„3. Rozwijanie odporności emocjonalnej”, Dostosowanie do życia na misji w służbie Kościoła. Broszura z materiałami. (2020)
„3. Rozwijanie odporności emocjonalnej, Dostosowanie do życia na misji w służbie Kościoła
3. Rozwijanie odporności emocjonalnej
Silne emocje, takie jak strach i zamartwianie się, pomagają nam zrozumieć, że jesteśmy nadmiernie zestresowani. Przeczytaj rozdział „1. Rozwijanie odporności na stres”, aby poznać ogólne sugestie dotyczące zarządzania potrzebami emocjonalnymi. Ponadto poniższe sugestie mogą pomóc ci radzić sobie z konkretnymi emocjami. Jeśli twoje emocje stają się przytłaczające lub trwają zbyt długo, porozmawiaj ze swoimi rodzicami lub przywódcami misji w służbie Kościoła na temat poszukiwania profesjonalnego wsparcia.
A. Dostosowanie się do nowego zadania
-
Przejrzyj swoje powody służby na misji. Pomyśl o swojej misji jak o darze wdzięczności, który możesz złożyć Zbawicielowi. Wypisz swoje błogosławieństwa. Pomyśl, co twoi przywódcy i bliscy powiedzieliby o twojej służbie misjonarskiej.
-
Bądź cierpliwy. Przystosowanie się do nowej sytuacji zajmuje zazwyczaj około sześciu tygodni. Odłóż na bok podejmowanie jakichkolwiek decyzji, aż dasz sobie czas na dostosowanie się. Rób plany na jeden dzień do przodu.
-
Umieszczaj motywujące zdjęcia. Publikuj fragmenty pism świętych, cytaty lub zdjęcia, które pomagają ci pamiętać o swoich wartościach. Pomogą ci one skupić się na twojej służbie i prawych pragnieniach.
-
Przeglądaj podnoszące na duchu fragmenty z pism świętych i historie. Zbierz fragmenty pism świętych, osobiste doświadczenia, cytaty i historie rodzinne, które mogą cię motywować. Kiedy czytasz podnoszące na duchu fragmenty pism świętych, umieszczaj w nich swoje imię. Możesz spróbować umieścić swoje imię we fragmentach pism świętych, takich jak: Przypowieści Salomona 3:5–6; II Ks. Nefiego 4:28–35; Ks. Mosjasza 24:13–14; Ks. Almy 36:3; Ks. Helamana 5:12; a także rozdziały 4, 6 i 31 Doktryny i Przymierzy. (Zob. także hasło „Przeciwności” w leksykonie Oddani wierze [2004], str. 127–130).
-
Często czytaj swoje błogosławieństwo patriarchalne, aby uzyskać przewodnictwo. Szukaj sposobów, dzięki którym twoje dary i mocne strony mogą pomóc w twojej pracy.
B. Przezwyciężanie smutku lub poczucia zniechęcenia
-
Nie zwlekaj. Odkładanie rzeczy na później może prowadzić do stresu. Dziel duże zadania na mniejsze części. Zacznij od jednej części zadania. Powiedz sobie: „Jedyne, co muszę teraz zrobić, to ” lub „Będę to robił przez kilka minut, a następnie, jeśli zechcę, zrobię sobie przerwę”.
-
Słuchaj muzyki lub śpiewaj. Jeśli się martwisz, wybieraj muzykę, która jest spokojna i niesie ukojenie. Muzyka, która jest optymistyczna i radosna, może ci pomóc, jeśli poczujesz się przygnębiony. (Nie noś słuchawek dousznych podczas wykonywania swoich zadań, chyba że uzyskałeś na to zgodę).
-
Nie martw się tym, na co nie masz wpływu. Nie możesz kontrolować przeszłości ani decyzji czy osobowości innych osób. Nie możesz kontrolować niektórych własnych ograniczeń. Skoncentruj się na rzeczach, z którymi możesz coś zrobić. Resztę pozostaw Panu.
-
Zaakceptuj fakt, że niektóre rutynowe zadania są nudne. Nie całe życie ma głębokie znaczenie i jest ekscytujące. Unikaj dramatyzowania, intensywnych uczuć lub konfliktów, jako sposobu na radzenie sobie z nudą. Zamiast tego doceniaj otaczające cię dobro i raduj się nim. Szukaj sposobów doskonalenia się i służby.
