3.

Αρχές Ιεροσύνης

3.0

Εισαγωγή

Η ιεροσύνη είναι η εξουσία και η δύναμη του Θεού. Υπήρχε ανέκαθεν και θα συνεχίσει να υπάρχει χωρίς τέλος (βλέπε Άλμα 13:7-8, Διδαχή και Διαθήκες 84:17-18). Μέσω της ιεροσύνης, ο Επουράνιος Πατέρας εκπληρώνει το έργο Του «να πραγματοποιήσ[ει] την αθανασία και αιώνια ζωή του ανθρώπου» (Μωυσής 1:39). Ο Θεός παραχωρεί εξουσία και δύναμη στους υιούς και τις θυγατέρες Του επάνω στη γη για να βοηθήσουν στην εκτέλεση αυτού του έργου (βλέπε κεφάλαιο 1).

3.1

Αποκατάσταση της Ιεροσύνης

Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι η μόνη οργάνωση επάνω στη γη με εξουσία ιεροσύνης. Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ έλαβε την Ααρωνική Ιεροσύνη και τα κλειδιά της από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 13:1). Έλαβε τη Μελχισεδική Ιεροσύνη και τα κλειδιά της από τους Αποστόλους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 27:12-13).

Στον Ναό του Κίρτλαντ, ο Μωυσής, ο Ηλίας και ο Ηλίας ο Θεσβίτης εμφανίσθηκαν στον Τζόζεφ Σμιθ και του παρέδωσαν την επιπρόσθετη εξουσία που απαιτείται για την ολοκλήρωση του έργου του Θεού κατά τις τελευταίες ημέρες (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 110:11-16).

• Ο Μωυσής παρέδωσε τα κλειδιά της συνάθροισης του Ισραήλ (βλέπε Guide to the Scriptures, “Israel”).

• Ο Ηλίας παρέδωσε τη θεϊκή νομή του Ευαγγελίου του Αβραάμ. Αυτή περιλαμβάνει την αποκατάσταση της αβραμιαίας διαθήκης (βλέπε Aβραάμ 2:9-11. Guide to the Scriptures, “Abrahamic Covenant”).

• Ο Ηλίας ο Θεσβίτης παρέδωσε τα κλειδιά της εξουσίας της επισφράγισης (βλέπε Guide to the Scriptures, “Seal, Sealing”). Αυτά τα κλειδιά παρέχουν την εξουσία που επιτρέπει σε διατάξεις που τελούνται στη γη να είναι δεσμευτικές και στην επόμενη ζωή (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 128:9-10).

Κάθε μέλος της Πρώτης Προεδρίας και της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων φέρει όλα αυτά τα κλειδιά της ιεροσύνης σήμερα. Μόνον ο Πρόεδρος της Εκκλησίας, ο οποίος είναι ο ανώτερος Απόστολος, εξουσιοδοτείται να ασκεί όλα αυτά τα κλειδιά. Αυτοί οι ηγέτες καλούν και εξουσιοδοτούν άλλα μέλη της Εκκλησίας να χρησιμοποιήσουν την εξουσία και τη δύναμη της ιεροσύνης του Θεού, για να βοηθήσουν στο έργο σωτηρίας και υπερύψωσης.

Για πληροφορίες σχετικά με τα κλειδιά της ιεροσύνης, βλέπε 3.4.1.

3.2

Ευλογίες της Ιεροσύνης

Μέσω διαθηκών και διατάξεων ιεροσύνης, ο Θεός προσφέρει μεγάλες ευλογίες σε όλα τα τέκνα Του. Αυτές οι ευλογίες περιλαμβάνουν:

• Το βάπτισμα και την ιδιότητα του μέλους στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

• Τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

• Τη λήψη της μετάληψης.

• Τη δύναμη και εξουσία για να υπηρετούν σε κλήσεις και αναθέσεις της Εκκλησίας.

