C.C.A. Christensen (1831–1912), Obóz Syjonu, ok. 1878, tempera na muślinie, 198 x 290 cm. Muzeum Sztuki Uniwersytetu Brighama Younga, dar wnucząt C.C.A. Christensena, 1970.

15–21 września: „Po wielu utrapieniach […] przychodzi błogosławieństwo”

Doktryna i Przymierza 102–105

Świętych w Kirtland ogarnął wielki smutek, gdy dowiedzieli się, że ich bracia i siostry w hrabstwie Jackson w stanie Missouri są wypędzani z domów. Pocieszająca musiała być więc deklaracja Pana, że „odkupienie Syjonu” przyjdzie „poprzez moc” (Doktryna i Przymierza 103:15). Mając tę obietnicę w sercach, ponad 200 mężczyzn oraz około 25 kobiet i dzieci zaciągnęło się do Obozu Izraela, znanego później jako Obóz Syjonu. Jego celem był przemarsz do Missouri i odkupienie Syjonu.

Dla członków obozu odkupienie Syjonu oznaczało przywrócenie świętym ich ziemi. Jednak tuż przed przybyciem Obozu Syjonu do hrabstwa Jackson Pan powiedział Józefowi Smithowi, aby zatrzymał i rozwiązał Obóz Syjonu. Niektórzy członkowie obozu byli zdezorientowani i zdenerwowani; wydawało się, że wyprawa nie powiodła się i obietnice Pana nie zostały spełnione. Inni jednak postrzegali sprawę inaczej. Mimo że święci na wygnaniu nigdy nie powrócili na swoje ziemie i do swych domów, doświadczenie to przyniosło Syjonowi pewnego rodzaju „odkupienie” i przyszło „poprzez moc”. Wierni członkowie Obozu Syjonu, z których wielu później stało się przywódcami Kościoła, świadczyli, że to doświadczenie pogłębiło ich wiarę w moc Boga, w boskie powołanie Józefa Smitha i w Syjon — nie tylko w Syjon jako miejsce, ale jako lud Boga. Zamiast kwestionować wartość tego pozornie nieudanego zadania, nauczyli się, że prawdziwym zadaniem jest podążanie za Zbawicielem, nawet jeśli nie rozumiemy wszystkiego. To właśnie w taki sposób Syjon w końcu zostanie odkupiony.

Zob. „Saints” [Święci] 1:194–206; „The Acceptable Offering of Zion’s Camp” [Przyjęta ofiara Obozu Syjonu], Revelations in Context [Objawienia w kontekście], str. 213–218 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.].

Pomysły dotyczące uczenia się w domu i w kościele

Doktryna i Przymierza 102:12–23

Jaki jest cel rad ds. członkostwa?

Rozdział 102. zawiera protokół ze spotkania w Kirtland w stanie Ohio, gdzie zorganizowano pierwszą radę wyższą Kościoła. W wersetach 12–23 Pan opisał procedury, jakich przestrzega się podczas rady wyższej dla osób, które dopuściły się poważnych wykroczeń.

Prezydent M. Russell Ballard nauczał: „Członkowie czasami pytają, dlaczego zwołuje się kościelne rady ds. członkostwa. Cel jest potrójny: zbawienie duszy grzesznika, ochrona niewinnych i zachowanie nieskazitelności, jedności oraz dobrego imienia Kościoła” („A Chance to Start Over: Church Disciplinary Councils and the Restoration of Blessings” [Szansa, aby zacząć od nowa: kościelne rady dyscyplinarne i przywrócenie błogosławieństw], Ensign, wrzesień 1990, str. 15).

Zob. także Tematy i pytania, „Membership Councils” [Rady ds. członkostwa], Biblioteka ewangelii.

Doktryna i Przymierza 103:1–12, 36; 105:1–19

Syjon może zostać zbudowany w oparciu o zasady prawości.

