Seminarium
Ks. Helamana 13, część 2.: „Abyś odpokutował i został zbawiony”


„Ks. Helamana 13, część 2.: ‘Abyś odpokutował i został zbawiony’”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)

„Ks. Helamana 13–24, część 2.”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela

Ks. Helamana 13, część 2.

„Abyś odpokutował i został zbawiony”

młody mężczyzna klęczy w modlitwie

Jak sądzisz — czy większość ludzi postrzega pokutę jako dar od Boga czy raczej jako karę? Dlaczego tak uważasz? Lamanita Samuel kochał nawet niegodziwych Nefitów tak bardzo, że ryzykował życiem, aby nauczać ich, iż pokuta jest darem od Jezusa Chrystusa, prowadzącym do szczęścia i zbawienia. Ta lekcja ma na celu pomóc ci pokonać wszelkie przeszkody na drodze do pokuty.

Właściwa ścieżka

zdjęcie przedstawiające górskie jezioro

Wyobraź sobie, że niektórzy przyjaciele starają się znaleźć jezioro położone wysoko w górach, o którym kiedyś słyszeli, ale nigdy nad nim nie byli. Podczas podróży przez pustkowie spotykają człowieka, który mówi, że mieszka w tych rejonach od lat. Ostrzega ich, że ścieżka, którą podążają, nie prowadzi do jeziora i miejscami jest niebezpieczna. Radzi im, aby zawrócili po swoich śladach i wybrali inną ścieżkę, która zaprowadzi ich tam bezpiecznie.

  • Z jakich powodów twoi przyjaciele mogliby nie usłuchać rad tego mężczyzny?

Podobnie, jak człowiek z tej historii, prorocy ostrzegają nas czasami przed wyborami, które nie prowadzą do szczęścia, postępów i powrotu do Ojca Niebieskiego. Mogą oni nakłaniać nas do pokutowania i dokonywania zmian w naszym życiu.

  • Z jakich powodów możemy nie dokonywać pokuty?

Podczas poprzedniej lekcji być może dowiedziałeś się dzięki naukom, które Lamanita Samuel przekazał Nefitom, iż Pan miłosiernie ostrzega ludzi przed konsekwencjami grzechu i przebacza tym, którzy odpokutują. Jednak nawet wtedy, gdy tę prawdę rozumiemy, zdarza się, że nie zawsze odpokutowujemy. Podczas studiowania dzisiejszej lekcji szukaj pomocy Pana, aby dowiedzieć się, jak pokonać wszelkie przeszkody stojące na drodze do pokuty.

Konsekwencje grzechu

Przeczytaj Ks. Helamana 13:21–23 i znajdź informacje o tym, dlaczego Samuel powiedział, że ludzie muszą odpokutować. Dobrze jest wiedzieć, że klątwa „zezwala na osąd lub sprowadza jego konsekwencje na rzecz, osobę lub lud, przede wszystkim z powodu nieprawości” (Przewodnik po pismach świętych, hasło „Klątwa, przeklinać, złorzeczyć, przekleństwa”, strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).

  • Przez jakie wartości, oprócz bogactw, możemy być kuszeni, aby „nastawiać nasze serca” na nie i „pamiętać tylko o nich” bardziej niż o Panu?

W wersetach 24–30 Samuel ostrzegł ludzi także przed odrzucaniem proroków.

Przeczytaj fragment Ks. Helamana 13:31–38 i uzupełnij własnymi słowami następującą zasadę: Jeśli wciąż odrzucamy zaproszenia proroków do pokuty […].

Rozważ, co rozumiesz przez tę zasadę, a także rozważ doświadczenia — własne lub cudze — które potwierdzają jej wiarygodność.

Dar od Boga

Jak Samuel świadczył Nefitom: „Nic [nas] nie ocali oprócz pokuty i wiary w Pana Jezusa Chrystusa” (Ks. Helamana 13:6). Dzięki Zadośćuczynieniu Zbawiciela „jeśli odpokutuje[my] i powróci[my] do Pana, Swego Boga, [odwróci On] [Swój] gniew” (Ks. Helamana 13:11).

Podczas czytania podanej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona znajdź prawdy, które mogą pomóc nam w pokonaniu przeszkód na drodze do pokuty.

Zbyt wielu ludzi traktuje pokutę jako karę — coś, czego należy unikać poza najbardziej poważnymi sytuacjami. Jednakże to uczucie bycia karanym pochodzi od Szatana. Próbuje on odwieść nas od spojrzenia ku Jezusowi Chrystusowi, który stoi z otwartymi ramionami, mając nadzieję i pragnąc nas uzdrowić, oczyścić, wzmocnić, sprawić, że staniemy się bez skazy, i uświęcić […].

Nic bardziej nie uwalnia, nie uszlachetnia ani nie jest bardziej istotne dla naszego osobistego rozwoju niż regularne, codzienne skupianie się na pokucie. Pokuta to nie jest wydarzenie — to proces. Jest kluczem do szczęścia i spokoju umysłu. Pokuta w połączeniu z wiarą otwiera nam dostęp do mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa […].

Kiedy decydujemy się odpokutować, decydujemy się zmieniać! Pozwalamy Zbawicielowi przekształcić nas w naszą najlepszą wersję. Wybieramy duchowy wzrost i otrzymanie radości — radości odkupienia w Nim. Kiedy decydujemy się odpokutować, postanawiamy upodobnić się do Jezusa Chrystusa! (Russell M. Nelson, „Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Liahona, maj 2019, str. 67).

ikona, zapisywanie
  1. Odpowiedz na następujące pytania:

    • W jaki sposób wypowiedź Prezydenta Nelsona mogłaby pomóc komuś w pokonaniu przeszkód na drodze do pokuty?

    • Jakich skutków pokuty, o których wspomniał Prezydent Nelson, pragniesz najbardziej? Dlaczego?

    • Czego takiego Prezydent Nelson nauczał o Zbawicielu, co mogłoby pomóc komuś wahającemu się, czy odpokutować?

Pokuta

Na drodze do pokuty mogą istnieć dodatkowe przeszkody, o których prezydent Nelson nie wspomniał lub przy których możemy potrzebować dodatkowej pomocy lub więcej odpowiedzi. Poświęć kilka minut na przestudiowanie informacji o darze pokuty i na odnalezienie odpowiedzi na pytania, które być może ci towarzyszą lub prawd, które mogą pomóc ci w pokonaniu przeszkód napotykanych na drodze do pokuty. Materiały, które mogą być pomocne, to np. hasło „Pokutować, pokuta” w Przewodniku po pismach świętych czy rozdział „Jezus Chrystus ci pomoże” w publikacji Dla wzmocnienia młodzieży. Przewodnik do dokonywania wyborów (broszura, 2022).

  1. Odpowiedz na następujące pytania:

    • Czego się dowiedziałeś, co tobie pomogło?

    • W jaki sposób Zbawiciel może nam pomagać w procesie pokuty?

Przeczytaj poniższe zaproszenie Prezydenta Nelsona:

W duchu modlitwy starajcie się zrozumieć, co stoi na drodze do waszej pokuty. Określcie, co powstrzymuje was od niej. A następnie dokonajcie zmiany! Odpokutujcie! Wszyscy możemy lepiej postępować i być lepsi niż wcześniej. (Russell M. Nelson, „Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Liahona, maj 2019, str. 68)

Poświęć trochę czasu na rozważenie, modlitwę i zapisanie tego, co według ciebie Ojciec Niebieski chciałby, abyś zrobił, aby odpokutować.