-
Trenuj swój mózg, aby szukał tego, co pozytywne. Skup się na tym, co pozytywnego cię otacza. Każdego wieczoru poświęć kilka minut na zapisanie odpowiedzi na jedno z następujących pytań:
-
Co było dzisiaj radosną niespodzianką? Kto się do tego przyczynił i jak to zrobił?
-
W jaki sposób Bóg mi dzisiaj pomógł?
-
Za jakie trzy nowe rzeczy jestem dziś wdzięczny?
-
W jaki sposób mogę zapamiętać i docenić te rzeczy?
-
Kto dzisiaj mi pomógł lub komu ja pomogłem?
-
W jakiej sytuacji podjąłem ryzyko, które pomogło mi rozwijać się? Czego się z tego nauczyłem? W jaki sposób może pomóc mi to być jeszcze lepszym w przyszłości?
-
Jaką trudną rzecz udało mi się dzisiaj osiągnąć? Jak to osiągnąłem? Jak mogę to uczcić?
-
-
Pobudź swoje myślenie. Zmartwienia i smutek mogą zmienić twoje wzorce myślenia. Jeśli odczuwasz negatywne emocje, zadaj sobie pytanie:
-
Czy jest coś, co potwierdza prawdę o tym, o czym myślę?
-
Czy jest to coś, co Zbawiciel chciałby, abym pomyślał lub poczuł?
-
Czy ta myśl jest według zasady: wszystko albo nic, czarne albo białe, wygrana lub przegrana, prawda lub fałsz?
-
Czy myślenie w ten sposób przynosi mi korzyść?
-
Jakie uczucia wywołuje we mnie ta myśl?
-
Co wiem o sobie i innych osobach, co potwierdza, że jest to nieprawda?
-
Co powiedziałbym moim najlepszym przyjaciołom, gdyby o tym myśleli?
-
-
Znajdź coś, czym możesz się radować. Szanując dostojność twojego powołania, odkryj na nowo poczucie humoru. Delektuj się pięknem świata i zwracaj uwagę na dobroć bliźnich. Rozkoszuj się odczuwaniem Ducha w swoim życiu.
-
Wykonuj podstawowe zadania: modlitwa, studiowanie pism świętych i służba. Podczas czytania pism świętych unikaj osądzania siebie zbyt surowo. Skup się na tym, co najbardziej odnosi się do ciebie jako wiernego sługi Boga.
-
Przeczytaj rozdział Ks. Almy 26 i dowiedz się, co zrobił Ammon, kiedy był zniechęcony. Przeczytaj także werset Doktryna i Przymierza 127:2 i zwróć uwagę na to, jak Józef Smith nie dał się zniechęceniu. Nie zamartwiaj się wszystkim — to może stworzyć błędne koło. To normalne, że mamy dni, kiedy czujemy zniechęcenie, stres lub samotność. W większości przypadków te uczucia przeminą.
-
Zwróć uwagę na ćwiczenia fizyczne i sen. Ćwiczenia mają szczególne znaczenie przy radzeniu sobie z obawami i zmartwieniami. Nawet jeśli nie lubisz ćwiczyć, może to pomóc ci poczuć się lepiej i zwiększy twoją kreatywność. Zacznij od małych rzeczy i buduj na nich. Ważne jest również chodzenie spać codziennie o tej samej porze i wystarczająca ilość snu.
-
Porozmawiaj z członkiem rodziny, przyjacielem lub przywódcą misji w służbie Kościoła. Opowiedz o swoich uczuciach komuś, kto się o ciebie troszczy. Poczujesz się lepiej, kiedy będziesz wiedzieć, że ktoś zna twoją sytuację i troszczy się o ciebie. Zyskasz nową perspektywę. Ta osoba może po prostu cię wysłuchać lub może mieć sugestie, które możesz wypróbować.
-
Porozmawiaj ze specjalistą. Czy twój smutek trwa dłużej niż kilka tygodni? Czy zakłóca twoje życie? Często może pomóc profesjonalny doradca. Czasami uporczywy smutek jest spowodowany chorobą tarczycy lub cukrzycą. Tym musi się zająć lekarz. Czasami lekarstwa na depresję mogą pomóc ci poczuć się lepiej.
