Posługa we wzmocnionych kworach Kapłaństwa Melchizedeka iStowarzyszeniach Pomocy

Najczęściej zadawane pytania

Posługa we wzmocnionych kworach Kapłaństwa Melchizedeka iStowarzyszeniach Pomocy

List od Pierwszego Prezydium zdnia 2 kwietnia 2018 r.: Posługa we wzmocnionych kworach Kapłaństwa Melchizedeka iStowarzyszeniach Pomocy

Posługa we wzmocnionych kworach Kapłaństwa Melchizedeka i Stowarzyszeniach Pomocy: dodatkowe najczęściej zadawane pytania

Życie i posługa Jezusa ilustrują dwa największe przykazania: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej” oraz „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Ew. Mateusza 22:37, 39). Jako członkowie Kościoła Zbawiciela, którzy szczerze pragną być Jego uczniami, powinniśmy podążać za Jego napomnieniem, by kochać i służyć naszemu Ojcu w Niebie i Jego dzieciom. Zbawiciel powiedział: „Jeżeli mnie kochacie, służyć mi będziecie” (NiP 42:29). Król Beniamin nauczał: „Gdy służycie bliźnim, służycie swemu Bogu” (Mosjasz 2:17). Alma podsumował nasz obowiązek, mówiąc: „Czuwali oni nad swym ludem i wzmacniali go w prawości” (Mosjasz 23:18).

Aby pomóc każdemu z nas sprostać powierzonemu przez Boga zadaniu, by troszczyć się i służyć bliźnim, Pierwsze Prezydium ogłosiło następujące modyfikacje, których celem jest skupienie wysiłków kworum Kapłaństwa Melchizedeka i Stowarzyszenia Pomocy na posłudze tak, jak czynił to Zbawiciel. Zmiany obejmują następujące kwestie:

Na poziomie okręgu: jedno kworum Kapłaństwa Melchizedeka.
Na poziomie palika: jedno kworum wyższych kapłanów.
Posługa zastępuje nauczanie domowe i odwiedziny domowe.
Udział młodzieży w posłudze.

Aby pomóc wprowadzić te zmiany, okręgi i paliki nie będą już organizować spotkań komitetu wykonawczego kapłaństwa. Jeśli w okręgu zaistnieje szczególna sytuacja, na przykład delikatna sprawa rodzinna lub niecodzienne wyzwanie z zakresu pomocy wzajemnej, można będzie ją poruszyć na rozszerzonym spotkaniu rady biskupiej. Inne, mniej delikatne sprawy, będzie można omówić na spotkaniu rady okręgu. To, co do tej pory nazywaliśmy spotkaniem komitetu wykonawczego kapłaństwa w paliku, będzie teraz nazywać się spotkaniem rady wyższej (zob. pytania 8. i 19. poniżej).

Na poziomie okręgu: jedno kworum Kapłaństwa Melchizedeka

Prezydent Russell M. Nelson nauczał, że „objawienie nie musi przyjść w całości. Może narastać”¹. Zmiany dotyczące kworów kapłaństwa i wzrastające zrozumienie tematu kluczy kapłańskich są przykładem wzorca narastającego objawienia. Od początku historii Kościoła Pan często objawiał Swoją wolę wiersz po wierszu, stopniowo błogosławiąc Swoje dzieci większym zrozumieniem tego, w jaki sposób stosować zasady ewangelii w bieżących okolicznościach (zob. NiP 46:15–16).

Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów od lat rozważały wprowadzenie opisanych poniżej modyfikacji. Po wielu modlitwach, po uważnym przestudiowaniu znajdujących się w pismach świętych podstaw dotyczących kworów kapłaństwa, przy jednomyślności przewodniczących przywódców Kościoła i po otrzymaniu potwierdzenia, że jest to wola Pana, przywódcy poczynili krok naprzód, dokonując reorganizacji kworów na poziomie okręgów i palików, która jest kolejnym etapem w procesie Przywrócenia.

1. Jakie modyfikacje dotyczą grup wyższych kapłanów i kworów starszych w okręgach?

W okręgach członkowie należący do kworów starszych i członkowie należący do grup wyższych kapłanów zostaną połączeni w jedno kworum z jednym prezydium. To wzmocnione liczebnie i pod względem jedności kworum będzie nazywało się „kworum starszych”, a grupy wyższych kapłanów zostaną rozwiązane.

Do kworum starszych należeć będą wszyscy starsi i potencjalni starsi w okręgu oraz wyżsi kapłani, którzy w chwili obecnej nie służą w radzie biskupiej, prezydium palika, nie zasiadają w radzie wyższej i nie służą aktywnie w roli patriarchy.

