Να γίνεις ποιμένας
Ελπίζω ότι εκείνοι προς τους οποίους τελείτε διακονία θα σας δουν σαν φίλο και θα συνειδητοποιήσουν ότι στο πρόσωπό σας έχουν έναν υποστηρικτή και έναν έμπιστο.
Πριν από έναν χρόνο, ένα παιδί της Προκαταρκτικής που γνώρισα στη Χιλή με έκανε να χαμογελάσω. «Γεια σου» είπε «Είμαι ο Ντέηβιντ. Θα μιλήσεις για μένα στη γενική συνέλευση;»
Κάποια ήσυχη στιγμή, σκέφτηκα τον απρόσμενο χαιρετισμό του Ντέηβιντ. Όλοι θέλουμε αναγνώριση. Θέλουμε να μας δίνουν σημασία, να μας θυμούνται και να μας αγαπούν.
Αδελφές και αδελφοί, ο κάθε ένας από εσάς είναι σημαντικός. Ακόμη και αν δεν μιλήσουν για εσάς στη γενική συνέλευση, ο Σωτήρας σάς γνωρίζει και σας αγαπά. Εάν αναρωτιέστε κατά πόσο αυτό είναι αλήθεια, πρέπει μόνο να σκεφτείτε ότι Αυτός «σε ζωγράφισ[ε] επάνω στις παλάμες των χεριών [Του]»1.
Γνωρίζοντας ότι ο Σωτήρας μας αγαπά, θα μπορούσαμε τότε να αναρωτηθούμε πώς εμείς μπορούμε να δείξουμε καλύτερα την αγάπη μας για Αυτόν;
Ο Σωτήρας ρωτά τον Πέτρο: «Με αγαπάς…;»
Ο Πέτρος απαντά: «Ναι, Κύριε· εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ. Του λέει: Βόσκε τα αρνιά μου».
Όταν του έκανε αυτήν την ερώτηση δεύτερη και τρίτη φορά: «Με αγαπάς;» Ο Πέτρος εθλίβη, όμως επιβεβαίωσε την αγάπη του: «Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα· εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ. Του λέει ο Ιησούς: Βόσκε τα πρόβατά μου»2.
Δεν είχε ήδη αποδείξει ο Πέτρος πως ήταν στοργικός μαθητής του Χριστού; Από την πρώτη τους συνάντηση στην παραλία, είχε αφήσει «αμέσως» τα δίχτυα του για να ακολουθήσει τον Σωτήρα3. Ο Πέτρος έγινε αληθινός αλιέας ανθρώπων. Συνόδευσε τον Σωτήρα κατά την προσωπική Του διακονία και βοήθησε στη διδασκαλία του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
Αλλά τώρα ο ανεστημένος Κύριος γνώριζε ότι δεν θα ήταν πλέον στο πλευρό του Πέτρου, δείχνοντάς του πώς και πότε πρέπει να υπηρετεί. Χωρίς τον Σωτήρα, ο Πέτρος θα χρειαζόταν να αναζητήσει καθοδήγηση από το Πνεύμα, να λάβει αποκάλυψη από μόνος του και έπειτα να έχει την πίστη και το θάρρος να ενεργήσει. Εστιάζοντας στο ποίμνιό Του, ο Σωτήρας επιθυμούσε ο Πέτρος να κάνει ό,τι θα έκανε κι Αυτός, εάν ήταν εκεί. Ζήτησε από τον Πέτρο να γίνει ποιμένας.
Τον περασμένο Απρίλιο, ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον απηύθυνε σε εμάς μία παρόμοια πρόσκληση, να ποιμάνουμε τα πρόβατα του Πατέρα μας με έναν πιο ιερό τρόπο και να το πράξουμε αυτό μέσω τέλεσης διακονίας4.
Για να δεχτούμε ουσιαστικά αυτή την πρόσκληση, πρέπει να αποκτήσουμε την καρδιά ενός ποιμένα και να κατανοήσουμε τις ανάγκες των προβάτων του Κυρίου. Πώς γινόμαστε οι ποιμένες που ο Κύριος θέλει να γίνουμε;
Όπως με όλες τις ερωτήσεις, μπορούμε να κοιτάξουμε προς τον Σωτήρα μας, τον Ιησού Χριστό – τον Καλό Ποιμένα. Τα πρόβατα του Σωτήρα ήταν γνώριμα και αριθμημένα, προστατευμένα και συγκεντρωμένα στο ποίμνιο του Θεού.
