13–19 พฤศจิกายน

ยากอบ

“จง​เป็น​ผู้​ประ‌พฤติ​ตาม​พระ‍วจนะ ไม่​ใช่​เป็น​เพียง​ผู้​ฟัง​เท่า​นั้น”

สาส์นของยากอบ มีความจริงหลายประการที่สามารถเป็นพรแก่เด็กที่ท่านสอน ทำตามพระวิญญาณเพื่อกำหนดว่าความจริงใดที่ท่านจะแบ่งปันกับพวกเขา แนวคิดในโครงร่างนี้อาจช่วยได้

เชื้อเชิญให้แบ่งปัน

เชื้อเชิญให้เด็กแบ่งปันหลักธรรมพระกิตติคุณที่พวกเขาจำได้ว่าเรียนรู้กับครอบครัวในระหว่างสัปดาห์ที่ผ่านมาหรือจากชั้นเรียนปฐมวัยวันอาทิตย์ที่ผ่านมา หลังจากเด็กแต่ละคนแบ่งปันแล้ว เชิญเด็กคนหนึ่งในชั้นเรียนสรุปสิ่งที่แบ่งปัน

สอนหลักคำสอน: เด็กเล็ก

ยากอบ 1:5–6

ฉันสามารถทูลขอให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยฉันเรียนรู้ว่าอะไรเป็นความจริง

ช่วยให้เด็กที่ท่านสอนเข้าใจว่าพวกเขาสามารถหันไปหาพระบิดาบนสวรรค์เพื่อขอปัญญา การทำเช่นนั้นจะเป็นพรแก่พวกเขาอย่างยิ่งเมื่อเผชิญกับคำถามที่ตอบยาก

กิจกรรมที่ทำได้

• ช่วยเด็กพูดซ้ำวลีนี้ “ถ้า​ใคร​ใน​พวก‍ท่าน​ขาด​สติ‍ปัญญา ให้​คน​นั้น​ทูล​ขอ​จาก​พระ‍เจ้า” (ยากอบ 1:5) เราถามคำถามพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร? พระองค์ทรงตอบเราอย่างไร?

• ให้ดูภาพ นิมิตแรก (หนังสือภาพพระกิตติคุณ ภาพที่ 90) หรือฉายวีดิทัศน์ “นิมิตแรกของโจเซฟ สมิธ” (ChurchofJesusChrist.org). อธิบายว่าการอ่าน ยากอบ 1:5 กระตุ้นให้โจเซฟ สมิธทูลถามพระบิดาบนสวรรค์ให้ทรงช่วยท่านเกี่ยวกับคำถามที่มีอย่างไร (ดู โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:1–20) แบ่งปันประจักษ์พยานว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงตอบคำสวดอ้อนวอน และเป็นพยานว่าเด็กสามารถสวดอ้อนวอนถามพระองค์ได้เมื่อพวกเขามีคำถาม ให้เด็กวาดรูปโจเซฟ สมิธกำลังอ่าน ยากอบ 1:5 และสวดอ้อนวอนทูลถามพระบิดาบนสวรรค์

ยากอบ 3:1–13

ฉันจะพูดด้วยความเมตตาได้

ดังที่ยากอบเป็นพยาน การเรียนรู้ที่จะพูดแต่สิ่งดีๆ กับผู้อื่นจะช่วยเราเป็นเหมือนพระเยซูคริสต์มากขึ้น (ดู ยากอบ 3:2)

กิจกรรมที่ทำได้

• ให้ดูภาพสิ่งที่มีรสหวานและสิ่งที่มีรสเปรี้ยว ช่วยให้เด็กเข้าใจว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงขอให้เราใช้ลิ้นพูดสิ่งที่หวาน (หรือมีเมตตา) และไม่พูดสิ่งที่เปรี้ยว (หรือไม่มีเมตตา) (ดู ยากอบ 3:10) ช่วยเด็กนึกถึงตัวอย่างของสิ่งดีๆ ที่เราสามารถพูดกับคนอื่นได้

• แจกภาพวาดง่ายๆ ของคนกำลังพูดให้เด็กแต่ละคน เชื้อเชิญให้เด็กชูภาพขึ้นเมื่อท่านพูดสิ่งที่ดีที่เราพูดได้ (เช่น การบอกความจริง ให้คำชม และให้ความช่วยเหลือใครบางคน) และวางภาพลงเมื่อท่านพูดบางสิ่งที่เราไม่ควรพูด (เช่น การพูดปด ตั้งชื่อล้อเลียนคนอื่น และไม่ยอมเชื่อฟังพ่อหรือแม่)