-
Uzyskaj pomoc, jeśli masz myśli samobójcze. Czy od czasu do czasu zastanawiasz się, czy warto żyć? Czy myślisz o tym, by w jakiś sposób się zranić? Czy czasami myślisz, że lepiej byłoby, gdybyś nie żył? Podobne myśli nie są czymś niezwykłym. Jeśli takie myśli wywołują u ciebie przygnębienie i trwają przez kilka dni, nie czekaj. Opowiedz komuś o tym i uzyskaj pomoc. Zrób to szczególnie wtedy, jeśli zaczynasz wymyślać plan zakończenia swojego życia.
C. Przezwyciężanie uczucia samokrytycyzmu
-
Skup się na tym, co robisz dobrze i unikaj porównywania się z innymi ludźmi. Ludzie o bardzo wysokich oczekiwaniach wobec siebie mogą zbytnio skupiać się na swoich słabościach i porażkach. Następnie, zamiast doskonalić się, mogą czuć się beznadziejni. Czytając pisma święte, skup się na tych fragmentach, które najbardziej odnoszą się do ciebie. Jesteś ukochanym sługą Boga. Szukaj dowodów na cierpliwość, łaskę, nadzieję i miłosierdzie Boga. On udziela tych błogosławieństw tym, którzy Go kochają i pragną Mu służyć.
-
Rozmawiaj z samym sobą w pozytywny sposób. Zob. „Reagowanie na negatywne myślenie”.
-
Zrozum, że nie wszystko, co robisz, może być ponadprzeciętne. Chcesz ciężko pracować, aby się doskonalić, i w niektórych zagadnieniach możesz być bardzo dobry. Ale nie możesz być ponadprzeciętny we wszystkim, co robisz. To zwykła matematyka, a nie powód do niepokoju.
-
Pochwal siebie. Pochwal siebie za zrobienie czegoś, czego nie robisz dobrze lub co nie zawsze ci się podoba. Pamiętaj, że nawet jeśli nie robisz czegoś w doskonały sposób, nadal to robisz. Kiedy będziesz coraz lepiej wykonywać te czynności, może się okazać, że przynoszą ci one radość. Jednak dojście do tego punktu wymaga czasu, praktyki, wsparcia i doświadczenia.
-
Ćwicz zachowywanie spokoju. Koncentruj swoją uwagę z dala od myśli, które zaprzątają twój umysł, i ćwicz bycie spokojnym. Przyznaj, że masz samokrytyczne myśli. Te myśli nie określają jednak tego, kim tak naprawdę jesteś. (Zob. także „Reagowanie w pozytywny sposób na stres”).
-
Pracuj nad jednym lub dwoma ważnymi celami naraz. Unikaj prób udoskonalania zbyt wielu spraw w swoim życiu jednocześnie. Może to być przytłaczające i prowadzić do poczucia porażki.
-
Pokładaj zaufanie w Jezusie Chrystusie i Jego Zadośćuczynieniu. Nasze ograniczenia i niedoskonałości nie są grzechami. Zazwyczaj nie powstrzymują nas od bycia czystymi i godnymi obecności Ducha. Jezus Chrystus cierpiał, abyśmy mogli zostać wzmocnieni i podniesieni na duchu oraz byśmy mogli uzyskać wybaczenie. Moc Zbawiciela pomaga nam przezwyciężyć nasze słabości i grzechy.
-
Zapisuj inspirujące rzeczy w notatniku lub plannerze. Możesz zapisywać:
-
Ulubione fragmenty pism świętych.
-
Cele, które chcesz osiągnąć.
-
Osobiste lub rodzinne historie o wychodzeniu z niepowodzeń lub trudności.
-
-
Słuchaj Ducha Świętego, a nie negatywnych myśli. Jeśli masz myśli, które cię poniżają, nie pochodzą one od Pana. Nie pochodzą też od Niego myśli, które są kpiące, gniewne, sarkastyczne lub krytyczne. Szemranie i wyzwiska także nie pochodzą od Pana. Jeśli masz takie myśli, postaraj się je wszystkie spisać. Następnie podrzyj kartkę. Możesz też pojedynczo przedefiniować te myśli, aby wyrażały prawdziwą, pozytywną ideę. Dodaj prawdziwe i pełne miłości stwierdzenie o tym, co Pan czuje wobec ciebie. Powiedz na głos: „Chrystus jest moim Orędownikiem. On zawsze mnie kocha i wierzy we mnie”.
