„Załącznik C: ‘Trzej Świadkowie’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Księga Mormona, 2020 (2020)
„Załącznik C”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2020
Załącznik C
Trzej Świadkowie
Przez ponad pięć lat — od czasu pierwszej wizyty anioła Moroniego do 1829 roku — Józef Smith był jedyną osobą, której pozwolono ujrzeć złote płyty. Doprowadziło to do ostrej krytyki i prześladowań Józefa przez tych, którzy wierzyli, że oszukiwał on ludzi. Wyobraź sobie radość, jaką odczuł Józef, gdy tłumacząc Księgę Mormona, dowiedział się, że Pan pozwoli, by inni ludzie ujrzeli złote tablice i również składali „świadectwo o prawdzie tej księgi i prawdzie tego, co zawiera” (2 Nefi 27:12–14; zob. także 2 Nefi 11:3; Eter 5:2–4).
W czerwcu 1829 roku Oliver Cowdery, David Whitmer i Martin Harris poprosili o pozwolenie, by być trzema świadkami, o których prorokowano na kartach Księgi Mormona. Pan wyraził na to zgodę (zob. NiP 17) i posłał anioła, który pokazał im płyty. Ci mężczyźni znani byli jako Trzej Świadkowie, a ich pisemne świadectwo zawarte jest w każdym egzemplarzu Księgi Mormona1.
Prezydent Dallin H. Oaks wyjaśnił, dlaczego świadectwo Trzech Świadków jest tak fascynujące: „Świadectwo Trzech Świadków o Księdze Mormona jest przepełnione mocą. Każdy z tych trzech świadków miał wystarczająco wiele powodów i okazji do tego, by zaprzeczyć swojemu świadectwu, gdyby było ono nieprawdziwe lub wyrażać się dwuznacznie o szczegółach, gdyby były one nietrafne. Jak powszechnie wiadomo, z powodu niezgody lub zazdrości w stosunku do innych przywódców Kościoła, każdy z tych trzech świadków został ekskomunikowany z Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w ciągu około 8 lat po wydrukowaniu ich świadectwa. Cała trójka poszła własnymi drogami, nie mając wspólnego interesu, by podejmować działania spiskowe. Jednakże do końca życia — czyli przez 12 do 50 lat po ich ekskomunice — żaden z tych świadków nie wyrzekł się swojego opublikowanego świadectwa ani nie powiedział niczego, co by rzuciło cień na jego prawdziwość”2.
Do końca swojego życia Trzej Świadkowie byli niezachwianie wierni swemu świadectwu o Księdze Mormona.
Oliver Cowdery
Po tym, jak został ponownie ochrzczony w Kościele oraz na krótko przed swoją śmiercią, Oliver spotkał się z misjonarzem, Starszym Jacobem Gatesem, który był przejazdem w miasteczku Richmond w stanie Missouri w drodze na misję w Anglii. Starszy Gates zapytał Olivera o jego świadectwo o Księdze Mormona. Syn Starszego Gatesa opowiedział o reakcji Olivera:
„Kwestionowanie go wydawało się dotykać Olivera bardzo głęboko. Nie odpowiedział ani słowem, ale wstał z fotela, podszedł do szafki, zdjął z półki pierwsze wydanie Księgi Mormona, otworzył ją na świadectwie Trzech Świadków i odczytał w wielce uroczysty sposób słowa, pod którymi się podpisał, prawie dwadzieścia lat wcześniej. Zwracając się do mojego ojca, powiedział: ‘Jacobie, pragnę, abyś zapamiętał to, co ci teraz powiem. Czy odniósłbym korzyść z kłamstwa, biorąc pod uwagę to, że niedługo umrę? Wiem, że ta Księga Mormona została przetłumaczona mocą i darem Boga. Moje oczy widziały, moje uszy słyszały, a mój umysł został dotknięty, i wiem, że to, o czym zaświadczyłem, jest prawdą. To nie był sen ani próżny wymysł — to było prawdziwe’”3.
David Whitmer
Pod koniec swojego życia David Whitmer zdał sobie sprawę z plotek o tym, że zaprzeczył swemu świadectwu o Księdze Mormona. W odpowiedzi na te zarzuty David potwierdził swoje świadectwo w liście opublikowanym w lokalnej gazecie, Richmond Conservator:
„Aby cały świat mógł poznać prawdę, chciałbym teraz, będąc u kresu swego życia i czekając z obawą na spotkanie z Bogiem, raz na zawsze wydać to publiczne oświadczenie:
Nigdy, w żadnym momencie, nie zaprzeczyłem owemu świadectwu ani żadnej jego części — a upłynęło wiele czasu od opublikowania tej księgi — jako jeden z trzech świadków. Ci, którzy znają mnie najlepiej, będą wiedzieć, że zawsze obstawałem przy tym świadectwie. I żaden człowiek nie może być zwiedziony ani wątpić w moje obecne poglądy w tej kwestii: ponownie potwierdzam prawdziwość wszystkich moich oświadczeń, które zostały wtedy poczynione i opublikowane.
