Seminarium
Ks. Almy 57: Dążenie do nieustannego przestrzegania przykazań

„Ks. Almy 57: Dążenie do nieustannego przestrzegania przykazań”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)

„Ks. Almy 57”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela

Ks. Almy 57

Dążenie do nieustannego przestrzegania przykazań

ranni młodzi wojownicy

Jakie jest twoje nastawienie do przestrzegania przykazań? Dlaczego ma ono znaczenie? Podczas kolejnej niebezpiecznej bitwy młodzi wojownicy „z dokładnością wykonywali każde słowo rozkazu”, „stale [pokładając] ufność w Bogu” (Ks. Almy 57:21, 27). Ta lekcja ma na celu pomóc ci dążyć do nieustannego przestrzegania przykazań Boga.

Nastawienie do przykazań

Opisz trzy różne nastawienia do przestrzegania przykazań Boga, a także powody, dla których mogą one być takie, a nie inne.

Poświęć chwilę, aby odpowiedzi na podane pytania wypisać w swoim dzienniku do studiowania.

  • Jakie jest twoje nastawienie do przestrzegania przykazań Boga? Dlaczego ma ono znaczenie?

  • Jeśli obecnie nie starasz się przestrzegać przykazań najlepiej, jak potrafisz — co cię przed tym powstrzymuje?

Podczas dzisiejszego studiowania szukaj zasad dotyczących posłuszeństwa, które mogą cię inspirować i motywować oraz pomagać ci przy twoich pytaniach lub wątpliwościach. Zastanów się, w jaki sposób mogą one odnosić się do twojego życia i być dla ciebie błogosławieństwem.

Młodzi wojownicy

Podczas poprzedniej lekcji dowiedziałeś się, w jaki sposób dwa tysiące młodych wojowników pomogło Antipusowi i jego ludziom pokonać „najsilniejszą” i „najliczniejszą” armię Lamanitów w tej części kraju ( Ks. Almy 56:34). W Ks. Almy 57 znajduje się kontynuacja listu Helamana do dowódcy Moroniego. Kolejnych sześćdziesięciu synów ludu Ammona przyłączyło się do jego armii (zob. Ks. Almy 57:6), i tych dwa tysiące sześćdziesięciu młodych wojowników stanęło w obliczu kolejnego zagrożenia. Lamanici zaatakowali Nefitów i już mieli ich pokonać, gdy Helaman i jego ludzie przyłączyli się do grupy żołnierzy, którzy wcześniej konwojowali lamanickich jeńców (zob. Ks. Almy 57:1–18).

Dwie umiejętności pomocne w studiowaniu pism świętych, które mogą pogłębić twoje studiowanie tej historii i pomóc ci zastosować płynące z niej lekcje w twoim własnym życiu, to rozpoznawanie i rozważanie istotnych słów lub sformułowań.

Przeczytaj Ks. Almy 57:19–23, aby dowiedzieć się, co się stało. Możesz zaznaczyć słowa i sformułowania, które opisują młodych wojowników Helamana.

W wersecie 21. możesz zaznaczyć, w jaki sposób Helaman opisał posłuszeństwo tych młodych mężczyzn. Przeczytaj Ks. Almy 58:40 i odszukaj informacje o tym, jaka była postawa wojowników względem Boga i Jego przykazań po kolejnym zagrożeniu militarnym.

  • Jak sądzisz, co to znaczy „z dokładnością [wykonywać] każde słowo rozkazu” (Ks. Almy 57:21) i „pilnie przestrzegać […] Jego przykazań” (Ks. Almy 58:40)?

  • W jaki sposób nasza wiara i pamięć o Jezusie Chrystusie wpływają na nasze pragnienie i zdolność, aby przestrzegać przykazań Boga?

Przeczytaj Ks. Almy 57:24–27 i odszukaj słowa lub sformułowania, które pokazują, w jaki sposób synowie Helamana zostali pobłogosławieni podczas drugiej bitwy za sprawą swojej wiary i posłuszeństwa Bogu.

