Ks. Almy 5:1–32

Pytania Almy dotyczące samooceny

Ocena samych siebie może pomóc nam wyraźniej dostrzec, jaka jest siła naszej relacji z Jezusem Chrystusem. Alma zadał członkom Kościoła w Zarahemli serię pytań skłaniających do refleksji nad tym, na czym skupiają oni swe serca oraz jaka jest ich status przed Bogiem. Ta lekcja ma pomóc ci dokonać oceny swoich duchowych postępów i wzmocnić twoje nawrócenie do Jezusa Chrystusa.

Samoocena

Pomyśl o wywiadach przeprowadzanych z tobą, np. wywiadzie o rekomendację świątynną, corocznych rozmowach z biskupem lub prezydentem gminy, a także rozmowach o pracę.

• Jaki jest cel przeprowadzania wywiadów?

• W jaki sposób mógłbyś przeprowadzić wywiad z samym sobą?

O korzyściach płynących z regularnego poświęcania czasu na ocenę naszego duchowego postępu opowiedział Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów. Możesz obejrzeć film pt. „Return and Receive” [Powrócić i otrzymać], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 8:14 do 8:58, lub przeczytać poniższą wypowiedź.

Przekonałem się, że aby pozostać skoncentrowanym na powrocie [do obecności Boga] i otrzymaniu obiecanych błogosławieństw, muszę regularnie poświęcać czas na zadawanie sobie pytania: „Jak mi idzie?”.

Przypomina to trochę przeprowadzanie ze sobą osobistego, prywatnego wywiadu. Jeśli brzmi to nieco dziwnie, zastanówcie się, kto na tym świecie zna was lepiej niż wy sami? Znacie swoje myśli, czyny wykonywane na osobności, pragnienia i marzenia, cele i plany. I sami wiecie najlepiej, jakich postępów dokonujecie. (M. Russell Ballard, „Powrócić i otrzymać”, Liahona, maj 2017, str. 64)

Zastanów się, jak często poświęcasz czas na ocenę swoich duchowych postępów.

• Jakie korzyści wynikają z czynienia tego regularnie?

Umiejętnością, którą możesz wykorzystać podczas studiowania pism świętych, jest poświęcanie czasu na zatrzymywanie się i ocenę tego, w jakim stopniu żyjesz w zgodzie ze studiowanymi przez ciebie naukami lub zasadami. Dzisiaj będziesz miał okazję przećwiczyć tę umiejętność podczas studiowania Ks. Almy 5. Rozdział ten zawiera wiele pytań, które Alma zadał swojemu ludowi. Pytania te możesz także zadać sobie samemu, aby ocenić swoje duchowe postępy. Podczas studiowania zabiegaj o przewodnictwo Ojca Niebieskiego, aby pomógł ci zrozumieć, co robisz dobrze, a co On chce, abyś udoskonalił.

Alma głosi ewangelię ludowi Zarahemli

Przypomnij sobie, że po przekonaniu się o pysze i chciwości pośród swego ludu, Alma ustąpił ze stanowiska naczelnego sędziego Nefitów, aby pełniej oddać się nauczaniu słowa Bożego (zob. Ks. Almy 4:19).

Alma zaczął głosić ewangelię w ziemi zarahemlskiej. Przypomniał ludowi o duchowej i fizycznej niewoli, jakiej doświadczyli Nefici za czasów króla Noego (zob. Ks. Almy 5:3–5).

Przeczytaj Ks. Almy 5:6–13 i odszukaj, o czym Alma chciał, aby jego lud pamiętał w odniesieniu do poprzedniego pokolenia Nefitów.

• Jak sądzisz, dlaczego Alma chciał, aby jego lud pamiętał o tych sprawach?

• Co Alma chciał, aby jego lud wiedział o Jezusie Chrystusie, zgodnie z treścią wersetu 7.?

Przeczytaj Ks. Almy 5:14, 26 i odszukaj pytania, jakie Alma zadał swojemu ludowi po przypomnieniu mu o jego duchowym dziedzictwie.

• Jak sądzisz, co Alma chciał, aby jego lud zrozumiał, gdy zadawał te pytania?

• Jak, twoim zdaniem, zadawanie sobie pytań podobnych do tych z wersetów 14. i 26. może wpłynąć na twoje życie?

Korzystanie z nauk Almy do dokonania samooceny

Poświęć trochę czasu na przestudiowanie słów Almy skierowanych do ludu Zarahemli, przytoczonych w Ks. Almy 5:14–30. Zastanów się nad tym, czy doświadczyłeś lub doświadczasz przemiany opisanej przez Almę. Podczas studiowania przeprowadź ocenę samego siebie, korzystając z niektórych lub wszystkich pytań, jakie Alma zadał w podanych wersetach. Oto kilka sposobów, na jakie możesz to zrobić.