• Λήψη πατριαρχικών ευλογιών και άλλων ευλογιών της ιεροσύνης για θεραπεία, παρηγοριά και καθοδήγηση.

• Την προικοδότηση με τη δύναμη του Θεού στον ναό.

• Την επισφράγιση με τα μέλη της οικογένειας για την αιωνιότητα.

• Την υπόσχεση της αιώνιας ζωής.

Τα τέκνα του Θεού μπορούν να λάβουν αυτές τις ευλογίες της ιεροσύνης και να βιώσουν μεγάλη χαρά όσο ζουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

3.3

Μελχισεδική Ιεροσύνη και Ααρωνική Ιεροσύνη

Στην Εκκλησία, η ιεροσύνη έχει δύο μέρη: την Μελχισεδική Ιεροσύνη και την Ααρωνική Ιεροσύνη (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:1).

3.3.1

Μελχισεδική Ιεροσύνη

Η Μελχισεδική Ιεροσύνη είναι η «Αγία Ιεροσύνη, κατά την τάξη του Υιού του Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 107:3). Είναι η δύναμη με την οποία οι υιοί και οι θυγατέρες του Θεού μπορούν να γίνουν σαν Εκείνον (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 84:19-21, 132:19-20).

«Η Μελχισεδική Ιεροσύνη κατέχει το δικαίωμα της προεδρίας». Έχει «δύναμη και εξουσία επί όλων των θέσεων της εκκλησίας, σε όλες τις ηλικίες του κόσμου, για να διαχειρίζεται τα πνευματικά θέματα» (Διδαχή και Διαθήκες 107:8). Μέσω αυτής της εξουσίας, οι ηγέτες της Εκκλησίας κατευθύνουν και διαχειρίζονται όλο το πνευματικό έργο της Εκκλησίας (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:18). «Όλες οι άλλες εξουσίες ή θέσεις στην Εκκλησία αποτελούν προσαρτήματα αυτής της ιεροσύνης» (Διδαχή και Διαθήκες 107:5).

Ο Πρόεδρος της Εκκλησίας είναι ο προεδρεύων αρχιερέας στη Μελχισεδική Ιεροσύνη (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:65-67). Ο πρόεδρος πασσάλου είναι ο προεδρεύων αρχιερέας στον πάσσαλο (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:8, 10. Βλέπε, επίσης, κεφάλαιο 5 σε αυτό το εγχειρίδιο). Ο επίσκοπος είναι ο προεδρεύων αρχιερέας στον τομέα (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:17. Βλέπε, επίσης, κεφάλαιο 7 σε αυτό το εγχειρίδιο).

Για πληροφορίες σχετικά με τις θέσεις και τις ευθύνες της Μελχισεδικής Ιεροσύνης, βλέπε 8.1.

3.3.2

Ααρωνική Ιεροσύνη

Η Ααρωνική Ιεροσύνη είναι «ένα προσάρτημα της …Μελχισεδικής Ιεροσύνης» (Διδαχή και Διαθήκες 107:14). Περιλαμβάνει τα κλειδιά:

• Της διακονίας των αγγέλων.

• Του Ευαγγελίου της μετανοίας.

• Της χορήγησης εξωτερικών διατάξεων, συμπεριλαμβανομένου του βαπτίσματος προς άφεση αμαρτιών.

(Βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 13:1, 84:26-27, 107:20).

Ο επίσκοπος είναι ο πρόεδρος της Ααρωνικής Ιεροσύνης στον τομέα (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:15).

Για πληροφορίες σχετικά με τις θέσεις και τις ευθύνες της Ααρωνικής Ιεροσύνης, βλέπε 10.1.3.

3.4

Εξουσία της Ιεροσύνης

Η εξουσία της ιεροσύνης είναι η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί τον Θεό και να ενεργεί στο όνομά Του. Στην Εκκλησία, όλες οι εξουσίες της ιεροσύνης ασκούνται υπό την καθοδήγηση εκείνων που φέρουν κλειδιά ιεροσύνης.

