dzieci podnoszą rączki w kościelnej sali lekcyjnej

Wychodzenie naprzeciw potrzebom młodszych dzieci

Małe dzieci są gotowe i skore do tego, by uczyć się ewangelii, jeśli jest ona przedstawiona w sposób dla nich zrozumiały. Wymienione poniżej rodzaje zajęć są szczególnie polecane dla ciebie, jeśli jesteś nauczycielem młodszych dzieci.

• Śpiewanie. Hymny oraz pieśni ze Śpiewnika dla dzieci uczą doktryny bardzo skutecznie. Korzystaj ze spisu tematycznego znajdującego się na końcu Śpiewnika dla dzieci, by znaleźć pieśni związane z zasadami ewangelii, których uczysz. Pomóż dzieciom odnieść przesłanie zawarte w pieśniach do ich życia. Możesz na przykład pytać o słowa lub frazy w tekście pieśni. Śpiewając, dzieci mogą wykonywać gesty, które odpowiadają słowom, lub tylko słuchać pieśni odtwarzanej w tle i w tym czasie wykonywać inne zadania. By zyskać więcej pomysłów, zobacz części pt. Wykorzystywanie muzyki do nauczania doktryny oraz Pomaganie dzieciom w uczeniu się i zapamiętywaniu pieśni Organizacji Podstawowej i hymnów w rozdziale pt. „Wskazówki dotyczące Wspólnego śpiewania i prezentacji dziecięcej na spotkaniu sakramentalnym” w tym podręczniku.

• Słuchanie historii lub odgrywanie ich. Małe dzieci uwielbiają słuchać różnych historii, czy to z pism świętych, z twojego życia, z historii Kościoła czy z czasopism kościelnych. Szukaj sposobów na zaangażowanie ich w opowiadanie historii. Mogą trzymać ilustracje lub przedmioty, rysować to, co słyszą, odgrywać scenki lub pomagać w opowiadaniu. Pomóż dzieciom rozpoznawać prawdy ewangelii w historiach, które opowiadasz.

• Czytanie pism świętych. Młodsze dzieci mogą jeszcze nie umieć czytać, mimo to możesz zaangażować je w uczenie się na podstawie pism świętych. Być może będziesz musiał skupić się na pojedynczym wersecie, kluczowym wyrażeniu lub słowie. Gdy będziesz czytać pismo święte na głos, możesz poprosić dzieci, by wstawały lub podnosiły rękę, ilekroć słyszą konkretne słowo lub wyrażenie, na którym chcesz się skoncentrować. Dzieci mogą nawet zapamiętać krótkie wyrażenia z pism świętych, jeśli powtórzą je kilka razy. Gdy będą słuchać słowa Bożego, poczują wpływ Ducha.

• Aktywność. Małe dzieci są zazwyczaj pełne energii, dlatego zaplanuj na lekcji różne formy ruchu: maszerowanie, skakanie, bieganie w miejscu, skłony, chodzenie i wykonywanie innych czynności związanych z zasadą lub historią, której uczysz. Te zajęcia ruchowe można też z powodzeniem przeprowadzić w czasie wspólnego śpiewu.

• Oglądanie ilustracji lub filmu. Gdy pokazujesz dzieciom obrazek lub film, zadawaj pytania, dzięki którym dzieci dostrzegą jego związek z zasadą ewangelii lub historią z pism świętych. Możesz na przykład zapytać: „Co dzieje się na tej ilustracji lub w tym filmie?” lub „Co czujecie, kiedy na to patrzycie?”. Aplikacja Biblioteka ewangelii oraz strony internetowe medialibrary.ChurchofJesusChrist.org i children.ChurchofJesusChrist.org to miejsca, gdzie znajdziesz filmy.

• Wymiana myśli. Małe dzieci mogą nie mieć do powiedzenia tyle, co ich starsi koledzy, ale jeśli dasz im odpowiednie wskazówki, mogą opowiadać o swoich odczuciach i doświadczeniach związanych z tym, czego się uczą.

  dziecko koloruje w kościelnej sali lekcyjnej

• Kreatywność. Dzieci mogą budować, rysować lub kolorować coś związanego z historią lub zasadą, którą poznają. Zachęcaj je, by zabierały stworzone przez siebie prace do domu i opowiadały o nich członkom rodziny. To pomoże dzieciom zapamiętać to, czego się nauczyły.

• Lekcje z pomocami dydaktycznymi. Lekcja poglądowa może przybliżyć dzieciom zasadę ewangelii, która jest trudna do przyswojenia. Jeśli będziesz przeprowadzać taką lekcję, staraj się znaleźć sposób na to, by zaangażować dzieci do udziału. Nauczą się więcej, gdy będą aktywnie uczestniczyć, a nie tylko patrzeć.

• Odgrywanie ról. Kiedy dzieci będą odgrywać sytuacje, z którymi mogą spotkać się w swoim życiu, zrozumieją, w jaki sposób dana zasada ewangelii odnosi się do ich życia.

• Powtarzanie zabaw. Małe dzieci będą prawdopodobnie potrzebowały usłyszeć daną koncepcję wiele razy, by ją zrozumieć. Nie obawiaj się częstego powtarzania historii lub zabaw, nawet w trakcie tej samej lekcji. Możesz na przykład kilka razy w czasie jednej lekcji opowiedzieć historię z pism świętych w różny sposób: czytając pismo święte, streszczając historię własnymi słowami, pokazując film, prosząc dzieci o pomoc w opowiedzeniu historii, prosząc je o odegranie historii itp. Jeżeli zabawa zostanie powtórzona również w domu, łatwiej się nauczą i lepiej zapamiętają związaną z nią wiedzę.

• Interakcje z innymi. Dzieci są na etapie rozwoju umiejętności społecznych i zazwyczaj podoba im się nauka i zabawa z rówieśnikami. Stwarzaj możliwości, by — w trakcie nauki — mogły wymieniać się przemyśleniami, wykonywać zadania na zmianę i współpracować z innymi.

• Udział w różnych zajęciach. Małe dzieci zazwyczaj utrzymują uwagę przez krótki czas i przyswajają wiedzę w różny sposób. Wykorzystuj rozmaite formy zajęć i sprawdzaj, czy dzieci nie potrzebują zmiany dynamiki. Możesz na przykład naprzemiennie przeprowadzać zajęcia spokojne i żywe.

Jako nauczyciel młodszych dzieci — poza uczeniem zasad ewangelii — uczysz je zachowywać się odpowiednio na lekcjach w Kościele. Dzieci mogą nie wiedzieć na przykład, jak wykonywać zadania na zmianę, jak opowiadać o czymś innym słuchaczom, jak okazywać szacunek itp. Niektórzy nauczyciele tworzą tabele, w których wyszczególniają zadania dla każdego dziecka na danej lekcji (na przykład powiedzenie modlitwy, trzymanie ilustracji, rozdawanie kartek). Zadania można zmieniać co tydzień. To pomaga dzieciom wymieniać się obowiązkami i nabyć właściwej ogłady w sali lekcyjnej.

Rutynowe i przewidywalne czynności okazują się często korzystne dla dzieci, szczególnie tych młodszych. Najlepiej, jeżeli te zwyczaje obejmują częste przejścia między różnymi zabawami, gdyż małe dzieci skupiają uwagę na krótki czas i trudno im utrzymać koncentrację przez całą lekcję. Do waszych klasowych zwyczajów może należeć sporadyczna przerwa na grę, pokolorowanie obrazka, zaśpiewanie piosenki itp.