2. W jaki sposób ma zostać zorganizowane prezydium kworum starszych?

Prezydent palika, w asyście swoich doradców, odwoła obecnych przywódców grup wyższych kapłanów i prezydia kworów starszych. Następnie prezydent palika powoła nowego prezydenta kworum starszych w każdym okręgu, a prezydent palika, wyznaczony doradca z prezydium palika lub wyznaczony członek rady wyższej powoła doradców rekomendowanych do służby w prezydium kworum starszych. W nowym prezydium kworum starszych mogą zasiadać zarówno wyżsi kapłani, jak i starsi, w różnym wieku i z różnym doświadczeniem, którzy będą służyć razem w jednym prezydium kworum. Jako prezydent kworum lub doradca w prezydium może służyć zarówno wyższy kapłan, jak i starszy².

3. Kto kieruje pracą prezydenta kworum starszych?

Prezydent kworum starszych odpowiada bezpośrednio przed prezydentem palika, który organizuje szkolenia i nadaje kierunek działaniom wraz z prezydium palika i przez radę wyższą. Biskup, jako przewodniczący wyższy kapłan w okręgu, również regularnie spotyka się z prezydentem kworum starszych. Biskup naradza się z nim i udziela wskazówek, jak można najlepiej służyć i błogosławić członkom okręgu, współpracując w harmonii ze wszystkimi innymi organizacjami w okręgu. (Zob. Handbook 2, 7.3.1).

4. Czy ta modyfikacja struktury kworum oznacza zmianę urzędów kapłańskich, które pełnią jego członkowie?

Nie. Starsi pozostają starszymi, a wyżsi kapłani pozostają wyższymi kapłanami pod względem pełnionych przez nich urzędów kapłańskich. Starsi nadal będą ustanawiani na wyższych kapłanów, kiedy będą powoływani do prezydium palika, rady wyższej lub rady biskupiej — lub przy innych okazjach zgodnie z natchnieniem i w duchu rozważnej modlitwy prezydenta palika.

5. Czy w okręgu może być więcej niż jedno kworum starszych?

Tak. W duchu treści wersetu: Nauki i Przymierza 107:89, kiedy w okręgu znajduje się nietypowo duża liczba aktywnych posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka, przywódcy mogą zorganizować więcej niż jedno kworum starszych. W takich przypadkach w każdym kworum powinna istnieć sensowna równowaga w kwestii wieku, doświadczenia oraz urzędów kapłańskich i siły.

6. Do którego kworum należą członkowie prezydiów świątyń, misji oraz centrów szkolenia misjonarzy?

Ci bracia są członkami kworum starszych w ich okręgu.

Na poziomie palika: jedno kworum wyższych kapłanów

7. Jakie modyfikacje obejmą kworum wyższych kapłanów w palikach?

Prezydium palika nadal pełni rolę prezydium kworum wyższych kapłanów w paliku. Do członków tego kworum zaliczają się tylko ci wyżsi kapłani, którzy w chwili obecnej służą w prezydium palika, w radach biskupich, zasiadają w radzie wyższej lub aktywnie służą w roli patriarchy. Pisarze okręgu i palika oraz sekretarze wykonawczy nie są członkami kworum wyższych kapłanów.

Nieprzydzieleni gdzie indziej członkowie kworum wyższych kapłanów w paliku będą na ogół uczęszczać na spotkania kworum starszych.

8. Jaką rolę pełni kworum wyższych kapłanów w paliku?

Pełniąc rolę przewodnią, prezydium palika spotyka się, w zależności od potrzeb, z członkami kworum wyższych kapłanów w paliku, aby przeprowadzać szkolenia i pomagać im w wypełnianiu powołań. Spotkania w paliku nadal będą odbywały się zgodnie z wyjaśnieniem zawartym w Handbook 2 [Podręcznik 2], rozdział 18.3, z uwzględnieniem następujących modyfikacji:

Spotkanie komitetu wykonawczego kapłaństwa w paliku będzie nazywać się „spotkaniem rady wyższej”.
Nie będzie już organizowane doroczne spotkanie wszystkich mężczyzn ustanowionych na urząd wyższych kapłanów w paliku, ale prezydium okręgu nadal będzie organizować doroczne spotkanie kworum wyższych kapłanów w paliku.

9. W jakim celu wprowadzane są te modyfikacje w kworach Kapłaństwa Melchizedeka?

Istnienie jednego kworum Kapłaństwa Melchizedeka w okręgu jednoczy posiadaczy kapłaństwa w wypełnianiu wszystkich aspektów dzieła zbawienia, w tym pracy świątynnej i badania historii rodziny, które wcześniej koordynowane były przez przywódcę grupy wyższych kapłanów. Umożliwia to członkom kworum, niezależnie od ich wieku i pochodzenia, korzystanie z punktu widzenia i doświadczenia innych osób na różnych etapach życia. Zmiana ta zapewnia doświadczonym posiadaczom kapłaństwa dodatkowe okazje do bycia mentorem dla innych, w tym dla potencjalnych starszych, nowych członków, młodych dorosłych oraz osób powracających do aktywności w Kościele.

