“Our Light in the Wilderness,” Liahona, Jan. 2024.
ຂ່າວສານປະຈຳເດືອນ Liahona, ເດືອນມັງກອນ 2024
ແສງສະຫວ່າງຂອງເຮົາໃນ ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ
ຜູ້ທີ່ອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນຢ່າງຈິງໃຈ, ດຳລົງຊີວິດຕາມກົດຂອງມັນ, ແລະ ອະທິຖານກ່ຽວກັບຄວາມຈິງຂອງມັນ ຈະຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ແລະ ເພີ່ມສັດທາຂອງພວກເຂົາໃນ, ແລະ ປະຈັກພະຍານເຖິງ, ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.
ຮູບພາບຂອງນ້ອງຊາຍຂອງຢາເຣັດກັບຫີນທີ່ສ່ອງແສງ ໂດຍ ນໍແມນດີ ພາວເທີ
ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ຍັງເປັນເດັກນ້ອຍ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍມີປະຈັກພະຍານເຖິງພຣະຄຳພີມໍມອນ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກສົນໃຈເລື່ອງລາວຂອງນ້ອງຊາຍຂອງຢາເຣັດເປັນພິເສດ ແລະ ຜູ້ຄົນຂອງລາວ ໃນການເດີນທາງຂອງພວກເຂົາໄປຫາ “ແຜ່ນດິນແຫ່ງຄຳສັນຍາ” (ອີເທີ 2:9).
ເມື່ອປະເຊີນກັບໂອກາດໃນການເດີນທາງໄປໃນເຮືອທີ່ມືດສະໜິດ, ນ້ອງຊາຍຂອງຢາເຣັດໄດ້ຖາມວ່າ, “ຈົ່ງທອດພຣະເນດເຖີດ, ໂອ້ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະອົງຈະປ່ອຍໃຫ້ພວກຂ້ານ້ອຍຂ້າມນ້ຳອັນກວ້າງໃຫຍ່ດ້ວຍຄວາມມືດບໍ?” ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ກ່າວຕອບວ່າ, “ເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດສິ່ງໃດໃຫ້ເຈົ້າ ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ມີແສງສະຫວ່າງຢູ່ໃນພາຊະນະຂອງເຈົ້າ?” (ອີເທີ 2:22, 23).
ນ້ອງຊາຍຂອງຢາເຣັດຮູ້ວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງເດຊານຸພາບຫລາຍ. ລາວຮູ້ວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເປັນແຫລ່ງຂອງຄວາມສະຫວ່າງທັງໝົດ. ລາວຮູ້ວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບັນຊາໃຫ້ຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງເອີ້ນຫາພຣະອົງໃນເວລາທີ່ຂັດສົນ. ສະນັ້ນ, ໂດຍໃຊ້ສັດທາໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ນ້ອງຊາຍຂອງຢາເຣັດຈຶ່ງໄດ້ກຽມກ້ອນຫີນນ້ອຍໄປ 16 ກ້ອນ. ທ່ານຈື່ໄດ້ວ່າ ຫລັງຈາກນັ້ນ ລາວໄດ້ຂໍໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແຕະຫີນເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍນິ້ວພຣະຫັດຂອງພຣະອົງ, “ເພື່ອມັນຈະສ່ອງແສງອອກມາໃນຄວາມມືດ” (ອີເທີ 3:4).
ພາບຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ກຳລັງແຕະກ້ອນຫີນເຫລົ່ານັ້ນ ໄດ້ຖືກສະຫລັກໄວ້ໃນຈິດໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ຕອນທຳອິດທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານເລື່ອງລາວນັ້ນ. ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເຫັນສາກນັ້ນ ຄືກັບວ່າ ມັນກຳລັງເກີດຂຶ້ນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາຂ້າພະເຈົ້າ. ບາງທີ ນັ້ນເປັນເພາະວ່າ ພາບຂອງຄວາມມືດທີ່ຖືກກຳຈັດອອກໄປໂດຍຄວາມສະຫວ່າງ ເປັນຈິງສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າ.
ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ລົງຮອຍກັບພຣະວິນຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໜ້ອຍໜຶ່ງ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມມືດມົນ. ແຕ່ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນ, ຄວາມສະຫວ່າງກໍກັບຄືນມາ. ພຣະຄຳພີມໍມອນເປັນເໝືອນດັ່ງກ້ອນຫີນທີ່ສ່ອງແສງທີ່ຖືກແຕະໂດຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າຕະຫລອດມາ. ມັນໄດ້ສ່ອງແສງການເດີນທາງຂອງຂ້າພະເຈົ້າຜ່ານຊີວິດ.
