Minerva K. Teichert (1888-1976), Ucieczka króla Limhiego i jego ludu, 1949-1951, olej na płycie, 91,1 x 121,9 cm. Brigham Young University Museum of Art, 1969

11–17 maja

Mosjasz 18–24

Przystąpiliśmy do przymierza z Nim

Gdy będziesz czytać rozdziały Mosjasz 18–24, myśl o osobach, które uczysz. Co o nich wiesz? Duch Święty może natchnąć twoje myśli i wpłynąć na twój wybór zasad ewangelii, które będą miały dla nich największe znaczenie.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Poproś członków klasy, aby wymienili niektóre zasady lub prawdy, które znaleźli podczas studiowania rozdziałów Mosjasz 18–24. (Niektóre zasady są wymienione w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Zachęć ich, aby powiedzieli, które wersety z rozdziałów Mosjasz 18–24 zawierają te zasady. Jakie mieli przeżycia duchowe związane z tymi zasadami?

Nauczaj doktryny

Mosjasz 18:1–16

Chrzest obejmuje przymierze, by służyć Bogu i składać o Nim świadectwo.

• Gdy będziesz czytać rozdział Mosjasz 18 i przygotowywać się do nauczania, możesz poczuć natchnienie, aby skłonić członków klasy do przypomnienia sobie i rozważenia przymierza chrztu, które zawarli. Oto jeden ze sposobów, w jaki możesz to zrobić: Poproś ich, aby wypisali na tablicy tak wiele wyrażeń związanych z opisem przymierza chrztu podanym przez Almę, ile tylko zdołają. Gdy skończą, mogą przeczytać fragment Mosjasz 18:8–10 i uzupełnić listę o to, czego może brakować. (Mogą również dodać fragmenty z NiP&20:37, 77 i 79). Pomocne może być zapytanie ich, co znaczy każde z tych wyrażeń i co mogą zrobić, aby dotrzymywać danej części przymierza chrztu. W jaki sposób Pan błogosławi nas, gdy staramy się dotrzymywać naszej części przymierza?

• Gdy uczniowie Almy przygotowywali się do chrztu, ten nauczał ich, że przystąpienie „do stada Boga” wymaga zawarcia przymierza, zgodnie z którym zobowiązują się podążać za Bogiem i troszczyć o Jego dzieci (zob. Mosjasz 18:8–9). Członkowie klasy mogą opowiedzieć o tym, jak oni lub ich znajomi zostali wzmocnieni dzięki temu, że inna osoba wypełniała przymierze chrztu opisane we fragmencie: Mosjasz 18:8–10. Na przykład: czy ktoś ich pocieszył lub pomógł im dźwigać brzemiona? W jaki sposób te doświadczenia inspirują nas do dochowywania naszych przymierzy? Możesz również przypomnieć im o tym, w jaki sposób Abinadi starał się „zawsze dawać świadectwo o Bogu we wszystkim, co [czynił] i gdziekolwiek się [znajdował]”(werset 9.). Czego możemy nauczyć się z jego przykładu, gdy staramy się wypełniać naszą część przymierza chrztu?

Podczas chrztu zawieramy przymierze, że będziemy służyć Bogu i bliźnim.

Mosjasz 18:17–31

Lud Pana jest zjednoczony.

• Fragment Mosjasz 18:17–31 zawiera przykazania, jakie Alma przekazał swojemu ludowi, aby wszyscy się zjednoczyli jako członkowie Kościoła Chrystusa. Aby członkowie klasy mogli rozważyć, w jaki sposób te przykazania odnoszą się do nich, możesz poprosić ich, aby przejrzeli te wersety w małych grupach i przygotowali listę znalezionych w nich przykazań. W jaki sposób przestrzeganie tych przykazań pomaga członkom okręgu w odczuwaniu większej jedności? Jakie cele mogą sobie postawić członkowie klasy osobiście lub jako grupa, aby naśladować przykład ludu Almy?

• Niektórzy ludzie zastanawiają się, dlaczego potrzebujemy kościoła. Aby podpowiedzieć, możesz naszkicować na tablicy kościelny budynek i napisać pod nim to pytanie. Członkowie klasy mogą następnie przeszukać fragment Mosjasz 18:17–31 i zapisać na tablicy możliwe odpowiedzi, które w nim znajdą. Mogą również odszukać odpowiedzi we fragmencie przemówienia Starszego Christoffersona, który znajduje się w „Dodatkowych materiałach”. Możesz poprosić kilkoro z nich o odegranie scenki, w której udzielą odpowiedzi przyjacielowi sądzącemu, że zorganizowany kościół nie jest potrzebny. Za co jesteśmy wdzięczni jako członkowie Kościoła?