• เน้นย้ำข่าวสารของ ยากอบ 3:1–13 โดยร้องเพลงด้วยกันเกี่ยวกับความเมตตา เช่น “ความเมตตาเริ่มที่เรา” (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 83)

ยากอบ 5:7–11

การได้รับพรจากพระผู้เป็นเจ้าเรียกร้องความอดทน

ความอดทนไม่ได้มาโดยธรรมชาติเสมอไป โดยเฉพาะกับเด็ก พิจารณาว่าท่านจะใช้คำแนะนำของยากอบเพื่อช่วยเด็กที่ท่านสอนเรียนรู้ความอดทนอย่างไร

กิจกรรมที่ทำได้

• ช่วยเด็กนึกถึงเวลาที่พวกเขาต้องรอบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาอยากได้มากๆ แบ่งปันประสบการณ์ที่ท่านต้องรอ อธิบายว่าการรอบางสิ่งที่เราต้องการโดยไม่บ่นเรียกว่าการมีความอดทน

• สรุป ยากอบ 5:7 ด้วยถ้อยคำของท่านเอง และให้ดูภาพเมล็ดหรือต้นอ่อน เหตุใดเราจึงต้องการความอดทนเมื่อเราปลูกต้นไม้? เกิดอะไรขึ้นถ้าเราพยายามดึงต้นอ่อนเพื่อให้มันโตเร็วขึ้น? ท่านอาจพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับความหมายของการอดทนกับผู้อื่นและกับตัวเราเอง เป็นพยานว่าพระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะอดทนได้

• เล่าเรื่องราวของโยบ ใน ยากอบ 5:11 ซึ่งเป็นแบบอย่างของความอดทน (ดู “โยบ,” ใน เรื่องราวในพันธสัญญาเดิม หรือวีดิทัศน์ที่เกี่ยวข้องที่ ChurchofJesusChrist.org). โยบได้รับพรอย่างไรสำหรับการมีความอดทน?

สอนหลักคำสอน: เด็กโต

ยากอบ 1:5–6

พระบิดาบนสวรรค์จะทรงช่วยฉันเรียนรู้ความจริงหากฉันแสวงหาความช่วยเหลือจากพระองค์

เด็กที่ท่านสอนอายุน้อยกว่าโจเซฟ สมิธเพียงไม่กี่ปีเมื่อท่านอ่าน ยากอบ 1:5 และได้รับการดลใจให้ทูลถามพระบิดาบนสวรรค์ในคำสวดอ้อนวอน พิจารณาว่าท่านจะช่วยเด็กที่ท่านสอนอย่างไรให้เสริมสร้างศรัทธาว่าพระผู้เป็นเจ้าจะทรงช่วยพวกเขาเมื่อพวกเขาขาดปัญญา

กิจกรรมที่ทำได้

• ขอให้เด็กเล่าเรื่องราวในนิมิตแรกของโจเซฟ สมิธให้ท่านฟังด้วยคำพูดของพวกเขาเอง (ดู โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:5–20); ดูวีดิทัศน์เรื่อง “นิมิตแรกของโจเซฟ สมิธ” ด้วยที่ ChurchofJesusChrist.org). การอ่าน ยากอบ 1:5 ช่วยโจเซฟอย่างไร? ช่วยเด็กนึกถึงตัวอย่างอื่นๆ ของผู้คนในพระคัมภีร์ผู้ได้รับคำตอบต่อคำสวดอ้อนวอนของพวกเขา เช่น นีไฟ (ดู 1 นีไฟ 11:1–6) และพี่ชายของเจเร็ด (ดู อีเธอร์ 2:18–3:9) อะไรบ้างที่เราสามารถทูลขอพระบิดาบนสวรรค์ในคำสวดอ้อนวอนได้?

• อ่าน โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:10–14 กับเด็ก เชื้อเชิญให้เด็กหาสิ่งที่โจเซฟทำเพื่อได้รับคำตอบสำหรับคำถามของท่าน เราสามารถทำตามแบบอย่างของโจเซฟ สมิธเมื่อเรามีคำถามได้อย่างไร?

ยากอบ 1:22–27; 2:14–26

“ความ​เชื่อ​ที่​ปราศจาก​การ​ประ‌พฤติ​ก็ตายแล้ว​”

ท่านจะช่วยให้เด็กเห็นการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งที่พวกเขาเชื่อกับสิ่งที่พวกเขาทำอย่างไร?