Modyfikacje pomogą kworom starszych i Stowarzyszeniom Pomocy koordynować pracę. Uproszczą także współpracę kworum z radą biskupią i radą okręgu. Ponadto umożliwią biskupowi delegowanie większej liczby obowiązków prezydentom kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy, żeby biskup i jego doradcy mogli skupić się na swoich podstawowych obowiązkach — w szczególności na przewodniczeniu posiadaczom Kapłaństwa Aarona i młodym kobietom.

10. Czy wyżsi kapłani, którzy służą w prezydium gminy, są członkami kworum wyższych kapłanów w paliku?

Nie. Wyżsi kapłani, którzy służą w prezydiach gmin w paliku nie są członkami kworum wyższych kapłanów. Członkami kworum wyższych kapłanów są tylko ci mężczyźni, których powołanie w prezydium palika, w radzie biskupiej, w radzie wyższej oraz jako pełniących aktywną służbę patriarchów wymaga, by byli wyższymi kapłanami.

11. Czy starsi, którzy służą w radzie biskupiej (np. w paliku młodych dorosłych stanu wolnego), są członkami kworum wyższych kapłanów?

Nie. Starsi, którzy służą w radzie biskupiej nie są członkami kworum wyższych kapłanów.

12. W jaki sposób posługa odnosi się do członków kworum wyższych kapłanów?

Pod kierunkiem biskupa, który jest przewodniczącym wyższym kapłanem w okręgu, członkowie kworum wyższych kapłanów i ich rodziny mają posługujących braci i siostry przydzielone im przez ich kworum starszych i Stowarzyszenie Pomocy.

Ponieważ członkowie prezydiów palików i rad biskupich są odpowiedzialni za wszystkich członków palika lub okręgu, zazwyczaj nie są oni wyznaczani jako posługujący bracia dla konkretnych rodzin. Wyżsi doradcy i bracia, którzy aktywnie służą w roli patriarchów, mogą być wyznaczeni do posługi, jeśli wymagają tego warunki lokalne, o czym decyduje prezydent palika. Jeśli są wyznaczeni do posługi, wyznaczenia dokonuje prezydent kworum starszych pod kierunkiem biskupa ich okręgu.

Obok innych ważnych obowiązków takich jak funkcja przewodniczącego wyższego kapłana czy sędziego powszechnego w Izraelu, biskupi wraz ze swymi doradcami mają zadanie, by troszczyć się o młodzież. W wersecie Nauki i Przymierza 107:15 czytamy: „Rada biskupa stanowi radę przewodniczącą tego kapłaństwa [Kapłaństwa Aarona] i dzierży jego klucze, czyli władzę”. Handbook 1, 2.2 podaje: „Członkowie rady biskupiej czuwają nad młodymi mężczyznami i młodymi kobietami w okręgu i troszczą się o nich”.

Podobnie prezydent palika jako przewodniczący wyższy kapłan w paliku jest „głównym przywódcą duchowym w paliku” (Handbook 1, 1.1.1) i „przewodniczy dziełu zbawienia” (Handbook 1, 1.1.2).

Posługa zastępuje nauczanie domowe i odwiedziny domowe

Przez wiele lat nauczyciele domowi i nauczycielki odwiedzające przyjmowali zadania polegające na comiesięcznym odwiedzaniu domów wszystkich członków, przekazywaniu przesłania i udzielaniu potrzebnej pomocy. Niezliczone godziny oddanej i bezinteresownej służby zostały poświęcone tej wielkiej pracy.

Budując na tym poświęceniu, przywódcy Kościoła proszą teraz członków, aby skoncentrowali swe wysiłki na trosce o bliźnich na wzór Chrystusa, zarówno pod względem duchowym, jak i doczesnym (zob. Handbook 2, 3.2.3). Aby podkreślić tę troskę, dotychczasowe programy nauczania domowego i odwiedzin domowych są teraz jedną wspólną inicjatywą nazwaną „posługą”, którą pod kierunkiem biskupa nadzorować będzie prezydium kworum starszych i prezydium Stowarzyszenia Pomocy.

13. Na czym polega „posługa”?

Zbawiciel pokazał przykład posługi, gdy służył powodowany miłością do Ojca i do wszystkich ludzi (zob. Ew. Jana 15:9–10). Kochał, nauczał, modlił się, pocieszał i błogosławił otaczających Go ludzi, zachęcając wszystkich, by za Nim podążali (zob. Ew. Marka 8:34). Pełniąc posługę, członkowie Kościoła w duchu modlitwy szukają okazji do służby, tak jak On by to uczynił — aby „pocieszać tych, którzy potrzebują pocieszenia”, „zawsze dawać baczenie nad wiernymi, być z nimi i wzmacniać ich”, „odwiedzać rodzinę każdego członka” i pomagać wszystkim stać się prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa (Mosjasz 18:9; NiP 20:51, 53; zob. także Ew. Jana 13:35).