  • Czego takiego, co może odnosić się do twojego życia w dzisiejszych czasach, dowiedziałeś się z tej historii?

Jedna z zasad, jakie możemy poznać, brzmi: Jeśli zaufamy Bogu i będziemy stale starali się przestrzegać Jego nakazów, pobłogosławi nas On Swoją cudowną mocą.

  • W jaki sposób wiedza o tym, że „istnieje sprawiedliwy Bóg”, który posiada „cudowną” i „zdumiewającą” moc (Ks. Almy 57:26), może wpłynąć na naszą postawę w kontekście posłuszeństwa wobec Niego?

  • Jak sądzisz, jaką postawę Pan chce, abyśmy przybrali, kiedy staramy się przestrzegać Jego przykazań, ale nasze posłuszeństwo nie jest doskonałe? W jaki sposób na to pytanie łatwiej ci odpowiedzieć, gdy rozumiesz Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa?

Ważnym jest, aby zrozumieć, że jeśli będziemy posłuszni przykazaniom Boga, pobłogosławi nas On w Swoim czasie i na Swój sposób. W obu bitwach młodzi wojownicy zostali pobłogosławieni tym, że uszli z życiem pomimo niebezpiecznych walk i obrażeń.

ikona, zapisywanie

  1. Wykonaj co najmniej dwa z poniższych ćwiczeń i napisz, czego się nauczyłeś:

    1. Przeczytaj co najmniej dwa z poniższych fragmentów, aby pogłębić swoje zrozumienie celów przykazań Boga i tego, w jaki sposób może cię On błogosławić za twoje posłuszeństwo: Ks. Abrahama 3:25; Ew. Jana 14:15; Ks. Mosjasza 2:41; Ks. Almy 9:13.

    2. Pomyśl o przykładach posłuszeństwa Zbawiciela wobec Ojca Niebieskiego i zastanów się, czego uczysz się na podstawie Jego przykładu. Starszy Robert D. Hales (1932–2017) z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że „nasza miłość do Zbawiciela jest kluczem do posłuszeństwa na wzór, który On nam dał” („‘Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie’”, Liahona, maj 2014, str. 37). Zastanów się nad pewnymi powodami, dla których kochasz Zbawiciela i jak ta miłość wpływa na twoją postawę w kontekście przestrzegania przykazań.

    3. Zastanów się nad tym, w jaki sposób byłeś posłuszny przykazaniom Boga i jakie błogosławieństwa ci On z tego powodu zesłał.

  1. Wykonaj poniższe ćwiczenie pisemne i odpowiedz na pytania:

    Pomyśl o jednym z przykazań Boga. Opisz w realistyczny sposób, jak w dzisiejszych czasach mogłoby wyglądać dla nastolatka dążenie do pamiętania o Panu i do nieustannego przestrzegania tego przykazania. Następnie opisz, jakich błogosławieństw mógłby doświadczyć nastolatek, który w ten sposób okazuje posłuszeństwo.

    • Z jakich powodów możemy czuć pokusę, aby nie czynić tego, co w naszej mocy, aby przestrzegać jakiegoś przykazania? W jaki sposób możemy takie pokusy przezwyciężać?

    • W jaki sposób staranie się, aby ciągle przestrzegać przykazań, wymaga od nas polegania na Zbawicielu Jezusie Chrystusie?

    Na zakończenie lekcji w dzienniku do studiowania wyznacz sobie cel dotyczący tego, jak chciałbyś „[pamiętać] o Panu, Swym Bogu, z dnia na dzień; pilnie [przestrzegając] […] Jego przykazań” (Ks. Almy 58:40). Możesz wybrać konkretne przykazanie, którego chciałbyś lepiej przestrzegać. W ramach swojego celu możesz wyznaczyć sobie czas — na przykład: „Będę starać się szczerze modlić się rano i wieczorem przez następne pięć dni” lub „Przez następne cztery tygodnie będę w dzień sabatu ”.