-
Szukaj dobrej rady. Poproś swoich przywódców misyjnych i inne osoby, aby pomogły ci dowiedzieć się, czy starasz się wystarczająco mocno. Zapytaj ich, czy nie starasz się zbyt mocno. Przyjmij ich rady. Wielu samokrytycznych ludzi nie potrafi dostrzec różnicy między robieniem czegoś wystarczająco dobrze a staraniem się zbyt mocno.
D. Przezwyciężanie uczucia niepokoju lub niedopasowania
-
Ciesz się z tego, że jesteś osobą początkującą, kiedy zajmujesz się czymś nowym. Nikt nie oczekuje od ciebie, że będziesz ekspertem, gdy się czegoś uczysz. Wystarczy być zaciekawionym, zainteresowanym, pokornym i chętnym do spróbowania. Ciesz się uczeniem się czegoś nowego!
-
Z radością rób, co tylko możesz, i ufaj Bogu, że On zrobi resztę. Czasami misjonarze czują się bezużyteczni lub zawstydzeni, kiedy inni zdają się odnosić większe sukcesy niż oni. Szatan kusi nas, abyśmy wątpili w siebie lub porównywali siebie z innymi osobami. Pamiętaj, że to jest dzieło Boga i wybiera On słabych i prostych do jego wykonania. On ciebie wybrał! Ufaj Mu, bo On ufa tobie.
-
Pomyśl o sukcesie. Martwienie się o to, co może pójść nie tak, może być sposobem na umysłowe ćwiczenie porażki. Zamiast się zamartwiać, staraj się umysłowo pracować nad pozytywnymi wynikami. Nie martw się o to, co może się stać. Zamiast tego zaplanuj osiągnięcie sukcesu. Jeśli sprawy nie ułożą się zgodnie z tym, na co masz nadzieję, wyobraź sobie, że uczysz się z niepowodzenia. Pomyśl o tym, że idziesz naprzód.
-
Bez względu na wszystko, żyj według swoich wartości. Nie musisz pozbywać się zmartwień czy strachu. Nadal możesz wieść szczęśliwe życie. Możesz zdecydować, że będziesz żyć według swoich wartości nawet pośród zmartwień i strachu. Nie możesz kontrolować wszystkiego. Pomyśl jednak o jednej lub dwóch rzeczach, które możesz zrobić, aby żyć zgodnie ze swoimi wartościami. Zaplanuj, w jaki sposób możesz służyć bliźnim lub wykazać się odwagą w sytuacji, która cię niepokoi.
-
Nie próbuj kontrolować tego, co jest poza sferą twojego wpływu. Próba kontrolowania spraw, na które nie masz wpływu, sprawia, że czujesz się bardziej poza kontrolą. Robienie tego pogłębia twoje zmartwienia. Skoncentruj swoją energię na rzeczach, z którymi możesz coś zrobić.
-
Zapytaj: „Co jest najgorszego, co może się stać?”. Często ludzie przekonują się, że najgorszy możliwy rezultat, jaki mogą sobie wyobrazić, to coś, z czym da się żyć. Następnie mogą iść naprzód. Bez względu na to, co się stanie, Zbawiciel pomoże ci przezwyciężyć strach i będziesz go odczuwać w mniejszym stopniu.
-
Spróbuj zwolnić, jeśli masz skłonność do pośpiechu. Gdy jesteś spokojniejszy, możesz być bardziej skuteczny oraz szczęśliwy. Zwolnienie będzie wymagało ćwiczeń. Będziesz potrzebował sposobu, który ci o tym przypomni. Umieść wiadomość na swoim lustrze lub ścianie. Ustaw przypomnienie w telefonie. Możesz też modlić się każdego ranka o pomoc, aby pamiętać, że musisz zwolnić. Po kilku tygodniach oceń swoje postępy.
-
Nie zamartwiaj się za bardzo. Zmartwienia są normalną częścią życia każdej osoby. Martwienie się z powodu własnych obaw w niczym nie pomoże. Martwienie się nie jest przyjemne, ale mija. Kiedy się martwisz, siądź spokojnie i pozwól, aby uczucia strachu spłynęły po tobie. Nie potrwa to długo, zanim same miną.
-
Nie lękaj się niepowodzeń, kiedy robisz coś trudnego. Aby wieść wartościowe życie, musisz podejmować pewne ryzyko. Czasami musisz postawić krok w nieznane. Rzeczy, które mają największe znaczenie, mogą być trudne, ale można się ich nauczyć poprzez ćwiczenie. Nie pozwól, aby strach powstrzymywał cię przed robieniem trudnych rzeczy. Staraj się nie postrzegać niepowodzeń jako porażek. Strach i niepowodzenia mogą oznaczać, że bierzesz na siebie trudności i jesteś odważny.
