เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย

ฉันจะทำอะไรให้ลูกสาวของฉันได้มากไปกว่านี้บ้าง?

โดย จอร์จินา มอนเตเมเยอร์ วอง, นวยโวเลออน เม็กซิโก

ฉันต้องการเสริมสร้างความเข้มแข็งทางวิญญาณให้กับลูกสาว ฉันจึงหันไปหาพระบิดาบนสวรรค์ขณะสวดอ้อนวอน

ภาพถ่ายเอื้อเฟื้อโดยผู้เขียน

ฉันสอนที่โรงเรียนเดียวกันกับที่ลูกสาวของฉันเรียนอยู่ เราต้องรีบออกไปพร้อมกันทุกวันเวลา 06.00 น. เมื่อเรามาถึงโรงเรียน ฉันจะไปที่ห้องเรียนของฉัน และพวกเด็กๆ ก็จะไปที่ห้องเรียนของตนเอง

หลังเลิกเรียน เรารีบกลับบ้าน กินข้าว และรีบออกไปทำกิจกรรมอื่นๆ เช่น เข้าร่วมชั้นเรียนเยาวชนหญิงและเรียนดนตรี สามีของฉันเป็นประธานโควรัมเอ็ลเดอร์ ดังนั้นเขาจึงมีงานยุ่งมากเช่นเดียวกัน

ฉันเริ่มรู้สึกว่าครอบครัวของเรามีอะไรต้องทำเยอะเกินไป เราไม่มีเวลาพูดคุยกันเรื่องพระกิตติคุณอย่างเป็นส่วนตัวและใกล้ชิดเลย ยกเว้นวันอาทิตย์

ฉันต้องการให้ลูกสาวได้เพิ่มพูนประจักษ์พยานที่เข้มแข็งเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดพระเยซูคริสต์และพระกิตติคุณของพระองค์—ตั้งแต่ตอนนี้ซึ่งพวกเธอยังเด็ก ในฐานะพ่อแม่ของพวกเธอ สามีและฉันรู้ว่าความรับผิดชอบนั้นเป็นของเรา (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 68:25) ฉันจึงตัดสินใจสวดอ้อนวอนเกี่ยวกับเรื่องนี้

“นอกจากการสังสรรค์ในครอบครัวและการพาลูกสาวไปโบสถ์” ฉันทูลถามพระบิดาบนสวรรค์ว่า “เราจะทำอะไรได้มากไปกว่านี้บ้าง?”

คำตอบที่ฉันได้รับคือการอ่านพระคัมภีร์ในตอนเช้าและใช้เสียงเพลง เมื่อได้รับคำตอบเช่นนั้น ทุกเช้าในระหว่างที่นั่งรถไปโรงเรียน ฉันจะเปิดเพลงสวดและเพลงอื่นๆ ที่เหมาะสม จากนั้น หลังจากมาถึงโรงเรียนไม่กี่นาที เราจะเริ่มอ่านพระคัมภีร์ด้วยกัน พูดคุยกันเกี่ยวกับพระกิตติคุณ และสวดอ้อนวอนก่อนไปเข้าชั้นเรียน แม้แต่ลูกวัยห้าขวบของฉันก็อยากเข้าร่วมด้วย

การได้เห็นลูกๆ อ่านและเป็นพยานถึงพระเยซูคริสต์ รวมถึงการได้เห็นลูกสาวคนโตอายุ 9 ขวบและ 12 ขวบเต็มใจช่วยน้องคนสุดท้องวัย 5 ขวบอ่านพระคัมภีร์นั้นช่างเป็นเรื่องสวยงาม

หลังจากเราเพิ่มการให้ข้อคิดทางวิญญาณสั้นๆ เข้าไปในกิจวัตรยามเช้าอันแสนวุ่นวายของเราแล้ว ฉันก็ถามลูกสาวว่า “ลูกๆ มีความคิดเห็นอย่างไร?” คำตอบของพวกเขาสร้างความประทับใจให้ฉันอย่างมาก

“วันนี้หนูมีสอบ และหนูรู้สึกกังวลมากค่ะ” ลูกสาวคนหนึ่งพูด “แต่หนูจำได้ตั้งแต่ตอนเช้าว่าเราสามารถทูลขอความช่วยเหลือจากพระผู้เป็นเจ้าได้ หนูจึงสวดอ้อนวอนในใจโดยทูลขอให้พระองค์ทรงช่วยให้หนูรู้สึกสงบ และพระองค์ก็ทรงทำเช่นนั้นค่ะ”

อีกคนหนึ่งพูดว่า “Mamá (คุณแม่) คะ หนูรู้จักเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่มีใครคุยด้วย หนูจำได้จากการให้ข้อคิดทางวิญญาณว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรักทุกคน ดังนั้นหนูจึงตัดสินใจคุยกับเธอและเป็นเพื่อนกับเธอค่ะ”

ฉันรู้สึกซาบซึ้งมากที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยให้ฉันทำหน้าที่แม่ได้ดีขึ้น ฉันรู้ว่าพระองค์ทรงตอบคำสวดอ้อนวอนและประทานพระกิตติคุณเพื่อทำให้เรามีความสุข