Pełniąc posługę, członkowie, dzięki otwartej rozmowie i otrzymanemu natchnieniu, określają częstotliwość i formę kontaktu z osobami, o które się troszczą. Przynajmniej raz na kwartał naradzają się ze swoimi przywódcami i zdają sprawozdanie ze swojej służby oraz potrzeb i mocnych stron osób, o które poproszono ich, by się troszczyli. Przywódcy co kwartał składają sprawozdanie z wywiadów dotyczących posługi. Nie będą już zgłaszać liczby wizyt ani liczby nawiązanych kontaktów z poszczególnymi osobami i rodzinami. Ponadto dzięki kapłańskiej więzi z każdym członkiem, posługujący bracia i siostry tworzą sieć komunikacji, z której przywódcy mogą korzystać w razie niebezpieczeństwa lub w sytuacji kryzysowej.

14. Jak nazywają się te posługujące osoby?

Posiadacze kapłaństwa nazywani są „posługującymi braćmi”, a siostry ze Stowarzyszenia Pomocy „posługującymi siostrami”. Na ogół będziemy zwracać się do nich po nazwisku: „Brat Kowalski” czy „Siostra Nowak”. Nie nazywamy ich „sługami”.

15. Czym posługa przypomina nauczanie domowe i odwiedziny domowe, a czym się od nich różni?

Posługa przypomina nauczanie domowe i odwiedziny domowe, gdyż każdemu domostwu przydzieleni będą bracia w kapłaństwie — posługujący bracia — którzy będą sprawować posługę wobec mieszkającej w nim rodziny lub indywidualnych osób i będą się o nich troszczyć (zob. NiP 20:47, 59). Każdej dorosłej siostrze przydzielone będą członkinie Stowarzyszenia Pomocy — posługujące siostry — które będą pełnić posługę względem niej i troszczyć się o nią, kładąc w dalszym ciągu nacisk na kwestię posługi przedstawioną przez Generalne Prezydium Stowarzyszenia Pomocy w styczniu 2018 roku (zob. „Utrzymuj z nią kontakt zawsze, wszędzie, na każdy sposób”, Ensign lub Liahona, styczeń 2018, str. 7; strona internetowa: lds.org).

Ponadto niektóre aspekty nauczania domowego i odwiedzin domowych zostały zmienione, by pomóc członkom pełnić posługę z większym naciskiem na zaspokajanie potrzeb. Kontakty nie muszą już przybierać formy formalnej wizyty. Mogą mieć miejsce w domu, w kościele lub w jakimkolwiek innym bezpiecznym, dogodnym i łatwo dostępnym miejscu. Starszy Jeffrey R. Holland nauczał: „Największe znaczenie ma to, w jaki sposób pobłogosławiliście i troszczyliście się o tych, nad którymi powierzono wam opiekę, co praktycznie nie ma nic wspólnego z konkretną datą ani miejscem. Znaczenie ma to, że kochacie swoich bliźnich i wypełniacie przykazanie, by ‘zawsze dawać baczenie nad wiernymi’”³.

Krótko mówiąc, posługa polega na byciu prowadzonym przez Ducha; oznacza elastyczność i dopasowanie do potrzeb każdego członka.

16. Co to znaczy, że posługa polega na byciu prowadzonym przez Ducha?

Pełniąc posługę, członkowie szukają natchnienia, by wiedzieć, w jaki sposób najlepiej dotrzeć do bliźnich i zaspokoić ich potrzeby. Czy umówiona wizyta i regularny kontakt telefoniczny ze starszą samotną siostrą zapewni potrzebną jej więź? Czy zaproszenie mniej aktywnej młodej dorosłej osoby do udziału w projekcie służby będzie najlepszą formą kontaktu? Czy wspólny udział w meczu piłki nożnej pomoże młodym ludziom i ich rodzicom? Czy wysłanie SMS-a z pełnym nadziei fragmentem z pism świętych pomoże ulżyć czyimś brzemionom? Czy liścik, kartka lub e-mail będzie wyrazem chęci niesienia pomocy i okazania troski? Co Zbawiciel chciałby, żeby czynili Jego słudzy? Odnalezienie natchnionych odpowiedzi na tego rodzaju pytania i korzystanie ze wszystkich dostępnych form kontaktu z przydzielonymi nam osobami jest kluczową częścią natchnionej posługi. Aby pełnić służbę na wzór Chrystusa, posługujący bracia i siostry nie mogą polegać na rutynowych wizytach i z góry określonych przesłaniach. Muszą szukać natchnienia i radzić się członków rodziny, żeby mogli w najlepszy możliwy sposób troszczyć się o przydzielone im osoby — w ramach własnego czasu i środków.

