Załącznik B

Dla Organizacji Podstawowej — Przygotowanie dzieci do kroczenia przez całe życie ścieżką przymierza z Bogiem

W miesiącach, w których przypada pięć niedziel, nauczyciele Organizacji Podstawowej mogą zastąpić lekcję wynikającą z harmonogramu Przyjdź i naśladuj mnie, która przypada na piątą niedzielę, jednym lub kilkoma z poniższych zajęć.

Zasady i obrzędy ewangelii Jezusa Chrystusa

Doktryna Chrystusa uczy nas, jak powrócić do Boga.

Kiedy Jezus Chrystus ukazał się mieszkańcom Ameryki, nauczał ich Swojej doktryny. Powiedział, że możemy wejść do królestwa Boga, jeśli mamy wiarę, odpokutujemy, zostaniemy ochrzczeni, otrzymamy Ducha Świętego i wytrwamy do końca (zob. III Nefi 11:31–40; Doktryna i Przymierza 20:29). Dzięki poniższym zadaniom łatwiej ci będzie nauczyć dzieci, że przez te zasady i obrzędy zbliżamy się do Zbawiciela przez całe życie.

Aby dowiedzieć się więcej o doktrynie Chrystusa, zob. II Ks. Nefiego 31.

Propozycje zajęć

• Rozdaj dzieciom ilustracje przedstawiające: wiarę w Jezusa Chrystusa, pokutę, chrzest i konfirmację (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 1, 111, 103 i 105). Przeczytaj lub wyrecytuj razem z dziećmi czwarty Artykuł wiary i poproś, by podnosiły swoje rysunki, gdy wspomniana jest odpowiednia zasada lub obrzęd. Wyjaśnij dzieciom, w jaki sposób każda z tych zasad i każdy z tych obrzędów sprawia, że upodobniamy się do Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa.

• W jaki sposób możesz wyjaśnić dzieciom, że wiara, pokuta, chrzest i konfirmacja nie są jednorazowym wydarzeniem, ale wpływają na nasz duchowy wzrost przez całe życie? Możesz na przykład pokazać im ilustracje przedstawiające nasiono i duże drzewo (lub narysować je na tablicy). Niech dzieci pomyślą o tym, co pomaga nasionu wyrosnąć i stać się dużym drzewem (np. woda, ziemia i światło słońca). Pomóż im dostrzec, że to jest podobne do czynności, które robimy, aby zbliżać się do Boga przez całe nasze życie: budujemy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, codziennie pokutujemy, przestrzegamy naszych przymierzy chrztu i słuchamy Ducha Świętego.

• Opowiedz dzieciom historię o petardzie z przesłania Starszego Dale’a G. Renlunda pt. „How Can Repenting Help Me Feel Happy?” [W jaki sposób dzięki pokucie mogę odczuwać szczęście?] (Friend, grudzień 2017, str. 12–13 lub Liahona, grudzień 2017, str. 70–71; zob. także film pt. „Repentance: A Joyful Choice” [Pokuta — wybór pełen radości], Biblioteka ewangelii).

  W różnych momentach tej historii proś dzieci, aby myślały o tym, jak mógł się czuć Starszy Renlund. Dlaczego odczuwamy radość, gdy pokutujemy? Opowiedz dzieciom o radości i miłości, które odczuwałeś, gdy prosiłeś Ojca Niebieskiego, aby ci wybaczył.

Chrzest

Jezus Chrystus ustanowił dla mnie przykład, kiedy został ochrzczony.

Chociaż Jezus był bez grzechu, został ochrzczony, aby dać doskonały przykład posłuszeństwa Ojcu Niebieskiemu (zob. II Ks. Nefiego 31:6–10).

Aby dowiedzieć się więcej na temat chrztu, zob. Doktryna i Przymierza 20:37; Przewodnik po pismach świętych, „Chrzest, chrzcić”, pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org.

Propozycje zajęć

• Pokaż ilustrację przedstawiającą chrzest Zbawiciela i chrzest innej osoby (lub zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 35 i nr 103 lub nr 104). Poproś dzieci, aby opowiedziały o podobieństwach i różnicach pomiędzy tymi ilustracjami. Przeczytajcie wspólnie Ew. Mateusza 3:13–17 lub „Rozdział 10.: Chrzest Jezusa” w publikacji Historie z Nowego Testamentu, str. 26–29, lub obejrzyjcie film na ten temat w Bibliotece ewangelii.

