«Παράρτημα Γ: Οι Τρεις Μάρτυρες» Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες: Βιβλίο του Μόρμον 2020 (2020)
«Παράρτημα Γ», Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες: 2020
Παράρτημα Γ
Οι Τρεις Μάρτυρες
Για περισσότερο από πέντε χρόνια –από την εποχή της πρώτης επίσκεψης του αγγέλου Μορόνι στον Τζόζεφ Σμιθ έως το 1829– ο Τζόζεφ ήταν το μοναδικό άτομο στο οποίο επιτρεπόταν να δει τις πλάκες από χρυσό. Αυτό οδήγησε σε έντονες επικρίσεις και καταδίωξη από εκείνους που πίστευαν ότι εξαπατούσε τον κόσμο. Φανταστείτε, λοιπόν, τη χαρά που ένιωσε ο Τζόζεφ όταν, καθώς μετέφραζε το Βιβλίο του Μόρμον, έμαθε ότι ο Κύριος θα επέτρεπε και σε άλλους να δουν τις πλάκες και ότι κι αυτοί επίσης θα «[έδιναν] μαρτυρία ότι το βιβλίο είναι αληθινό, όπως επίσης και αυτά που περιέχει» (Νεφί Β´ 27:12-14, βλέπε, επίσης, Νεφί Β´ 11:3, Εθέρ 5:2-4).
Τον Ιούνιο του 1829, ο Όλιβερ Κάουντερυ, ο Ντέιβιντ Ουίτμερ και ο Μάρτιν Χάρρις ζήτησαν άδεια να είναι οι τρεις μάρτυρες για τους οποίους είχε προφητευθεί στο Βιβλίο του Μόρμον. Ο Κύριος ικανοποίησε την επιθυμία τους (βλέπε Δ&Δ 17) και έστειλε έναν άγγελο, ο οποίος τους έδειξε τις πλάκες. Αυτοί οι άνδρες έγιναν γνωστοί ως οι Τρεις Μάρτυρες και η γραπτή μαρτυρία τους περιλαμβάνεται σε κάθε αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον1.
Ο Πρόεδρος Ντάλλιν Όουκς εξήγησε γιατί η μαρτυρία των Τριών Μαρτύρων είναι αδιάσειστη: «Η μαρτυρία των Τριών Μαρτύρων για το Βιβλίο του Μόρμον στέκεται με μεγάλη δύναμη. Καθένας από τους τρεις είχε επαρκή λόγο και ευκαιρία να αποκηρύξει τη μαρτυρία του εάν ήταν ψευδής ή να αοριστολογήσει σε λεπτομέρειες εάν οποιαδήποτε υπήρξε ανακριβής. Όπως είναι καλά γνωστό λόγω των διαφωνιών ή των ζηλοφθονιών που ενέχουν άλλους ηγέτες της Εκκλησίας, καθένας από αυτούς τους τρεις μάρτυρες αποβλήθηκε από την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών περίπου οκτώ χρόνια μετά τη δημοσίευση της μαρτυρίας τους. Και οι τρεις πήραν ξεχωριστούς δρόμους, χωρίς κανένα κοινό ενδιαφέρον να υποστηρίζει μία συνωμοτική προσπάθεια. Ωστόσο, μέχρι το τέλος της ζωής τους –περίοδοι που κυμαίνονται από 12 έως 50 έτη μετά την αποβολή τους– ούτε ένας από αυτούς τους μάρτυρες δεν απέκλινε από την δημοσιευμένη μαρτυρία του ή είπε οτιδήποτε που να ρίχνει οποιαδήποτε σκιά στην αλήθεια της»2.
Έως το τέλος της ζωής τους, οι Τρεις Μάρτυρες ήσαν αμετακίνητοι στην πιστότητα της μαρτυρίας τους για το Βιβλίο του Μόρμον.