Άξιοι άρρενες, μέλη της Εκκλησίας λαμβάνουν την εξουσία της ιεροσύνης μέσω απονομής της ιεροσύνης και χειροτονίας σε θέσεις ιεροσύνης. Όλα τα μέλη της Εκκλησίας μπορούν να ασκήσουν εξουσία, όταν ξεχωρίζονται ή τους ανατίθεται να βοηθήσουν στην εκπλήρωση του έργου του Θεού. Για τον τρόπο που ασκούν την εξουσία Του, τα μέλη είναι υπόλογα στον Θεό και σε όσους Εκείνος έχει ορίσει να προεδρεύουν (βλέπε 3.4.4).

3.4.1

Κλειδιά της Ιεροσύνης

Τα κλειδιά της ιεροσύνης είναι η εξουσία που κατευθύνει τη χρήση της ιεροσύνης εκ μέρους των τέκνων του Θεού. Η χρήση κάθε εξουσίας της ιεροσύνης στην Εκκλησία κατευθύνεται από εκείνους που φέρουν κλειδιά ιεροσύνης (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 65:2).

3.4.1.1

Εκείνοι που κρατούν τα Κλειδιά της Ιεροσύνης

Ο Ιησούς Χριστός κρατά όλα τα κλειδιά της ιεροσύνης. Υπό την καθοδήγησή Του, τα κλειδιά της ιεροσύνης δίδονται σε άνδρες για να τα χρησιμοποιούν σε συγκεκριμένες κλήσεις για την εκπλήρωση του έργου του Θεού, όπως εξηγείται παρακάτω.

Ο Κύριος έχει απονείμει στον καθέναν από τους Αποστόλους Του όλα τα κλειδιά που σχετίζονται με το βασίλειο του Θεού επάνω στη Γη. Ο ανώτερος εν ζωή Απόστολος, ο Πρόεδρος της Εκκλησίας, είναι ο μόνος εξουσιοδοτημένος άνθρωπος στη Γη για να ασκεί όλα τα κλειδιά της ιεροσύνης (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 81:1-2, 107:64-67, 91-92, 132:7).

Υπό την καθοδήγηση του Προέδρου της Εκκλησίας, στους ηγέτες της ιεροσύνης δίδονται κλειδιά, ώστε να μπορούν να προεδρεύουν στους τομείς ευθύνης τους. Αυτοί οι ηγέτες είναι:

• Πρόεδροι πασσάλου και περιφερείας.

• Επίσκοποι και πρόεδροι κλάδου.

• Πρόεδροι απαρτίας της Μελχισεδικής και της Ααρωνικής Ιεροσύνης.

• Πρόεδροι Ναού.

• Πρόεδροι ιεραποστολής και πρόεδροι ιεραποστολικού εκπαιδευτικού κέντρου.

• Πρόεδροι ιστορικών τοποθεσιών της Εκκλησίας.

Αυτοί οι ηγέτες λαμβάνουν κλειδιά ιεροσύνης, όταν ξεχωρίζονται για τις κλήσεις τους.

Τα κλειδιά της ιεροσύνης δεν δίδονται σε άλλους, όπως οι σύμβουλοι των τοπικών ηγετών ιεροσύνης ή οι πρόεδροι οργανώσεων της Εκκλησίας. Αντιθέτως, σε αυτούς τους ηγέτες μεταβιβάζεται εξουσία, όταν ξεχωρίζονται και όταν λαμβάνουν αναθέσεις υπό την καθοδήγηση εκείνων οι οποίοι φέρουν κλειδιά ιεροσύνης. Οι πρόεδροι των οργανώσεων της Εκκλησίας προεδρεύουν υπό την καθοδήγηση εκείνων που φέρουν κλειδιά ιεροσύνης (βλέπε 4.2.4).