  Niech dzieci wskazują na ilustracjach rzeczy wspomniane w czytanym tekście lub pokazane w filmie. Opowiedz dzieciom o twojej miłości do Zbawiciela i o twoim pragnieniu, by za Nim podążać.

• Posłuchajcie lub zaśpiewajcie pieśń o chrzcie, np. „Chrzest” (Śpiewnik dla dzieci, str. 54). Czego uczymy się z tej pieśni o chrzcie? Przeczytaj II Ks. Nefiego 31:9–10 i poproś dzieci, aby słuchały, dlaczego Jezus Chrystus został ochrzczony. Poproś, aby narysowały siebie podczas swojego chrztu.

Mogę podjąć decyzję, że zawrę przymierze z Bogiem i zostanę ochrzczony.

Przygotowanie do chrztu oznacza coś znacznie więcej niż przygotowanie się na wydarzenie. Oznacza przygotowanie do zawarcia przymierza, a następnie dochowywania go przez całe życie. Zastanów się, w jaki sposób możesz pomóc dzieciom zrozumieć przymierze, które zawrą z Ojcem Niebieskim podczas chrztu, obejmujące obietnice, które On im składa, oraz obietnice, które one składają Jemu.

Propozycje zajęć

• Wyjaśnij, że przymierze to obietnica wiążąca jakąś osobę z Ojcem Niebieskim. Kiedy staramy się dotrzymywać obietnic złożonych Bogu, Bóg obiecuje nam błogosławić. Napisz na tablicy Moje obietnice dane Bogu i Obietnice Boga dla mnie. Przeczytajcie wspólnie Ks. Mosjasza 18:10, 13 oraz Doktrynę i Przymierza 20:37. Pomóż dzieciom przygotować listę obietnic i wpisać te obietnice pod właściwymi nagłówkami (zob. także: Dallin H. Oaks, „Your Baptism Covenant” [Twoje przymierze chrztu], Friend, luty 2021, str. 2–3). Opowiedz o tym, w jaki sposób Ojciec Niebieski błogosławił ci, gdy starałeś się dotrzymywać przymierza chrztu.

• Pokaż dzieciom ilustracje przedstawiające to, co robił Jezus Chrystus, kiedy żył na ziemi (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 33–49, aby znaleźć przykłady). Niech dzieci opowiedzą o tym, co Jezus robi na każdej ilustracji. Przeczytaj Ks. Mosjasza 18:8–10, 13 i poproś dzieci, by zwróciły uwagę, jakie obietnice składają podczas chrztu (zob. także „The Baptism Covenant” [Przymierze chrztu], Friend, luty 2019, str. 7; Liahona, luty 2019, str. F3). W jaki sposób te obietnice wpływają na nasze czyny każdego dnia? Poproś dzieci, by narysowały siebie, gdy pomagają komuś na wzór Jezusa. Możesz też przygotować dzieciom prostą plakietkę z imieniem Zbawiciela, którą będą mogły nosić.

  

  Podczas chrztu składamy obietnice Bogu, a On składa obietnice nam.

Konfirmacja

Podczas konfirmacji zostaję członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.

Zostanie członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich przynosi wiele błogosławieństw, w tym możliwość aktywnego uczestnictwa dzieci w dziele Boga.

Aby dowiedzieć się więcej na temat konfirmacji i daru Ducha Świętego, zob. tekst przemówienia Starszego Gary’ego E. Stevensona pt. „W jaki sposób pomaga ci Duch Święty?”, Liahona, maj 2017, str. 117–120, oraz Przewodnik po pismach świętych, „Duch Święty”, Biblioteka ewangelii.

Propozycje zajęć

• Zaproś na lekcję kogoś, kto niedawno został ochrzczony i konfirmowany, by opowiedział o tym, jak to jest być konfirmowanym. Co dla tej osoby oznacza zostanie członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich? Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób mogą dotrzymywać przymierza chrztu jako członkowie Kościoła (np. służąc bliźnim, zachęcając bliźnich, aby dowiedzieli się więcej o Jezusie, modląc się na spotkaniach itp.). Opowiedz o tym, w jaki sposób robienie tych rzeczy pomogło ci odczuwać radość z bycia członkiem Kościoła Chrystusa.

