ວຽກງານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ໂອກາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງເຮົາ

ໂດຍ ແອວເດີ ຄວິນຕິນ ແອວ ຄຸກ

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ເມື່ອເຮົາຮັກ, ແບ່ງປັນ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນ, ເຮົາກໍອອກແຮງກັບພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນການຊ່ວຍເຫລືອຈິດວິນຍານທີ່ລໍ້າຄ່າແຕ່ລະດວງໃຫ້ມາຫາພຣະອົງ.

ຜູ້ຍິງສອງຄົນກຳລັງລົມກັນຂະນະທີ່ຍ່າງໄປຕາມທາງ

ສາດສະດາທຸກຄົນໃນຍຸກສະໄໝສຸດທ້າຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້ ໄດ້ສິດສອນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ໃຫ້ແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ໃນຊ່ວງຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ມີຫລາຍຕົວຢ່າງທີ່ເຂົ້າມາໃນຄວາມຄິດ:

ປະທານ ເດວິດ ໂອ ມັກເຄ (1873–1970), ສາດສະດາໃນໄວໜຸ່ມຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ໄດ້ປະກາດວ່າ, “ສະມາຊິກທຸກຄົນເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາ.”

ປະທານສະເປັນເຊີ ດັບເບິນຢູ ຄິມໂບ (1895–1985) ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ມື້ແຫ່ງການນຳພຣະກິດຕິຄຸນໄປຍັງສະຖານທີ່ຕ່າງໆ ແລະ ຄົນທັງຫລາຍ ແມ່ນຕອນນີ້ ແລະ ດຽວນີ້,” ແລະ “ເຮົາຕ້ອງກ້າວໃຫ້ຍາວຂຶ້ນ” ໃນການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນກັບຄົນອື່ນ.

ປະທານກໍດອນ ບີ ຮິງລີ (1910–2008) ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ວຽກງານຂອງເຮົານັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່, ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງເຮົານັ້ນມະຫຶມາໃນການຊ່ວຍຊອກຫາຄົນທີ່ຈະສອນ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບັນຊາເຮົາໃຫ້ສິດສອນພຣະກິດຕິຄຸນແກ່ທຸກຄົນ. ນີ້ຈະຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມທີ່ດີທີ່ສຸດ [ຂອງເຮົາ].”

ແລະ ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ: “ວຽກງານເຜີຍແຜ່ຈຶ່ງເປັນພາກສ່ວນສຳຄັນຂອງການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນອັນຍິ່ງໃຫຍ່. ການເຕົ້າໂຮມນັ້ນເປັນວຽກງານສຳຄັນທີ່ສຸດ ທີ່ກຳລັງເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນໂລກທຸກວັນນີ້. ບໍ່ມີສິ່ງໃດສາມາດທຽບເທົ່າໃນຄວາມໃຫຍ່ໂຕ. ບໍ່ມີສິ່ງໃດສາມາດທຽບເທົ່າໃນຄວາມສຳຄັນ. ຜູ້ສອນສາດສະໜາຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ—ສານຸສິດຂອງພຣະອົງ—ໄດ້ຮ່ວມມືໃນວຽກງານທີ່ທ້າທາຍອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ, ອຸດົມການທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ, ວຽກງານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຢູ່ໃນໂລກທຸກວັນນີ້.”

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມາຮູ້ຈັກເລື່ອງນີ້ດ້ວຍຕົວເອງ ໃນຖານະຜູ້ສອນສາດສະໜາໜຸ່ມຄົນໜຶ່ງໃນເຂດເຜີຍແຜ່ອັງກິດ. ຂ້າພະເຈົ້າຍິ່ງແນ່ໃຈຂຶ້ນກວ່າເກົ່າໃນທຸກມື້ນີ້. ໃນຖານະອັກຄະສາວົກຄົນໜຶ່ງຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ໂອກາດນັ້ນມີຢູ່ ທຸກແຫ່ງຫົນ ທີ່ຈະຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ເຂົ້າມາຫາພຣະຄຣິດ ໂດຍການສະແດງຄວາມຮັກຂອງເຮົາ, ແບ່ງປັນຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ເຂົ້າມາຮ່ວມກັບເຮົາ ໃນການປະສົບກັບຄວາມຊື່ນຊົມແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ວຽກງານດຳເນີນໄປໜ້າ

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບສິດທິພິເສດໃນການຮັບວຽກງານມອບໝາຍໃນພະແນກເຜີຍແຜ່ຂອງສາດສະໜາຈັກ ຕອນທີ່ ຈົ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງເຮົາ ສະບັບພິມຄັ້ງທຳອິດ ໄດ້ຖືກເປີດຕົວໃນປີ 2004, ແລະ ອີກຄັ້ງໜຶ່ງ ຕອນທີ່ສະບັບພິມຄັ້ງທີສອງໄດ້ຖືກປ່ອຍອອກໃນປີ 2023. ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ຈົ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງເຮົາ ໄດ້ເປັນພອນໃຫ້ວຽກງານເຜີຍແຜ່ໃນວິທີທີ່ເລິກເຊິ່ງ.

