„Ks. Almy 2–3: Komu decydujemy się być posłuszni”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)
„Ks. Almy 2–3”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela
Ks. Almy 2–3
Komu decydujemy się być posłuszni
W pismach świętych prorocy nieustannie przestrzegali nas, że będziemy musieli mierzyć się z konsekwencjami naszych czynów w oparciu o to, za kim postanowimy podążać. Na przykład, po konflikcie pomiędzy Nefitami a Amlikitami prorok Mormon nauczał, że dusze tych, którzy umarli, mogą „otrzymać wieczne szczęście lub wieczną niedolę, zależnie od tego, czy chciały być posłuszne dobremu duchowi czy złemu” (Ks. Almy 3:26). Ta lekcja może pomóc ci lepiej zrozumieć konsekwencje twojej decyzji dotyczącej tego, za kim podążać w życiu.
Jaki jest morał tej historii?
-
Przypominasz sobie jakąś historię lub bajkę, która zawiera życiową lekcję?
Klasyczna bajka pt. „O chłopcu, który wołał o pomoc” przypisywana jest starożytnemu gawędziarzowi, Ezopowi. Historia opowiada o młodym pasterzu, który dwukrotnie oszukał sąsiadów, mówiąc, że stado owiec w wiosce atakuje wilk. Ku wielkiemu rozbawieniu chłopca kilku mieszkańców wsi pospieszyło, aby udzielić pomocy, jednak na miejscu okazało się, że żadnego wilka nie było. W końcu jednak stado zaatakował prawdziwy wilk. Lecz kiedy chłopiec zawołał o pomoc po raz trzeci, nikt nie przyszedł mu z pomocą.
-
Jaki morał lub nauka płynie z tej bajki?
Historie czy bajki miewają swój morał. Na podobnej zasadzie pisma święte zawierają lekcje i ilustrują zasady. Umiejętnością pomocną przy studiowaniu Księgi Mormona jest dostrzeganie fragmentów, w których Mormon jasno określa cel uwzględnienia w swojej księdze poszczególnych zapisów. Często używa sformułowań takich, jak: „i tak możemy jasno rozróżnić”, „i tak widzimy”, „zaprawdę, zaprawdę” lub „oto”, aby dać nam do zrozumienia, że udziela nam lekcji i przekazuje zasady (zob. Ks. Almy 24:30; 30:60; 48:17; 62:41; Ks. Helamana 3:27–28). Rozpoznawanie nauk i prawd, które podkreślił Mormon, może sprawić, że odnajdziesz osobiste znaczenie. Może również zwiększyć skuteczność studiowania przez ciebie pism świętych.
Przeczytaj Ks. Almy 3:26–27 i odszukaj prawdę, którą Mormon chciał, abyśmy poznali na podstawie historii zawartej w Ks. Almy 2–3. Możesz zaznaczyć to, co znajdziesz.
-
Co odkryłeś?
Aby łatwiej zrozumieć ten fragment, zwróć uwagę na to, że sformułowanie: „każdy otrzymuje wynagrodzenie od tego, komu jest posłuszny” skłania nas do wyobrażenia sobie, że jesteśmy pracownikami, których wybory określają, czy naszym pracodawcą jest Ojciec Niebieski, czy Szatan (zob. Ks. Almy 3:27). W tym kontekście sformułowanie być posłusznym odnosi się do skłaniania się ku jednej lub drugiej ze stron. Zatem ci, którzy skłaniają się ku Szatanowi, wkrótce znajdą u niego zatrudnienie i doznają „wiecznej niedoli” (Ks. Almy 3:26). Koniec końców to, kogo wybierzemy jako naszego wiecznego pracodawcę, ujawnią nasze życiowe wybory.
Jedna z prawd z Ks. Almy 3:26–27 brzmi: To, komu decydujemy się być posłuszni w tym życiu, określa, czy czeka nas wieczne szczęście, czy niedola.
Pomyśl o swoim życiu i o tym, komu decydujesz się być posłuszny. Czy starasz się podążać za Jezusem Chrystusem? A może podążasz za kimś innym? Rozważaj te pytania podczas dzisiejszego studiowania.
Amliki chce zostać królem
We wczesnych latach panowania sędziów wiara i szczęście Almy i jego ludu zostały wystawione na trudną próbę.
Przeczytaj Ks. Almy 2:1–12 i odszukaj informację o tym, z jaką próbą zmagali się Nefici.
-
Co zamierzał zrobić Amliki, gdy zostanie królem (zob. werset 4.)?
-
Jak zareagowali Nefici?
-
W jaki sposób Nefici okazali swoje pragnienie, aby podążać za Zbawicielem?
Wybory i konsekwencje
-
Wykonaj poniższe zadanie.
Przerysuj poniższą tabelę do swojego dziennika do studiowania. Przeczytaj poniższe wersety i w odpowiedniej kolumnie wypisz, jakie „zapłaty” pochodzą z podążania za Bogiem lub za diabłem.
„Wynagrodzenie od tego, komu jest posłuszny” (Ks. Almy 3:27)
|
Podążanie za Bogiem |
Podążanie za diabłem lub jego sługami |
|---|---|
Ks. Almy 2:16–18, 26–31 (Alma i Nefici)
Ks. Almy 3:4, 13–14, 18–19 (Amlikici)
-
Co zwróciło twoją uwagę w tych dwóch historiach?
Pamiętaj: klątwa, której doświadczyli zarówno Amlikici, jak i Lamanici, polegała na oddzieleniu od Boga z powodu ich buntu i nieposłuszeństwa (zob. II Ks. Nefiego 5:20–21). Piętnem, które w owych czasach odróżniało Lamanitów od Nefitów, było to, że „skóra Lamanitów była ciemna” (Ks. Almy 3:6). Ważne jest, aby pamiętać, że natura i wygląd tego znaku nie zostały w pełni zrozumiane. Prorocy z Księgi Mormona oraz współcześni prorocy nauczali, że jest to złe, gdy ludzie złorzeczą lub patrzą na kogoś z poczuciem wyższości z powodu koloru jego skóry (zob. Ks. Jakuba 3:9).
Przeczytaj poniższe fragmenty pism świętych i dodaj do swojej tabeli to, co znajdziesz.
Zastosowanie osobiste
-
Odpowiedz na następujące pytanie:
-
Co takiego zaobserwowałeś lub czego takiego doświadczyłeś, co pokazało ci prawdziwość zasady przedstawionej w Ks. Almy 3:26–27?
Pomyśl o podejmowanych przez ciebie obecnie wyborach, dzięki którym łatwiej ci podążać za Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem. W jaki sposób prowadzą do wiecznego szczęścia? Czy podejmujesz jakiekolwiek wybory, które mogą odwodzić cię od Zbawiciela? Zdecyduj, co być może będziesz musiał zrobić, aby się zmienić. Zastanów się, w jaki sposób Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus mogą cię błogosławić i wzmacniać, kiedy będziesz dążyć do podejmowania właściwych wyborów, które poprowadzą cię z powrotem do Nich.