« សេចក្តីអំណរដ៏យូរអង្វែងនៃការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ » លីអាហូណា ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២៤ ។
សារលិខិតប្រចាំខែទស្សនាវដ្តី លីអាហូណា ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២៤
សេចក្តីអំណរដ៏យូរអង្វែងនៃ ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ
សេចក្តីអំណរដ៏យូរអង្វែងកើតឡើងដោយការស៊ូទ្រាំនឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងជួយអ្នកដទៃឲ្យធ្វើដូចគ្នា ។
សួនច្បារអេដែន ដោយលោក ហ្គ្រែន រ៉មនី ខ្ល័រសុន ការចាកចេញពីសួនច្បារអេដែន ដោយ យ៉ូសែប ប្រ៊ីកឃី
ការបង្ហាញយ៉ាងខ្លីអំពីគោលបំណងនៃជីវិតរបស់យើងអាចរកឃើញនៅក្នុងការបង្រៀនដែលប្រកបដោយការព្យាករណ៍របស់លីហៃអំពីការចាប់ផ្តើមនៃជីវិតមនុស្សនៅលើផែនដី ។ នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន លោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានរស់នៅក្នុងស្ថានភាពដែលគ្មានទោស ។ ប្រសិនបើពួកគេនៅតែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនោះ ពួកគេនឹង « [ គ្មាន ] សេចក្ដីអំណរ ព្រោះពួកគេមិនស្គាល់សេចក្ដីទុក្ខវេទនា ដោយមិនប្រព្រឹត្តអំពើល្អ ត្បិតពួកគេមិនស្គាល់អំពើបាប » ( នីហ្វៃទី២ ២:២៣ ) ។ ដូច្នេះ ដូចដែលលីហៃបានពន្យល់ថា « លោកអ័ដាមបានធ្លាក់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យមានមនុស្សលោក ហើយមានមនុស្សលោក ដើម្បីឲ្យគេអាចមានសេចក្ដីអំណរ » ( នីហ្វៃទី២ ២:២៥; សូមមើលផងដែរ ម៉ូសេ ៥:១០–១១ ) ។
ពេលយើងធំឡើងក្នុងពិភពលោកដែលធ្លាក់ យើងរៀនពីភាពខុសគ្នារវាងសេចក្ដីល្អ និងសេចក្តីអាក្រក់ពីអ្វីដែលយើងបានរៀន និងពីអ្វីដែលយើងជួបប្រទះ ។ យើង« ភ្លក់នូវសេចក្ដីល្វីងជូរចត់ ប្រយោជន៍ឲ្យ [ យើង ] អាចចេះឲ្យតម្លៃដល់របស់ល្អ » ( ម៉ូសេ ៦:៥៥ ) ។ អំណរបានកើតឡើងនៅពេលយើងបដិសេធភាពល្វីងជូរចត់ ហើយស្រឡាញ់ និងកាន់ខ្ជាប់នូវសេចក្តីល្អកាន់តែខ្លាំងឡើង ។
ការស្វែងរកនូវអំណរ
ដោយសារតែសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ចំពោះយើង ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងមានព្រះទ័យចង់ចែកចាយនូវអំណរដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ជាមួយយើង ទាំងពេលនេះ និងនៅក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ នោះគឺជាការជំរុញទឹកព្រះទ័យរបស់ទ្រង់នៅគ្រប់រឿងទាំងអស់តាំងពីដើមមក រួមទាំងផែនការនៃសុភមង្គលដ៏រុងរឿងរបស់ទ្រង់ និងការពលិកម្មនៃរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់ដើម្បីប្រោសលោះយើង ។