‘Kto ma uszy, niechaj słucha!’. To nie było złudzeniem! To, co jest napisane, zostało napisane, a kto czyta, niech to zrozumie”4.
Martin Harris
Podobnie jak Oliver Cowdery, Martin Harris opuścił Kościół na pewien czas, ale w końcu został ponownie ochrzczony. Pod koniec swojego życia był znany z noszenia przy sobie egzemplarza Księgi Mormona i świadczenia o jej prawdziwości wszystkim, którzy pragnęli go słuchać: „Wiem z całą pewnością, że Księga Mormona jest prawdziwa. I nawet gdyby wszyscy ludzie zaprzeczyli jej prawdziwości, ja nie ośmielę się tego uczynić. Moje serce zna prawdę. Boże, moje serce zna prawdę! Nie mogę mieć silniejszego przekonania niż posiadam”5.
George Godfrey, znajomy Martina, napisał: „Kilka godzin przed śmiercią [Martina] […] zapytałem go, czy nie czuł, że w tym, co zostało napisane i powiedziane o wyjawieniu Księgi Mormona, było chociaż źdźbło nieprawdy lub oszustwa, a on odpowiedział tak, jak zwykle to czynił: ‘Księga Mormona nie jest fałszywa. Wiem, co wiem. Ujrzałem to, co ujrzałem, i usłyszałem to, co usłyszałem. Ujrzałem złote tablice, na których zapisana była Księga Mormona. Zarówno mi, jak i innym ukazał się anioł i świadczył o prawdziwości tego zapisu, i wiem, że gdybym krzywoprzysiągł i fałszywie potwierdził świadectwo, które posiadam, byłbym bogatym człowiekiem. Ale nie mogę świadczyć inaczej niż to uczyniłem, ponieważ wiem, że te rzeczy są prawdziwe’”6.
„Tylu świadków, ilu uważa za stosowne”
Świadectwa Trzech Świadków są szczególnie imponujące, biorąc pod uwagę to, czego doświadczyli zarówno w Kościele, jak i poza nim7. Mimo to Oliver, David i Martin nigdy nie przestali świadczyć o tym, czego doświadczyli, i że Księga Mormona została przetłumaczona mocą i darem Boga. I nie byli w tym osamotnieni.
Wieki wcześniej Nefi oświadczył: „Pan Bóg przystąpi więc do wyjawienia słów księgi i w ustach tylu świadków, ilu uważa za stosowne, ustali swe słowo” (2 Nefi 27:14). Oprócz Proroka Józefa Smitha i Trzech Świadków, Pan wybrał także ośmiu innych świadków, którzy ujrzeli złote płyty. Ich świadectwo również znajduje się w każdym egzemplarzu Księgi Mormona. Podobnie jak Oliver, David i Martin, Ośmiu Świadków pozostało wiernymi swoim świadectwom o Księdze Mormona i złotych płytach.
William E. McLellin był jedną z pierwszych osób, która nawróciła się do Kościoła, i która osobiście znała wielu świadków Księgi Mormona. William ostatecznie opuścił Kościół, ale wciąż był głęboko poruszony przekonującymi świadectwami, które usłyszał od innych świadków.
Pod koniec swojego życia napisał: „Teraz pragnę zapytać, co powinienem uczynić w związku z tak wielką grupą wiernych świadków, którzy składają tak racjonalne, a zarazem uroczyste świadectwo? Ci ludzie, będąc w kwiecie wieku, ujrzeli w wizji anioła i złożyli o tym swoje świadectwo wszystkim ludziom. Ośmiu mężczyzn zobaczyło i dotknęło płyt. Wszyscy ci ludzie wiedzieli, że to, o czym świadczyli, było prawdą. Tak samo, jak w młodości, tak i na starość, głosili to samo świadectwo”8.
Mimo że nie ujrzeliśmy złotych płyt, jak to miało miejsce w przypadku Trzech Świadków, możemy czerpać siłę z ich świadectw. Choć ich reputacje były kwestionowane, a ich bezpieczeństwo i życie były zagrożone z powodu ich świadectw, ci ludzie odznaczający się uczciwością charakteru, pozostali wierni swojemu świadectwu do samego końca.