• Pokaż ilustrację przedstawiającą ludzi przy wodach Mormon (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 76). Poproś dzieci, by opisały, co widzą na ilustracji. Opowiedz historię chrztu Almy i jego ludu, który miał tam miejsce (zob. Ks. Mosjasza 18:1–17 lub „Rozdział 15.: Alma naucza i chrzci”, Opowieści z Księgi Mormona, str. 43–44, lub obejrzyjcie odpowiedni film w Bibliotece ewangelii).

  Przejrzyj Ks. Mosjasza 18:8–9 i poproś dzieci, by wykonywały czynności, które pomogą im pamiętać o tym, co ci ludzie byli gotowi robić jako członkowie Kościoła Chrystusa. Opowiedz o sytuacji, gdy byłeś świadkiem tego, jak członkowie Kościoła służyli w taki sposób.

Podczas konfirmacji otrzymuję dar Ducha Świętego.

Gdy zostajemy ochrzczeni i konfirmowani, Ojciec Niebieski obiecuje, że będziemy „zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha” (Doktryna i Przymierza 20:77). Ten wspaniały dar od Boga nazywany jest darem Ducha Świętego.

Propozycje zajęć

• Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 33:15. Poproś dzieci, by zwróciły uwagę na to, jaki szczególny dar daje nam Ojciec Niebieski, gdy jesteśmy chrzczeni i konfirmowani. Aby dzieci mogły dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób dar Ducha Świętego im pomoże, przejrzyjcie wspólnie Ew. Jana 14:26; List do Galacjan 5:22–23; II Ks. Nefiego 32:5; III Nefiego 27:20. Możesz również przejrzeć artykuł pt. „The Holy Ghost Is…” [Duch Święty jest…] (Friend, czerwiec 2019, str. 24–25; Liahona, czerwiec 2019, str. F12–F13).

• Przed lekcją poproś rodziców jednego lub kilkorga dzieci, aby opowiedzieli o tym, jakich błogosławieństw doświadczyli dzięki darowi Ducha Świętego. W jaki sposób On im pomaga? W jaki sposób słyszą Jego głos?

• Zaśpiewajcie razem pieśń o Duchu Świętym, np. „Duch Święty” (Śpiewnik dla dzieci, str. 56). Wyjaśnij dzieciom, czego uczymy się ze słów tej pieśni o tym, jak Duch Święty może nam pomagać.

Duch Święty może komunikować się ze mną na wiele sposobów.

Dzieci, które potrafią rozpoznać głos Ducha, będą przygotowane do otrzymania osobistego objawienia, które będzie prowadzić je przez całe życie. Ucz je, że Duch Święty może do nas przemawiać na wiele sposobów.

Propozycje zajęć

• Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób możemy rozmawiać z przyjacielem, który mieszka daleko (np. napisać list, wysłać e-mail lub porozmawiać przez telefon). Ucz je, że Ojciec Niebieski może mówić do nas poprzez Ducha Świętego. Wykorzystaj przesłanie Prezydenta Dallina H. Oaksa pt. „How Does Heavenly Father Speak to Us?” [W jaki sposób przemawia do nas Ojciec Niebieski?], aby wyjaśnić dzieciom różne sposoby, na jakie Duch Święty może przemawiać do naszych umysłów i serc (Friend, marzec 2020, str. 2–3; Liahona, marzec 2020, str. F2–F3).

• Opowiedz o sytuacji, gdy Duch Święty komunikował się z tobą poprzez myśli w twoim umyśle lub poprzez uczucia w twoim sercu (zob. Doktryna i Przymierza 6:22–23; 8:2–3; zob. także: Henry B. Eyring, „Open Your Heart to the Holy Ghost” [Otwórz swe serce na Ducha Świętego], Friend, sierpień 2019, str. 2–3; Liahona, sierpień 2019, str. F2–F3). Złóż dzieciom świadectwo o tym, że Duch Święty może pomagać im w podobny sposób.