• Chociaż chcielibyśmy, żeby wszyscy czuli się mile widziani w kościele, to niestety tak nie jest. Czego na podstawie fragmentu Mosjasz 18:17–31 uczymy się od ludu Almy o tym, co może pomóc nam w stworzeniu miejsca, do którego wszyscy będą mieli poczucie przynależności?

Mosjasz 21–24

Pan pomoże uczynić nasze brzemiona lżejszymi.

• Brzemiona, które noszą członkowie twojej klasy, różnią się od tych, które dźwigały w niewoli ludy Limhiego i Almy. Jednakże przesłania z tych historii mają zastosowanie do wszystkich, którzy czują się przytłoczeni przeciwnościami lub trudnymi sytuacjami. Poproś członków klasy, aby opowiedzieli, czego nauczyli się z rozdziałów: Mosjasz 21–24 o tym, w jaki sposób Bóg może nam dopomóc w trakcie prób. (Krótkie podsumowanie tej historii znajduje się w przemówieniu L. Toma Perry’ego, „Moc wybawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 94–97). Członkowie klasy mogą również opowiedzieć o sytuacjach, w których, niczym lud Almy, doświadczyli wypełnienia się boskiej obietnicy, że zmniejszy ich ciężary i będzie z nimi w ich cierpieniach (zob. Mosjasz 24:14).

• Następnie mogą poświęcić kilka minut na opisanie osobistych wyzwań, z którymi się mierzą, i rozważenie, w jaki sposób Pan pomógł im nieść ich brzemiona. Czy w rozdziałach Mosjasz 21–24 znajdują się fragmenty, które inspirują ich do zwrócenia się do Pana w czasach, kiedy doświadczają przeciwności? W jaki sposób obietnica Pana złożona ludowi Almy w wersecie Mosjasz 24:14 odnosi się do przymierza, jakie zawieramy z Panem podczas chrztu (zob. Mosjasz 18:8–10)?

Zachęć do nauki w domu

Aby zainspirować członków do przeczytania rozdziałów Mosjasz 25–28, poproś ich, aby pomyśleli o kimś, kogo znają, kto oddalił się od ewangelii. Powiedz im, że gdy będą czytać te rozdziały, mogą im towarzyszyć przemyślenia dotyczące tego, w jaki sposób pomóc tej osobie powrócić.

Dodatkowe materiały

Dlaczego potrzebujemy Kościoła?

Starszy D. Todd Christofferson powiedział: „Zdaję sobie sprawę, że są osoby, które uważają się za religijne lub uduchowione, a jednocześnie nie chcą uczęszczać do kościoła lub nawet nie widzą potrzeby istnienia takiej instytucji. Praktykowanie religii to dla nich sprawa czysto osobista. Jednakże Kościół jest dziełem Tego, na kim skupia się nasza duchowość — Jezusa Chrystusa. Warto zatrzymać się i rozważyć, dlaczego wybrał On kościół, Jego Kościół, Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, do wykonania dzieła Jego i Jego Ojca”.

Następnie Starszy Christofferson przedstawił powody, dla których Pan zorganizował Kościół (zob. „Po co nam Kościół?”, Ensign lub Liahona, listopad 2015, str. 108–111):

• „Nauczanie dobrej nowiny ewangelii Jezusa Chrystusa oraz udzielanie obrzędów zbawienia. Innymi słowy — przyprowadzanie ludzi do Chrystusa […].

• Stworzenie społeczności świętych, którzy będą wspierać się wzajemnie ‘na wąskiej ścieżce, która prowadzi do życia wiecznego’ [2 Nefi 31:18] […]. Połączeni w wierze nauczamy się i budujemy nawzajem, dążąc do najwyższych standardów ucznia […].

• Cotygodniowe zgromadzenia dla wytchnienia i odnowy, czas i miejsce, w którym możemy zostawić świat za sobą — sabat […].

• Osiągnięcie niezbędnych celów, których nie można osiągnąć indywidualnie lub w małych grupach, [obejmujących] pomoc ubogim […], [niesienie ewangelii] na cały świat […], [budowanie i prowadzenie świątyń, domów] Pana, w których dokonywane są niezbędne obrzędy i zawierane przymierza”.

• Udostępnienie kluczy kapłańskich, dzięki którym „urzędnicy kapłańscy Kościoła zachowują czystość doktryny Zbawiciela oraz poprawność Jego zbawczych obrzędów, pomagają […] przygotować się osobom, które chcą je otrzymać, oceniają kwalifikacje i godność oraz przeprowadzają te obrzędy […] [i] mogą odróżniać prawdę od fałszu”.