Όλιβερ Κάουντερυ
Αφού βαπτίσθηκε εκ νέου στην Εκκλησία και λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Όλιβερ επισκέφθηκε έναν ιεραπόστολο, τον Πρεσβύτερο Τζέικομπ Γκέιτς, ο οποίος περνούσε από το Ρίτσμοντ του Μιζούρι στον δρόμο του για να υπηρετήσει μία ιεραποστολή στην Αγγλία. Ο Πρεσβύτερος Γκέιτς ρώτησε τον Όλιβερ για τη μαρτυρία του για το Βιβλίο του Μόρμον. Ο γιος του Πρεσβυτέρου Γκέιτς αφηγήθηκε την αντίδραση του Όλιβερ:
«Αυτή η ερώτηση που του έγινε φάνηκε να αγγίζει πολύ βαθιά τον Όλιβερ. Δεν είπε ούτε μία λέξη, αλλά σηκώθηκε από την αναπαυτική πολυθρόνα του, πήγε στη βιβλιοθήκη, πήρε μία πρώτη έκδοση του Βιβλίου του Μόρμον, γύρισε στη μαρτυρία των Τριών Μαρτύρων και διάβασε με τον πιο επίσημο τρόπο τα λόγια κάτω από τα οποία είχε προσυπογράψει, σχεδόν είκοσι χρόνια πριν. Κοιτάζοντας τον πατέρα μου, είπε: “Τζέικομπ, θέλω να θυμάσαι αυτά που θα σου πω. Πλησιάζει η ώρα να πεθάνω και τι θα ωφελούσε να σου πω ψέματα; Ξέρω” είπε “ότι αυτό το Βιβλίο του Μόρμον μεταφράστηκε με τη δωρεά και τη δύναμη του Θεού. Τα μάτια μου είδαν, τα αφτιά μου άκουσαν και άγγιξε την κατανόησή μου και γνωρίζω ότι αυτά για τα οποία κατέθεσα μαρτυρία είναι αληθινά. Δεν ήταν όνειρο ούτε ασήμαντη φαντασία του νου – ήταν αληθινό”»3.
Ντέιβιντ Ουίτμερ
Στα τελευταία χρόνια του, ο Ντέιβιντ Ουίτμερ έμαθε για τις φήμες ότι είχε αρνηθεί τη μαρτυρία του για το Βιβλίο του Μόρμον. Απαντώντας στις κατηγορίες αυτές, ο Ντέιβιντ επιβεβαίωσε εκ νέου τη μαρτυρία του με μία επιστολή, η οποία δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα, την Richmond Conservator:
«Ώστε ο κόσμος να μπορεί να γνωρίσει την αλήθεια, επιθυμώ τώρα που στέκομαι στη δύση του βίου μου και με φόβο Θεού, μια και για πάντα κάνω αυτήν τη δημόσια δήλωση:
»Δεν έχω ποτέ καμία στιγμή αρνηθεί εκείνη τη μαρτυρία ή οποιοδήποτε μέρος αυτής, η οποία έχει εκδοθεί τόσο καιρό από τότε με αυτό το βιβλίο, ως ένας από τους τρεις μάρτυρες. Εκείνοι οι οποίοι με γνωρίζουν καλύτερα, γνωρίζουν καλά ότι πάντοτε παρέμεινα πιστός σε εκείνη τη μαρτυρία. Και ώστε κανείς να μην μπορεί να παραπλανηθεί ή να αμφισβητήσει την παρούσα άποψή μου γι’ αυτό, επιβεβαιώνω για άλλη μια φορά την αλήθεια όλων των δηλώσεών μου, όπως έγιναν και εκδόθηκαν τότε.
»“Όποιος έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούει” δεν ήταν αυταπάτη! Ό,τι γράφηκε, γράφηκε – και εκείνος ο οποίος διάβασε ας καταλάβει»4.
Μάρτιν Χάρρις
Όπως ο Όλιβερ Κάουντερυ, ο Μάρτιν Χάρρις έφυγε από την Εκκλησία για ένα διάστημα, όμως τελικά βαπτίσθηκε ξανά. Στα τελευταία χρόνια του τον θυμούνταν να έχει ένα αντίτυπο του Βιβλίου του Μόρμον κάτω από τη μασχάλη του και να δίνει μαρτυρία για την αλήθεια του σε όλους όσοι ήθελαν να ακούσουν: «Γνωρίζω ότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι πραγματικά αληθινό. Και μολονότι όλοι οι άνθρωποι θα αρνηθούν την αλήθεια αυτού του βιβλίου, εγώ τολμώ να μην το κάνω. Έτοιμη είναι η καρδιά μου. Ω Θεέ, έτοιμη είναι η καρδιά μου! Δεν θα μπορούσα να το ξέρω πιο αληθινά ή σίγουρα από όσο το ξέρω»5.