17. W jakim sensie posługa oznacza elastyczność?

Posługującym braciom i siostrom dana jest możliwość posługi w najdogodniejszy dla nich sposób. Osoby, o które mają się troszczyć zgodnie z prośbą przywódców, mogą nie potrzebować jednakowej uwagi. Współpracując z radą biskupią i radą okręgu, prezydia kworów starszych i Stowarzyszeń Pomocy informują posługujących braci i siostry o tym, kto może ich najbardziej potrzebować zgodnie z aktualnymi priorytetami. Najwyższy priorytet najczęściej przysługuje nowym członkom, mniej aktywnym członkom, którzy są otwarci na kontakt oraz innym osobom, na przykład rodzicom samotnie wychowującym dzieci, wdowom i wdowcom. Przywódcy mogą przydzielić przywódcę młodzieży rodzinie, w której młody mężczyzna lub młoda kobieta boryka się z problemami. Przywódcy natychmiast przydzielą również posługujących braci i siostry osobom nowo nawróconym. Do tego rodzaju posługi mogą wyznaczyć któregokolwiek z członków kworum starszych — wyższych kapłanów lub starszych.

Tam, gdzie to stosowne, rodzinie lub indywidualnej osobie może zostać przydzielona para małżeńska. Ponadto Laury i Dorastające Panny mogą mieć znaczący wkład w tę służbę, towarzysząc siostrom ze Stowarzyszenia Pomocy, a kapłani i nauczyciele — służąc u boku posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka (zob. pytanie 22. poniżej).

18. W jaki sposób posługa oznacza dopasowanie do potrzeb każdego członka?

Posługujący bracia i siostry starają się robić to, co najlepiej zaspokaja potrzeby danej osoby. By postępować zgodnie z podszeptami Ducha i zaspokajać potrzeby tych, którym służą, mogą korzystać ze wszystkich dostępnych form kontaktu. Aby zaspokoić te potrzeby, muszą rozpocząć od rozważań w duchu modlitwy i od szczerej rozmowy z przydzielonymi im rodzinami lub indywidualnymi osobami. Podczas tej rozmowy i w trakcie późniejszych kontaktów wysłuchują osób, wobec których pełnią posługę, aby zrozumieć, w jaki sposób mogą im najlepiej służyć, jak często i jakiego rodzaju kontaktu życzą sobie te osoby oraz czy zachodzi potrzeba podzielenia się przesłaniem o konkretnej treści. Osoby posługujące upewniają się, że wszelkie kontakty z którymkolwiek członkiem rodziny są stosowne.

Posługujący bracia i siostry starają się pomóc poszczególnym osobom i rodzinom: przygotować się do przystąpienia do następnego obrzędu, dochowywać zawartych przymierzy i osiągnąć samowystarczalność. Na udzielaną przez nich pomoc mogą składać się duchowe przesłania dostosowane do potrzeb danego członka lub rodziny, ale posługa z zasady nie opiera się na przekazaniu przesłania. Czasopisma Liahona i Ensign nie będą już zawierać konkretnych przesłań, których powinno się używać w kontaktach z członkami w ramach posługi.

19. W jaki sposób przywódcy Kapłaństwa Melchizedeka i przywódczynie Stowarzyszenia Pomocy zjednoczą się w działaniach swoich organizacji?

Wzmożona zdolność do posługiwania bliźnim jest jednym z zamierzonych i naturalnych skutków reorganizacji struktury kworów kapłaństwa. Ta reorganizacja przyniesie kworum kapłaństwa zwiększoną siłę, a także jedność ze Stowarzyszeniem Pomocy. Posługa staje się zatem skoordynowanym działaniem, którego celem jest wypełnienie kapłańskiego obowiązku, by „odwiedzać rodzinę każdego członka” i „zawsze dawać baczenie nad wiernymi, być z nimi i wzmacniać ich” oraz celu Stowarzyszenia Pomocy, by „[pogłębiać] […] wiarę w Ojca Niebieskiego, Jezusa Chrystusa i w Jego Zadośćuczynienie; [wzmacniać] siebie, swoje rodziny i domy poprzez uczestnictwo w obrzędach i zawieranie przymierzy oraz [pracować] wspólnie, by pomagać osobom potrzebującym” (NiP 20:47, 53; Podręcznik 2, 9.1.1).