3.4.1.2

Τάξη στο έργο του Κυρίου

Τα κλειδιά της ιεροσύνης διασφαλίζουν ότι το έργο σωτηρίας και υπερύψωσης επιτυγχάνεται με εύτακτο τρόπο (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 42:11, 132:8). Εκείνοι που φέρουν κλειδιά ιεροσύνης κατευθύνουν το έργο του Κυρίου στους τομείς ευθύνης τους. Το κάνουν με αγάπη και χρηστότητα. Αυτή η προεδρεύουσα εξουσία ισχύει μόνο για τα συγκεκριμένα καθήκοντα της κλήσης του ηγέτη. Όταν οι ηγέτες της ιεροσύνης απαλλάσσονται από τις κλήσεις τους, δεν φέρουν πλέον αυτά τα κλειδιά.

Όλοι όσοι υπηρετούν στην Εκκλησία ξεχωρίζονται ή λαμβάνουν ανάθεση υπό την καθοδήγηση κάποιου, ο οποίος φέρει κλειδιά ιεροσύνης. Όταν τα μέλη ξεχωρίζονται ή λαμβάνουν ανάθεση, εξουσιοδοτούνται από τον Θεό να υπηρετούν στο έργο Του.

3.4.2

Απονομή και χειροτονία στην Ιεροσύνη

Υπό την καθοδήγηση εκείνων που φέρουν κλειδιά ιεροσύνης, η Ααρωνική Ιεροσύνη και η Μελχισεδική Ιεροσύνη απονέμονται σε άξια άρρενα μέλη της Εκκλησίας (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 84:14-17). Μετά την απονομή της κατάλληλης ιεροσύνης, το άτομο χειροτονείται σε μία θέση σε εκείνη την ιεροσύνη, όπως είναι του διακόνου ή του πρεσβυτέρου. Ο φέρων την ιεροσύνη ασκεί την ιεροσύνη σύμφωνα με τα δικαιώματα και τα καθήκοντα εκείνης της θέσης (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 107:99).

Κάθε άνδρας στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού θα πρέπει να προσπαθεί να είναι άξιος για να λάβει και να χρησιμοποιήσει την Μελχισεδική Ιεροσύνη, ώστε να υπηρετήσει άλλους. Όταν ένας άνδρας λαμβάνει αυτήν την ιεροσύνη, συνάπτει διαθήκη ότι θα εκπληρώσει πιστά τις ευθύνες του της ιεροσύνης. Λαμβάνει επίσης από τον Θεό έναν όρκο, ή υπόσχεση, για αιώνιες ευλογίες (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 84:33-44. Βλέπε, επίσης, Guide to the Scriptures “Oath and Covenant of the Priesthood”).

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την απονομή και τη χειροτονία στην ιεροσύνη, βλέπε 8.1.1, 10.6, 18.10, 38.2.5.

3.4.3

Ανάθεση της εξουσίας της Ιεροσύνης για υπηρέτηση στην Εκκλησία

Η εξουσία της ιεροσύνης για υπηρέτηση στην Εκκλησία μεταβιβάζεται στα μέλη με τους ακόλουθους τρόπους:

• Ξεχωρίζοντας τα μέλη που θα λάβουν μια κλήση στην Εκκλησία

• Με ανάθεση από προεδρεύοντες ηγέτες της Εκκλησίας

3.4.3.1

Ξεχώρισμα

Όταν άνδρες και γυναίκες ξεχωρίζονται υπό την καθοδήγηση εκείνων που φέρουν κλειδιά ιεροσύνης, τους δίνεται η εξουσία από τον Θεό να ενεργούν σε εκείνη την κλήση. Όταν απαλλάσσονται από μια κλήση, δεν έχουν πλέον την εξουσία που σχετίζεται με αυτήν.

