منجی همه، مژده‌ای برای همه

توسّط رئيس جفری آر. هالَند

رئیس اجرایی مجمع دوازده رسول

تصویر

ارشد جفری آر. هالَند

مژده، کفّاره و رستاخیز عیسی مسیح همه فرزندان خدا را برکت می‌دهد.

تصویر

مسیح و مرد فلجی

مسیح و مرد فَلج ، اثر کرت ریچاردز، قابل کپی نیست.

مژدهٔ اِحیا شده عیسی مسیح، در درجه اوّل، مهمترین و برای همیشه، منبع شادی پایدار، آرامشِ واقعی، و شادی برای همه در این روزگار آخرین زمان است. برکاتی که از مژده و از خیرخواهی نامحدود مسیح سرچشمه می‌گیرد، هرگز فقط برای عده‌ای منتخب، در دوران باستان یا مدرن نبوده است.

مهم نیست که چقدر ممکن است احساس بی‌لیاقتی کنیم، و با وجود گناهانی که ممکن است ما را برای مدتی از او دور کرده باشد، منجی ما به ما اطمینان می‌دهد که « او دست‌هایش را تمام روز به سوی [ما] دراز می‌کند» (یعقوب ۶: ۴)، و از همهٔ ما دعوت می‌کند که پیش او بیاییم و عشق او را احساس کنیم.

برکات مژده برای تمام جهان

مژده عیسی مسیح «در این روزگار آخرین زمان بازآوری شده است تا نیازهای هر ملّتی، قومی، زبانی و [تمام] مردم روی زمین را برآورده سازد.»^۱ مژده از همه ملیت‌ها و رنگ‌ها فراتر می‌رود و در عین حال از تمام خطوط فرهنگی عبور می‌کند تا بیاموزد که «همه در نزد خدا یکسانند» (۲ نیفای ۲۶:۳۳).^۲ کتاب مورمون به عنوان گواهی قابل توجهی از این حقیقت می ایستد.

این نگاشته بزرگ گواهی می‌دهد که مسیح همه ملت‌ها را به یاد می‌آورد (رجوع کنید به ۲ نیفای ۲۹: ۷) و «خود را بر همهٔ کسانی که به او ایمان آورند پدیدار می‌کند، … با انجام معجزات‌ها، نشانه‌ها و شگفتی‌های عظیم، در میان فرزندان آدمی» (۲ نیفای ۲۶:‌ ۱۳). از جمله این معجزات، نشانه‌ها و شگفتی‌های عظیم، گسترش مژده است. بنابراین، ما مبشّران را به سرتاسر جهان می‌فرستیم تا بر خبر خوشِ آن گواهی دهند. ما همچنین مژده را با اطرافیان خود به اشتراک می‌گذاریم. استفاده از کلیدهای کشیشی احیا شده برای زندگان و مردگان تضمین می‌کند که کمال مُژده در نهایت برای هر پسر و دختر والدین آسمانی ما — از گذشته، حال یا آینده — در دسترس خواهد بود.

قلب این مژده — پیام مرکزی هر پیامبر و رسولی که تا به حال به این کار فرا خوانده شده است — این است که عیسی همان مسیح است و او آمد تا همه را برکت دهد. ما به عنوان اعضای کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان، اعلام می‌کنیم که ایثار بر آمده از کفّارهٔ او برای تمام جهان است.

نیاز به کفّاره‌ای بی‌نهایت و جاویدان

همانطور که در سراسر جهان می‌روم، با طیف وسیعی از اعضای کلیسا مصاحبه می‌کنم. من از شنیدن اینکه آنها چگونه برکات کفّاره عیسی مسیح را در زندگی خود احساس می‌کنند، الهام گرفته‌ام، حتی زمانی که به گناهی از گذشته‌ای دور اعتراف می‌کنند. چقدر شگفت انگیز است که تسلیِ پاک‌کنندهٔ کفّارهٔ او همیشه در دسترس همه ما است!

«باید کفّاره‌ای داده شود،» عمولک گواهی داد، «وگرنه همۀ بشرّیت ناگزیر باید هلاک شوند.» ما برای همیشه «فروافتاده و … گمراه، … [می‌شدیم] مگر از راه کفّاره‌ای» که مستلزم آن «یک قربانی بی‌پایان و جاویدان» است. زیرا «هیچ چیزی نمی‌تواند باشد که از کفّارۀ بی‌پایان کمتر باشد که برای گناهان جهان کافی باشد» (آلما ۳۴: ۹، ۱۰، ۱۲).