Współpracując pod kierunkiem biskupa, prezydia kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy mają możliwość uzyskania natchnienia oraz zorganizowania i skoordynowania swoich wysiłków skupiających się na baczeniu i trosce o każdą osobę i rodzinę. Ta koordynacja zakłada współpracę w następujący sposób:

Prezydia kworów starszych rekomendują przydziały braci pełniących posługę wobec indywidualnych osób i rodzin w okręgu. Prezydia Stowarzyszenia Pomocy rekomendują przydziały sióstr pełniących posługę wobec innych sióstr ze Stowarzyszenia Pomocy. Jeśli zachodzi szczególna potrzeba, prezydia kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy mogą omówić konkretne przydziały osób, zanim zostaną one sfinalizowane.
Prezydia kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy rekomendują biskupowi do akceptacji przydziały posługujących osób.
Jeśli zachodzi taka potrzeba, posługujący bracia i siostry mogą omawiać ze sobą szczególne sytuacje danych osób, a kiedy to konieczne, skontaktować się ze swoimi przywódcami kworum i przywódczyniami Stowarzyszenia Pomocy w celu uzyskania dodatkowej pomocy i środków.
Prezydia kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy spotykają się raz na kwartał w celu omówienia potrzeb poszczególnych osób i rodzin, o jakich dowiedzieli się podczas wywiadów dotyczących posługi.
Po tym spotkaniu prezydent kworum starszych i prezydent Stowarzyszenia Pomocy spotykają się wspólnie raz na kwartał z biskupem w celu omówienia sposobu zaspokojenia potrzeb poszczególnych osób i rodzin.
Jeśli zachodzi taka potrzeba, przywódcy kworum starszych i przywódczynie Stowarzyszenia Pomocy omawiają z radą okręgu mocne strony i potrzeby członków, poznane podczas wywiadów dotyczących posługi. Wspólnie tworzą i wprowadzają w życie plany, które mają służyć członkom okręgu oraz ich błogosławić.

Aby uprościć koordynację działań, okręgi skupiają się na spotkaniach rady okręgu i nie organizują już spotkań komitetu wykonawczego kapłaństwa. Jeśli zachodzi taka potrzeba, sprawy do omówienia, którymi wcześniej zajmował się komitet wykonawczy kapłaństwa, omawiane są podczas rozszerzonych spotkań rady biskupiej, spotkań rady okręgu lub podczas kwartalnych spotkań biskupa, prezydenta kworum starszych i prezydent Stowarzyszenia Pomocy.

20. W jaki sposób członkowie otrzymują przydziały osób, wobec których będą pełnić posługę?

Przywódcy spotykają się z posługującymi braćmi i siostrami — najlepiej w wyznaczonych parach — aby poinformować ich o przydziałach osób, wobec których będą pełnić posługę i omówić ich mocne strony, potrzeby i wyzwania. Rozmowa ta może mieć miejsce podczas wywiadu dotyczącego posługi (zob. pytanie 24. poniżej) lub kiedykolwiek zajdzie taka potrzeba.

21. Jaką rolę odgrywają wizyty w domu?

Biorąc pod uwagę liczbę członków, odległość, bezpieczeństwo i inne okoliczności, wizyta w domu może nie być możliwa ani praktyczna. Osobiste wizyty są jednak ważne, jeśli tylko można je zorganizować. Aby służyć tak, jak czyniłby to Zbawiciel, posługujący bracia i siostry rozważają wszystkie możliwości okazania troski i nawiązania kontaktu z przydzielonymi im osobami.

22. Czy w trakcie pełnienia posługi zawsze należy dzielić się przesłaniem?

Nie. Z upływem czasu posługujący bracia i siostry poznają przydzielone im osoby oraz ich potrzeby i Duch Święty może natchnąć ich, by podzielili się z nimi jedną z zasad ewangelii. Rodzice mogą również poprosić o konkretny temat dla swojej rodziny. Jednak najlepszym „przesłaniem” jest okazywanie troski i współczucia.

23. W jaki sposób posługujący bracia i siostry składają sprawozdanie z podjętych działań?

Przywódcy nie zbierają już sprawozdań dotyczących rodzin i poszczególnych osób, które zostały odwiedzone w danym miesiącu. Zamiast tego posługujący bracia i siostry mają możliwość naradzenia się ze swoimi przywódcami kworum starszych i przywódczyniami Stowarzyszenia Pomocy na temat sytuacji osób, którym służą i omówienia podejmowanych na bieżąco działań związanych ze sprawowaną posługą. Ta wspólna narada ma miejsce przynajmniej raz na kwartał podczas wywiadów dotyczących posługi i przy każdej innej okazji, jeśli jest to konieczne.

24. Co to jest wywiad dotyczący posługi?

Wywiad dotyczący posługi odbywa się w celu: (1) naradzenia się co do mocnych stron, potrzeb i wyzwań przydzielonych rodzin i indywidualnych osób, (2) określenia, jakim potrzebom może pomóc sprostać kworum, Stowarzyszenie Pomocy lub rada okręgu oraz (3) czerpania nauki i wsparcia od przywódców w działaniach związanych z posługą.