• Zachęć dzieci, aby zastanowiły się nad sytuacjami, w których mogły czuć wpływ Ducha — na przykład podczas śpiewania pieśni o Zbawicielu lub robienia czegoś miłego dla bliźnich. Pomóż im rozpoznawać duchowe uczucia, które przynosi Duch Święty. Jak myślisz, dlaczego Duch Święty zsyła nam te uczucia? Zachęć dzieci, aby zastanowiły się nad tym, co musimy robić, by usłyszeć, jak Duch Święty do nas przemawia. Porozmawiajcie o tym, co robicie, aby wyraźniej słyszeć Ducha.

Sakrament

Kiedy przyjmuję sakrament, pamiętam ofiarę Zbawiciela i odnawiam moje przymierza.

Zbawiciel dał nam obrzęd sakramentu, abyśmy pamiętali o Jego ofierze za nas i odnawiali nasze przymierza. Dzięki temu cotygodniowemu obrzędowi możemy cieszyć się błogosławieństwami naszego chrztu przez całe życie.

Aby dowiedzieć się więcej, zob. Ew. Mateusza 26:26–30; III Nefiego 18:1–12; Doktryna i Przymierza 20:77, 79.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, by pokolorowały obrazek „Jesus Introduced the Sacrament to the Nephites” [Jezus wprowadził sakrament wśród Nefitów] w: Scripture Stories Coloring Book: Book of Mormon [Historie z pism świętych — książeczka do kolorowania. Księga Mormona] (2019), str. 26. Poproś je, aby wskazały, o czym myślą ludzie przedstawieni na ilustracji. Przeczytaj dzieciom III Nefiego 18:1–12 lub „Rozdział 45.: Jezus Chrystus naucza o sakramencie i modlitwie”, Opowieści z Księgi Mormona, str. 126–127. Możecie też obejrzeć odpowiedni film ze strony ChurchofJesusChrist.org. Co możemy robić, by pamiętać o Jezusie Chrystusie w czasie sakramentu?

• Poproś dzieci, aby powiedziały o tym, o czym powinny zawsze pamiętać, na przykład: zawiązywanie butów lub mycie rąk przed posiłkiem. Dlaczego ważne jest, by pamiętać o tych rzeczach? Przeczytaj dzieciom Ks. Moroniego 4:3 i poproś, by zwróciły uwagę na to, o czym obiecujemy zawsze pamiętać, gdy przyjmujemy sakrament. Dlaczego ważne jest pamiętanie o Jezusie Chrystusie? Wyjaśnij dzieciom, w jaki sposób chleb sakramentalny i woda sakramentalna sprawiają, że pamiętamy o tym, co Jezus dla nas uczynił (zob. Ks. Moroniego 4:3; 5:2).

• Napisz na tablicy: „Obiecuję…”. Przeczytaj dzieciom modlitwy sakramentalne (zob. Doktryna i Przymierza 20:77, 79). Kiedy usłyszą obietnicę, którą składamy Bogu, zatrzymaj się i pomóż im dokończyć zdanie zapisane na tablicy obietnicą, którą usłyszały. Pomóż im zrozumieć, że kiedy przyjmujemy sakrament, składamy te same obietnice, które złożyliśmy podczas chrztu.

• Co oznacza wzięcie na siebie imienia Jezusa Chrystusa? Aby pomóc dzieciom w udzieleniu odpowiedzi na to pytanie, podaj przykład czegoś, na czym umieszczamy nasze imiona. Dlaczego umieszczamy nasze imiona na tych przedmiotach? Dlaczego Jezus Chrystus chciałby umieścić na nas Swoje imię? Możesz wykorzystać następujące wyjaśnienie Prezydenta Russella M. Nelsona: „Wzięcie na siebie imienia Zbawiciela obejmuje głoszenie i składanie świadectwa innym ludziom — poprzez nasze czyny i słowa — że Jezus jest Chrystusem” („Poprawna nazwa Kościoła”, Liahona, listopad 2018, str. 88).

Moc kapłańska, upoważnienie kapłańskie i klucze kapłańskie

Bóg błogosławi Swoje dzieci poprzez moc kapłańską.

