Ks. Almy 26

„Będziemy chwalić Pana”

Czy kiedykolwiek miałeś przeżycie, o którym bardzo chciałeś komuś opowiedzieć? Co takiego chciałeś, aby ludzie wiedzieli? W podobny sposób Ammon i jego bracia cieszyli się ze swojej 14-letniej misji pośród Lamanitów i chcieli opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Byli świadkami mocy i miłości Boga, kiedy tysiące Lamanitów poznało prawdę. Ta lekcja może pomóc ci poczuć głęboką wdzięczność i miłość do Pana oraz za błogosławieństwa, które On daje ci w życiu.

Co cię pasjonuje?

Zastanów się przez kilka chwil nad czymś, co wywołuje w tobie pasję lub entuzjazm — coś, co sprawia, że gdy zaczynasz o tym mówić, trudno ci przestać!

• Dlaczego budzi to w tobie tak silne uczucia?

• Co, twoim zdaniem, poczują inni ludzie, kiedy będziesz o tym mówić? Dlaczego?

Po powrocie synów Mosjasza z 14-letniej misji u Lamanitów Ammon rozmawiał ze swoimi braćmi o ich przeżyciach. Przeczytaj Ks. Almy 26:8, 16 i odszukaj informacje o tym, wobec czego Ammon był entuzjastycznie nastawiony i zapalczywy.

W Ks. Almy 26:16 Ammon, mówiąc o Panu, użył słów chwalić, radować się i wielbić. W tym kontekście słowo chwalić oznacza radowanie się lub oddawanie religijnej czci, szacunku i dziękczynienia (Merriam-Webster.com, „Glory”; zob. także Przewodnik po pismach świętych, hasło „Chwała”, strona internetowa pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Możesz zaznaczyć te słowa w wersecie 16. oraz w innych wersetach, które dzisiaj będziesz studiować.

Poświęć kilka chwil na zastanowienie się nad następującymi kwestiami:

• Co sądzisz o swojej relacji z Ojcem Niebieskim? Dlaczego tak uważasz?

• Czy rozmawiasz o Nim z innymi z ekscytacją i radością? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

Podczas dzisiejszego studiowania Ks. Almy 26 zastanów się, w jaki sposób przykład Ammona, który podzielił się swoimi uczuciami względem Boga, może zwiększyć twoją miłość i wdzięczność wobec Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

„Tak wielkie błogosławieństwa”

Przeczytaj Ks. Almy 26:1–4, 8–16 i odszukaj, w jaki sposób Ammon mówił o Bogu oraz co uczynił dla swoich braci i Lamanitów.

• Co zwróciło twoją uwagę w tym, jak Ammon mówił o Bogu?

• Jakie znalazłeś prawdy, które mogłyby zainspirować kogoś do chwały w Panu?

Pomocne może być zastanowienie się nad doświadczeniami Ammona z czasów, kiedy był misjonarzem, które skłoniły go do wychwalania Boga. W przypomnieniu sobie, co się stało, pomóc mogą poniższe ilustracje.

Chociaż nasze doświadczenia różnią się od tych Ammona, możemy mieć podobne powody, aby wychwalać Boga.

1. Odpowiedz na dwa z następujących pytań:

   • Zastanów się, w jaki sposób byłeś lub mógłbyś być „narzędziem w rękach Boga” (Ks. Almy 26:3), aby błogosławić bliźnich. W jaki sposób doświadczenia te mogą doprowadzić cię do wychwalania Boga?

   • Jakie są inne, przykładowe powody, dla których wychwalasz Boga?

   • Jaki wpływ na czyjeś życie mogłoby wywrzeć chwalenie tego, co zrobił dla tej osoby Bóg?

„Jakże wielki mamy powód, aby się radować”

Kiedy Ammon wspominał czas spędzony jako misjonarz oraz swoje interakcje z Bogiem, chwalił to, kim jest Bóg i co Bóg umożliwił mu w jego życiu, oraz radował się tym.