-
Prowadź listę historii. Pamiętaj, zapisuj i dziel się historiami. Możesz zaczerpnąć te historie ze swojego życia lub z życia osób, które podziwiasz. Historie te powinny opowiadać o tym, jak ludzie postępowali w trudnych lub przerażających sytuacjach. Powinny opowiadać o tym, w jaki sposób ty lub inne osoby zareagowaliście na niepowodzenia w sposób, który podziwiasz. Ludzie często robią małe, proste rzeczy, aby iść naprzód lub wykazywać się odwagą.
-
Zaakceptuj stan niejednoznaczności. Czasami ludzie nie chcą żyć w stanie niejednoznaczności lub niepewności. Woleliby raczej ponieść porażkę, niż podjąć ryzyko bez pewności, że im się uda. Nie możesz dzisiaj powiedzieć, czy będziesz żyć w doskonały sposób według swoich celów i wartości. Nie wiesz, z jakimi problemami będziesz się mierzyć w przyszłości. Teraz jednak możesz podjąć decyzję, że będziesz żyć odważnie, z wdzięcznością, współczuciem i pokorą. Już teraz możesz żyć w zgodzie ze swoimi celami i marzeniami. To wszystko może zrobić każdy z nas. I to wystarczy. Staraj się odwrócić swoją uwagę od pokus rozpaczy i zmartwień. Skup się na tym, co jest tu i teraz.
-
Służ. Kiedy będziesz służyć bliźnim, będziesz mniej myśleć o sobie i będziesz szczęśliwszy.
E. Przezwyciężanie uczucia irytacji lub gniewu
-
Daj swojemu mózgowi czas, aby zastąpił twoje emocje. Twój mózg może rozsądzać i dokonywać dobrych osądów. Jeśli się gniewasz lub irytujesz, zostaw sytuację na kilka minut. Weź kilka głębokich oddechów i daj twojemu racjonalnemu mózgowi czas na zastanowienie się i rozmyślanie. Możesz policzyć do 10, poćwiczyć, wyjść na zewnątrz lub wybrać pomocne myśli. Możesz słuchać uspokajającej muzyki, medytować lub modlić się.
-
Nie pobudzaj swojego gniewu. Możesz postrzegać inne osoby jako zagrażające, niesprawiedliwe lub lekceważące. Jeśli tak jest, prawdopodobnie poczujesz złość. Zamiast tego sprawdź, czy możesz pomyśleć o bardziej miłosiernym wyjaśnieniu ich zachowania. Być może są one zmęczone, niedoinformowane, niepewne lub starają się być pomocne. Podejmij decyzję, która nie wzbudzi gniewu.
-
Postaraj się zrozumieć innych ludzi. Bądź ciekawy tego, co myślą i czują inni ludzie. Zadawaj im pytania i słuchaj ich spokojnie i uważnie. Powiedz drugiej osobie, co, według ciebie, usłyszałeś. Zapytaj, czy dobrze rozumiesz. Jeśli nie, spróbuj ponownie.
-
Opieraj się tendencji do obwiniania innych ludzi lub siebie. Jeśli coś pójdzie nie tak, spróbuj zrozumieć, na czym polega problem. Proś inne osoby o pomoc w rozwiązaniu problemu, niezależnie od tego, czyja jest wina. Staraj się nie obwiniać nikogo za spowodowanie problemu.
-
Bądź gotów przeprosić i zapytać, co możesz zrobić, aby poprawić sytuację. Przepraszanie jest oznaką duchowej siły, a nie słabości. Kiedy zrobisz coś złego, weź za to odpowiedzialność. Zapytaj, w jaki sposób możesz poprawić sytuację lub uniknąć tego problemu w przyszłości. Okaż empatię względem uczuć drugiej osoby.
-
Bądź gotowy, aby śmiać się z siebie. Śmianie się z siebie pomoże ci lepiej radzić sobie z życiowymi frustracjami. Podnoszące na duchu poczucie humoru może pomóc poprawić nasze nastawienie, relacje i zdrowie. Chociaż nie jest właściwe, aby śmiać się przez cały czas, każdy może odnieść korzyść ze śmiechu. Kiedy zaczynasz się gniewać, spróbuj śmiać się z siebie i swojego gniewu. Śmianie się z siebie może być dobrym lekarstwem na gniew!