Wszystkie dzieci Boga — kobiety i mężczyźni, młodzi i starzy — otrzymują moc Boga, gdy dotrzymują przymierzy, które z Nim zawarli. Zawieramy te przymierza, kiedy otrzymujemy obrzędy kapłańskie, takie jak chrzest (zob. Podręcznik ogólny. Służba w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, 3.5, Biblioteka ewangelii). Aby dowiedzieć się więcej, zob. Russell M. Nelson, „Duchowe skarby”, Liahona, listopad 2019, str. 76–79; „Zasady kapłaństwa”, rozdział 3. w Podręczniku ogólnym.

Propozycje zajęć

• Pomóż dzieciom dostrzec błogosławieństwa, których dostępują dzięki kapłaństwu. Aby poddać im kilka pomysłów, możesz pokazać film pt. „Blessings of the Priesthood” [Błogosławieństwa kapłaństwa], (Biblioteka ewangelii).

• Możesz wypisać te błogosławieństwa na tablicy. Dlaczego te błogosławieństwa są dla nas ważne? Złóż świadectwo o tym, że doświadczamy tych błogosławieństw dzięki Jezusowi Chrystusowi i mocy Jego kapłaństwa.

• Napisz na tablicy następujące nagłówki: Moc Boga oraz Moc i upoważnienie Boga dane ludziom na ziemi. Poproś dzieci, by umieściły pod pierwszym nagłówkiem ilustracje, dzięki którym rozumiemy, w jaki sposób Bóg korzysta ze Swojej mocy, aby nas błogosławić, na przykład poprzez stworzenie świata, prowadzenie nas, udzielanie nam wskazówek, okazywanie nam miłości, znajomość tego, jacy jesteśmy oraz słuchanie naszych modlitw i odpowiadanie na nie (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 3, 68, 90, 111). Pod drugim nagłówkiem niech dzieci umieszczą ilustracje, dzięki którym rozumiemy, jak godni ludzie na ziemi korzystają z mocy i upoważnienia Boga, by nas błogosławić, na przykład poprzez błogosławienie chorych, chrzest, konfirmację, udzielanie sakramentu i pieczętowanie rodzin (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 46, 104, 105, 107, 120). Powiedz, dlaczego jesteś wdzięczny za kapłaństwo i błogosławieństwa możliwe dzięki niemu.

• Jednym z głównych sposobów, w jaki doświadczamy błogosławieństw mocy Boga w naszym życiu, są obrzędy kapłańskie (zob. Doktryna i Przymierza 84:20). Aby pomóc dzieciom nauczyć się tej prawdy, możesz wypisać na tablicy następujące odnośniki do pism świętych: III Nefi 11:21–26, 33 (chrzest); Ks. Moroniego 2 (konfirmacja); Ks. Moroniego 4–5 (sakrament). Każde dziecko może wybrać jeden z tych fragmentów i rozpoznać obrzęd, który on opisuje. Niech dzieci opowiedzą o tym, w jaki sposób były osobiście pobłogosławione dzięki otrzymywaniu obrzędów kapłańskich.

• Wyjaśnij im, że otrzymają moc od Boga, gdy zostaną ochrzczone i będą dochowywać przymierza chrztu. Zapytaj dzieci, w jaki sposób ta moc może im pomóc.

Dzieło Boga jest kierowane za pomocą kluczy kapłańskich i wypełniane dzięki upoważnieniu kapłańskiemu.

Godni mężczyźni, którzy są członkami Kościoła, mogą zostać ustanowieni na urząd w kapłaństwie. Ponadto, kiedykolwiek osoba jest wyświęcona do powołania lub wyznaczona do pomocy w dziele Boga, może korzystać z delegowanego upoważnienia kapłańskiego. Korzystanie z całego upoważnienia kapłańskiego w Kościele jest kierowane przez osoby, które dzierżą klucze kapłańskie. Te osoby to na przykład prezydent palika, biskup i prezydenci kworów. Klucze kapłańskie to upoważnienie do kierowania korzystaniem z kapłaństwa w dziele Pana.

