2–8 stycznia

Ew. Mateusza 1; Ew. Łukasza 1

„Niech mi się stanie według słowa twego”

Czytając i rozważając Ew. Mateusza 1 oraz Ew. Łukasza 1, zapisuj duchowe odczucia, które otrzymujesz. Jakie doktrynalne prawdy dostrzegasz? Które z przesłań zawartych w tych rozdziałach będą miały dla ciebie i twojej rodziny największą wartość? Z pomocą przedstawionych poniżej pomysłów dotyczących studiowania dokonasz kolejnych duchowych odkryć.

Zapisuj swoje odczucia

Patrząc z doczesnej perspektywy, to nie było możliwe. Dziewica nie mogła począć — tak samo jak niepłodna kobieta, będąca już dawno po okresie rozrodczym. Jednakże Bóg zaplanował narodziny Swojego Syna i Jana Chrzciciela, w związku z czym zarówno Maria, jak i Elżbieta, wbrew wszystkim ziemskim przeszkodom, zostały matkami. Warto pamiętać o cudach, które zdarzyły się w życiu tych kobiet, kiedy sami stawiamy czoła czemuś, co wydaje się być niemożliwe. Czy możemy przezwyciężyć swoje słabości? Czy możemy poruszyć serce członka rodziny, który jest obojętny? Gabriel, ogłaszając Marii, że „u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa”, mógł kierować te słowa także i do nas (Ew. Łukasza 1:37). W sytuacji, gdy Bóg objawia nam Swoją wolę, my również możemy powtórzyć za Marią: „Niech mi się stanie według słowa twego” (Ew. Łukasza 1:38).

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Kim byli Mateusz i Łukasz?

Mateusz był żydowskim celnikiem, czyli poborcą podatkowym, którego Jezus powołał na jednego ze Swoich Apostołów (zob. Ew. Mateusza 10:3; zob. Przewodnik po pismach świętych, „Celnik”). Mateusz, pisząc ewangelię, w głównej mierze zwracał się do Żydów — swoich pobratymców — dlatego skupiał się na starotestamentowych proroctwach o Mesjaszu, które wypełniły się w życiu i służbie Jezusa.

Łukasz pochodził spośród ludzi innych wyznań (nie był Żydem) i był lekarzem, który podróżował z Apostołem Pawłem. Napisał swoją ewangelię po śmierci Zbawiciela, kierując swoje słowa przede wszystkim do ludzi, którzy nie byli Żydami. Świadczył, że Jezus Chrystus jest Zbawicielem zarówno Żydów, jak i ludzi innych wyznań. Pisał o wydarzeniach z Jego życia, których był świadkiem, i przytoczył więcej historii dotyczących kobiet niż pozostałe ewangelie.

Zobacz także Przewodnik po pismach świętych, „Ewangelie”, „Mateusz”, „Łukasz”.

Ew. Mateusza 1:18–25; Ew. Łukasza 1:26–35

Jezus Chrystus zrodził się ze śmiertelnej matki i nieśmiertelnego Ojca.

W Ew. Mateusza 1:18–25 i Ew. Łukasza 1:26–35 zwróć uwagę na to, jak Mateusz i Łukasz opisali cud narodzin Jezusa. W jaki sposób ich opisy wzmacniają twoją wiarę w Zbawiciela? Dlaczego ważne jest, abyś wiedział, że Jezus był zarówno Synem Boga, jak i synem Marii?

Prezydent Russell M. Nelson wyjaśnił, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa „wymagało osobistej ofiary nieśmiertelnej istoty, która nie podlegała śmierci. Musiał zatem umrzeć, a potem ponownie oblec się w Swe ciało. Zbawiciel był jedynym, który mógł tego dokonać. Po matce odziedziczył moc, by umrzeć. Od Swojego Ojca uzyskał władzę nad śmiercią” („Constancy amid Change”, Ensign, listopad 1993, str. 34).

Ew. Łukasza 1:5–25, 57–80.

Bóg udziela błogosławieństw we właściwym dla siebie czasie.

Jeśli oczekujesz na błogosławieństwo lub wydaje ci się, że Bóg nie wysłuchuje twoich modlitw, historia Elżbiety i Zachariasza może przypomnieć ci, że On o tobie nie zapomniał. Jak obiecał Starszy Jeffrey R. Holland: „W miarę jak wspólnie działamy i czekamy na odpowiedzi na nasze modlitwy, składam wam apostolską obietnicę, że są one wysłuchiwane i że otrzymujemy na nie odpowiedzi, chociaż może nie zawsze wtedy i nie w taki sposób, w jaki byśmy sobie tego życzyli. Jednak odpowiedzi te zawsze nadchodzą w czasie i w sposób, w jaki życzy sobie wszechwiedzący i odwiecznie współczujący rodzic” („Oczekiwanie na Pana”, Liahona, listopad 2020, str. 115–116). Co pomogło Zachariaszowi i Elżbiecie pozostać wiernymi (zob. Ew. Łukasza 1:5–25, 57–80)? Czy zdarza ci się czekać na błogosławieństwo? Jak uważasz, czego Pan oczekuje od ciebie w tym okresie?