Dlaczego święci utracili swą ziemię obiecaną w Missouri? Być może było wiele powodów — przynajmniej jeden z nich, jak powiedział Pan, był związany z „[wykroczeniami Jego] ludu”. Gdyby tak się nie stało, Syjon „mógłby być odkupiony” (Doktryna i Przymierza 105:2). Podczas czytania Doktryny i Przymierzy 103:1–12, 36; 105:1–19 zapewne dostrzeżesz rzeczy, które utrudniły ustanowienie Syjonu w Missouri, oraz takie, które mogły w tym pomóc. Które nauki z tych rozdziałów pomogą ci ustanowić Syjon w twoim sercu, w domu i w społeczności?

Doktryna i Przymierza 103:12–13, 36; 105:1–6, 9–19

Błogosławieństwa przychodzą po próbach wiary.

Pod wieloma względami udział w Obozie Syjonu był próbą wiary. Podróż była długa, w upale, a jedzenia i wody czasami brakowało. A po tym wszystkim, co przeżyli, Obóz Syjonu nie pozwolił świętym wrócić na ich ziemie. Wyobraź sobie, że miałeś okazję napisać list do członka Obozu Syjonu, którego wiara w Pana została zachwiana przez jego doświadczenie. Co mógłbyś powiedzieć, aby podnieść go na duchu? Jakie prawdy odnajdujesz w Doktrynie i Przymierzach 103:5–7, 12–13, 36; 105:1–6, 9–19, które mogą być pomocne?

Następnie możesz pomyśleć o bardziej współczesnym przykładzie próby, takiej jak Obóz Syjonu — weźmy na przykład misjonarza, który ciężko pracuje, ale nikt nie przystępuje do Kościoła mimo jego wysiłków. W jaki sposób, w oparciu o to, co przestudiowałeś, pomógłbyś temu misjonarzowi dostrzec, że jego misja nadal ma sens?

W jaki sposób Pan pobłogosławił cię „po wielu utrapieniach” (Doktryna i Przymierza 103:12)?

Zob. także: I Ks. Nefiego 11:16–17; Ks. Almy 7:11–12; Doktryna i Przymierza 6:33–36; 84:88; 101:35–36; David A. Bednar, „On the Lord’s Side: Lessons from Zion’s Camp” [Po stronie Pana. Lekcje z Obozu Syjonu], Ensign, lipiec 2017, str. 26–35, lub Liahona, lipiec 2017, str. 14–23; Tematy i pytania, „Wytrwać do końca”, Biblioteka ewangelii; „Jak mocne świadectwo”, Hymny, nr 37.

Przygotowuj się, poznając tło historyczne objawień. Zrozumienie okoliczności objawień zawartych w Doktrynie i Przymierzach może pomóc ci zrozumieć i zastosować nauczane zasady. Przyjdź i naśladuj mnie zawiera odnośniki do wielu z tych zasobów. Dla Doktryny i Przymierzy 102–105 zob. „Saints”, [Święci] 1:194–206; „The Acceptable Offering of Zion’s Camp”, w Revelations in Context [Objawienia w kontekście], str. 213–218 [oraz na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.] i „Głosy Przywrócenia: Obóz Syjonu”.

Obóz Izraela obozował nad brzegiem rzeki Little Fishing.

Dlaczego przechodzimy przez próby?

Rozważ radę Starszego Orsona F. Whitneya dotyczącą celu prób: „Żaden ból, którego doświadczamy, żadna próba, przez którą przechodzimy, nie jest na próżno. Służy naszej nauce i rozwojowi takich cech, jak cierpliwość, wiara, odwaga i pokora. Wszystko, przez co przechodzimy, i wszystko, co przetrwamy, szczególnie to, co przetrwamy z cierpliwością, ukształtuje nasz charakter, oczyści nasze serca, powiększy naszą duszę i uczyni nas bardziej wrażliwymi i miłosiernymi, bardziej godnymi, aby nazywać się dziećmi Boga […]; to przez smutek i cierpienie, trudy i zmartwienia zyskujemy wiedzę, po jaką przyszliśmy na ten świat i która uczyni nas podobnymi do naszego Ojca i Matki w niebie” (w: Spencer W. Kimball, Faith Precedes the Miracle [1972], str. 98).

Doktryna i Przymierza 104:11–18, 78–83

Pan uczynił mnie „szafarzem ziemskich błogosławieństw”.