Γνώριμα και αριθμημένα
Καθώς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Σωτήρα, πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε και να αριθμήσουμε τα πρόβατά Του. Μας έχουν ανατεθεί συγκεκριμένα άτομα και οικογένειες για να φροντίσουμε, έτσι ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι όλο το κοπάδι του Κυρίου απαριθμείται και κανείς δεν ξεχνιέται. Η αρίθμηση, ωστόσο, δεν αφορά στην πραγματικότητα στους αριθμούς. Αποτελεί την επιβεβαίωση ότι κάθε άτομο αισθάνεται την αγάπη του Σωτήρα μέσω κάποιου που υπηρετεί για Αυτόν. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι μπορούν να αντιληφθούν ότι είναι γνώριμοι ενός Πατέρα στον Ουρανό που τους αγαπά.
Συνάντησα πρόσφατα μία νεαρή γυναίκα, στην οποία έχει ανατεθεί η τέλεση διακονίας σε μία αδελφή με ηλικία σχεδόν πενταπλάσια της δικής της. Μαζί ανακάλυψαν την κοινή αγάπη τους για τη μουσική. Όταν αυτή η νεαρή γυναίκα την επισκέπτεται, τραγουδούν μαζί και μιλούν για τα αγαπημένα τους κομμάτια. Χτίζουν μία φιλία που ευλογεί τη ζωή και των δύο τους.
Ελπίζω ότι εκείνοι προς τους οποίους τελείτε διακονία θα σας δουν σαν φίλο και θα συνειδητοποιήσουν ότι στο πρόσωπό σας έχουν έναν υποστηρικτή και έναν έμπιστο – κάποιον που γνωρίζει τις περιστάσεις τους και τους υποστηρίζει στις ελπίδες και τις προσδοκίες τους.
Πρόσφατα μου ανατέθηκε η τέλεση διακονίας σε μία αδελφή, που ούτε εγώ ούτε η συνάδελφός μου γνωρίζαμε καλά. Καθώς συμβουλευόμουν την Τζες, την 16χρονη συνάδελφό μου στην τέλεση διακονίας, με σύνεση πρότεινε: «Πρέπει να την γνωρίσουμε».
Αμέσως αποφασίσαμε ότι μία selfie και ένα μήνυμα γνωριμίας ήταν απαραίτητα. Κράτησα το τηλέφωνο και η Τζες πάτησε το κουμπί για να τραβήξει τη φωτογραφία. Η πρώτη μας ευκαιρία για τέλεση διακονίας ήταν μία συνδυασμένη προσπάθεια.
Κατά την πρώτη επίσκεψή μας, ρωτήσαμε την αδελφή μας αν υπήρχε κάτι που θα μπορούσαμε να περιλάβουμε στις προσευχές μας εκ μέρους της. Μας εξομολογήθηκε μία προσωπική δοκιμασία και είπε ότι θα ήταν ευπρόσδεκτες οι προσευχές μας. Η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη της δημιούργησαν έναν άμεσο δεσμό αγάπης. Τι μεγάλο προνόμιο να την θυμάμαι στις καθημερινές μου προσευχές.