نبی بزرگ، یعقوب، همچنین تعلیم داد که از آنجا که «مرگ بر همۀ آدمیان گذاشته شده است، … باید قدرت رستاخیزی باشد» تا ما را به حضور خدا بیاورد (۲ نیفای ۹: ۶).

هم بر گناه و هم بر مرگ باید غلبه می‌شد. این مأموریت منجی بود که او آن را شجاعانه برای همهٔ فرزندان خدا به انجام رساند.

تصویر

مسیح در جیتسیمانی

جیتسیمانی، توسط جی. کرت ریجاردز، ممکن است کپی نشود

ایثار منجی ما

عیسی مسیح در آخرین شب دنیوی خود به باغ جیتسیمانی وارد شد. در آنجا، او در میان درختان زیتون زانو زد و فرو رفتن به عمق عذابی را آغاز کرد که من و تو هرگز درک نخواهیم کرد.

در آنجا بود، که او شروع به بر خود گرفتن گناهان جهان کرد. او هر درد، دل شکستگی و غم و اندوهی را احساس کرد، و تمام رنج و زجری را که تو، من و هر روانی که تا به حال زندگی کرده تجربه کرده یا خواهد کرد را متحمل شد. این زجر بزرگ و بی‌نهايت «سبب شد تا [او]، … بزرگترین همه، به خاطر درد بلرزد، و از هر روزنه خونش ریخته شود،» (اصول و پیمان ها ۱۹:‌ ۱۸). فقط او می‌توانست این کار را انجام دهد.

هیچ کس دیگری به اندازه کافی خوب نبود
تا بهای گناه را بپردازد.
تنها او فقط می‌توانست دروازه را باز کند
از آسمان و اجازه بدهد وارد شویم.۳

سپس عیسی را به کالواری بردند، و در غم‌انگیزترین ناعادلانه‌ترین لحظه تاریخ این دنیا، او را مصلوب کردند. هیچ کس نمی‌توانست جانش را از او بگیرد. او به عنوان پسر یگانه زادهٔ خدا بر مرگ جسمانی قدرت داشت. او می‌توانست به پدرش دعا کند، و لشکر فرشتگان می‌آمدند تا بر شکنجه گران او پیروز شوند و فارمانروایی‌اش را بر همه چیز نشان دهند. «امّا در آن صورت پیشگویی‌های کتاب‌مقدّس چگونه تحقّق می‌یافت»، عیسی هنگام خیانت شدن به خودش پرسید، « که این وقایع باید رخ دهد؟» (متّی ۲۶: ۵۴).

عیسی به خاطر اطاعت کامل از پدرش — و عشقی کامل به ما — جان خود را با کمال میل داد و ایثار بر‌آمده از کفّارهٔ بی‌پایان و جاودانهٔ خود را تکمیل کرد، که آن در تمام طول ابدیت به گذشته و آینده می‌رسد.

پیروزی منجی ما

عیسی از رسولان خود خواست تا پس از مرگ او کارش را ادامه دهند. اما آنها چطور این کار را انجام می‌دادند؟ تعدادی از آنها فقط ماهیگیران ساده‌ای بودند، و هیچ یک در کنیسه برای خدمت آموزش ندیده بودند. در آن موقع، به نظر می‌رسید که کلیسای مسیح در آستانهٔ انقراض است. اما رسولان قدرت یافتند تا فراخوانی خود را به عهده بگیرند و تاریخچهٔ جهان را شکل دهند.

چه چیزی باعث شد که چنین توانایی از چنین ضعف ظاهری برآید؟ رهبر کلیسای انگلیکن و محقق، فردریک فارار گفت: «یک و تنها یک پاسخ ممکن وجود دارد — رستاخیز از مردگان. همهٔ این انقلاب عظیم به خاطر قدرت رستاخیز مسیح بود.»^۴ به عنوان شاهدان سَروَرِ از مرگ برخاسته، رسولان می‌دانستند که هیچ چیز نمی‌تواند مانع از پیشرفت این کار شود. گواهی ایشان مانند نیرویی بود که به کلیسای اولیه قدرت می‌داد تا بر تمام موانع چیره شود.

در این فصل عید پاک، به عنوان یکی از شاهدان مقرر شدهٔ او، اعلام می‌کنم که در اوایل یک صبح زیبای یکشنبه، سَروَر عیسی مسیح از مرگ برخاست تا به ما نیرو ببخشد و بندهای مرگ را برای همه از بین ببرد. عیسی مسیح ذی‌حیات است! به خاطر او، مرگ پایان ما نیست. رستاخیز هدیهٔ رایگان و جهانیِ مسیح به همه است.