Ορισμένες κλήσεις σχετίζονται με θέσεις και απαρτίες της ιεροσύνης. Για παράδειγμα, ένας άνδρας που φέρει τη Μελχισεδική Ιεροσύνη μπορεί να κληθεί ως πρόεδρος της απαρτίας πρεσβυτέρων. Όταν ξεχωρίζεται από τον πρόεδρο πασσάλου, του δίδονται κλειδιά ιεροσύνης, εξουσία και ευθύνη για να διευθύνει το έργο της απαρτίας των πρεσβυτέρων (βλέπε 3.4.1).

Πολλές άλλες κλήσεις στην Εκκλησία δεν σχετίζονται με θέσεις ιεροσύνης και απαρτίες. Όμως, όλα τα μέλη της Εκκλησίας που ξεχωρίζονται για να υπηρετήσουν έχουν θεία εξουσία και ευθύνη για να ενεργούν στις κλήσεις τους. Για παράδειγμα:

• Σε μια γυναίκα που καλείται και ξεχωρίζεται από τον επίσκοπο ως πρόεδρος της Ανακουφιστικής Εταιρείας δίδεται εξουσία να διευθύνει το έργο της Ανακουφιστικής Εταιρείας στον τομέα.

• Σε έναν άνδρα ή μία γυναίκα που καλείται και ξεχωρίζεται από ένα μέλος της επισκοπικής ηγεσίας ως δάσκαλος/α Προκαταρκτικής, δίδεται η εξουσία να διδάσκει τα παιδιά της Προκαταρκτικής στον τομέα.

Όλοι όσοι καλούνται και ξεχωρίζονται, υπηρετούν υπό την καθοδήγηση εκείνων που προεδρεύουν (βλέπε 3.4.1.2).

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ξεχωρίζονται τα μέλη για κλήσεις στην Εκκλησία, βλέπε 18.11.

3.4.3.2

Ανάθεση

Οι προεδρεύοντες ηγέτες της Εκκλησίας μπορούν να μεταβιβάζουν εξουσία με ανάθεση. Όταν οι άνδρες και οι γυναίκες λαμβάνουν αυτές τις αναθέσεις, τους δίδεται η εξουσία από τον Θεό να ενεργούν επ’ αυτών. Για παράδειγμα:

• Η Πρώτη Προεδρία και η Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων μεταβιβάζουν εξουσία στους Εβδομήκοντα, οι οποίοι επιφορτίζονται να διοικούν περιοχές και να προεδρεύουν σε συνελεύσεις πασσάλου.

• Οι πρόεδροι ιεραποστολής μεταβιβάζουν εξουσία σε άνδρες και γυναίκες ιεραποστόλους, οι οποίοι επιφορτίζονται να καθοδηγούν και να εκπαιδεύουν άλλους ιεραποστόλους.

• Εξουσία μεταβιβάζεται σε μέλη της Εκκλησίας για να υπηρετούν ως αδελφοί και αδελφές που τελούν διακονία. Αυτό συμβαίνει όταν λαμβάνουν ανάθεση, υπό την καθοδήγηση του επισκόπου, από τον πρόεδρο της απαρτίας πρεσβυτέρων ή την πρόεδρο της Ανακουφιστικής Εταιρείας.

Η εξουσία που μεταβιβάζεται με ανάθεση περιορίζεται στα συγκεκριμένα καθήκοντα και για όσο διαρκεί η ανάθεση.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ανάθεση μέσω μεταβίβασης, βλέπε 4.2.5.

3.4.4

Ασκώντας ενάρετα την εξουσία της Ιεροσύνης

Οι ηγέτες και τα μέλη της Εκκλησίας χρησιμοποιούν την απονεμημένη ή μεταβιβασμένη εξουσία της ιεροσύνης για να ευλογήσουν τη ζωή άλλων.

