„13–19 września. Doktryna i Przymierza 102–105: ‘Po wielu utrapieniach […] przychodzi błogosławieństwo’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Doktryna i Przymierza, 2021 (2020)
„13–19 września. Doktryna i Przymierza 102–105”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2021
C. C. A. Christensen (1831–1912), Obóz Syjonu, ok. 1878, obraz na muślinie, 198x290 cm. Muzeum Sztuki Uniwersytetu Brighama Younga, dar wnucząt C. C. A. Christensena, 1970
13–19 września
Doktryna i Przymierza 102–105
„Po wielu utrapieniach […] przychodzi błogosławieństwo”
Jakie zasady z rozdziałów Doktryna i Przymierza 102–105 są dla ciebie ważne? Rozważ zapisanie swoich myśli i odczuć związanych z tymi zasadami.
Zapisz swoje odczucia
Świętych w Kirtland ogarnął wielki smutek, gdy dowiedzieli się, że ich bracia i siostry w hrabstwie Jackson w stanie Missouri są wypędzani z domów. Pocieszająca musiała być więc deklaracja Pana, że „odkupienie Syjonu” przyjdzie „poprzez moc” (Doktryna i Przymierza 103:15). Mając tę obietnicę w sercach, ponad 200 mężczyzn oraz około 25 kobiet i dzieci zaciągnęło się do Obozu Izraela, znanego później jako Obóz Syjonu. Jego celem był przemarsz do Missouri i odkupienie Syjonu.
Dla członków obozu odkupienie Syjonu oznaczało przywrócenie świętym ich ziemi. Jednak tuż przed przybyciem Obozu Syjonu do hrabstwa Jackson Pan powiedział Józefowi Smithowi, by zatrzymał i rozwiązał Obóz Syjonu. Niektórzy członkowie obozu byli zdezorientowani i zdenerwowani tą nową wytyczną, gdyż według nich oznaczało to, że wyprawa się nie powiodła, a obietnice Pana nie zostały spełnione. Inni jednak postrzegali sprawę inaczej. Mimo że święci na wygnaniu nigdy nie powrócili do hrabstwa Jackson, doświadczenie to przyniosło Syjonowi pewnego rodzaju „odkupienie” i przyszło „poprzez moc”. Wierni członkowie Obozu Syjonu, z których wielu później stało się przywódcami Kościoła, świadczyli, że to doświadczenie pogłębiło ich wiarę w moc Boga, w boskie powołanie Józefa Smitha i w Syjon — nie tylko w Syjon jako miejsce, ale jako lud Boga. Zamiast kwestionować wartość tego pozornie nieudanego zadania, nauczyli się, że prawdziwym zadaniem jest podążanie za Zbawicielem, nawet jeśli nie rozumiemy wszystkiego. To właśnie w taki sposób Syjon w końcu zostanie odkupiony.
Zob. Saints, 1:194–206; „The Acceptable Offering of Zion’s Camp”, Revelations in Context, str. 213–218.
Obóz Syjonu został rozstawiony wzdłuż brzegu przedstawionej na zdjęciu rzeki Little Fishing.
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Doktryna i Przymierza 102:12–23
Jakie jest znaczenie wskazówek w tych wersetach?
Rozdział 102. zawiera protokół ze spotkania w Kirtland w stanie Ohio, gdzie zorganizowano pierwszą radę wyższą Kościoła. W wersetach 12–23 opisano procedury, jakich przestrzega się podczas zwoływania rad dyscyplinarnych dla osób, które dopuściły się poważnych wykroczeń.
Prezydent M. Russell Ballard nauczał: „Członkowie czasami pytają, dlaczego zwołuje się kościelne rady dyscyplinarne. Cel jest potrójny: zbawienie duszy grzesznika, ochrona niewinnych i zachowanie nieskazitelności, jedności oraz dobrego imienia Kościoła” („A Chance to Start Over: Church Disciplinary Councils and the Restoration of Blessings”, Ensign, wrzesień 1990, str. 15).
Zob. także Gospel Topics, „Church Disciplinary Councils”, strona internetowa topics.ChurchofJesusChrist.org.
Doktryna i Przymierza 103:1–12, 36; 105:1–19
Syjon może zostać zbudowany w oparciu o zasady prawości.
