„21–27 października. I i II List do Tesaloniczan: ‘Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć’” Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Nowy Testament, 2019 (2019)
„21–27 października. I i II List do Tesaloniczan”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2019
21–27 października
I i II List do Tesaloniczan
„Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć”
Jeśli nie zapiszemy podszeptów, które otrzymujemy od Ducha, możemy je zapomnieć. Do zapisywania czego inspiruje cię Duch, kiedy czytasz I i II List do Tesaloniczan?
Zapisz swoje odczucia
W Tesalonice Paweł i Sylas zostali oskarżeni o to, że „uczynili zamęt w całym świecie” (Dzieje Apostolskie 17:6). Głoszeniem ewangelii rozgniewali niektórych przywódców żydowskich, którzy podburzyli lud do gniewu (zob. Dzieje Apostolskie 17:1–10). Z tego powodu Paweł i Sylas byli zmuszeni opuścić Tesalonikę. Paweł martwił się o nowo nawróconych w Tesalonice z powodu prześladowań, jakich doświadczali, ale nie mógł ponownie ich odwiedzić. „Nie mogąc tego dłużej znieść”, napisał, „[posłałem] […], aby się dowiedzieć o wierze waszej”. Wkrótce potem Tymoteusz, który pomagał Pawłowi, służąc w Tesalonice, „przyniósł […] dobrą nowinę o [ich] wierze i miłości” (I List do Tesaloniczan 3:5–6). Co więcej, święci z Tesaloniki byli „wzorem dla wszystkich wierzących” (I List do Tesaloniczan 1:7), a wieści o ich wierze dosięgły miast za granicami kraju. Wyobraź sobie radość i ulgę, jaką odczuł Paweł, kiedy dowiedział się, że praca, jakiej dokonał pośród nich, „nie [była] […] [daremna]” (I List do Tesaloniczan 2:1). Wiedział on jednak, że wiara nabyta w przeszłości nie wystarczy do duchowego przetrwania w czasach, które nastaną, dlatego martwił się o wpływ, jaki fałszywi nauczyciele wywierają na świętych (zob. II List do Tesaloniczan 2:2–3). Jego przesłanie do nich, podobnie jak do nas dzisiaj, opiera się na wskazówce, aby dalej starali się „dopełnić tego, czego brak [ich] wierze” i „bardziej obfitowali” w miłość (zob. I List do Tesaloniczan 3:10; 4:10).
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Słudzy Boży głoszą ewangelię szczerze i z miłością.
W I Liście do Tesaloniczan słowa Pawła ukazują zarówno troskę, jak i radość, jaką posiadał ten, który całkowicie poświęcił się dla służby Bożym dzieciom. Szczególnie w pierwszych dwóch rozdziałach I Listu do Tesaloniczan odnajdziesz słowa i wyrażenia, które opisują, w jaki sposób prawdziwy sługa Boży naucza ewangelii. Jakie to budzi w tobie uczucia? Co powinieneś uczynić, aby efektywniej nauczać ewangelii?
I List do Tesaloniczan 3:9–4:12
Naśladując Jezusa Chrystusa, mogę się uświęcić.
Wszyscy mamy nadzieję, że podczas „[przyjścia] Pana naszego” będziemy mogli stanąć przed Nim, mając „serca […] bez nagany, w świątobliwości przed Bogiem” (I List do Tesaloniczan 3:13). Czego Paweł nauczał na temat uświęcania się w I Liście do Tesaloniczan 3:9–13; 4:1–12.
Zob. także Moroni 10:32–33; Bible Dictionary, „Holiness”; Carol F. McConkie, „Świętość ozdobą kobiety”, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 9–12.
I List do Tesaloniczan 4:16–18; 5:1–10; II List do Tesaloniczan 1:4–10
Jeśli będę czujny i wierny, będę przygotowany na Drugie Przyjście Zbawiciela.
W I Liście do Tesaloniczan 5:1–10 Paweł użył kilku metafor, aby nauczać istotnych prawd na temat powrotu Jezusa na ziemię. Studiując je, możesz zapisywać swoje odczucia związane z Drugim Przyjściem Jezusa Chrystusa:
„Jak złodziej w nocy”:
„Jak bóle na kobietę brzemienną”:
Inne znalezione przez ciebie metafory:
Jakich dodatkowych prawd na temat Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa uczysz się z I Listu do Tesaloniczan 4:16–18; 5:1–10; II List do Tesaloniczan 1:4–10? Jakie budzi to w tobie uczucia? Co powinieneś czynić, by być czujnym i gotowym na Jego przyjście?