ຄວາມສະຫວ່າງຕະຫລອດໄປ
ເຊັ່ນດຽວກັບຜູ້ທີ່ໄດ້ຖືກນຳມາໂດຍພຣະຫັດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສູ່ອາເມຣິກາບູຮານ, ເຮົາທຸກຄົນກໍປະເຊີນກັບພະຍຸ ແລະ ມື້ທີ່ມືດມົນ ລະຫວ່າງການເດີນທາງຂອງເຮົາສູ່ແຜ່ນດິນແຫ່ງຄຳສັນຍາແຫ່ງຄວາມສູງສົ່ງ. ແຕ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະເຮັດເພື່ອເຮົາ ສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດເພື່ອຊາວຢາເຣັດ ແລະ ຊາວນີໄຟ. ພຣະອົງຈະນຳພາເຮົາ ແລະ ສ່ອງທາງໃຫ້ແກ່ເຮົາ—ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງພຣະອົງ, ໃຊ້ສັດທາໃນພຣະອົງ, ແລະ ຮ້ອງຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະອົງ.
ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກນີໄຟວ່າ, “ເຮົາຈະເປັນແສງສະຫວ່າງໃຫ້ເຈົ້າໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານນຳອີກ; ແລະ ເຮົາຈະຕຽມທາງໄວ້ກ່ອນເຈົ້າຖ້າຫາກເຈົ້າຈະຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງເຮົາ; ດັ່ງນັ້ນ, ຕາບໃດທີ່ເຈົ້າຈະຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງເຮົາ ເຈົ້າຈະຖືກພາໄປຫາແຜ່ນດິນແຫ່ງຄຳສັນຍາ; ແລະ ເຈົ້າຈະຮູ້ວ່າເຮົາເປັນຜູ້ນຳເຈົ້າໄປ” (1 ນີໄຟ 17:13).
ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກຢາໂຄບນ້ອງຊາຍຂອງນີໄຟວ່າ, “ຜູ້ໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າຂອງເຮົາ, ເຮົາຈະເປັນແສງສະຫວ່າງໃຫ້ແກ່ເຂົາຕະຫລອດໄປ” (2 ນີໄຟ 10:14).
ສາດສະດາ ອະບີນາໄດ ໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດວ່າ, “ພຣະອົງເປັນແສງສະຫວ່າງ ແລະ ຊີວິດຂອງໂລກ; ແທ້ຈິງແລ້ວ, ເປັນແສງສະຫວ່າງອັນບໍ່ມີບ່ອນສິ້ນສຸດ, ຊຶ່ງຈະບໍ່ມີຄວາມມືດເລີຍ” (ໂມໄຊຢາ 16:9).
ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງພຣະອົງເອງວ່າ, “ເຮົາເປັນຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ຊີວິດຂອງໂລກ.” ພຣະອົງກ່າວຕື່ມວ່າ, “ຈົ່ງເບິ່ງ ເຮົາຄືຄວາມສະຫວ່າງ; ເຮົາໄດ້ເຮັດເປັນຕົວຢ່າງໄວ້ໃຫ້ເຈົ້າແລ້ວ” (3 ນີໄຟ 9:18; 18:16).
ການຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມສະຫວ່າງ
ຂ້າພະເຈົ້າຮັກສາດສະດາຂອງເຮົາ, ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບພອນແຫ່ງການຮັບໃຊ້ຄຽງຂ້າງເພິ່ນ. ເມື່ອເພິ່ນຍ່າງເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງ, ຫ້ອງນັ້ນກໍຮູ້ສຶກສະຫວ່າງຂຶ້ນໂດຍທັນທີ. ເພິ່ນຖືຄວາມສະຫວ່າງຂອງພຣະຄຣິດໄປກັບເພິ່ນ.
ຄວາມສະຫວ່າງຂອງພຣະຄຣິດນັ້ນ ມີຈິງ. ມັນ “ແມ່ນພະລັງແຫ່ງສະຫວັນ, ອຳນາດ, ຫລື ອິດທິພົນທີ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າຜ່ານທາງພຣະຄຣິດ ແລະ ໃຫ້ຊີວິດ ແລະ ຄວາມສະຫວ່າງແກ່ທຸກສິ່ງ.” ມັນເປັນຂອງປະທານຝ່າຍວິນຍານທີ່ໜ້າທະນຸຖະໜອມ ທີ່ສາມາດນຳລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າໄປຫາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.1 ການອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນ ເສີມສ້າງຄວາມສະຫວ່າງນັ້ນ.