Propozycje zajęć

• Przeczytaj z dziećmi Ew. Marka 3:14–15 i pokaż im ilustrację przedstawiającą opisane tam wydarzenie (np. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 38). Zapytaj dzieci, czy kiedykolwiek widziały, jak ktoś został ustanowiony na urząd w kapłaństwie lub wyświęcony do powołania (możesz opowiedzieć im o swoich doświadczeniach z tym związanych). W jaki sposób jest to podobne do tego, co Jezus zrobił dla Swoich Apostołów? Pomóż dzieciom wypisać na tablicy urzędy kapłańskie lub powołania kapłańskie, jakie mogą otrzymać członkowie Kościoła, np. nauczyciel lub przywódca organizacji. Obok każdego urzędu lub powołania możesz napisać, do czego upoważniona jest osoba dzierżąca dany urząd lub powołanie. Opowiedz dzieciom o tym, w jaki sposób bycie wyświęconym przez osobę działającą z upoważnienia kluczy kapłańskich pomogło ci w służbie.

• Poproś dzieci, by pomyślały o czymś, do czego potrzebny jest klucz, na przykład o samochodzie lub drzwiach. Co się stanie, jeśli nie macie klucza? Przeczytajcie wspólnie Doktrynę i Przymierza 65:2. Złóż świadectwo o tym, jak ważne jest to, że posiadamy klucze kapłaństwa na ziemi. Możecie również obejrzeć film pt. „Where Are the Keys?” [Gdzie są klucze?] (Biblioteka ewangelii). Zwróćcie uwagę na to, czego Starszy Stevenson uczy na temat kluczy kapłańskich.

• Poproś kogoś z okręgu, kto dzierży klucze kapłańskie, aby przyszedł na lekcję i powiedział dzieciom, co to znaczy. Poproś go, aby opisał swoje obowiązki. Jakimi elementami dzieła Pana on kieruje? W jaki sposób Zbawiciel mu pomaga?

Świątynia i plan zbawienia

Świątynia jest domem Pana.

Świątynie są częścią planu Ojca Niebieskiego dla Jego dzieci. W świątyniach zawieramy z Nim święte przymierza, jesteśmy obdarowani mocą kapłańską, otrzymujemy objawienia, dokonujemy obrzędów za naszych zmarłych przodków i jesteśmy pieczętowani do naszych rodzin na wieczność. Wszystko to jest możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi i Jego zadość czyniącej ofierze.

W jaki sposób możesz pomóc nauczanym dzieciom zrozumieć świętość domu Pana i przygotować się do godności uczestnictwa w obrzędach świątynnych? Możesz przejrzeć następujące materiały: Doktryna i Przymierza 97:15–17; Russell M. Nelson, „Uwagi na zakończenie”, Liahona, listopad 2019, str. 120–122; „Why Latter-day Saints Build Temples” [Dlaczego święci w dniach ostatnich budują świątynie], temples.ChurchofJesusChrist.org.

Świątynie są częścią planu Ojca Niebieskiego dla Jego dzieci.

Propozycje zajęć

• Pokaż jedną lub kilka ilustracji przedstawiających świątynie. Zapytaj dzieci, co sprawia, że świątynia jest wyjątkowym miejscem. Zwróć uwagę na to, że na każdej świątyni znajduje się napis: „Świętość dla Pana. Dom Pana”. Zapytaj dzieci, co ich zdaniem może oznaczać określenie „Świętość dla Pana”. Dlaczego świątynia jest nazywana domem Pana? Czego to nas uczy o świątyni? Jeśli któreś z dzieci były już w świątyni, mogą opowiedzieć o tym, jak się czuły, gdy tam były. Jeśli byłeś w świątyni, opowiedz o tym, jak odczuwałeś obecność Pana i dlaczego świątynia jest dla ciebie świętym miejscem.

• Przeczytajcie wspólnie Doktrynę i Przymierza 97:15–17. Poproś dzieci, aby zwróciły uwagę na to, czego Pan oczekuje od ludzi, którzy wchodzą do Jego świętego domu. Dlaczego musimy być godni wejścia do Jego domu? W ramach tej rozmowy powiedz dzieciom o rekomendacjach świątynnych i o tym, jak możemy je otrzymać. Możesz zaprosić członka rady biskupiej, aby opowiedział im, jak wygląda wywiad dotyczący otrzymania rekomendacji świątynnej i jakie pytania są zadawane.