Dlaczego święci utracili swą ziemię obiecaną w Missouri? Dlaczego Pan nie pozwolił na to, aby Obóz Syjonu przywrócił im ich ziemie? Z pewnością przyczyniła się do tego brutalna przemoc ze strony motłochu w Missouri oraz fakt, że gubernator Missouri nie udzielił świętym wsparcia, mimo że je obiecał. Jednak Pan powiedział: „Gdyby nie wykroczenia mego ludu”, Syjon „mógłby być odkupiony” (Doktryna i Przymierza 105:2). Podczas czytania wersetów Doktryna i Przymierza 103:1–12, 36; 105:1–19 zapewne dostrzeżesz rzeczy, które utrudniły ustanowienie Syjonu w Missouri, oraz takie, które mogły w tym pomóc. Które nauki z tych rozdziałów pomogą ci stworzyć Syjon w twoim sercu i w domu?
Doktryna i Przymierza 103:12–13; 105:1–6, 13–19
Błogosławieństwa przychodzą po utrapieniach i próbach wiary.
Pod wieloma względami udział w Obozie Syjonu był próbą wiary. Podróż była długa, w upale, a jedzenia i wody czasami brakowało. I po tym wszystkim, co przeżyli, święci nadal nie mogli wrócić na swoje ziemie. Rozważ, jak zasady podane w wersetach Doktryna i Przymierza 103:12–13 i 105:1–6, 13–19 mogły pomóc członkom Obozu Syjonu, którzy zastanawiali się, czy przykazanie zorganizowania go rzeczywiście pochodziło od Boga. Jak te zasady mogą cię wieść przez twoje próby wiary?
O doświadczeniach członków Obozu Syjonu możesz również przeczytać w dziale „Głosy przywrócenia” na końcu tego materiału. Co myślisz o ich postawie? Czego można się nauczyć z ich przykładu?
Zob. także: David A. Bednar, „On the Lord’s Side: Lessons from Zion’s Camp”, Ensign, lipiec 2017, str. 26–35.
Doktryna i Przymierza 104:11–18, 78–83
Jestem „szafarzem ziemskich błogosławieństw”.
Zmagając się próbami w Missouri, Kościół w 1834 roku musiał także stawić czoła trudnościom finansowym w postaci poważnych długów i wydatków. W rozdziale 104. Pan udzielił rady odnoszącej się do sytuacji finansowej Kościoła. Jak można stosować zasady zawarte w wersetach 11–18 oraz 78–83 przy podejmowaniu własnych decyzji finansowych?
Aby poznać jeden ze sposobów, jaki Pan przygotował dla Kościoła, aby wyzwolić go z niewoli długów, obejrzyj film pt. „Treasure in Heaven: The John Tanner Story” (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).
Aby dowiedzieć się, czym jest „własny sposób” Pana (werset 16.) na zapewnienie utrzymania Jego świętym, możesz przestudiować przesłanie Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa pt. „Zaopatrywanie w Pański sposób” (Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 53–56).
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór
-
Doktryna i Przymierza 103:12, 36; 105:9–13.Czy ktoś z twojej rodziny (lub z przodków) kiedykolwiek został poproszony o zrobienie czegoś, co nie wyszło tak, jak się spodziewał? Czego możemy się nauczyć z reakcji członków Obozu Syjonu, gdy ich podróż nie okazała się taka, jak się spodziewali (zob. „Głosy Przywrócenia” na końcu tego materiału)?
-
Doktryna i Przymierza 104:13–18.Co takiego Pan nam dał? Czego oczekuje od nas w związku z tym?
-
Doktryna i Przymierza 104:23–46.Twoja rodzina mogłaby przejrzeć te wersety, aby dowiedzieć się, ile razy Pan obiecuje w nich, że „[pomnoży] błogosławieństwa” (werset 23.) tych, którzy mają wiarę. Może to byłby dobry moment, aby „[policzyć] swoje łaski” („Policz łaski”, Hymny, nr 150) i omówić, jak to może nam pomóc w trudnych czasach. Małe dzieci mogą zilustrować błogosławieństwa, za które są szczególnie wdzięczne.
-
Doktryna i Przymierza 105:38–41.Jak możemy „[oferować] pokój” (werset 40.), gdy inni traktują nas niegrzecznie lub niesprawiedliwie? Co możemy zrobić, aby wznieść „sztandar pokoju” (werset 39.) w naszych domach?
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Proponowana pieśń: „Policz łaski”, Hymny, nr 150.
Głosy Przywrócenia
Obóz Syjonu
Ponieważ Obóz Syjonu nigdy nie przywrócił świętym ich ziem w hrabstwie Jackson, wielu ludzi uważało, że ich wysiłki zakończyły się niepowodzeniem. Jednak wielu uczestników Obozu Syjonu patrzyło na swoje doświadczenia i widziało, jak Pan wypełnił wyższy cel w ich życiu i w Jego królestwie. Oto niektóre z ich świadectw.
