Do wszystkich godnych członków płci męskiej — Emma Allebes

6–12 grudnia

Artykuły wiary oraz Deklaracje oficjalne I i II

„Wierzymy”

Przeczytaj w duchu modlitwy Artykuły wiary oraz Deklaracje oficjalne I i II i poszukaj natchnienia od Ducha Świętego podczas planowania niedzielnej lekcji i ważnych duchowych doświadczeń dla uczniów.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Możesz poprosić uczniów o uzupełnienie następującego zdania: „Jestem wdzięczny, że czytałem pisma święte w tym tygodniu, ponieważ …”.

Nauczaj doktryny

Artykuły wiary

Artykuły wiary zawierają podstawowe prawdy o przywróconej ewangelii.

• Oto sposób, aby nakłonić uczniów do powiedzenia klasie o tym, co ważnego znaleźli w Artykułach wiary: Możesz wypisać na tablicy numery od 1 do 13 i poprosić ich, by napisali przy każdym numerze, czego nauczyli się z danego artykułu wiary. Jaki wpływ mają te prawdy na naszą relację z naszymi Niebiańskimi Rodzicami i Jezusem Chrystusem? Być może uczniowie mogliby opowiedzieć, jak znajomość Artykułów wiary podniosła jakość ich studiowania ewangelii lub sprawiła, że łatwiej jest im dzielić się ewangelią z bliźnimi.

Artykuły wiary 1:9; Deklaracje oficjalne I i II

Kościół Jezusa Chrystusa jest prowadzony na podstawie objawienia.

• Dlaczego ciągłe otrzymywanie objawień jest dla nas ważne? Poproś uczniów, by opowiedzieli, jakie są ich odczucia na ten temat. Mogą też omówić, jak zasada o ciągłości objawienia wiąże się z Deklaracjami oficjalnymi I i II. (Zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną zawiera powiązane z tym tematem materiały). Czego uczymy się na podstawie Deklaracji oficjalnych I i II o roli objawienia w prowadzeniu Kościoła (zob. także Artykuły wiary 1:9 oraz wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya w „Dodatkowych materiałach”)? Czy możecie podać inne przykłady ciągłego objawienia? Jak objawienia te wpływają na nasze życie i przyczyniają się do budowy królestwa Ojca Niebieskiego?

• Możesz poprosić uczniów o przejrzenie Deklaracji oficjalnych I i II i przytoczenie takiego fragmentu tych objawień, który może być pomocny osobie mającej trudność z zaakceptowaniem aktualnych zmian, objawień czy doktryn w Kościele. W jaki sposób członkowie klasy nauczyli się ufać Bogu, kiedy mieli opory, by zaakceptować jakąś zmianę w Kościele? W jaki sposób studiowanie pism świętych w tym tygodniu wzmocniło ich wiarę w to, że Pan prowadzi Swój Kościół? Pomocna może okazać się wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa, która znajduje się w „Dodatkowych materiałach”.

  

  Wilford Woodruff — H.E. Peterson

Dodatkowe materiały

„Duch Boży tam był”.

Prezydent Gordon B. Hinckley służył jako członek Kworum Dwunastu Apostołów, kiedy dane zostało objawienie opisane w Deklaracji oficjalnej II. Wiele lat później tak opisał to doświadczenie:

„W pokoju panowała atmosfera świętości. Ja sam czułem, jakby otworzył się kanał między tronem niebieskim a klęczącym, błagającym prorokiem Boga, do którego przyłączyli się jego bracia. Duch Boży tam był. I przez moc Ducha Świętego prorok uzyskał pewność, że rzecz, o którą się modlił, była właściwa; że nadszedł czas, i że teraz cudowne błogosławieństwa kapłaństwa powinny być dostępne dla wszystkich godnych mężczyzn bez względu na pochodzenie.

Wszyscy mężczyźni, znajdujący się w tamtym kręgu, mocą Ducha Świętego wiedzieli to samo.

To była cicha i wzniosła chwila […]. Naszymi cielesnymi uszami nie słyszeliśmy nic. Jedynie głos Ducha z ogromną pewnością szepczący do naszych umysłów i naszych dusz” („Priesthood Restoration”, Ensign, październik 1988, str 70).

„Posiadanie pytań jest czymś naturalnym”.

Prezydent Dieter F. Uchtdorf wypowiedział poniższe słowa do osób, które mają wątpliwości dotyczące historii Kościoła lub jego doktryny:

„Posiadanie pytań jest czymś naturalnym — szczere dociekania są jak żołądź, z którego często kiełkuje i wyrasta wspaniały dąb zrozumienia. Jest niewielu członków Kościoła, którzy tym czy innym razem nie zmagali się z poważnymi lub drażliwymi kwestiami. Jednym z celów Kościoła jest pielęgnowanie i kultywowanie nasiona wiary — nawet w czasami piaszczystej glebie wątpliwości i niepewności. Wiara jest pokładaniem nadziei w tym, czego się nie widzi, a co jest prawdą.

Dlatego proszę, najpierw zwątpcie we własne wątpliwości, zanim zwątpicie we własną wiarę. Nigdy nie możemy pozwolić na to, by uwięziły nas wątpliwości i odgrodziły od boskiej miłości, pokoju i darów, które przychodzą dzięki wierze w Pana Jezusa Chrystusa” („Chodźcie, przyłączcie się do nas”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 23; zob. także przemówienie Lawrence’a E. Corbridge’a pt. „Stand Forever” [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 22 stycznia 2019], strona internetowa speeches.byu.edu.

Doskonalenie nauczania

Nie ma nic złego w powiedzeniu: „Nie wiem”. Choć powinieneś starać się udzielić odpowiedzi na każde pytanie swoich uczniów na temat ewangelii, Pan nie oczekuje, że będziesz wiedzieć wszystko. Jeśli nie znasz odpowiedzi na jakieś pytanie, przyznaj, że tak jest. Następnie skieruj uwagę swoich uczniów ku objawionej doktrynie i złóż szczere świadectwo o tym, co wiesz. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 24).