Co najmniej raz na kwartał posługujący bracia i siostry spotykają się — najlepiej osobiście i w wyznaczonych parach — z przywódcą kworum starszych lub przywódczynią Stowarzyszenia Pomocy. Para małżonków, która posługuje wspólnie, może spotkać się z przywódcami kworum starszych lub przywódczyniami Stowarzyszenia Pomocy lub z jednymi i drugimi. W okresie pomiędzy wywiadami, posługujący bracia i siostry komunikują się ze sobą według potrzeb — osobiście, telefonicznie, przy pomocy SMS-ów, e-maili lub w inny sposób. Poufnymi informacjami dzielą się wyłącznie z prezydentem kworum starszych lub z prezydent Stowarzyszenia Pomocy — albo bezpośrednio z biskupem.

25. W jaki sposób przywódcy prowadzą rejestry wywiadów dotyczących posługi?

Prezydia kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy prowadzą rejestr wywiadów, które odbyły z posługującymi braćmi i siostrami. Przywódcy odnotowują miesiąc, w którym odbył się wywiad i kto w nim uczestniczył. Uznają, że wywiad z parą posługujących członków miał miejsce, jeśli został przeprowadzony przynajmniej z jedną osobą z pary w ciągu danego kwartału.

Aktualizacje aplikacji Narzędzia ŚwDO oraz Zasobów przywódcy i pisarza na stronie internetowej: LDS.org zostaną dokonane do 1 sierpnia 2018 roku, by umożliwić składanie odpowiednich sprawozdań. Zmiany w sprawozdaniach kwartalnych zostaną również wprowadzone w połowie 2018 roku. Dodatkowe szczegóły dla przywódców i pisarzy podane zostaną w korespondencji z siedziby głównej Kościoła.

26. Na czym polega rola koordynatorów i osób nadzorujących ds. posługi?

Powołanie koordynatora i osoby nadzorującej ds. posługi przestaje istnieć. Osoby, które były powołane do tych funkcji, powinny zostać odwołane.

27. Kto przeprowadza wywiady dotyczące posługi?

Wywiady dotyczące posługi przeprowadza każdy członek prezydium kworum starszych i prezydium Stowarzyszenia Pomocy. Nawet w dużym okręgu przywódcy przekonają się, że wywiady są łatwe do przeprowadzenia, jeśli zaplanuje się ich kilka w ciągu tygodnia i zaangażuje się w to każdego członka prezydium. Wywiady dotyczące posługi nie muszą trwać długo, żeby były owocne.

28. W którym momencie kwartału przywódcy przeprowadzają wywiady dotyczące posługi?

Wywiady dotyczące posługi powinny być przeprowadzane przez cały kwartał, a nie tylko w ciągu ostatniego tygodnia czy miesiąca kwartału. Jeśli przywódcy będą przeprowadzać wywiady regularnie, przekonają się, że mogą zrealizować duchowe i doczesne cele związane z posługą.

Udział młodzieży w posłudze

29. W jaki sposób młodzież może brać udział w posłudze?

Przywódcy mogą przydzielić Laury i Dorastające Panny jako towarzyszki dla sióstr ze Stowarzyszenia Pomocy, jak ma to miejsce już teraz, gdy kapłani i nauczyciele w Kapłaństwie Aarona są przydzielani jako towarzysze posiadaczom Kapłaństwa Melchizedeka. Młodzież dzieli się swoimi wyjątkowymi talentami i wzrasta duchowo, służąc u boku dorosłych w dziele zbawienia i naradzając się co do tej służby podczas wywiadów dotyczących posługi. Ponadto udział młodzieży w zadaniach związanych z posługą poszerza zasięg troski okazywanej bliźnim poprzez zwiększenie liczby zaangażowanych członków. Może również uprościć i wzmocnić te działania w kręgach rodzinnych, kiedy matki będą służyć razem ze swoimi córkami, a ojcowie z synami.

30. Czy młodzież powinna mieć indywidualnie przydzielonych im posługujących braci lub siostry?

Nie. Młodzi mężczyźni i młode kobiety otrzymują posługę z rąk osób, które posługują ich rodzinom i pozostają również pod opieką przywódców Kapłaństwa Aarona i przywódczyń Młodych Kobiet.

31. Czy młodzi mężczyźni i młode kobiety mogą być wyznaczeni do posługi z dorosłymi?

Tak. Wytyczne w dokumencie „Preventing and Responding to Abuse” [Zapobieganie przemocy i reagowanie na nią] zezwalają na posługę młodych ludzi z dorosłymi. „Posługa” nie oznacza „zajęć” ani „lekcji”, o których mowa w tych wytycznych.