ព្រះមិនព្យាយាមដាក់សេចក្តីអំណរ ឬសុភមង្គលលើយើងទេ ប៉ុន្តែទ្រង់បង្រៀនយើងអំពីរបៀបស្វែងរកវា ។ ទ្រង់ក៏ប្រាប់យើងពីកន្លែងដែលគ្មានសេចក្តីអំណរផងដែរ—« សេចក្ដីទុច្ចរិត [ មិនមែន ហើយ ]ពុំដែលជាសុភមង្គលឡើយ » ( អាលម៉ា ៤១:១០ ) ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងបង្ហាញដល់យើងនូវផ្លូវទៅកាន់សេចក្តីអំណរតាមរយៈបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុនបានថ្លែងតាមរបៀបនេះថា ៖
« នេះគឺជាសេចក្តីពិតដ៏ធំមហិមាគឺថា ៖ ខណៈដែលពិភពលោកនេះទទូចចង់បាន អំណាច ទ្រព្យសម្បត្តិ ប្រជាប្រិយភាព និងតម្រេកខាងសាច់ឈាមនាំឲ្យមានសុភមង្គល នោះវាពុំមែនជាការពិតទេ ! វាពុំអាចទេ ! វាពុំបង្កើតអ្វីឡើយលើកលែងតែជំនួសដោយ ‹ ស្ថានភាពដ៏មានពរ និងរីករាយនៃអស់ [ អ្នកណា ] ដែល « កាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ › តែប៉ុណ្ណោះ ។ [ ម៉ូសាយ ២:៤១ ] ។
សេចក្តីពិតគឺថាវា កាន់តែនឿយហត់ខ្លាំងឡើង ដើម្បីស្វែងរកសុភមង្គលនៅកន្លែងដែលបងប្អូន មិន អាចរកវាឃើញ ! ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលបងប្អូនទឹមនឹមជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយធ្វើកិច្ចការខាងវិញ្ញាណដែលតម្រូវឲ្យធ្វើដើម្បីឈ្នះលោកិយ នោះទ្រង់ ហើយមានតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ដែលមានព្រះចេស្តាលើកបងប្អូនឡើងចេញពីឥទ្ធិពលនៃពិភពលោកនេះ » ។១
ដូច្នេះ អំណរដ៏យូរអង្វែងត្រូវបានរកឃើញដោយសារការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ហើយបញ្ញត្តិរបស់ព្រះត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប៉ុន្តែវាជាជម្រើសរបស់យើង ។ ប្រសិនបើនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង យើងបរាជ័យក្នុងការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិ នោះយើងនៅតែអាចត្រឡប់មកវិញ បដិសេធភាពល្វីងជូរចត់ ហើយបន្តប្រព្រឹត្តល្អម្តងទៀតបាន ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះមិនដោះសារឲ្យអំពើបាបទេ—នោះនឹងឲ្យសេចក្ដីមេត្តាករុណាកោងលើសេចក្ដីយុត្តិធម៌ហើយ—តែដោយសារដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ប្រទានសេចក្តីប្រោសលោះពីអំពើបាប ៖
« អាមូលេក…បាននិយាយ…ថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ប្រាកដជានឹងយាងមកប្រោសលោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែថាទ្រង់នឹងមិនយាងមកប្រោសលោះពួកគេ ក្នុង អំពើបាបទាំងឡាយរបស់ពួកគេទេ ប៉ុន្តែមកប្រោសលោះពួកគេ ពី អំពើបាបរបស់គេវិញ។
« ហើយទ្រង់មានព្រះចេស្ដា ដែលព្រះវរបិតាបានប្រទានដល់ទ្រង់ ដើម្បីប្រោសលោះពួកគេពីអំពើបាបរបស់គេ ដោយមកពីការប្រែចិត្ត ហេតុដូច្នេះហើយ ទ្រង់បានចាត់ឲ្យពួកទេវតារបស់ទ្រង់ មកប្រកាសដំណឹងល្អអំពីលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយនៃការប្រែចិត្ត ដែលនាំទៅកាន់ព្រះចេស្ដានៃព្រះដ៏ប្រោសលោះ ឲ្យបានដល់សេចក្ដីសង្គ្រោះព្រលឹងរបស់គេ » ( ហេលេមិន ៥:១០–១១ បានគូសបញ្ជាក់បន្ថែម ) ។
ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ៖
« បើអ្នករាល់គ្នាកាន់តាមបញ្ញត្តិខ្ញុំ នោះនឹងនៅជាប់ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ដូចជាខ្ញុំបានកាន់តាមបញ្ញត្តិនៃព្រះវរបិតាខ្ញុំ ហើយក៏នៅជាប់ក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដែរ ។
« ខ្ញុំបាននិយាយសេចក្តីទាំងនេះប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យសេចក្តីអំណររបស់ខ្ញុំ បាននៅជាប់ក្នុងអ្នករាល់គ្នា ហើយឲ្យសេចក្តីអំណររបស់អ្នករាល់គ្នាបានពោរពេញផង » ( យ៉ូហាន ១៥:១០–១១ ) ។
នេះជាអ្វីដែលលីហៃមានអារម្មណ៍ក្នុងសុបិនរបស់គាត់នៅពេលដែលគាត់ភ្លក់ផ្លែឈើនៃដើមជីវិត—ដែលតំណាងឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ។ គាត់បាននិយាយថា ៖ « ហើយកាលឪពុកបានទទួលទានផ្លែឈើនោះហើយ នោះព្រលឹងវិញ្ញាណឪពុកក៏ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអំណរជាអតិបរមា » ( នីហ្វៃទី១ ៨:១២ សូមមើលផងដែរ ១១:២១–២៣ ) ។
លីហៃក៏បានបង្ហាញនូវវិធីទីពីរដែលយើងអាចនាំមកនូវសេចក្តីអំណរចូលមកក្នុងជីវិតរបស់យើងនៅពេលគាត់បាននិយាយថា « ហេតុដូច្នោះហើយ ឪពុកក៏ចាប់ផ្ដើមមានបំណងចង់ឲ្យគ្រួសាររបស់ឪពុកទទួលទាន[ ផ្លែឈើ ] នោះដែរ » ( នីហ្វៃទី១ ៨:១២ ) ។
ដើមជីវិត ដោយ កាហ្ស៊ូតុ អ៊ូតា
ការជួយអ្នកដទៃស្វែងរកសេចក្តីអំណរ
ដូចជាប្រជារាស្រ្តរបស់ស្តេចបេនយ៉ាមីនដែរ យើងអាច « ពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអំណរ » នៅពេលយើងទទួលការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់យើង ហើយមាន« សេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងសតិសម្បជញ្ញៈ » ( ម៉ូសាយ ៤:៣ ) ។ យើងមានអារម្មណ៍ម្តងទៀតនៅពេលយើងស្វែងរក ហើយព្យាយាមជួយសមាជិកគ្រួសារ និងអ្នកដទៃទទួលបានសេចក្តីអំណរ និងសេចក្ដីសុខសាន្តដូចគ្នានោះ ។
ក្នុងនាមជាយុវជនម្នាក់ អាលម៉ាបានស្វែងរកសុភមង្គលនៅក្នុងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលផ្ទុយទៅនឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បន្ទាប់ពីត្រូវបានស្តីបន្ទោសដោយទេវតាមួយអង្គ គាត់បានត្រឡប់ពី « ល្វីងជូរចត់ » ទៅជា«សេចក្តីល្អ » ដោយការប្រែចិត្ត « នៅពេលជិតស្លាប់ » ( ម៉ូសាយ ២៧:២៨ )និងព្រះគុណដ៏បរិបូររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក អាលម៉ាបានប្រកាសយ៉ាងអំណរទៅកាន់កូនប្រុសរបស់គាត់ហេលេមិនថា ៖