ບາງເທື່ອ ເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງເບິ່ງຊີວິດຂອງເຮົາຄືນຫລັງເພື່ອຈົດຈໍາວິທີທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫລືອໃນການເດີນທາງຂອງເຮົາ. ເມື່ອເຮົາເບິ່ງຄືນຫລັງ, ເຮົາຈະສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງອິດທິພົນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ອີກຄັ້ງ. ເມື່ອພຣະຄຳພີກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງຈື່ໄວ້, … ຈົ່ງຈື່ໄວ້” (ຮີລາມັນ 5:12), ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ມັນກຳລັງບອກເຮົາວ່າ, “ຢ່າພຽງແຕ່ຈື່ສິ່ງທີ່ຄັ້ງໜຶ່ງເຈົ້າເຄີຍຮູ້ຈັກ ຫລື ຮູ້ສຶກ; ແທນທີ່, ຈົ່ງຮູ້ສຶກເຖິງແສງສະຫວ່າງນັ້ນອີກຄັ້ງ.”
ສຳລັບບາງຄົນແລ້ວ, ການຮູ້ສຶກເຖິງແສງສະຫວ່າງທາງວິນຍານ ກໍມາຢ່າງງ່າຍດາຍ. ສຳລັບຄົນອື່ນໆ, ແສງສະຫວ່າງທາງວິນຍານສາມາດຮູ້ສຶກໄດ້ຍາກ ເນື່ອງຈາກການດີ້ນລົນສ່ວນຕົວ ຫລື ສິ່ງລົບກວນທາງໂລກ. ແຕ່ຖ້າເຮົາຊື່ສັດ, ຄວາມສະຫວ່າງກໍຈະມາ—ບາງເທື່ອກໍມາໃນວິທີທີ່ເຮົາບໍ່ຄາດຄິດ.
ປະທານແນວສັນ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ແນະນຳໃຫ້ເຮົາທຸກຄົນ “ສຶກສາພຣະຄຳພີມໍມອນດ້ວຍການອະທິຖານ ທຸກວັນ,”2 ໄດ້ແບ່ງປັນຫລາຍໆວິທີທີ່ພຣະຄຳພີມໍມອນສາມາດນຳເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃກ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ຫລາຍຍິ່ງຂຶ້ນ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກເຖິງແສງສະຫວ່າງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ, ເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ, ແລະ ດຳລົງຊີວິດຕາມຄຳສອນຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ.
ເມື່ອເຮົາອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນ, ປະທານແນວສັນໄດ້ກ່າວວ່າ, ຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເຮົາກ່ຽວກັບ, ແລະ ຄວາມຊາບຊຶ້ງຕໍ່, ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດກໍຈະເຕີບໂຕຂຶ້ນ.
ເຮົາຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມປາດຖະໜາທີ່ຈະ “ເກີດໃໝ່” (ໂມໄຊຢາ 27:25) ຂະນະທີ່ພຣະຄຳພີຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປະສົບກັບການປ່ຽນແປງຂອງໃຈ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 5:2).
ຂະນະທີ່ເຮົາອ່ານ ແລະ ສຶກສາຄຳສອນຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນກ່ຽວກັບການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ, ເຮົາຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມປາດຖະໜາທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ເພື່ອທີ່ຈະສະແຫວງຫາຄົນຂອງເຮົາທີ່ໄດ້ຕາຍໄປ ແລະ ປະຕິບັດພິທີການຕ່າງໆແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງເພື່ອເຂົາເຈົ້າໃນພຣະວິຫານ.
ເຮົາຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມສະຫວ່າງ ຂະນະທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບຄຳຕອບຕໍ່ຄຳຖາມຂອງເຮົາ, ການຊີ້ນຳໃນການຕັດສິນໃຈ, ແລະ ຄວາມເຂັ້ມແຂງເພື່ອທີ່ຈະກັບໃຈ ແລະ ຕ້ານທານຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ.