Przywódcy powinni w natchniony sposób ocenić, czy wyznaczyć młodego człowieka do posługi. Dorosły z pary członków posługujących powinien unikać sytuacji, które mogą być błędnie zrozumiane. Powinien uważać na okoliczności, w których para posługujących przebywa ze sobą sam na sam, by młody człowiek miał poczucie bezpieczeństwa i satysfakcji w związku z posługą. Lepiej nie przydzielać młodych osób tam, gdzie są trudne sytuacje w domu lub rodzinie.

32. Czy wszystkie Dorastające Panny i Laury powinny być wyznaczone do posługi?

Dorastające Panny i Laury mogą być zaproszone do posługiwania. Rodzice i przywódcy rozmawiają o tym z każdą młodą kobietą i jeśli ona może i chce służyć, nic nie stoi na przeszkodzie, by otrzymała przydział osób do posługi. Młode kobiety służą jako towarzyszki sióstr ze Stowarzyszenia Pomocy.

33. Kto informuje młodzież o przydziałach osób do posługi?

Członkini prezydium Stowarzyszenia Pomocy, za zgodą biskupa, mówi o przydziałach do posługi Dorastającym Pannom i Laurom. Natomiast członek prezydium kworum starszych, za zgodą biskupa, mówi o przydziałach do posługi nauczycielom i kapłanom.

Kwora i Stowarzyszenia Pomocy

34. Czy zmiany w kworum starszych i Stowarzyszeniu Pomocy wzmacniają rolę biskupa i rady okręgu?

Tak. Biskup jest przewodniczącym wyższym kapłanem i „przewodzi oraz doradza innym przywódcom w okręgu” (Handbook 1, 2.1.1). Zapoznaje się z przydziałami dotyczącymi posługi i zatwierdza je. Pod kierunkiem biskupa rada okręgu nadal wypełnia swój podstawowy cel, którym jest „pomagać poszczególnym osobom budować swoje świadectwa, otrzymać obrzędy niezbędne do zbawienia i stawać się uświęconymi naśladowcami Jezusa Chrystusa” (Handbook 2, 4.4). Wzmocnione kworum starszych i Stowarzyszenie Pomocy — reprezentowane przez prezydentów tych organizacji, którzy są członkami rady okręgu — będzie miało wpływ na skuteczność działania tej rady.

35. Czy prezydia kworum starszych powinny spotkać się lub przeprowadzać wywiady z członkami kworum raz w roku (zob. Handbook 2, 7.3.2) poza kwartalnymi wywiadami dotyczącymi posługi?

Tak. W ramach wszystkich swoich obowiązków prezydia kworum starszych powinny przynajmniej raz w roku przeprowadzać z członkami kworum wywiady, dotyczące wszystkich ich kapłańskich powinności, w tym także dobrostanu posiadacza kapłaństwa, jego małżonki i jego rodziny. Te wywiady mogą się odbywać przez cały rok. Nie powinny być łączone z wywiadami dotyczącymi posługi, w czasie których obecny jest towarzysz z pary wyznaczonej do posługi.

36. Kto może pomóc prezydiom kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy wypełniać to dzieło zbawienia?

Prezydia kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy mogą w miarę potrzeb zorganizować pomoc członków w wypełnianiu tego dzieła. Mogą przykładowo powołać członków do prowadzenia i wspierania działań związanych ze służbą, pracą świątynną i badaniem historii rodziny, dzieleniem się ewangelią i pomocą wzajemną.

37. Czy w okręgu może być więcej niż jedno kworum starszych lub więcej niż jedno Stowarzyszenie Pomocy?

Tak. Zgodnie z treścią wersetu Nauki i Przymierza 107:89, kiedy w okręgu znajduje się nietypowo duża liczba aktywnych posiadaczy Kapłaństwa Melchizedeka, przywódcy mogą zorganizować więcej niż jedno kworum starszych. W takich przypadkach w każdym kworum powinna istnieć sensowna równowaga pod względem wieku, doświadczenia oraz urzędów kapłańskich i siły. Podobne zasady dotyczą Stowarzyszenia Pomocy.

38. Czy prezydenci kworum starszych i Stowarzyszenia Pomocy mogą powołać dodatkowych doradców do pomocy w kwestiach związanych z posługą?

Nie. Prezydent ma dwóch doradców. Jeżeli przywódcy uznają, że potrzebna jest dodatkowa pomoc, mogą porozmawiać z biskupem o powołaniu jednego lub więcej sekretarzy ds. posługi. Sekretarze ds. posługi mogą być wyznaczeni na przykład do umawiania wywiadów dotyczących posługi i do pomocy przy przygotowywaniu kwartalnych sprawozdań z wywiadów.