« ហើយ ឱសេចក្ដីអំណរ និងរស្មីដ៏អស្ចារ្យ ដែលឪពុកបានឃើញ មែនហើយ ព្រលឹងឪពុកបានពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអំណរ លើសជាងការឈឺចាប់របស់ឪពុកទៅទៀត !…
« មែនហើយ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកដល់ពេលឥឡូវនេះ ឪពុកបានធ្វើការមិនឈប់ឈរ ដើម្បីឪពុកអាចនាំមនុស្សឲ្យប្រែចិត្ត ដើម្បីឪពុកអាចនាំគេឲ្យភ្លក់នូវសេចក្ដីអំណរដ៏លើសលប់ ដូចដែលឪពុកធ្លាប់បានភ្លក់ ។…
« មែនហើយ ឥឡូវនេះមើលចុះ ឱកូនប្រុសរបស់ឪពុកអើយ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានប្រទានឲ្យឪពុកនូវសេចក្ដីអំណរដ៏ធំលើសលប់ដែលជាលទ្ធផលនៃការងារទាំងឡាយរបស់ឪពុក
« ត្បិតដោយសារព្រះបន្ទូល [ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យឪពុក មើលចុះ មនុស្សជាច្រើនបានកើតមកអំពីព្រះ ហើយបានភ្លក់ ដូចជាឪពុកធ្លាប់បានភ្លក់ » ។ ( អាលម៉ា ៣៦:២០,២៤–២៦ ) ។
នៅគ្រាមួយទៀត អាលម៉ាបានធ្វើជាសាក្សីថា ៖
« នេះគឺជាការអួតរបស់ខ្ញុំ ក្រែងខ្ញុំអាចបានទៅជាគ្រឿងឧបករណ៍មួយនៅក្នុងព្រះហស្តនៃព្រះ ដើម្បីនាំមនុស្សខ្លះទៅកាន់ការប្រែចិត្ត ហើយនេះគឺសេចក្ដីអំណររបស់ខ្ញុំ ។
« ហើយមើលចុះ កាលខ្ញុំឃើញបងប្អូនខ្ញុំជាច្រើន បានប្រែចិត្តជាពិតប្រាកដ ហើយមករកព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់គេ នៅពេលនោះ ព្រលឹងខ្ញុំពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអំណរ »។ ( អាលម៉ា ២៩:៩–១០ )
អាលម៉ាបានបន្តប្រកាសអំពីអំណរដ៏លើសលប់ដែលគាត់មាននៅពេលអ្នកដទៃទទួលបានជោគជ័យក្នុងការនាំព្រលឹងទាំងឡាយមកកាន់ព្រះគ្រីស្ទ ៖
« ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនមានសេចក្ដីអំណរតែនៅក្នុងការជោគជ័យរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ តែសេចក្ដីអំណររបស់ខ្ញុំពោរពេញថែមឡើង ដោយព្រោះភាពជោគជ័យរបស់បងប្អូនខ្ញុំ [ បុត្រាទាំងឡាយរបស់ម៉ូសាយ ] ដែលបានឡើងទៅឯដែនដីនីហ្វៃ ។
«មើលចុះ ពួកគេបានខិតខំធ្វើការជាខ្លាំង ហើយបាននាំមកនូវលទ្ធផលដ៏ច្រើន ឯរង្វាន់របស់គេមហិមាណាស់!
« ឥឡូវនេះ កាលខ្ញុំនឹកដល់ការជោគជ័យរបស់បងប្អូនទាំងនេះ នោះព្រលឹងខ្ញុំត្រូវបានបណ្ដែតចេញទៅ គឺឃ្លាតចេញពីរូបកាយ នៅពេលនោះសេចក្ដីអំណររបស់ខ្ញុំធំអស្ចារ្យណាស់។ » ។ ( អាលម៉ា ២៩:១៤–១៦ )
យើងអាចរកឃើញសេចក្តីអំណរដូចគ្នានេះដែរនៅពេលយើង ស្រឡាញ់ អ្នកដទៃដោយ « សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធនៃព្រះគ្រីស្ទ » ( មរ៉ូណៃ ៧:៤៧ សូមមើលផងដែរ ខ ៤៨ ) ចែកចាយ សេចក្ដីពិតដែលបានស្ដារឡើងវិញជាមួយពួកគេ ហើយ អញ្ជើញ ពួកគេឲ្យចូលរួមជាមួយរាស្ត្រនៃសេចក្តីសញ្ញា ។
ឱ !ព្រះបិតា ដោយ ស៊ីម៉ូន ឌីវី
សេចក្តីអំណរនៅកណ្តាលទុក្ខវេទនា