Złóż kartkę na trzy części lub narysuj na stronie w dzienniku do studiowania trzy kolumny. Na górze każdej z kolumn zapisz nazwę jednej z następujących grup ludzi:

• Ammon i jego bracia (Ks. Almy 26:17–22)

• Lamanici (Ks. Almy 26:23–24, 31–34)

• Wszystkie dzieci Boga (Ks. Almy 26:35–37)

Przeczytaj fragmenty pism świętych dla każdej grupy i zapisz w kolumnie, co Bóg dla nich uczynił.

• Co zwróciło twoją uwagę w tym, co Bóg uczynił dla tych grup ludzi? Dlaczego sprawiło to, że ludzie ci Go chwalili?

Odwróć złożoną kartkę lub narysuj w dzienniku do studiowania trzy nowe kolumny. Na górze każdej kolumny zapisz jeden z następujących nagłówków:

• W jaki sposób Bóg mnie pobłogosławił

• W jaki sposób Bóg pobłogosławił tych, których kocham

• Co wiem o Bogu i co wobec Niego czuję

Warto modlić się do Ojca Niebieskiego, prosząc Go, aby posłał do twojego umysłu myśli i wspomnienia. Gdy będziesz wspominać to, jak Bóg pobłogosławił ciebie i bliźnich, rozważając twoje uczucia względem Niego, Duch Święty może pomóc ci odczuć miłość, jaką darzy cię Bóg.

Zapisz w każdej z kolumn swoje odpowiedzi i wyjaśnij, dlaczego powodują one, że chwalisz Boga.

2. Odpowiedz na następujące pytania:

   • W jaki sposób ćwiczenie to pomogło ci odczuć większą radość w Bogu lub zwiększoną miłość i wdzięczność wobec Niego?

   • Jak sądzisz, jak zmieniłaby się twoja relacja z Panem, gdybyś częściej spędzał czas na myśleniu o Nim i chwaleniu Go?

Gdy będziesz zastanawiać się nad tym, czego się dzisiaj nauczyłeś i co poczułeś, możesz wyznaczyć sobie cel, żeby poświęcać czas na myślenie o Bogu i chwalenie Go. Możesz również poczuć natchnienie, aby podzielić się swoimi przemyśleniami z kimś innym, tak jak zrobił to Ammon. Poszukaj okazji do podzielenia się swoimi przeżyciami i zastanów się, w jaki sposób mógłbyś pomóc drugiej osobie poczuć to, co czułeś wobec Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

Opcjonalnie: Chcesz dowiedzieć się więcej?

Czego mogę się nauczyć o Bogu, rozmyślając o moich duchowych przeżyciach?

Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Pomyślcie o swoim życiu. Przez lata wysłuchałem tysięcy świadectw świętych z całego świata o niezwykle duchowych doświadczeniach potwierdzających ponad wszelką wątpliwość, że Bóg zna i kocha każdego z nas i pragnie się nam objawić. Te doświadczenia mogą nadejść w kluczowych momentach w naszym życiu lub pod postacią czegoś pozornie niezbyt specjalnego, ale zawsze pojawiają się wraz z silnym duchowym potwierdzeniem miłości Boga. (Neil L. Andersen, „Wspomnienia, które kształtują nas duchowo”, Liahona, maj 2020 str. 19)

W jaki sposób mogę codziennie chwalić Boga?

Siostra Joy D. Jones, wówczas Generalna Prezydent Organizacji Podstawowej, przypomniała nam:

Pan powiedział: „Zwracajcie się do mnie w każdej myśli” [Doktryna i Przymierza 6:36]. I każdego tygodnia zawieramy przymierze, że będziemy właśnie to robić: — „zawsze o Nim pamiętać” [Doktryna i Przymierza 20:77, 79]. Czy takie skupienie na Bogu dotyczy wszystkiego, co robimy? Czy wykonywanie nawet prozaicznych czynności może stać się okazją do zademonstrowania Mu naszej miłości i oddania? Wierzę, że może i że tak się stanie.

Możemy sprawić, że każda czynność z naszej listy zadań do wykonania będzie sposobnością, by Go wychwalać. W każdym zadaniu możemy dostrzec przywilej i okazję, by Mu służyć, nawet gdy gonią nas terminy, obowiązki i brudne pieluchy. (Joy D. Jones, „Dla Niego”, Liahona, listopad 2018, str. 51)