-
Służ tym, na których jesteś rozgniewany. Zastosuj radę Zbawiciela, aby „miłować twoich wrogów”. Powiedział: „Błogosławcie tych, którzy was przeklinają; czyńcie dobro tym, którzy was nienawidzą, i módlcie się za tych, którzy złośliwie was wykorzystują i prześladują” (III Nefi 12:44). W jaki sposób możesz służyć lub modlić się za osobę, na którą się gniewasz?
-
Troszcz się o siebie. Staraj się dobrze jeść, wystarczająco się wysypiać, ćwiczyć i modlić się. Robienie tych rzeczy pomoże ci w zgromadzeniu emocjonalnych zasobów do radzenia sobie z frustracją.
-
Wymyśl nową historię. Postaraj się jak najobszerniej wyjaśnić, dlaczego ludzie postępują tak, jak postępują. Zapisz to.
-
Wybaczaj. Przestudiuj Ew. Mateusza 18:23–35. Jeśli to możliwe, obejrzyj film „Forgive Every One Their Trespasses: The Parable of the Unmerciful Servant” [Wybaczaj bratu swemu jego przewiny: Przypowieść o niemiłosiernym słudze] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Zastanów się nad tym, jak przesłanie tej przypowieści odnosi się do ciebie.
6:6
F. Przezwyciężanie uczucia braku motywacji
-
Skoncentruj się na twoich mocnych stronach. Jakie wartości, talenty, doświadczenia i dary wnosisz do swojej służby? Przygotuj listę sposobów, w jaki kreatywny sposób możesz w tym tygodniu wykorzystać jedną ze swoich mocnych stron Jeśli masz problem z dostrzeżeniem swoich mocnych stron, poproś o pomoc inne osoby.
-
Wykonuj jeden krok naraz. Przygotuj listę rzeczy, które musisz zrobić. Następnie zaplanuj je w swoim kalendarzu. Powtarzaj sobie: „Jedyne, co muszę teraz zrobić, to ”.
-
Niech to będzie fajne! Wyznacz ciekawe cele, które pomogą ci w służbie misjonarskiej. Wymyśl grę, której celem będzie osiągnięcie twoich celów. Bądź kreatywny i gratuluj sobie sukcesów.
-
Nie przytłaczaj się zbyt wieloma osobistymi celami naraz. Wyznacz jeden lub dwa osobiste cele naraz (np. bycie bardziej radosnym lub mniej bałaganiarskim). Nie oczekuj doskonałości. Zaplanuj, w jaki sposób powrócisz na właściwą ścieżkę, kiedy będziesz mieć zły dzień. Często przypominaj sobie, dlaczego chcesz się zmienić.
-
Przedstaw swoje cele rodzicom lub przywódcom. Mogą cię wspierać i przedstawić pomocne pomysły.
-
Zrozum, że motywacja jest wynikiem działania. Początki są często najtrudniejsze. Powiedz sobie: „Rób to przez 10 minut”. Następnie zacznij. Często poczujesz większą motywację.
G. Zarządzanie uczuciami natury seksualnej lub romantycznej
-
Rozwijaj panowanie nad sobą. Seksualne i romantyczne myśli i uczucia są normalne i zostały dane przez Boga. Musimy jednak mieć właściwą kontrolę nad naszymi myślami, relacjami i zachowaniami. Jeśli zachowasz taką kontrolę jako misjonarz, wzmocnisz się i otrzymasz wspaniałe błogosławieństwa. W duchu modlitwy przestudiuj fragmenty: I List do Koryntian 9:24–27; Ks. Mosjasza 3:19; Ks. Almy 38:12 oraz Doktryna i Przymierza 121:45. Odszukaj hasła „Cnota” i „Czystość moralna” w Przewodniku po pismach świętych (strona internetowa pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Wypisz błogosławieństwa i korzyści, które będą twoim udziałem, gdy rozwiniesz te cechy.
-
Zastąp myśl. Staraj się nie angażować w seksualne lub romantyczne myśli lub uczucia. Odwróć uwagę i zaangażuj się w coś innego. Staraj się zrelaksować. Śpiewaj hymny. Naucz się na pamięć fragmentów pism świętych i recytuj je. Skup się na tym, za co jesteś wdzięczny. Pomyśl o planach na dany dzień. Ćwicz. Zaangażuj się ponownie w twoją pracę. Baw się dobrze i bądź kreatywny.