Αυτή η εξουσία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο με χρηστότητα (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 121:36). Ασκείται με πειθώ, μακροθυμία, ηπιότητα, πραότητα, αγάπη και καλοσύνη (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 121:41-42). Οι ηγέτες συσκέπτονται με πνεύμα ενότητας και επιζητούν το θέλημα του Κυρίου μέσω αποκάλυψης (βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 41: 2). Για πληροφορίες σχετικά με την από κοινού σύσκεψη, βλέπε 4.4.3.

Εκείνοι που ασκούν την εξουσία της ιεροσύνης δεν επιβάλλουν τη θέλησή τους σε άλλους. Δεν την χρησιμοποιούν για ατομικιστικούς σκοπούς. Αν κάποιος δεν την χρησιμοποιεί με ακεραιότητα, «οι ουρανοί αποσύρονται [και] το Πνεύμα του Κυρίου θλίβεται» (Διδαχή και Διαθήκες 121:37).

Ορισμένες κλήσεις στην Εκκλησία περιλαμβάνουν την ευθύνη της προεδρίας. Για πληροφορίες σχετικά με την προεδρία στην Εκκλησία, βλέπε 4.2.4.

3.5

Δύναμη της Ιεροσύνης

Η δύναμη της Ιεροσύνης είναι η δύναμη με την οποία ο Θεός ευλογεί τα τέκνα Του. Η δύναμη της ιεροσύνης του Θεού εκχέεται σε όλα τα μέλη της Εκκλησίας –θήλεις και άρρενες– όσο τηρούν τις διαθήκες που έχουν συνάψει μαζί Του. Τα μέλη συνάπτουν αυτές τις διαθήκες καθώς λαμβάνουν διατάξεις ιεροσύνης. (Βλέπε Διδαχή και Διαθήκες 84:19-20).

Οι ευλογίες της δύναμης της ιεροσύνης που μπορούν να λάβουν τα μέλη περιλαμβάνουν:

• Καθοδήγηση για τη ζωή τους.

• Έμπνευση για να ξέρουν πώς να υπηρετούν τα μέλη της οικογένειάς τους και άλλους.

• Δύναμη για να αντέχουν και να υπερνικούν δοκιμασίες.

• Χαρίσματα του Πνεύματος, για να μεγαλύνουν τις ικανότητές τους.

• Αποκάλυψη για να ξέρουν πώς να εκπληρώσουν το έργο στο οποίο έχουν χειροτονηθεί, για το οποίο έχουν ξεχωριστεί ή που τους έχει ανατεθεί να κάνουν.

• Βοήθεια και δύναμη για να γίνουν περισσότερο σαν τον Ιησού Χριστό και τον Επουράνιο Πατέρα.

3.5.1

Διαθήκες

Η διαθήκη είναι μια ιερή υπόσχεση μεταξύ του Θεού και των τέκνων Του. Ο Θεός θέτει τις προϋποθέσεις για τη διαθήκη, και τα τέκνα Του συμφωνούν να υπακούσουν σε αυτές τις προϋποθέσεις. Ο Θεός υπόσχεται να ευλογήσει τα τέκνα Του καθώς εκπληρώνουν τη διαθήκη.

Τα μέλη συνάπτουν διαθήκες με τον Θεό, όταν λαμβάνουν τις διατάξεις σωτηρίας και υπερύψωσης (βλέπε 18.1). Όλοι όσοι μείνουν πιστοί μέχρι τέλους στην τήρηση των διαθηκών τους, θα λάβουν αιώνια ζωή (βλέπε Νεφί Β΄ 31:17-20, Διδαχή και Διαθήκες 14:7). Για να υπομείνουν μέχρι τέλους χρειάζεται να ασκούν πίστη στον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό και να μετανοούν καθημερινά.

