Nawrócenie jest naszym celem

Celem całego nauczania i uczenia się ewangelii jest pogłębianie naszego nawrócenia i ułatwienie nam stawania się bardziej podobnymi do Jezusa Chrystusa. Z tego względu, studiując ewangelię, staramy się nie tylko dowiedzieć czegoś nowego, ale i stać się „nowym […] stworzeniem” (II List do Koryntian 5:17). Oznacza to, że polegamy na Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie, którzy pomogą nam odmienić nasze serca, poglądy, uczynki oraz charakter.

Jednakże umiejętności uczenia się ewangelii w sposób, który wzmacnia naszą wiarę i prowadzi do cudu nawrócenia, nie nabywamy z dnia na dzień. Jest to proces, który wykracza poza zajęcia w kościele i przenika do serca, a także do domu ucznia. Wymaga on stałych, codziennych wysiłków skierowanych na rozumienie ewangelii i życie zgodnie z nią. Prawdziwe nawrócenie wymaga wpływu Ducha Świętego.

Duch Święty prowadzi nas ku prawdzie i daje o niej świadectwo (zob. Ew. Jana 16:13). Oświeca nasz umysł, ożywia nasze zrozumienie i przenika nasze serce objawieniem od Boga, źródła wszelkiej prawdy. Duch Święty oczyszcza nasze serca. Daje nam natchnienie do życia zgodnie z prawdą, a Jego podszepty wskazują nam, jak to robić. W istocie, „Duch Święty […] nauczy [nas] wszystkiego” (Ew. Jana 14:26).

Dlatego, gdy staramy się żyć ewangelią, uczyć się jej i nauczać, powinniśmy najpierw i przede wszystkim zabiegać o towarzystwo Ducha. Ten cel powinien przyświecać naszym decyzjom, myślom i uczynkom. Powinniśmy zabiegać o to, co sprowadza wpływ Ducha, i odrzucać to, co ten wpływ oddala, ponieważ wiemy, że jeśli jesteśmy godni obecności Ducha Świętego, jesteśmy jednocześnie godni życia w obecności Ojca Niebieskiego i Jego Syna, Jezusa Chrystusa.