-
Unikaj pokus. Unikaj miejsc, okoliczności, rozmów lub osób, które prowokują pokusy. Jeśli masz kontakt z prowokującym zdjęciem lub ideą, nie angażuj się w to. Skieruj swój umysł na inne rzeczy. Uwolnij się z tej sytuacji tak szybko, jak tylko możesz.
-
Trwaj w nadziei i wierze. Jeśli masz problemy z właściwym zarządzaniem swoimi uczuciami natury seksualnej, Bóg nadal cię kocha. Nigdy nie porzucaj swojej relacji z Nim, ponieważ czujesz się niegodny. Choć możesz mieć trudności z opanowaniem tych uczuć, On cię nie odrzuci. On rozumie, przez co przechodzisz. Ceni twoje wysiłki, by opierać się pokusom, uczyć się na błędach i pokutować. Zabiegaj o rady przywódcy misji w służbie Kościoła i nadal staraj się przezwyciężać te wyzwania.
-
Staraj się nie być zbyt głodny, samotny, zmęczony, znudzony czy zestresowany. Wszystko to może sprawić, że trudniej ci będzie pokonać pokusę. Zjedz przekąskę. Zrób krótką przerwę od tego, co robisz, lub rób przez chwilę coś innego. Przeprowadź dobrą rozmowę lub wykonaj progresywne ćwiczenia relaksacyjne (zob. Progresywne ćwiczenia relaksacyjne).
-
Zachowaj bezpieczeństwo. Zapoznaj się z zasadami i wytycznymi dotyczącymi relacji towarzyskich, które mają zastosowanie do ciebie. Jeśli czujesz, że ktoś pociąga cię seksualnie, skontaktuj się z biskupem lub prezydentem palika i poszukaj jego rady.
-
Pość i módl się o zrozumienie i siłę. Kiedy pościsz, ignorujesz swoje normalne, zdrowe łaknienie pożywienia. Robisz to przez pewien czas, aby szukać duchowej siły. Post może rozwinąć takie umiejętności jak samokontrola i wrażliwość na Ducha (zob. Ks. Izajasza 58:6). Może dać ci empatię dla osób, które są głodne. Te same umiejętności mogą pomóc ci kontrolować normalne seksualne lub romantyczne uczucia w odpowiedni sposób. Post nie wyeliminuje uczuć seksualnych. Jednak comiesięczny post może pomóc ci zdobyć siłę i samoświadomość. Może motywować cię do właściwego zarządzania tymi uczuciami.
H. Zarządzanie zmianami i przemianami
-
Poznaj siebie. Zmiany i przejścia są trudniejsze dla niektórych ludzi niż dla innych. Jeśli zmiana jest szczególnie trudna dla ciebie, poinformuj ludzi, w jaki sposób mogą pomóc.
-
Pomyśl o innych przemianach, których doświadczyłeś. Czego się nauczyłeś? Co pomogło ci radzić sobie w tych sytuacjach? Rozpoznaj swoje sukcesy i umiejętności. Która z tych rzeczy może ci teraz pomóc? Czego jeszcze możesz spróbować?
-
Zapisz powody. Zapisz, dlaczego twoim zdaniem ta zmiana jest konieczna. Często wracaj do tej listy. Zrozumienie przyczyn zmiany może pomóc ci w ograniczeniu uczucia frustracji.
-
Pamiętaj, co się nie zmieniło. Przygotuj listę tego, co się zmieniło, a co się nie zmieniło. Postaraj się sporządzić drugą listę, aby była tak obszerna, jak to tylko możliwe.
-
Przygotuj plan. Sporządź plan, w jaki sposób możesz pomóc sobie w zarządzaniu zmianą. Zapisz kroki twojego planu. Porozmawiaj także z innymi osobami, które dobrze cię znają. Mogą cię wspierać w realizacji twojego planu.
-
Zastanów się, jak czuć większy spokój. Przygotuj listę rzeczy, które możesz zrobić, aby czuć większy spokój. Czytaj tę listę przed, w trakcie i po zmianie.
-
Wykonuj jeden krok naraz. Kiedy stawiasz czoło wielkiej zmianie, pamiętaj: nie musisz wszystkiego zrobić od razu. Jaka jest pierwsza decyzja, którą należy podjąć? Jaki może być pierwszy krok? A kolejny krok?