Μήνυμα Hγεσίας Περιοχής
Υπερνίκηση διαφορών και εδραίωση της Σιών
Πάντα με συγκινεί η αφήγηση στο Βιβλίο του Μόρμον για την εμφάνιση του Σωτήρος στους ανθρώπους της αμερικανικής ηπείρου μετά την Ανάστασή Του στο ανατολικό ημισφαίριο. Τους δίδαξε τη σπουδαιότητα της Εξιλέωσης στο σχέδιο του Θεού, τις ευλογίες των εντολών και τη σπουδαιότητα των διαθηκών και των διατάξεων. Τέλεσε διακονία προς αυτούς πνευματικώς, έναν προς έναν1.
Ο Κύριος ήταν μαζί τους μόνο για λίγες ημέρες, αλλά ο αντίκτυπος της επισκέψεώς Του έγινε αισθητός για περισσότερο από δύο αιώνες. «Και δεν υπήρχαν διχόνοιες και διχογνωμίες ανάμεσά τους, και κάθε άνθρωπος φερόταν δίκαια ο ένας προς τον άλλον. Και είχαν τα πάντα κοινά μεταξύ τους. Επομένως, δεν υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί, ελεύθεροι και σκλάβοι, αλλά όλοι έγιναν ελεύθεροι, και κοινωνοί της ουράνιας δωρεάς». …«Και ασφαλώς δεν μπορούσε να υπάρξει ευτυχέστερος λαός ανάμεσα σε όλους τους λαούς που είχαν δημιουργηθεί από το χέρι του Θεού. Δεν υπήρχαν ληστές, ούτε δολοφόνοι, ούτε υπήρχαν Λαμανίτες, ούτε κανένα είδος -ίτες, αλλά ήταν όλοι ένα, τέκνα του Χριστού, και κληρονόμοι της βασιλείας του Θεού. Και πόσο ευλογημένοι ήταν! Επειδή ο Κύριος τους ευλόγησε σε όλες τις πράξεις τους»2.
Τι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτή την αλλαγή και να έχει τόσο μακροχρόνια αποτελέσματα; Η απάντηση είναι απλή κι όμως βαθιά. Οι διδασκαλίες του Κυρίου και του Ευαγγελίου Του διαπέρασαν την καρδιά τους, απέβαλαν τον φυσικό άνθρωπο και έγιναν μαθητές του Ιησού Χριστού. Είχαν το όνομα του Κυρίου γραμμένο στην καρδιά τους3 και ανέπτυξαν το πνεύμα του λαού της Σιών, όπως και κατά τις ημέρες του Ενώχ.
Δυστυχώς, ζούμε σε έναν κόσμο που εξυμνεί τον ατομικισμό, όπου η διαμάχη και ο δογματισμός θεωρούνται έκφραση ζωντάνιας. Ακόμη και ως μέλη της εκκλησίας δεν έχουμε πάντα ανοσία σε αυτές τις εξελίξεις. Η πανδημία συγκεκριμένα έχει θέσει τους τομείς και τις οικογένειές μας ενώπιον ιδιαίτερων δυσκολιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουμε αρχίσει να αυτοπροσδιοριζόμαστε ανάλογα με τις διαφορές μας, όπως ακριβώς οι άνθρωποι στο Βιβλίο του Μόρμον, και έχουμε δημιουργήσει τους δικούς μας -ίτες. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και το πνεύμα της Σιών μας βοηθούν να υπερνικήσουμε αυτές τις διαφορές.
«Η Σιών είναι η Σιών λόγω χαρακτήρος, χαρακτηριστικών και πίστεως των πολιτών της. Θυμηθείτε “ο Κύριος ονόμασε τον λαό του Σιών επειδή είχαν όλοι μια καρδιά και έναν νου, και ζούσαν με χρηστότητα. Και δεν υπήρχαν φτωχοί ανάμεσά τους”4. Εάν θα θέλαμε να εδραιώσουμε την Σιών στα σπίτια, στους κλάδους, στους τομείς και στους πασσάλους μας, πρέπει να υψωθούμε σε αυτό το επίπεδο. …Δεν μπορούμε να περιμένουμε να γίνει η Σιών μέχρις ότου γίνουν αυτά τα πράγματα – η Σιών θα έλθει μόνον όταν συμβούν»5.
Επομένως, τι σημαίνει αυτό για εμένα πρακτικά; Από πού να ξεκινήσω, αν θέλω να υπερνικήσω τις διαφορές και να προάγω την ενότητα;
Το 1872, ο Προφήτης Μπρίγκαμ Γιανγκ υπενθύμισε κάτι σημαντικό στους Αγίους που είναι ίσως πιο επίκαιρο σήμερα από ποτέ. Είπε: «Σταματήστε! Περιμένετε! Όταν σηκώνεστε το πρωί, προτού αφήσετε τον εαυτό σας να φάει μια μπουκιά φαγητό… προσκυνήστε ενώπιον του Κυρίου, ζητήστε Του να συγχωρήσει τις αμαρτίες σας και να σας προστατεύσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, να σας διαφυλάξει από τον πειρασμό και από κάθε κακό, να καθοδηγήσει τα βήματά σας σωστά, ώστε να κάνετε κάτι εκείνη την ημέρα που θα είναι ωφέλιμο για τη βασιλεία του Θεού επάνω στη Γη. Έχετε χρόνο να το κάνετε αυτό;»6.
Η θετική αλλαγή ξεκινά με τον καθέναν από εμάς και την επιθυμία μας να συνεισφέρουμε προσωπικώς, να έχουμε μία καρδιά και έναν νου, να ζούμε με χρηστότητα και να φροντίζουμε συνειδητά τους φτωχούς και τους έχοντας ανάγκη. Το κλειδί είναι να κάνουμε τον Κύριο σύμμαχό μας σε όλα αυτά, βασιζόμενοι στην πίστη, στην ελπίδα και την αγνή αγάπη. «Η Σιών εδραιώνεται και ακμάζει χάρη στην εμπνευσμένη από τον Θεό ζωή και τους κόπους των πολιτών της. Η Σιών δεν έρχεται ως δώρο, αλλά επειδή ενάρετοι άνθρωποι της διαθήκης συγκεντρώνονται και την οικοδομούν»7.