Ο Τζωρτζ Γκάντφρεϊ, ένας γνωστός του Μάρτιν, έγραψε: «Λίγες ώρες πριν από τον θάνατό του… ρώτησα [τον Μάρτιν] αν αισθανόταν ότι υπήρχε έστω και ένα στοιχείο απάτης και δόλου στα όσα ήταν γραμμένα και ειπωμένα για τον ερχομό στο φως του Βιβλίου του Μόρμον και εκείνος απάντησε όπως έκανε πάντοτε… και είπε: “Το Βιβλίο του Μόρμον δεν είναι ψευδές. Ξέρω ότι ξέρω. Έχω δει αυτό που έχω δει και έχω ακούσει αυτό που έχω ακούσει. Έχω δει τις πλάκες από χρυσό από όπου γράφτηκε το Βιβλίο του Μόρμον. Εμφανίσθηκε σε εμένα και σε άλλους ένας άγγελος και έδωσε μαρτυρία για την αλήθεια του χρονικού και αν ήθελα να πω ψέματα εγώ ο ίδιος και να ορκιστώ αναληθώς για τη μαρτυρία που δίνω τώρα, θα μπορούσα να ήμουν πλούσιος, όμως δεν μπορούσα να δώσω διαφορετική μαρτυρία από εκείνη που έδωσα και δίνω τώρα, διότι αυτά τα πράγματα είναι αληθινά”»6.
«Τόσων μαρτύρων όσων κρίνει αυτός καλό»
Οι μαρτυρίες των Τριών Μαρτύρων είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, λαμβανομένων υπ’ όψιν των εμπειριών τους εντός και εκτός Εκκλησίας7. Σε όλη αυτήν τη χρονική διάρκεια, ο Όλιβερ, ο Ντέιβιντ και ο Μάρτιν ποτέ δεν σταμάτησαν να καταθέτουν μαρτυρία για όσα βίωσαν και να δίνουν μαρτυρία ότι το Βιβλίο του Μόρμον μεταφράστηκε με τη χάρη και τη δύναμη τού Θεού. Και δεν ήσαν μόνον αυτοί.
Στην αρχαία εποχή, ο Νεφί διακήρυξε: «Ο Κύριος ο Θεός, θα προβεί στο να φέρει σε φως τα λόγια του βιβλίου. Και στο στόμα τόσων μαρτύρων όσων κρίνει αυτός καλό θα εδραιώσει το λόγο του» (Νεφί Β΄ 27:14). Εκτός από τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και τους Τρεις Μάρτυρες, ο Κύριος επέλεξε επίσης οκτώ άλλους μάρτυρες για να δουν τις πλάκες. Η μαρτυρία τους είναι επίσης καταγεγραμμένη σε κάθε αντίτυπο από το Βιβλίο του Μόρμον. Όπως ο Όλιβερ, ο Ντέιβιντ και ο Μάρτιν, οι Οκτώ Μάρτυρες παρέμειναν πιστοί στις μαρτυρίες τους για το Βιβλίο του Μόρμον και τη μαρτυρία τους για τις πλάκες από χρυσό.
Ο Γουίλλιαμ ΜακΛέλλιν ήταν από τους πρώτους νεοφώτιστους στην Εκκλησία, ο οποίος ήξερε πολλούς από τους μάρτυρες του Βιβλίου του Μόρμον προσωπικά. Τελικά ο Γουίλλιαμ έφυγε από την Εκκλησία, όμως εξακολουθούσε να είναι βαθιά επηρεασμένος από τις αδιάσειστες μαρτυρίες που είχε ακούσει από τους μάρτυρες.
«Τώρα θα ρωτούσα» έγραψε ο ΜακΛέλλιν προς το τέλος της ζωής του «τι θα κάνω με τέτοια ομάδα πιστών μαρτύρων που δίνουν μία τόσο λογική και ωστόσο επίσημη μαρτυρία; Αυτοί οι άνδρες, ενόσω ήταν στην καλύτερη εποχή της ζωής τους, είδαν σε όραμα έναν άγγελο και έδωσαν τη δική τους μαρτυρία σε όλους τους ανθρώπους. Και οκτώ άνδρες είδαν τις πλάκες και τις κράτησαν στα χέρια. Συνεπώς, όλοι αυτοί οι άνδρες ήξεραν τα πράγματα που διεκήρυξαν ότι είναι απόλυτα αληθινά. Και αυτό το έκαναν ενόσω ήταν νέοι και τώρα που είναι ηλικιωμένοι διακηρύσσουν τα ίδια πράγματα»8.
Αν και εμείς δεν έχουμε δει τις χρυσές πλάκες όπως οι Τρεις Μάρτυρες, μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη από τις μαρτυρίες τους. Ακόμα κι όταν η φήμη τους τέθηκε σε δοκιμασία και η ασφάλεια και η ζωή τους απειλήθηκε εξαιτίας των μαρτυριών τους, αυτοί οι ακέραιοι άνδρες παρέμειναν με θάρρος πιστοί στη μαρτυρία τους μέχρι τέλους.