Zob. także Dallin H. Oaks, „Przygotowanie na Drugie Przyjście”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 7–10.
Przepowiedziano, że przed Drugim Przyjściem nastąpi odstępstwo lub innymi słowy odwrócenie się od prawdy.
W obliczu narastających prześladowań wielu świętych z Tesalonik wierzyło, że Drugie Przyjście Zbawiciela nastąpi wkrótce, lecz Paweł wiedział, że nim Jezus powróci na ziemię, będzie miało miejsce odstępstwo — bunt lub „odwrócenie się” od prawdy (zob. II List do Tesaloniczan 2:1–4). Możesz pogłębić swoje zrozumienie Wielkiego Odstępstwa oraz odczuwać większą wdzięczność za Przywrócenie, zapoznając się z następującymi fragmentami:
-
Fragmenty pism świętych, w których przepowiedziano Odstępstwo: Ks. Izajasza 24:5; Amos 8:11–12; Ew. Mateusza 24:4–14; II List do Tymoteusza 4:3–4
-
Fragmenty pism świętych, które ukazują, że Odstępstwo miało swój początek już w czasach Pawła: Dzieje Apostolskie 20:28–30; List do Galacjan 1:6–7; I List do Tymoteusza 1:5–7
-
Wypowiedzi reformatorów chrześcijaństwa na temat Wielkiego Odstępstwa:
Marcin Luter: „Nie starałem się o nic więcej, jak o zreformowanie Kościoła w zgodzie z pismem świętym […]. Po prostu uważam, że chrześcijaństwo przestało istnieć wśród tych, którzy powinni byli je zachować” (w: E.G. Schweibert, Luther and His Times: The Reformation from a New Perspective [1950], str. 590).
Roger Williams: „Odstępstwo […] zniekształciło wszystko w tak dalekim zakresie, że nie było od niego odwrotu aż po dzień, kiedy Chrystus posłał nowych apostołów, aby na nowo zorganizowali kościoły” (w: Philip Schaff, The Creeds of Christendom [1877], str. 851).
Eraz z Rotterdamu: „Obecnie wszystko jest tak powiązane z pytaniami [na temat doktryny] i dekretami, że nie ośmielamy się nawet marzyć, że uda się nam wezwać świat, by powrócił do chrześcijaństwa” (The Praise of Folly, tłum. Clarence H. Miller, wyd. 2 [2003], str. 155–156).
Zob. także II Nefi 28; „Apostasy”, Gospel Topics, adres internetowy: topics.lds.org.
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny
Podczas czytania pism świętych wraz z rodziną Duch pomoże ci rozpoznać zasady, które powinieneś podkreślić lub omówić, aby wyjść naprzeciw potrzebom twoich bliskich. Polecamy następujące rozwiązania:
Jakie wrażenie wywierają na was uczucia, jakimi Paweł darzył swych przyjaciół? W jaki sposób możemy rozwinąć takie uczucia wobec naszej rodziny, przyjaciół lub innych świętych?
W jaki sposób możemy odnaleźć w tych wersetach pocieszenie dla siebie lub innych, gdy umiera ktoś bliski?
Zapoznaj się z radą, jakiej Paweł udzielił w I Liście do Tesaloniczan 5:14–25 i odszukaj wyrażenie, nad którym twoja rodzina pragnie się skupić. Możesz zapisać je na kartce i umieścić ją w widocznym miejscu w swoim domu. Członkowie rodziny mogą notować na niej zaobserwowane sytuacje, w których ktoś z bliskich żyje zgodnie z zapisaną radą.
Czy kiedykolwiek czujemy się zmęczeni lub przytłoczeni z powodu wymagań, jakie są związane z byciem uczniem? Co może pomóc nam w takiej sytuacji (zob. List do Galacjan 6:9; NiP 64:33)? Jak możemy wspierać siebie nawzajem, gdy nachodzą nas takie uczucia?
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Doskonalenie osobistego studiowania
Staraj się o objawienie każdego dnia. „Objawienie zazwyczaj przychodzi „słowo po słowie” (2 Nefi 28:30), a nie od razu w całości […]. Myśl o [studiowaniu ewangelii] jako czymś, co robisz cały czas, a nie tylko przez określoną ilość czasu” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 12).
Zmartwychwstały Chrystus — Robert T. Barrett