ຈົ່ງສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງເຮົາ ສະບັບໃໝ່ນີ້ ລວມທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຕັ້ງແຕ່ປີ 2004, ການຊີ້ນຳທີ່ໄດ້ຮັບການດົນໃຈຈາກສະມາຊິກທຸກຄົນໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ແລະ ກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ, ແລະ ການປ່ຽນແປງຕ່າງໆສຳລັບການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນໃນຍຸກດິຈິຕັນ. ການປ່ຽນແປງບາງຢ່າງເຫລົ່ານີ້ ໄດ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດຢ່າງຫລວງຫລາຍ.

ເຮົາໄດ້ພົບວ່າ ການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນໃນວິທີທີ່ລຽບງ່າຍ, ປົກກະຕິ, ແລະ ທຳມະຊາດ ຜ່ານທາງຫລັກທຳແຫ່ງການ “ຮັກ, ແບ່ງປັນ, ເຊື້ອເຊີນ” ເປັນພອນຢ່າງຍິ່ງໃຫ້ແກ່ອານາຈັກ. ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນດ້ວຍວິທີນີ້ ຕອນທີ່ພຣະອົງໃຊ້ຊີວິດເທິງແຜ່ນດິນໂລກ. ພຣະອົງໄດ້ແບ່ງປັນພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງ ແລະ ຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ ແລະ ໄດ້ເຊື້ອເຊີນທຸກຄົນໃຫ້ມາຫາພຣະອົງ (ເບິ່ງ ມັດທາຍ 11:28). ການຮັກ, ແບ່ງປັນ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນ ດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດ ເປັນພອນທີ່ພິເສດ ແລະ ເປັນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບສຳລັບສະມາຊິກທຸກຄົນໃນສາດສະໜາຈັກ.

ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຄວາມຮັກ

ໃນສວນເຄັດເຊມາເນ ແລະ ຢູ່ເທິງໄມ້ກາງແຂນ, ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ຮັບເອົາບາບຂອງໂລກໄວ້ກັບພຣະອົງເອງ ແລະ ທົນທຸກທໍລະມານກັບຄວາມໂສກເສົ້າທັງໝົດ ແລະ “ຄວາມເຈັບປວດ ແລະ ຄວາມທຸກ ແລະ ການລໍ້ລວງທຸກຢ່າງ” (ແອວມາ 7:11). ນີ້ໄດ້ “ເຮັດໃຫ້ [ພຣະອົງ], … ຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນບັນດາທຸກສິ່ງທັງປວງ, ຕ້ອງສັ່ນເພາະຄວາມເຈັບປວດ, ແລະ ເລືອດໄຫລອອກຈາກທຸກຂຸມຂົນ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 19:18). ຜ່ານທາງການຊົດໃຊ້ ແລະ ການຟື້ນຄືນພຣະຊົນຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງເປັນໄປໄດ້ສຳລັບທຸກຄົນ.

ການຫັນໄປຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ໄຕ່ຕອງທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດເພື່ອເຮົາ ສ້າງຫົວໃຈທີ່ປ່ຽມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ພຣະອົງ. ແລ້ວພຣະອົງກໍຫັນຫົວໃຈຂອງເຮົາມາຫາຄົນອື່ນ ແລະ ບັນຊາໃຫ້ເຮົາຮັກພວກເຂົາ (ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 13:34–35) ແລະ ໃຫ້ແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງກັບພວກເຂົາ (ເບິ່ງ ມັດທາຍ 28:19; ມາຣະໂກ 16:15). ຖ້າຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຕົວເຮົາສາມາດຮູ້ສຶກໄດ້ວ່າ ເຮົາຮັກ ແລະ ຫ່ວງໃຍພວກເຂົາຢ່າງຈິງໃຈ, ພວກເຂົາກໍຈະມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະເປີດໃຈຮັບຂ່າວສານຂອງເຮົາໄດ້, ດັ່ງທີ່ກະສັດລາໂມໄນໄດ້ເປີດໃຈຂອງເພິ່ນເພື່ອຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນ ຍ້ອນຄວາມຮັກ ແລະ ການຮັບໃຊ້ຂອງອຳໂມນ (ເບິ່ງ ແອວມາ 17–19).