Καθώς προσεύχεστε, θα αισθανθείτε την αγάπη του Ιησού Χριστού για εκείνους για τους οποίους τελείτε διακονία. Μοιραστείτε εκείνη την αγάπη μαζί τους. Υπάρχει καλύτερος τρόπος να ποιμάνετε τα πρόβατά Του από το να τα βοηθήσετε να νιώσουν την αγάπη Του – μέσα από σας;
Προστατευμένα
Ένας δεύτερος τρόπος για να αποκτήσουμε καρδιά ποιμένα είναι να προστατεύουμε τα πρόβατά Του. Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών μπορούμε να μετακινήσουμε, να διορθώσουμε, να επισκευάσουμε και να ξανακτίσουμε σχεδόν οτιδήποτε. Είμαστε έτοιμοι να καλύψουμε μία ανάγκη προφέροντας ένα χέρι βοήθειας ή ένα πιάτο μπισκότα. Υπάρχει όμως κάτι περισσότερο;
Γνωρίζουν τα πρόβατά μας ότι τα προστατεύουμε με αγάπη και ότι θα ενεργήσουμε προς βοήθειά τους;
Στο Κατά Ματθαίον 25 διαβάζουμε:
«Ελάτε, οι ευλογημένοι τού Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας…
»επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω· δίψασα και μου δώσατε να πιω· ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε…
»Τότε, οι δίκαιοι θα τού απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις;
»Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε;»5
Αδελφοί και αδελφές, η λέξη-κλειδί είναι είδαμε. Οι ενάρετοι είδαν όσους είχαν ανάγκη, επειδή παρατηρούσαν και πρόσεχαν. Και εμείς μπορούμε να είμαστε σε ετοιμότητα να βοηθήσουμε και να παρηγορήσουμε, για να γιορτάσουμε και να ονειρευτούμε. Καθώς αναλαμβάνουμε δράση, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την υπόσχεση στο Κατά Ματθαίον: «Καθόσον αυτό το κάνατε σε έναν από τούτους, …το κάνατε σε μένα»6.
Ένας φίλος –θα τον αποκαλούμε Τζων– διηγήθηκε τι μπορεί να συμβεί όταν βλέπουμε την λιγότερο ορατή ανάγκη του άλλου: «Μία αδελφή στον τομέα μου έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Μετά από δύο μήνες, ανακάλυψα ότι κανείς στην απαρτία μου δεν είχε πλησιάσει τον σύζυγό της για να του συμπαρασταθεί σε αυτήν την τραυματική εμπειρία. Δυστυχώς, ούτε εγώ είχα κάνει κάτι. Τελικά, ζήτησα από τον σύζυγο να βγούμε για φαγητό. Ήταν ένας άνθρωπος ντροπαλός, συνήθως συνεσταλμένος. Κι όμως όταν είπα: “Η γυναίκα σου αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Αυτό θα πρέπει να είναι συντριπτικό για εσένα. Θέλεις να μιλήσεις για αυτό;” έκλαψε φανερά. Είχαμε μια φιλική και οικεία συζήτηση και αναπτύχθηκε μεταξύ μας μία ιδιαίτερη εγγύτητα και εμπιστοσύνη μέσα σε λίγα λεπτά».
Ο Τζων πρόσθεσε: «Νομίζω ότι συνηθίζουμε απλώς να φέρνουμε μπισκότα αντί να βρούμε τρόπο να προσεγγίσουμε εκείνη την περίσταση με ειλικρίνεια και αγάπη»7.
Τα πρόβατά μας μπορεί να είναι πληγωμένα, χαμένα ή ακόμα και παραστρατημένα· ως ποιμένες τους, μπορούμε να είμαστε από τους πρώτους που θα διακρίνουν την ανάγκη τους. Μπορούμε να ακούσουμε και να αγαπήσουμε χωρίς να κρίνουμε και να προσφέρουμε ελπίδα και βοήθεια με την διορατική καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος.
Αδελφές και αδελφοί, ο κόσμος είναι πιο γεμάτος από ελπίδα και χαρά χάρη στις εμπνευσμένες πράξεις καλοσύνης που τελείτε. Καθώς αναζητάτε την καθοδήγηση του Κυρίου για το πώς να μεταφέρετε την αγάπη Του και να διακρίνετε τις ανάγκες εκείνων για τους οποίους τελείτε διακονία, τα μάτια σας θα ανοίξουν. Οι ιερές αναθέσεις σας στην τέλεση διακονίας σάς δίνουν το θεϊκό δικαίωμα στην έμπνευση. Μπορείτε να αναζητήσετε εκείνη την έμπνευση με πεποίθηση.
Συγκεντρωμένα στο ποίμνιο του Θεού
Τρίτον, θέλουμε τα πρόβατά μας να συγκεντρωθούν στο ποίμνιο του Θεού. Για να γίνει αυτό, πρέπει να σκεφθούμε πού βρίσκονται στο μονοπάτι της διαθήκης και να είμαστε πρόθυμοι να βαδίσουμε μαζί τους στο ταξίδι της πίστης. Δικό μας είναι το ιερό προνόμιο να καταφέρουμε να γνωρίσουμε την καρδιά τους και να τους δείξουμε τον Σωτήρα τους.