ແລະ ເມື່ອເຮົາອ່ານຄວາມຈິງທີ່ພົບໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ, ເຮົາຈະຮູ້ສຶກເຖິງການປິ່ນປົວ, ການປອບໂຍນ, ການຟື້ນຟູ, ການເລົ້າໂລມ, ຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ການປອບໃຈ, ແລະ ການໃຫ້ກຳລັງໃຈແກ່ຈິດວິນຍານຂອງເຮົາ.3
“ໂອ້ ດັ່ງນັ້ນແລ້ວ, ນີ້ບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງບໍ?” ແອວມາໄດ້ຖາມກ່ຽວກັບຄວາມພອງ ແລະ ຄວາມງອກງາມຂອງເມັດພືດແຫ່ງຄວາມຈິງ, ຄວາມຮູ້, ແລະ ປະຈັກພະຍານ. “ຂ້າພະເຈົ້າກ່າວກັບພວກທ່ານວ່າ, ຖືກແລ້ວ, ເພາະມັນຄື ຄວາມສະຫວ່າງ; ແລະ ອັນໃດກໍຕາມທີ່ເປັນຄວາມສະຫວ່າງຍ່ອມດີ, ເພາະຫລິງເຫັນໄດ້, ສະນັ້ນ ພວກທ່ານຕ້ອງຮູ້ວ່າມັນດີ” (ແອວມາ 32:35).
Christ’s Image [ຮູບພາບຂອງພຣະຄຣິດ], ໂດຍ ຮາຍຣິຈ ຮ໊ອຟແມນ
ຊອກຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຄວາມມືດ
ເມື່ອໝູ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແຄມຣິນ ອາຍຸໄດ້ 10 ປີ, ນາງໄດ້ເປັນພະຍາດຕາຖາວອນທີ່ຫາຍາກ ທີ່ໄດ້ຕິດເຊື້ອຢູ່ກະຈົກຕາເບື້ອງຂວາຂອງນາງ.4 ບາງເທື່ອ, ເມື່ອຄວາມເຈັບປວດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງນັ້ນມີຢູ່ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ທົນບໍ່ໄຫວ, ແຄມຣິນກໍບໍ່ສາມາດທົນຕໍ່ແສງໃດໆໄດ້. ພໍ່ແມ່ຂອງນາງ, ໂດຍທີ່ເປັນຫ່ວງວ່່ານາງຈະຕາບອດ, ໄດ້ປິດປ່ອງຢ້ຽມຫ້ອງນອນຂອງນາງໃຫ້ມືດ ເພື່ອພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ນາງສະບາຍ. ແມ່ຂອງແຄມຣິນ, ແຈນນາ, ໄດ້ເລົ່າວ່າ:
“ປະມານສີ່ເດືອນຫລັງຈາກການກວດພະຍາດຂອງນາງ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍ່າງເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງທີ່ມືດມິດຂອງນາງ. ເມື່ອຕາຂອງຂ້າພະເຈົ້າປັບຕົວ, ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເຫັນແຄມຣິນຂົດຕົວຢູ່ໃນທ່າຂອງເດັກອ່ອນຢູ່ເທິງຕຽງຂອງນາງ. ນາງເຈັບປວດຫລາຍ ຈົນວ່ານາງບໍ່ໄດ້ເໜັງຕີງ ຫລື ແມ່ນແຕ່ຮ້ອງໄຫ້ ເມື່ອນາງໄດ້ຍິນຂ້າພະເຈົ້າເຂົ້າມາ. ນາງພຽງແຕ່ນອນຢູ່ທີ່ນັ້ນກັບຕາທັງສອງຂ້າງທີ່ບວມຈົນປິດ.
“ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄຸເຂົ່າຂ້າງຕຽງຂອງນາງ, ຈັບມືນາງ, ແລະ ບີບມັນສາມເທື່ອ—ລະຫັດລັບຂອງພວກເຮົາສຳລັບ ‘ແມ່ຮັກລູກ.’ ປົກກະຕິແລ້ວ ນາງຈະບີບກັບມາສີ່ເທື່ອສຳລັບ ‘ລູກຮັກແມ່ຫລາຍກວ່າ,’ ແຕ່ນາງບໍ່ຕອບ. ນາງເຈັບປວດຫລາຍເກີນໄປ. ດ້ວຍນໍ້າຕາທີ່ຫລັ່ງໄຫລລົງແກ້ມຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເບິ່ງລູກສາວອາຍຸ 10 ປີ ທີ່ຄັ້ງໜຶ່ງເຄີຍສົດໃສຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຫຍໍ່ເຂົ້າເປັນໝາກບານ. ໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າແຕກສະຫລາຍ.”