យើងមិនគួរភ័យខ្លាចថាការសាកល្បង និងឧបសគ្គដែលយើងចៀសមិនផុតក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះនឹងរារាំង ឬបំផ្លាញសេចក្តីអំណររបស់យើងនោះទេ ។ អាលម៉ាគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលបម្រើដល់អ្នកដទៃដោយមិនគិតពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដែលធ្វើឲ្យគាត់លះបង់យ៉ាងច្រើន ។ គាត់បានរងទុក្ខដោយការជាប់ឃុំឃាំង រយៈពេលយូរនៃការអត់ឃ្លាន និងការស្រេកឃ្លាន ការវាយដំគំរាមកំហែងដល់ជីវិតរបស់គាត់ ការចំអក និងការបដិសេធម្តងហើយម្តងទៀត ។ ប៉ុន្តែ គ្រប់យ៉ាង « ត្រូវបានលេបទៅក្នុងសេចក្ដីអំណរនៃព្រះគ្រីស្ទ » ( អាលម៉ា ៣១:៣៨ ) ។ ប្រហែលជាការឈឺចាប់របស់អាល់ម៉ាបានធ្វើឲ្យសេចក្តីអំណរដែលកើតឡើងកាន់តែខ្លាំងឡើង ។
ប្រធាន ណិលសុន រំឭកយើងថាអំណរជាផ្នែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ—« សេចក្តីអំណរដែលនៅចំពោះទ្រង់ [ ទ្រង់ ] បានរងទ្រាំនៅឈើឆ្កាង »(ហេព្រើរ១២:២)។
សូមគិតអំពីរឿងនេះ ! ដើម្បីឲ្យទ្រង់អាចស៊ូទ្រាំនឹងបទពិសោធន៍ដ៏ឈឺចាប់បំផុតដែលទ្រង់បានស៊ូទ្រាំនៅលើផែនដីនេះបាន នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានផ្តោតព្រះទ័យទ្រង់ទៅលើ សេចក្តីអំណរ !
« ហើយតើមានសេចក្តីអំណរអ្វីខ្លះដែលនៅចំពោះទ្រង់ ? ប្រាកដណាស់ វារួមមានសេចក្តីអំណរនៃការជ្រះស្អាត ការព្យាបាល និងការពង្រឹងដល់យើង សេចក្តីអំណរនៃការបង់ថ្លៃចំពោះអំពើបាបនៃអស់អ្នកដែលប្រែចិត្ត អំណរនៃការធ្វើឲ្យបងប្អូន និងរូបខ្ញុំអាចត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ—ឲ្យជ្រះស្អាត និងមានភាពស័ក្តិសម—ដើម្បីរស់នៅជាមួយព្រះមាតាបិតា និងក្រុមគ្រួសារសួគ៌ា ។
« ប្រសិនបើយើងផ្តោតទៅលើសេចក្តីអំណរដែលនឹងកើតមានដល់យើង ឬដល់អស់អ្នកដែលយើងស្រឡាញ់ តើយើងអាចស៊ូទ្រាំយ៉ាងណានឹងរឿងបច្ចុប្បន្ន ដែលទំនងជាស្មុគស្មាញ ឈឺចាប់ ភ័យខ្លាច អយុត្តិធម៌ ឬមិនគួរកើតនោះបាន ? »២
សេចក្តីអំណរដ៏យូរអង្វែងកើតឡើងដោយការស៊ូទ្រាំនឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងជួយអ្នកដទៃឲ្យធ្វើដូចគ្នា ។ សេចក្តីអំណរដ៏យូរអង្វែងកើតឡើងនៅពេលយើងនៅជាប់ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ គោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ និងការទទួលនូវព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ នៅក្នុងមាគ៌ានៃដំណឹងល្អ មានសេចក្តីអំណរក្នុងការធ្វើដំណើរ ក៏ដូចជាសេចក្តីអំណរនៅចុងបញ្ចប់ផងដែរ ។ ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាផ្លូវនៃសេចក្តីអំណរប្រចាំថ្ងៃ ។
© 2024 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. បោះពុម្ពនៅ ស.រ.អា. ។ ការអនុម័តជាភាសាអង់គ្លេស ៖ ៦/១៩ ។ ការអនុម័តឲ្យបកប្រែ ៖ ៦/១៩ ។ ការបកប្រែនៃ MonthlyLiahonaMessage,February2024. Language. 119276258