Zmagając się z próbami w Missouri, Kościół w 1834 roku musiał także stawić czoła trudnościom finansowym w postaci poważnych długów i wydatków. W rozdziale 104. Pan udzielił rady odnoszącej się do sytuacji finansowej Kościoła. Jak można stosować zasady zawarte w wersetach 11–18 oraz 78–83 przy podejmowaniu własnych decyzji finansowych?

Zob. także filmy pt. „Treasure in Heaven: The John Tanner Story” [Skarb w niebie. Historia Johna Tannera] i „The Labor of His Hands” [Praca jego rąk], Biblioteka ewangelii.

Treasure in Heaven: The John Tanner Story

The Labor of His Hands

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnych wydaniach czasopism Liahona oraz Dla wzmocnienia młodzieży.

Pomysły dotyczące nauczania dzieci

Doktryna i Przymierza 103:9

Mogę być „światłem świata”, gdy podążam za Jezusem.

• Możesz poprosić dzieci, aby w trakcie czytania Doktryny i Przymierzy 103:9 trzymały ilustracje przedstawiające żarówkę, świeczkę lub inne źródło światła. W jaki sposób możemy być jak światło dla innych ludzi, kiedy podążamy za Jezusem Chrystusem? Zob. także „Jezus chce, bym był promykiem” (Śpiewnik dla dzieci, str. 38–39).

Mogę być światłem dla innych ludzi, kiedy podążam za Jezusem Chrystusem.

Doktryna i Przymierza 104:13–18

Pan chce, abym dzielił się z osobami potrzebującymi tym, co mam.

• Możesz dać dzieciom kilka minut na sporządzenie listy błogosławieństw, które Bóg im dał (na przykład jedzenie, ubranie, talenty, wiara i dom). Zachęć je, aby wymieniły jak najwięcej. Przeczytajcie wspólnie Doktrynę i Przymierza 104:13–18 i odszukajcie odpowiedzi na następujące pytania: Kto jest prawdziwym właścicielem wszystkiego? Co chce, abyśmy z tym zrobili? Ty i dzieci możecie opowiedzieć o doświadczeniach, w których ktoś dał wam coś, czego potrzebowaliście (zob. także „The Coat” [Płaszcz] [film], Biblioteka ewangelii).

  The Coat

Doktryna i Przymierza 104:42

Pan mnie pobłogosławi, jeśli będę przestrzegać Jego przykazań.

• W rozdziale 104. Pan kilkukrotnie obiecał „mnogość błogosławieństw” tym, którzy wiernie przestrzegają Jego przykazań. Aby wyjaśnić dzieciom, co oznacza „mnogość”, możesz narysować okrąg i poprosić dzieci, aby pomogły ci zwiększyć liczbę okręgów — rysując dwa, potem cztery, potem osiem, potem szesnaście itd. Przy każdym narysowanym okręgu niech dzieci pomyślą o jakimś błogosławieństwie od Ojca Niebieskiego. Możesz im w tym pomóc.

Doktryna i Przymierza 105:38–40

Mogę być osobą pokój czyniącą.

• Aby pomóc dzieciom poznać historię Obozu Syjonu, możesz przedstawić „Rozdział 36.: Obóz Syjonu” (w publikacji: Czytanka z Księgi Nauki i Przymierza, str. 135–139 lub film na ten temat z Biblioteki ewangelii). Co jakiś czas zatrzymaj się, aby porozmawiać o nauce, jaką możemy wyciągnąć z Obozu Syjonu — na przykład, że Pan chce, abyśmy byli spokojni i współpracowali ze sobą, zamiast kłócić się i walczyć (zob. także Russell M. Nelson, „Potrzebni pokój czyniący”, Liahona, maj 2023, str. 98–101).

  Chapter 36: Zion’s Camp: February–June 1834

• Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 105:38–40 i poproś dzieci, aby wstały za każdym razem, kiedy usłyszą słowo „pokój”. Wyjaśnij, że Pan chciał, aby święci zawarli pokój z ludźmi, którzy byli niemili. Pomóż dzieciom rozważyć, co mogą zrobić, aby były osobami pokój czyniącymi, i poproś je, aby odegrały kilka przykładowych sytuacji.

Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.

Obóz Syjonu (Obóz Syjonu nad rzeką Fishing) — Judith A. Mehr