Wychodzenie naprzeciw potrzebom młodszych dzieci

Małe dzieci są gotowe i skore do tego, by uczyć się ewangelii, jeśli jest ona przedstawiona w sposób dla nich zrozumiały. Jeśli uczysz młodsze dzieci, możesz skorzystać z następujących form zajęć, by ułatwić dzieciom naukę (niektóre starsze dzieci także mogą wynieść z nich korzyści):

• Słuchanie lub odgrywanie historii. Młodsze dzieci uwielbiają historie — historie z pism świętych, z twojego życia, z dziejów Kościoła lub z kościelnych czasopism. Szukaj sposobów na zaangażowanie dzieci w opowiadanie historii. Mogą trzymać ilustracje lub przedmioty, rysować to, co słyszą, odgrywać scenki lub pomagać w opowiadaniu. Pomóż dzieciom rozpoznawać prawdy ewangelii w historiach, które opowiadasz.

• Czytanie pism świętych. Młodsze dzieci mogą nie umieć czytać, mimo to możesz zaangażować je w uczenie się na podstawie pism świętych. Być może będziesz musiał skupić się na pojedynczym wersecie, kluczowym wyrażeniu lub słowie. Gdy będziesz czytać pismo święte na głos, możesz poprosić dzieci, by wstawały lub podnosiły rękę, ilekroć słyszą konkretne słowo lub wyrażenie, na którym chcesz się skoncentrować. Dzieci mogą nawet zapamiętać krótkie wyrażenia z pism świętych, jeśli powtórzą je kilka razy. Gdy będą słuchać słowa Bożego, poczują wpływ Ducha.

• Aktywność. Małe dzieci są zawsze pełne energii, dlatego zaplanuj na lekcji formy ruchu: maszerowanie, skakanie, bieganie w miejscu, skłony, chodzenie i wykonywanie innych czynności, związanych z zasadą lub historią, której uczysz. Te zajęcia ruchowe można z powodzeniem przeprowadzić w czasie wspólnego śpiewu.

• Oglądanie ilustracji lub filmu. Gdy pokazujesz dzieciom ilustrację lub film dotyczący zasady ewangelii lub historii z pism świętych, zadawaj pytania, które pomogą im uczyć się na podstawie tego, co widzą. Możesz na przykład spytać: „Co się dzieje na tej ilustracji lub w tym filmie? Co teraz czujecie?”. Strony internetowe Biblevideos.lds.org, medialibrary.lds.org i children.lds.org stanowią dobre źródło takich filmów.

• Śpiewanie. Hymny oraz pieśni ze Śpiewnika dla dzieci uczą doktryny bardzo skutecznie. Korzystaj ze spisu tematycznego, który znajduje się na końcu Śpiewnika dla dzieci, by znaleźć pieśni, które wiążą się z zasadami ewangelii, których uczysz. Pomóż dzieciom odnieść przesłanie pieśni do ich życia. Możesz na przykład pytać o słowa lub frazy w tekście pieśni. Śpiewając, dzieci mogą wykonywać gesty, które odpowiadają słowom lub tylko słuchać pieśni odtwarzanej w tle i w tym czasie wykonywać inne ćwiczenia.

• Wymiana myśli. Małe dzieci mogą nie mieć do powiedzenia tak wiele, jak ich starsi koledzy, ale jeśli dasz im odpowiednie wskazówki, mogą opowiadać o swoich odczuciach i doświadczeniach związanych z tym, czego się uczą.

• Kreatywność. Dzieci mogą budować, rysować lub kolorować coś związanego z historią lub zasadą, którą poznają. Zachęcaj je, by zabierały stworzone przez siebie rzeczy do domu i opowiadały o nich członkom rodziny. To pomoże dzieciom zapamiętać to, czego się nauczyły.

• Lekcje poglądowe. Lekcja poglądowa może pomóc dzieciom zrozumieć zasadę ewangelii, która jest trudna do przyswojenia. Jeśli będziesz przeprowadzać taką lekcję, szukaj sposobu na to, by zaangażować dzieci do udziału. Nauczą się więcej, gdy będą aktywnie uczestniczyć, niż gdy tylko będą patrzeć.

• Odgrywanie ról. Gdy dzieci odgrywają sytuacje, które mogą przydarzyć im się naprawdę, lepiej rozumieją związek zasad ewangelii z ich życiem.

• Powtarzanie ćwiczeń. Małe dzieci będą prawdopodobnie potrzebowały usłyszeć daną koncepcję wiele razy, by ją zrozumieć. Nie obawiaj się częstego powtarzania historii lub ćwiczeń, nawet w trakcie tej samej lekcji. Możesz na przykład kilka razy opowiedzieć historię z pism świętych w różny sposób w czasie jednej lekcji: czytając pismo święte, streszczając ją własnymi słowami, pokazując film, prosząc dzieci o pomoc w opowiedzeniu historii, prosząc je o odegranie historii itd. Jeżeli ćwiczenie zostanie powtórzone również w domu, pomoże to dzieciom w nauce i zapamiętaniu tego, czego się nauczyły.

• Interakcje z innymi. Dzieci są na etapie rozwoju umiejętności społecznych i zazwyczaj podoba im się nauka i zabawa z rówieśnikami. Stwarzaj dzieciom możliwości, by mogły wymieniać się przemyśleniami, wykonywały zadania na zmianę i współpracowały z innymi, gdy się uczą.

• Udział w różnych zajęciach. Małe dzieci zazwyczaj utrzymują uwagę przez krótki czas i przyswajają wiedzę w różny sposób. Wykorzystuj rozmaite formy zajęć i sprawdzaj, czy dzieci nie potrzebują zmiany dynamiki. Możesz na przykład naprzemiennie przeprowadzać zajęcia spokojne i żywiołowe.

Jako nauczyciel młodszych dzieci — poza uczeniem zasad ewangelii — uczysz je odpowiednio zachowywać się na lekcjach w Kościele. Dzieci mogą nie wiedzieć na przykład, jak wykonywać zadania na zmianę, jak opowiadać o czymś innym słuchaczom, jak okazywać szacunek itp. Niektórzy nauczyciele tworzą tabele, w których wyszczególniają zadania dla każdego dziecka na danej lekcji (na przykład zmówienie modlitwy, trzymanie ilustracji, rozdawanie kartek). Zadania można zmieniać co tydzień. To pomaga dzieciom wymieniać się obowiązkami i nabyć właściwej ogłady w sali lekcyjnej.

Rutynowe i przewidywalne zwyczaje okazują się często korzystne dla dzieci, szczególnie tych małych. Najlepiej, jeżeli te zwyczaje obejmują częste przejścia z jednych ćwiczeń do innych, gdyż małe dzieci skupiają uwagę na krótki czas i trudno im utrzymać koncentrację przez całą lekcję. Do waszych klasowych zwyczajów może należeć niezaplanowana przerwa na grę, pokolorowanie obrazka lub zaśpiewanie piosenki itp.