1. Zatrzymaj się co dwa lub trzy wersety, dając sobie czas na ocenę tego, jak pytania Almy z tych wersetów odnoszą się do twojego własnego życia.

2. Wybierz kilka pytań Almy, które mają dla ciebie największe znaczenie i są dla ciebie najbardziej aktualne. Pytania te zapisz w dzienniku do studiowania, zapisując też swoje odpowiedzi na każde z nich oraz inne przemyślenia lub odczucia, które mogą przyjść ci do głowy.

3. Po poznaniu pytań, jakie Alma zadał w tych wersetach, ułóż dwa lub trzy pytania, które możesz wykorzystać do oceny własnych duchowych postępów. Swoje odpowiedzi zapisz w dzienniku do studiowania.

1. Odpowiedz na przynajmniej dwa z poniższych pytań:

   • Które z pytań Almy wydały ci się najistotniejsze? Dlaczego?

   • Jakie słowa lub sformułowania, które mogą dać ci pragnienie i odwagę, aby odpokutować, znalazłeś w tych wersetach?

   • Czego dowiedziałeś się o Bogu i Jego pragnieniach względem ciebie na podstawie tego, co przestudiowałeś?

Zastanów się nad tym, czego się dzisiaj nauczyłeś lub co poczułeś, kiedy skorzystałeś z pytań Almy, aby ocenić własne duchowe postępy. Przedstaw jedną lub dwie rzeczy, nad którymi zapragnąłeś pracować w wyniku tego, co przestudiowałeś. Zastanów się, co zaczniesz robić dzisiaj, jakie przeszkody możesz napotkać, oraz w jaki sposób możesz zwrócić się do Boga o pomoc w ich przezwyciężeniu. Zapisz swoje przemyślenia i wrażenia w dzienniku do studiowania.

Opcjonalnie: Chcesz dowiedzieć się więcej?

Ks. Almy 5:9, 26. Co może nas powstrzymywać przed tym, aby przemiana serca postępowała?

Starszy Wilford W. Andersen, Siedemdziesiąty, nauczał:

Kiedy po chrzcie otrzymujemy dar Ducha Świętego, przepełnia nas niebiańska muzyka towarzysząca naszemu nawróceniu. Nasze serca doznają przemiany i „nie mamy więcej pragnienia czynienia zła, lecz pragnienie czynienia zawsze dobra” (Ks. Mosjasza 5:2). Ale Duch nie wytrzyma nieżyczliwości, pychy ani zazdrości. Jeśli stracimy w życiu Jego delikatny wpływ, bogate współbrzmienie ewangelii może się szybko rozstroić i w końcu ustać. Alma zadał chwytające za serce pytanie: „Jeśli […] pragnęliście śpiewać pieśń o miłości Odkupiciela, czy macie teraz to pragnienie?” (Ks. Almy 5:26). (Wilford W. Andersen, „Muzyka ewangelii”, Liahona, maj 2015, str. 55)

Ks. Almy 5:14. Co to znaczy „narodzić się z Boga”?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

Upoważnieni słudzy Pana nieustannie nauczają, że jednym z zasadniczych celów naszej ziemskiej egzystencji jest doświadczenie duchowej metamorfozy i przemiany dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa […].

Jesteśmy uczeni, abyśmy „[przyszli] do Chrystusa i [byli] w Nim udoskonaleni, [wyrzekli] się wszelkiej bezbożności” (Ks. Moroniego 10:32), abyśmy stali się „[nowymi stworzeniami” w Chrystusie (zob. II List do Koryntian 5:17), wyzbyli się „człowieka naturalnego” (Ks. Mosjasza 3:19) i doświadczyli „w naszych sercach [wielkiej przemiany], że nie mamy więcej pragnienia czynienia zła, lecz pragnienie czynienia zawsze dobra” (Ks. Mosjasza 5:2). Proszę zauważyć, że nawrócenie opisane w tych wersetach jest wielkie, nie małe — są to ponowne duchowe narodziny i fundamentalna przemiana tego, co czujemy i czego pragniemy, co myślimy i czynimy oraz kim jesteśmy. Zaprawdę, istota ewangelii Jezusa Chrystusa pociąga za sobą fundamentalną i trwałą przemianę samej naszej natury, co jest możliwe dzięki temu, że będziemy polegać na ‘[zasługach], miłosierdziu i łasce Świętego Mesjasza’ (II Ks. Nefiego 2:8). Kiedy decydujemy, że będziemy naśladować Mistrza, wybieramy przemianę — ponowne duchowe narodziny. (David A. Bednar, „Musicie się na nowo narodzić”, Liahona, maj 2007, str. 19–20)