ເມື່ອເຮົາແບ່່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ, ຂໍໃຫ້ເຮົາເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຄວາມຮັກ. ຂະນະທີ່ເຮົາຍື່ນມືອອກໄປຫາຄົນອື່ນດ້ວຍຄວາມຮັກ—ໂດຍຈື່ວ່າ ພວກເຂົາເປັນອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງເຮົາ ແລະ ລູກໆທີ່ຮັກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ—ໂອກາດກໍຈະເປີດອອກສຳລັບເຮົາໃນການແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ເຮົາຮູ້ວ່າເປັນຄວາມຈິງ.

ມີສ່ວນຮ່ວມ ແລະ ແບ່ງປັນຢ່າງໃຈຈົດຈໍ່

ບໍ່ມີໃຜທີ່ອຸທິດຕົນໃນການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຫລາຍໄປກວ່າປະທານເອັມ ຣະໂຊ ບາເລີດ (1928–2023). ໃນການປາໄສຢູ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນຄັ້ງສຸດທ້າຍຂອງເພິ່ນ, ເພິ່ນໄດ້ເປັນພະຍານວ່າ, “ນີ້ເປັນໜຶ່ງໃນເລື່ອງທີ່ສະຫງ່າລາສີ ແລະ ໜ້າອັດສະຈັນທີ່ສຸດທີ່ໃຜຜູ້ໜຶ່ງກໍຕາມໃນໂລກນີ້ສາມາດຮູ້ [ກໍຄື] ວ່າພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າໄດ້ເປີດເຜີຍພວກພຣະອົງເອງໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້ ແລະ ວ່າໂຈເຊັບໄດ້ຖືກຍົກຂຶ້ນເພື່ອຟື້ນຟູຄວາມສົມບູນຂອງພຣະກິດຕິຄຸນອັນເປັນນິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.”

ຕະຫລອດຊົ່ວຊີວິດຂອງເພິ່ນ, ແລະ ຕະຫລອດທົ່ວສ່ວນຫລາຍຂອງໂລກ, ປະທານບາເລີດໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງໃຈຈົດຈໍ່ໃນການແບ່ງປັນຂ່າວສານອັນມີຄ່ານີ້ກັບທຸກຄົນ. ເພິ່ນຊຸກຍູ້ໃຫ້ເຮົາເຮັດຢ່າງດຽວກັນ. ເພິ່ນໄດ້ສິດສອນວ່າ ເຮົາແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ “ໂດຍການເປັນເພື່ອນບ້ານທີ່ດີ ແລະ ໂດຍການເປັນຫ່ວງເປັນໃຍ ແລະ ສະແດງຄວາມຮັກ.” ໃນການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ, ເຮົາ “ສາຍແສງພຣະກິດຕິຄຸນໃນຊີວິດຂອງເຮົາເອງ, ແລະ … ສາຍແສງພອນຕ່າງໆທີ່ພຣະກິດຕິຄຸນມີໃຫ້ແກ່ [ຄົນອື່ນ].” ເຮົາຍັງ “ສະແດງປະຈັກພະຍານເຖິງສິ່ງທີ່ [ເຮົາ] ຮູ້ ແລະ ເຊື່ອ ແລະ ສິ່ງທີ່ [ເຮົາ] ຮູ້ສຶກ” ນຳອີກ. ປະທານບາເລີດໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ປະຈັກພະຍານທີ່ບໍລິສຸດ … ອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈະນຳມັນ ເຂົ້າໄປສູ່ຫົວໃຈຂອງຄົນອື່ນ ຜູ້ທີ່ເປີດໃຈຮັບເອົາມັນ.”

ການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ໄດ້ຖືກຟື້ນຟູຂຶ້ນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແມ່ນຄວາມປາດຖະໜາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງປະທານບາເລີດ. ເຮົາສາມາດມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງໃຈຈົດຈໍ່—ດັ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ເປັນ—ໃນການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນທັງໃນຄຳເວົ້າ ແລະ ການກະທຳ. ເຮົາບໍ່ມີວັນຮູ້ວ່າ ແມ່ນໃຜຢູ່ທ່າມກາງເຮົາທີ່ອາດກຳລັງຄົ້ນຫາຄວາມສະຫວ່າງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ ແຕ່ບໍ່ຮູ້ວ່າຈະຊອກຫາມັນຢູ່ໃສ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 123:12).

ສະເໜີຄຳເຊື້ອເຊີນທີ່ຈິງໃຈ

ໃນການຊ່ວຍເຫລືອຄົນອື່ນໃຫ້ເຂົ້າມາຫາພຣະຄຣິດ, ເຮົາເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ປະສົບກັບຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງນຳມາໃຫ້. ເຮົາສາມາດເຮັດສິ່ງນີ້ໄດ້ໂດຍການເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ມາຮ່ວມກິດຈະກຳ, ໃຫ້ອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນ, ຫລື ໃຫ້ພົບກັບຜູ້ສອນສາດສະໜາ. ເຮົາຍັງສາມາດສະເໜີຄຳເຊື້ອເຊີນທີ່ຈິງໃຈ ເພື່ອໃຫ້ພວກເຂົາມາເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກກັບເຮົານຳອີກ.

ເຮົາເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກແຕ່ລະອາທິດ ເພື່ອ “ນະມັດສະການພຣະເຈົ້າ ແລະ ຮັບສ່ວນສິນລະລຶກເພື່ອລະນຶກເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ.” ນີ້ເປັນເວລາອັນສົມຄວນທີ່ຄົນທັງຫລາຍຈະຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານ, ເຂົ້າມາໃກ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຫລາຍຍິ່ງຂຶ້ນ, ແລະ ເຮັດໃຫ້ສັດທາຂອງພວກເຂົາເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນໃນພຣະອົງ.

ຂະນະທີ່ເຮົາຊອກຫາວິທີທີ່ຈະຮັກ, ແບ່ງປັນ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນ, ການວາງແຜນ ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮົາຄວນລວມການຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຄົນເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ. ຖ້າພວກເຂົາຈະຮັບຄຳເຊື້ອເຊີນຂອງເຮົາ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ, ພວກເຂົາກໍມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະເດີນໜ້າຕໍ່ໄປໃນເສັ້ນທາງສູ່ການບັບຕິສະມາ ແລະ ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ. ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອຢ່າງໝົດໃຈວ່າ ຄວາມສຳເລັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຈະມາເຖິງ ເມື່ອເຮົາເຊື້ອເຊີນຄົນອື່ນໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສິນລະລຶກ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ຈັກພອນຕ່າງໆທີ່ພວກເຂົາສາມາດຮັບໄດ້ຈາກການເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ.

ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະນຳພາເຮົາ

ເຮົາບໍ່ມີວັນຮູ້ວ່າ ເຮົາຈະມີຄວາມສຳເລັດ ແລະ ຄວາມທ້າທາຍໃດແດ່ ເມື່ອເຮົາຮັກ, ແບ່ງປັນ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນ. ພວກລູກຊາຍຂອງໂມໄຊຢາ “ໄດ້ອອກເດີນທາງຈາກເມືອງໜຶ່ງໄປຫາອີກເມືອງໜຶ່ງ, ແລະ ຈາກບ່ອນນະມັດສະການໜຶ່ງໄປຫາອີກບ່ອນໜຶ່ງ, … ໃນບັນດາຊາວເລມັນ, ເພື່ອສັ່ງສອນ ແລະ ສິດສອນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າໃນບັນດາພວກເຂົາ; ແລະ ເຂົາເຈົ້າເລີ່ມມີຄວາມສຳເລັດຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງດັ່ງນີ້.” ຜ່ານທາງຄວາມພະຍາຍາມຂອງພວກເຂົາ, “ຄົນນັບເປັນພັນໆຖືກນຳມາສູ່ຄວາມຮູ້ເລື່ອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ,” ແລະ ຫລາຍຕໍ່ຫລາຍຄົນໄດ້ “ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ … [ແລະ] ບໍ່ເຄີຍຕົກໄປ” (ແອວມາ 23:4–6).

ຂະນະທີ່ສິ່ງນີ້ຈະບໍ່ເປັນປະສົບການຂອງເຮົາສະເໝີໄປ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໄວ້ວ່າ ພຣະອົງຈະເຮັດວຽກຄຽງຂ້າງເຮົາ ເພາະຈິດວິນຍານແຕ່ລະດວງນັ້ນ ມີຄ່າສຳລັບພຣະອົງ. ເມື່ອເຮົາໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ພຣະອົງຈະນຳພາເຮົາໃນວິທີທີ່ຈະແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງກັບຄົນອື່ນ ໂດຍການຮັກພວກເຂົາ, ແບ່ງປັນຊີວິດ ແລະ ປະຈັກພະຍານຂອງເຮົາກັບພວກເຂົາ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ມາຮ່ວມກັບເຮົາໃນການຕິດຕາມພຣະອົງ.

“ຄວາມຊື່ນຊົມຂອງ [ພວກເຮົາ] ຈະຍິ່ງໃຫຍ່ພຽງໃດ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 18:15) ເມື່ອເຮົາຄວ້າໂອກາດທີ່ຢູ່ອ້ອມຕົວເຮົາ ເພື່ອຊ່ວຍອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ໃນວຽກງານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ ໃນການນຳຈິດວິນຍານມາຫາພຣະອົງ.

© 2024 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. ຈັດພິມໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ. ສະບັບເປັນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ການແປໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ: 6/19. ແປຈາກ Monthly Liahona Message, July 2024. Laotian. 19293 331