Józef Smith
Ponad 40 lat po powstaniu Obozu Syjonu Joseph Young, który był jego członkiem, przekazał, że Józef Smith powiedział następujące słowa:
„Bracia, niektórzy z was są na mnie źli, ponieważ nie dane wam było walczyć w Missouri; jednak mówię wam, że Bóg nie chciał, abyście walczyli. Aby zorganizować Swoje królestwo, potrzebował dwunastu mężczyzn, którzy mieli otworzyć wrota ewangelii narodom świata, i siedemdziesięciu mężczyzn, którzy pod ich kierownictwem mieli podążać ich śladem; musiał wybrać ich z grupy mężczyzn, którzy udowodnili, że są gotowi ofiarować swoje życie i którzy dokonali tak wielkiej ofiary, jak Abraham.
Teraz Pan ma Swoich Dwunastu Apostołów i Siedemdziesiątych, i inne kwora Siedemdziesiątych zostaną powołane spośród tych, którzy złożą ofiarę oraz tych, którzy nie złożyli swoich ofiar teraz, ale złożą je w późniejszym czasie”1.
Brigham Young
„Kiedy przybyliśmy do Missouri, Pan rozmawiał ze Swoim sługą Józefem i powiedział: ‘Przyjąłem twoją ofiarę’, i mieliśmy przywilej wrócić. Po moim powrocie wielu przyjaciół pytało mnie, jaki jest zysk z powoływania mężczyzn od ich pracy, aby pojechali do Missouri, a następnie wrócili, najwyraźniej nic nie osiągnąwszy. ‘Kto na tym skorzystał?’, pytali. ‘Jeśli Pan nakazał, aby to zrobić, to jaki cel miał w tym względzie?’ […] Powiedziałem tym braciom, że dobrze mi zapłacono — zapłacono wraz z odsetkami — zaiste tak, że moja miara jest przepełniona wiedzą, którą otrzymałem, podróżując z Prorokiem”2.
Wilford Woodruff
„Byłem w Obozie Syjonu z Prorokiem Boga. Widziałem, jak Bóg z nim postępuje. Widziałem w nim moc Boga. Widziałem, że był on Prorokiem. To, co objawiono mu mocą Bożą na tej misji, miało wielką wartość dla mnie i dla wszystkich, którzy otrzymali od niego instrukcje”3.
„Kiedy powoływano członków Obozu Syjonu, wielu z nas nigdy wcześniej się nie znało; byliśmy sobie obcy i wielu nigdy nie widziało proroka. Zostaliśmy rozproszeni za granicą pośród ludu, jak kukurydza przesiana przez sito. Byliśmy młodymi mężczyznami i zostaliśmy wezwani w tym wczesnym dniu, aby pójść na górę i odkupić Syjon, a to, co musieliśmy zrobić, musieliśmy zrobić przez wiarę. Zebraliśmy się razem z różnych stanów w Kirtland i poszliśmy na górę, aby odkupić Syjon, aby wypełniły się przykazania Boga dla nas. Bóg przyjął nasze dzieło tak, jak przyjął dzieło Abrahama. Osiągnęliśmy bardzo wiele, choć odstępcy i niewierzący wielokrotnie zadawali pytanie: ‘Co takiego zrobiliście?’. Zdobyliśmy doświadczenie, którego nigdy byśmy nie zdobyli w inny sposób. Mieliśmy zaszczyt ujrzeć twarz proroka, podróżować z nim tysiąc mil, a także widzieć Ducha Bożego, działającego razem z nim, i objawienia, które otrzymywał od Jezusa Chrystusa, a w końcu wypełnienie tych objawień. I zgromadził około dwustu starszych z całego ludu w tym wczesnym dniu i posłał nas w świat, aby głosić ewangelię Jezusa Chrystusa. Gdybym nie poszedł na górę z Obozem Syjonu, nie byłoby mnie tu dzisiaj [w Salt Lake City w Kworum Dwunastu] […]. Idąc tam, zostaliśmy wepchnięci do winnicy, aby głosić ewangelię, a Pan przyjął nasze dzieło. A we wszystkich naszych wysiłkach i prześladowaniach, w których często stawką było nasze życie, musieliśmy pracować i żyć w wierze”4.
„Doświadczenie, które zdobyliśmy podczas podróży w Obozie Syjonu, było więcej warte niż złoto”5.
Obóz Syjonu (Obóz Syjonu nad rzeką Fishing) — Judith A. Mehr