Po wiernym wyczekiwaniu Elżbieta i Zachariasz zostali pobłogosławieni synem.

Ew. Mateusza 1:18–25; Ew. Łukasza 1:26–38

Wierne osoby dobrowolnie poddają się woli Boga.

Podobnie jak w przypadku Marii, czasami okazuje się, że plan, jaki Bóg dla nas przygotował, znacznie odbiega od tego, co sami zamierzaliśmy. Czego uczysz się z przykładu Marii na temat akceptowania woli Boga? Uzupełnij poniższe tabele wypowiedziami anioła i Marii (zob. Ew. Łukasza 1:26–38) i wyjaśnij, jak możesz odnieść je do swojego życia:

Słowa anioła skierowane do Marii	Przesłanie dla mnie
Słowa anioła skierowane do Marii „Pan z tobą” (werset 28.).	Przesłanie dla mnie Pan zna warunki, w jakich żyję, i wie, z czym się zmagam.
Słowa anioła skierowane do Marii	Przesłanie dla mnie
Słowa anioła skierowane do Marii	Przesłanie dla mnie

Reakcje Marii	Przesłanie dla mnie
Reakcje Marii „Jak się to stanie?” (werset 34.).	Przesłanie dla mnie Zadawanie pytań w celu lepszego zrozumienia woli Boga jest dobrym pomysłem.
Reakcje Marii	Przesłanie dla mnie
Reakcje Marii	Przesłanie dla mnie

Po przeczytaniu Ew. Mateusza 1:18–25 odpowiedz na pytanie, czego uczysz się z prawego przykładu Józefa na temat przyjmowania woli Boga? Czego jeszcze uczysz się z doświadczeń Zachariasza i Elżbiety (zob. Ew. Łukasza 1)?

Zob. także Ew. Łukasza 22:42; Przewodnik po pismach świętych, „Gabriel”.

Ew. Łukasza 1:46–55

Maria świadczy o misji Jezusa Chrystusa.

Słowa Marii w Ew. Łukasza 1:46–55 opisują aspekty misji Zbawiciela. Czego uczysz się o Jezusie Chrystusie z wypowiedzi Marii? Możesz porównać te wersety ze słowami Anny z I Ks. Samuela 2:1–10 oraz z błogosławieństwami Jezusa z Ew. Mateusza 5:3–12. Czego uczy cię Duch Święty, kiedy rozważasz te wersety?

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Ew. Mateusza 1:1–17.Podczas czytania z rodziną rodowodu Jezusa możesz omówić historię swojej rodziny i opowiedzieć historie o swoich przodkach. Jakie błogosławieństwa otrzymujesz ze względu na znajomość historii twojej rodziny? Aby uzyskać więcej pomysłów na zajęcia związane z historią rodziny, wejdź na stronę FamilySearch.org/discovery.

Ew. Mateusza 1:20; Ew. Łukasza 1:11–13, 30.Dlaczego osoby, o których mowa w tych wersetach, mogły odczuwać strach? Co może stanowić dla nas źródło strachu? W jaki sposób Bóg może prosić nas, abyśmy „nie [bali] się”?

Ew. Łukasza 1:37.Aby pomóc rodzinie w rozwinięciu wiary w to, że „u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa”, możecie wspólnie odszukać w Ew. Łukasza 1, co takiego Bóg uczynił, co mogło wydawać się dla ludzi niemożliwe. Jakimi innymi historiami o tym, jak Bóg dokonał czegoś z pozoru niemożliwego — ze swojego życia lub z pism świętych — możemy się podzielić? Ilustracje z Albumu: Ewangelia w malarstwie mogą stanowić źródło pomysłów.

Ew. Łukasza 1:46–55.Jakie „wielkie rzeczy” Bóg uczynił dla nas? Co może oznaczać zwrot, że nasza dusza „wielbi Pana”?

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Sugerowana pieśń: „Syna nam dał”, Śpiewnik dla dzieci, nr 20.

Doskonalenie nauczania

Odnoś pisma święte do swojego życia. Po przeczytaniu wybranego wersetu z pism świętych zachęć członków swojej rodziny, aby stosowali go w swoim życiu (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 21). Na przykład, w jaki sposób członkowie rodziny mogą zastosować to, czego nauczyli się z Ew. Mateusza 1 i Ew. Łukasza 1 na temat odpowiadania na wezwanie Pana?

Błogosławionaś ty między niewiastami — Walter Rane