تصویر

مسیح و مریم مَجدَلیّه در مقبره

مسیح و مریم در مقبره، توسط جوزف بریکی

نزد مسیح بیایید

مژده و کفّاره عیسی مسیح برای همه است—یعنی، هر کسی. تنها راهی که ما می‌توانیم برکات کامل ایثار بر‌آمده از کفّاره منجی را تجربه کنیم این است که دعوت او را به صورت انفرادی بپذیریم: «بیایید نزد من» (متی ۱۱: ۲۸).

وقتی ما ایمانمان به او را به کار می‌گیریم و توبه می‌کنیم، نزد مسیح می‌آییم. وقتی به نام او تعمید می‌گیریم و هدیۀ روح‌القدس را دریافت می‌کنیم، نزد او می‌آییم. هنگامی که فرامین را حفظ می‌کنیم، آیین‌ها را دریافت می‌کنیم، پیمان‌ها را ارج می‌نهیم، تجربیات معبد را با آغوش باز می‌پذیریم، و به گونه‌ای زندگی می‌کنیم که پیروان مسیح زندگی می‌کنند، به نزد او می‌آییم.

گاهی اوقات با دلسردی و ناامیدی مواجه خواهید شد. ممکن است دلتان برای خودتان یا کسی که دوستش دارید بشکند. شاید شما بار گناهان دیگران را به دوش می‌کشید. اشتباهاتی که مرتکب شده‌اید — شاید اشتباهات جدی — شاید باعث ترس شما شود که آرامش و شادی برای همیشه شما را ترک کرده است. در چنین اوقاتی، به یاد داشته باشید که منجی نه تنها بار گناه را برمی‌دارد، بلکه «[از] همه گونه دردها و رنج‌ها و وسوسه‌ها [زجر کشید]؛» (آلما ۷: ۱۱)، از جمله رنج‌های شما! بخاطرِ آنچه که او برای شما متحمل شد، وقتی شما دعوت حیات‌ بخشِ: «بیایید نزد من.» را پذیرا شوید، او شخصاً می‌داند که چگونه به شما کمک کند.

از همه استقبال می‌شود

عیسی مسیح به روشنی بیان کرده است که همهٔ فرزندان پدر آسمانی بدون هیچ تبعیضی، حق بهره‌مندی از برکات مژده و کفّاره او را دارند. او به ما یادآوری می‌کند که به همه «یکی همانند دیگری امتیاز داده شده است، و هیچ کسی منع نشده است» (۲ نیفای ۲۶: ۲۸).

«او همۀ آنها را دعوت می‌کند تا به سوی او آیند و از نیکی او بهره‌مند شوند؛ و او هیچ کسی را که به سوی او آید، سیاه و سپید، در بند و آزاد، مرد و زن، را رد نمی‌کند» (۲ نیفای ۲۶: ۳۳).

«او همهٔ آنها را دعوت می‌کند» - این یعنی همهٔ ما را! ما نباید برچسب‌های سطحی و تمایزات ساختگی، بر خودمان یا دیگران بزنیم. ما هرگز نباید مانعی بر سر راه عشق منجی ایجاد کنیم و یا اجازهٔ سلطه به افکاری را بدهیم، که ما یا دیگران از دسترس او دور هستیم. همانطور که قبلاً گفته‌ام، «ممکن نیست [هیچ کسی] تا عمقی پایین‌تر از جایی که نور بی‌کران کفّارهٔ مسیح می‌تابد، غرق شود.»^۵

در عوض، همانطور که من و خواهر هالند فقط چند ماه قبل از مرگش آموزش دادیم، به ما دستور داده شده است که «محبت داشته باشیم، که محبت همان عشق است» (۲ نیفای ۲۶: ۳۰).^۶ این عشقی است که منجی به ما نشان می‌دهد، چرا که «او هیچ کاری انجام نمی‌دهد مگر برای سودمندی جهان؛ زیرا او به جهان مهر می‌ورزد، حتّی اینکه او جانِ خودش را می‌نهد تا بتواند همۀ آدمیان را به سوی خویش بکِشد.» (۲ نیفای ۲۶: ۲۴).

من گواهی می‌دهم که مژده و کفّاره عیسی مسیح برای همهٔ مردم است. من دعا می‌کنم که برکت‌هایی را که او به ارمغان می‌آورد با شادی در آغوش بگیرید.