กิจกรรมที่ทำได้

• ให้เด็กดูไฟฉายที่ไม่มีถ่าน ดินสอที่ไม่มีไส้ หรือสิ่งอื่นๆ ที่ไร้ประโยชน์หรือ “ตายแล้ว” ขอให้เด็กอ่าน ยากอบ 2:14–17 สิ่งของเหล่านี้แสดงถึงความจริงในข้อเหล่านี้อย่างไร?

• เชื้อเชิญให้เด็กบางคนอ่าน ยากอบ 1:22–27 และคนอื่นๆ ให้อ่าน 2:14–18 จากนั้นเชื้อเชิญให้พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้เพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นผู้​ประ‌พฤติ​ตาม​พระ‍วจนะ ตัวอย่างเช่น พวกเขารักษาพันธสัญญาบัพติศมาอย่างไร? พวกเขารู้จักคนบางคนที่เจ็บป่วยหรือคนที่รู้สึกโดดเดี่ยวที่พวกเขาอาจไปเยี่ยมหรือไม่? พวกเขาจะรับใช้ครอบครัวของตนเองมากขึ้นได้อย่างไร? ท่านอาจย้ำเตือนพวกเขาถึงถ้อยคำที่พวกเขาอาจได้ยินในการประชุมศีลระลึกวันนี้ เราจะเป็นผู้​ประ‌พฤติ​ตาม​ถ้อยคำเหล่านี้ได้อย่างไร?

“อับราฮัมเชื่อพระเจ้า” (ยากอบ 2:23) อับราฮัมบนที่ราบมัมเร โดย แกรนท์ รอมนีย์ คลอว์สัน

ยากอบ 3:1–13

ฉันสามารถเลือกพูดด้วยความเมตตา

ถ้อยคำที่เราพูดกันอาจดูเหมือนไม่สำคัญ แต่ดังที่ยากอบเป็นพยาน ถ้อยคำเหล่านั้นจะเป็นอิทธิพลที่ทรงพลัง ทั้งเรื่องดีและไม่ดีได้

กิจกรรมที่ทำได้

• มีใครในวอร์ด อาจเป็นเด็กคนหนึ่งที่ท่านสอน ที่ทำงานกับม้าหรือมีความรู้เรื่องเรือบ้าง? ท่านอาจเชื้อเชิญให้เขาบอกความเข้าใจเกี่ยวกับคำสอนของยากอบใน ยากอบ 3:3–4 เกี่ยวกับการใช้คำพูดที่มีเมตตา หรือแบ่งปันข้อคิดของท่านเองกับพวกเขา เราเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับการควบคุมคำพูดจากแบบอย่างเหล่านี้?

• เชื้อเชิญให้เด็กอ่าน ยากอบ 3:1–13 และวาดรูปสิ่งที่พวกเขาพบซึ่งสอนเกี่ยวกับการควบคุมคำพูดของเรา ให้เวลาพวกเขาแบ่งปันรูปภาพและสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ ร้องเพลงด้วยกันเกี่ยวกับการใช้ถ้อยคำที่เมตตาเช่น “ให้เราพร่ำคำชมเชยเอ่ยสรรเสริญ” (เพลงสวด, บทเพลงที่ 116)

• หลังจากทบทวน ยากอบ 3:1–13 ด้วยกัน ทบทวน มาตรฐานสำหรับภาษา ใน เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน ([จุลสาร, 2022], 12) ช่วยให้เด็กตั้งเป้าหมายที่จะปรับปรุงวิธีพูดกับผู้อื่นและกระตุ้นให้พวกเขาขอให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยพวกเขาทำตามเป้าหมายนี้

กระตุ้นให้เรียนรู้ที่บ้าน

เชื้อเชิญให้เด็กทำบางอย่างในสัปดาห์นี้เพื่อประยุกต์ใช้สิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ในชั้นเรียน เช่น การสวดอ้อนวอนถึงพระบิดาบนสวรรค์ด้วยคำถามหรือพยายามอดทนมากขึ้น ขอให้พวกเขาแบ่งปันประสบการณ์ในชั้นเรียนถัดไป

ปรับปรุงการสอนของเรา

ช่วยให้เด็กกระตือรือร้น “เมื่อท่านสอนเด็ก ปล่อยให้พวกเขาสร้าง วาด ระบายสี เขียน หรือสร้างสรรค์ สิ่งเหล่านี้เป็นมากกว่าแค่กิจกรรมที่สนุกสนาน—เป็นสิ่งจำเป็นต่อการเรียนรู้” (การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 25)