματα σαν θεριά. Στον ουρανό υπάρχει σκότος Και στέγη δεν είν’ κοντά» 10 . Είμαι βέβαιος ότι πολλές εντυπώσεις και συναισθήματα θα έρχονταν στον νου σας, αλλά ένα από αυτά δεν θα ήταν να πηδήξετε έξω από το πλοίο. Το πλοίο του Ευαγγελίου θα μας προσφέρει πάντα προστασία και καταφύγιο στο μέσον των καταιγίδων της ζωής.
Κρατηθείτε από την πίστη και τη γνώση που ήδη έχετε. Ο βασιλιάς Βενιαμίν μας παρότρυνε να πιστεύουμε στον Θεό, να πιστεύουμε ότι Εκείνος έχει πάσα σοφία και πάσα δύναμη, και να πιστεύουμε ότι «ο άνθρωπος δεν κατανοεί όλα όσα ο Κύριος μπορεί να κατανοεί» 11 . Κατά έναν τρόπο, η κατανόηση της άγνοιάς μας θα πρέπει να είναι μέρος της μαρτυρίας μας.
Ως μέρος αυτής της θνητής εμπειρίας, δεν έχουμε άμεσες απαντήσεις σε όλα τα συγκυριακά ερωτήματα στη ζωή. Επομένως, «Κρατηθείτε σε όσα ήδη ξέρετε και σταθείτε δυνατοί έως ότου έλθει επιπρόσθετη γνώση» 12 .
Τα πράγματα που όντως γνωρίζουμε είναι πιο σημαντικά και δυνατά από τα πράγματα που μπορεί να μην καταλαβαίνουμε αρκετά ακόμη.
Είναι η προσευχή μου, ώστε ασπαζόμενοι αυτές τις αρχές, να μπορούμε επανειλημμένως να πούμε όπως ο Πέτρος: «Κύριε, σε ποιον θα πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής» 13 .