W świątyni zawieramy przymierza z Bogiem.

Prezydent Russell M. Nelson nauczał: „Jezus Chrystus zaprasza nas, abyśmy kroczyli ścieżką przymierza z powrotem do domu naszych Niebiańskich Rodziców i byli z tymi, których kochamy” („‘Przyjdź i naśladuj mnie’”, Liahona, maj 2019, str. 91). Wyjaśnij dzieciom, że ścieżka przymierza obejmuje chrzest, konfirmację oraz obdarowanie i zapieczętowanie świątynne.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, aby przypomniały przymierze, które zawieramy z Bogiem podczas chrztu i które odnawiamy, gdy przyjmujemy sakrament (zob. Ks. Mosjasza 18:10; Doktryna i Przymierza 20:77, 79). Pokaż ilustrację przedstawiającą świątynię i wyjaśnij, że Ojciec Niebieski ma więcej błogosławieństw, które chce nam przekazać w świątyni.

• Narysuj bramę, za którą znajduje się ścieżka. Zapytaj dzieci, dlaczego, ich zdaniem, dobrze jest mieć ścieżkę, gdy się idzie. Przeczytajcie wspólnie II Ks. Nefiego 31:17–20, gdzie Nefi porównuje przymierze chrztu do bramy i zachęca nas do podążania ścieżką, która zaczyna się po chrzcie. Istnieje więcej przymierzy do zawarcia po chrzcie, w tym przymierza zawierane w świątyni. Wyjaśnij, że Prezydent Nelson nazwał tę ścieżkę „ścieżką przymierza”.

W świątyni możemy przyjmować chrzty i konfirmacje za przodków, którzy zmarli.

Ewangelia Jezusa Chrystusa umożliwia wszystkim dzieciom Boga powrót do życia z Nim, nawet jeśli umrą bez znajomości ewangelii. W świątyni możemy w ich zastępstwie zostać ochrzczeni i konfirmowani na członków Kościoła Jezusa Chrystusa.

Propozycje zajęć

• Opowiedz o sytuacji, kiedy ktoś zrobił dla ciebie coś, czego nie mogłeś zrobić samodzielnie. Poproś dzieci, aby opowiedziały o podobnych doświadczeniach. Wyjaśnij, że kiedy udajemy się do świątyni, możemy otrzymać święte obrzędy — takie jak chrzest — za osoby, które zmarły. W jakim sensie jesteśmy podobni do Jezusa, kiedy wykonujemy pracę za zmarłych? Co On zrobił dla nas, czego sami nie mogliśmy zrobić dla siebie?

• Poproś jednego lub kilkoro nastolatków, którzy zostali ochrzczeni za swoich przodków, aby opowiedzieli o swoich doświadczeniach. Poproś te osoby, aby opowiedziały, jak wyglądał ich pobyt w świątyni. Niech opowiedzą o tym, co czuły, wykonując pracę za swoich przodków.

• Narysuj na tablicy drzewo wraz z korzeniami i gałęziami. Poproś dzieci, by pomyślały o tym, w jaki sposób rodzina przypomina drzewo. Przy korzeniach dopisz słowo Przodkowie, przy gałęziach — Potomkowie, a na pniu — Ty. Przeczytajcie wspólnie następujące zdanie z Doktryny i Przymierzy 128:18: „Bowiem bez [naszych przodków] nie możemy być udoskonaleni; ani oni bez nas nie mogą być udoskonaleni”. Zadaj następujące pytania: „Dlaczego potrzebujemy naszych przodków? Dlaczego nasi potomkowie potrzebują nas? W jaki sposób pomagali nam nasi rodzice, dziadkowie i inni przodkowie?”. Poproś dzieci, aby w pozostałej części Doktryny i Przymierzy 128:18 odszukały wyrażenie, które opisuje, w jaki sposób możemy pomóc naszym przodkom.

• Możesz współpracować z rodzicami każdego dziecka, aby znaleźć imię i nazwisko przodka, które dziecko będzie mogło zabrać do świątyni (zob. FamilySearch.org).