ແຈນນາໄດ້ກ່າວອະທິຖານງຽບໆ ແລະ ຈິງໃຈ.
“ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ບອກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າພຣະອົງຊົງຮູ້ດີທີ່ສຸດ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າ, ‘ຂໍຊົງໂຜດຊ່ວຍນາງແນ່.’ ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້ານັ່ງອະທິຖານຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ຄື້ນແຫ່ງຄວາມອົບອຸ່ນກໍໄດ້ພັດຖ້ວມຂ້າພະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກສະຫງົບ ຂະນະທີ່ຄວາມຄິດກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດພຣະເຢຊູຄຣິດ ໄດ້ເຂົ້າມາໃນຈິດໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າ: ‘ພຣະອົງຊົງເປັນຄວາມສະຫວ່າງ. ຈົ່ງຊອກຫາພຣະອົງໃນຄວາມມືດ.’”
ແຈນນາໄດ້ເງີຍຫົວຂຶ້ນ ແລະ ສື່ມໃສ່ຫູຂອງແຄມຣິນວ່າ: “ລູກຕ້ອງຊອກຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຄວາມມືດ.”
ຫລັງຈາກນັ້ນ, ແຄມຣິນກໍໄດ້ນອນຫລັບໄປ ຂະນະທີ່ກຳລັງຟັງເພງສວດ ແລະ ພຣະຄຳພີຢູ່ແອັບຫ້ອງສະໝຸດຂອງສາດສະໜາຈັກ.
ເມື່ອການຕິດເຊື້ອຢູ່ຕາຂອງນາງກຳເລີບຂຶ້ນ, ແຄມຣິນກໍຊອກຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຄວາມມືດ.
ຮູບຖ່າຍ ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດຈາກຄອບຄົວຂອງແຄມຣິນ
ພະຍາດຂອງແຄມຣິນຈະສະຫງົບງຽບເປັນເວລາສ່ວນໃຫຍ່, ແຕ່ເມື່ອນາງທົນທຸກກັບອາການທີ່ກຳເລີບ, ແຈນນາ ແລະ ສາມີຂອງນາງ, ດາຣິນ, ກໍປອບໂຍນນາງ ແລະ ເອົາຜ້າຫົ່ມປົກປ່ອງຢ້ຽມຫ້ອງນອນຂອງນາງອີກຄັ້ງ. ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ເຈັບປວດເຫລົ່ານັ້ນ, ແຄມຣິນໄດ້ເວົ້າວ່າ, “ຂ້ອຍພຽງແຕ່ກຳລັງຊອກຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຄວາມມືດ.”5
ເມື່ອຊີວິດເບິ່ງຄືວ່າເປັນເໝືອນດັ່ງ “ຄວາມມືດ, ແລະ ຄວາມເສົ້າໝອງຂອງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ” (1 ນີໄຟ 8:4), ເຮົາອາດຈຳເປັນຕ້ອງຊອກຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຄວາມມືດເຊັ່ນກັນ. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະຄຳພີມໍມອນ, ພ້ອມດ້ວຍຄຳພະຍານຂອງມັນ “ວ່າພຣະເຢຊູຄື ພຣະຄຣິດ ພຣະເຈົ້າຜູ້ສະຖິດນິລັນດອນ,”6 ຈະນຳເຮົາໄປຫາພຣະອົງ. ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ຜູ້ທີ່ອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນຢ່າງຈິງໃຈ, ດຳລົງຊີວິດຕາມກົດຂອງມັນ, ແລະ ອະທິຖານກ່ຽວກັບຄວາມຈິງຂອງມັນ ຈະຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ແລະ ເພີ່ມສັດທາຂອງພວກເຂົາໃນ, ແລະ ປະຈັກພະຍານເຖິງ, ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.
ຂໍໃຫ້ເຮົາສະແດງຄວາມກະຕັນຍູຕໍ່ປຶ້ມທີ່ “ຖືກຕ້ອງທີ່ສຸດ” ນີ້7 ໂດຍການອ່ານມັນ, ເກັບຮັກສາມັນ, ແລະ ໃຊ້ມັນເພື່ອເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ສັດທາຂອງເຮົາ ແລະ ສັດທາຂອງຄົນອື່ນໃນແສງສະຫວ່າງຂອງໂລກ.
© 2024 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ແປຈາກ Monthly Liahona Message, January 2024. Language. 19273 331