Η αδελφή Ζοσιβίνι στα νησιά Φίτζι δυσκολεύτηκε να δει τον δρόμο της προς τα εμπρός στο μονοπάτι της διαθήκης – κυριολεκτικά. Η φίλη της είδε ότι η Ζοσιβίνι δυσκολευόταν να δει αρκετά καλά τις γραφές ώστε να τις διαβάσει. Έδωσε στην Ζοσιβίνι νέα γυαλιά οράσεως και ένα κατακίτρινο μολύβι, για να υπογραμμίσει κάθε αναφορά στον Ιησού Χριστό μέσα στο Βιβλίο του Μόρμον. Αυτό που ξεκίνησε ως μία απλή επιθυμία της φίλης να τελέσει διακονία και να βοηθήσει με τη μελέτη των γραφών, είχε ως αποτέλεσμα η Ζοσιβίνι να επισκεφθεί τον ναό για πρώτη φορά 28 χρόνια μετά τη βάπτισή της.
Είτε τα πρόβατά μας είναι δυνατά είτε αδύναμα, χαρούμενα ή με προβλήματα, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι κανείς δεν περπατά μόνος. Μπορούμε να τους αγαπάμε όπου κι αν βρίσκονται πνευματικά και να προσφέρουμε υποστήριξη και ενθάρρυνση για το επόμενο βήμα προς τα εμπρός. Καθώς προσευχόμαστε και προσπαθούμε να καταλάβουμε την καρδιά τους, καταθέτω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα μας κατευθύνει και ότι το Πνεύμα Του θα είναι μαζί μας. Έχουμε την ευκαιρία να είμαστε οι «άγγελοι τριγύρω» τους καθώς Αυτός βαδίζει ενώπιον του προσώπου τους8.
Ο Κύριος μας καλεί να ποιμάνουμε τα πρόβατά Του, να φροντίσουμε το ποίμνιό Του όπως Αυτός θα έκανε. Μας προσκαλεί να γίνουμε ποιμένες κάθε έθνους, κάθε χώρας. (Και ναι, Πρεσβύτερε Ούχντορφ, αγαπούμε και χρειαζόμαστε τα γερμανικά ποιμενικά.) Και επιθυμεί οι νέοι Του να ενωθούν σε αυτόν τον σκοπό.
Οι νέοι μας μπορεί να είναι από τους καλύτερους ποιμένες. Είναι, όπως είπε ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον «μεταξύ των καλύτερων που ο Κύριος έχει στείλει ποτέ σε αυτόν τον κόσμο». Είναι «ευγενή πνεύματα», «οι καλύτεροί μας παίκτες» που ακολουθούν τον Σωτήρα9. Μπορείτε να φανταστείτε τη δύναμη που θα φέρουν τέτοιοι ποιμένες καθώς φροντίζουν τα πρόβατά Του; Τελώντας διακονία δίπλα σε αυτούς τους νέους, βλέπουμε θαύματα.
Νέες γυναίκες και νέοι άνδρες, σας χρειαζόμαστε! Εάν δεν έχετε ανάθεση τέλεσης διακονίας, μιλήστε με την πρόεδρο της Ανακουφιστικής σας Εταιρείας ή τον πρόεδρο της απαρτίας πρεσβυτέρων. Θα ενθουσιαστούν με την προθυμία σας να βεβαιωθείτε ότι τα πρόβατά Του είναι γνώριμα και αριθμημένα, προστατευμένα και συγκεντρωμένα στο ποίμνιο του Θεού.
Όταν έρθει η ημέρα να γονατίσουμε στα πόδια του αγαπημένου μας Σωτήρος, έχοντας ποιμάνει το κοπάδι Του, προσεύχομαι να μπορούμε να απαντήσουμε όπως έκανε ο Πέτρος: «Ναι, Κύριε, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ»10. Αυτά, τα πρόβατά Σου, είναι αγαπημένα, είναι ασφαλή και είναι σπίτι. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.