Γονείς, ηγέτες της Εκκλησίας και άλλοι βοηθούν τα άτομα να προετοιμαστούν για να συνάψουν διαθήκες καθώς λαμβάνουν τις διατάξεις του Ευαγγελίου. Εξασφαλίζουν ότι το άτομο κατανοεί τις διαθήκες που θα συνάψει. Όταν κάποιος συνάψει μία διαθήκη, τον βοηθούν να την τηρήσει. (Βλέπε Μωσίας 18:8-11, 23-26).

3.5.2

Διατάξεις

Η διάταξη είναι μία ιερή πράξη που τελείται με την εξουσία της ιεροσύνης. Οι διατάξεις αποτελούσαν πάντοτε μέρος του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Οι πρώτες διατάξεις στη γη τελέσθηκαν στις ημέρες του Αδάμ και της Εύας (βλέπε Γένεσις 1:28, Μωυσής 6: 64-65).

Σε πολλές διατάξεις, τα άτομα συνάπτουν διαθήκες με τον Θεό. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το βάπτισμα, τη μετάληψη, την προικοδότηση και τη διάταξη της επισφράγισης του γάμου. Σε άλλες διατάξεις, όπως οι πατριαρχικές ευλογίες ή οι ευλογίες προς τους ασθενείς, τα άτομα δεν συνάπτουν διαθήκες, αλλά λαμβάνουν καθοδήγηση και δύναμη για να τηρήσουν τις διαθήκες.

Οι διατάξεις έχουν συμβολική σημασία, που στρέφει τα άτομα προς τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό. Στις διατάξεις που περιλαμβάνουν διαθήκες, ο συμβολισμός βοηθά τα άτομα να κατανοήσουν τις υποσχέσεις που δίνουν και τις ευλογίες που λαμβάνουν μέσω της πίστης τους.

Κάθε διάταξη επιτρέπει στα άτομα να λαμβάνουν πλούσιες πνευματικές ευλογίες. Ο Κύριος απεκάλυψε: «Στις διατάξεις της [ιεροσύνης], φανερώνεται η δύναμη της θειότητας» (Διδαχή και Διαθήκες 84:20). Οι διατάξεις σωτηρίας και υπερύψωσης είναι απαραίτητες για την αιώνια ζωή. Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε 18.1.

Οι ζώντες λαμβάνουν τις διατάξεις σωτηρίας και υπερύψωσης για τον εαυτό τους. Όπου είναι δυνατόν, επιστρέφουν κατόπιν στο ναό για να τελέσουν αυτές τις διατάξεις εξ υποκαταστάσεως για εκείνους που έχουν πεθάνει. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τέλεση διατάξεων υπέρ των νεκρών, βλέπε κεφάλαιο 28.

3.6

Η Ιεροσύνη και το σπίτι

Όλα τα μέλη της Εκκλησίας που τηρούν τις διαθήκες τους –γυναίκες, άνδρες και παιδιά– ευλογούνται με τη δύναμη της ιεροσύνης του Θεού στο σπίτι τους, ώστε να ενισχύονται οι ίδιοι και οι οικογένειές τους (βλέπε 3.5). Αυτή η δύναμη θα βοηθήσει τα μέλη στην τέλεση του έργου σωτηρίας και υπερύψωσης του Θεού στην προσωπική τους ζωή και της οικογένειάς τους (βλέπε 2.2).

Οι άνδρες που φέρουν την Μελχισεδική Ιεροσύνη μπορούν να δώσουν ευλογίες ιεροσύνης σε μέλη της οικογένειάς τους που παρέχουν καθοδήγηση, ίαση και παρηγοριά. Όταν απαιτείται, τα μέλη της Εκκλησίας μπορούν επίσης να επιζητήσουν αυτές τις ευλογίες από μέλη της ευρύτερης οικογένειας, αδελφούς που τελούν διακονία ή από τους τοπικούς ηγέτες της Εκκλησίας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ευλογίες της ιεροσύνης, βλέπε 18.13 και 18.14.

Για πληροφορίες σχετικά με την αρχηγία στην οικογένεια, βλέπε 2.1.3.