« តើខ្ញុំអាចនិយាយជាមួយកូនរបស់ខ្ញុំអំពីសុខភាពផ្លូវភេទដោយរបៀបណា ? » ជំនួយសម្រាប់ឪពុកម្តាយ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« តើខ្ញុំអាចនិយាយជាមួយកូនរបស់ខ្ញុំអំពីសុខភាពផ្លូវភេទដោយរបៀបណា ? » ជំនួយសម្រាប់ឪពុកម្តាយ

តើខ្ញុំអាចនិយាយជាមួយកូនរបស់ខ្ញុំអំពីសុខភាពផ្លូវភេទដោយរបៀបណា ?

ឪពុកម្តាយជាច្រើនមានអារម្មណ៍ស្ទាក់ស្ទើរ ឬខ្មាសអៀនក្នុងការនិយាយជាមួយកូន របស់ខ្លួនអំពីបព្ហាផ្លូវភេទ ឬពួកគាត់ខ្លាចថា ការនិយាយជាមួយកូនរបស់ពួកគាត់អំពីផ្លូវភេទនឹងដាស់អារម្មណ៍ផ្លូវភេទរបស់កូនពួកគាត់ ។ ការពិតនោះគឺ ប្រសិនបើអ្នកមិននិយាយអំពីផ្លូវភេទទៅកាន់កូនរបស់អ្នកទេ នោះពួកគេនឹងរៀនវាចេញពីប្រភពផ្សេងទៀត ។ តាមរយៈការសន្ទនាជាប្រចាំជាមួយកូនរបស់អ្នកអំពីប្រធានបទសំខាន់ៗ ដូចជា សុខភាពខាងផ្លូវភេទ នោះអ្នកជួយពួកគេឲ្យយល់ថា អ្នកគឺជាមនុស្សដែលអាចទុកចិត្តបាន ។

តាមនិស្ស័យពីធម្មជាតិ កុមារភាគច្រើនមានការចង់ដឹងចង់ឃើញ ហើយពួកគេចង់យល់ពីអារម្មណ៍ធម្មជាតិ ដែលព្រះប្រទានឲ្យពួកគេដកពិសោធន៍ ។ អ្នកអាចរៀបចំខ្លួនរបស់អ្នកដើម្បីនិយាយជាមួយកូនរបស់អ្នកអំពីបញ្ហាផ្លូវភេទ ដោយគិតដល់អារម្មណ៍របស់អ្នកកាលមានអាយុប្រហែលពួកគេ ។ តើអារម្មណ៍អ្វីខ្លះដែលអ្នកបានឆ្លងកាត់ ? តើគំនិត សំណួរ ឬកង្វល់អ្វីខ្លះដែលអ្នកមាន ? តើអ្នកបានទៅរកព័ត៌មានពីណា ? តើអ្នកប្រាថ្នាថាអ្នកបានឮ ឬបានទទួលការបង្រៀនអ្វីខ្លះ ?

វាមិនថ្វីទេ ប្រសិនបើអ្នកមិនច្បាស់អំពីរបៀបដោះស្រាយការសន្ទនាទាំងនេះឲ្យបានល្អបំផុតនោះ ។ អ្នកអាចប្រើស្ថានភាពដែលអ្នកខ្វះការគាំពារនោះមកប្រើដើម្បីស្ថាបនាទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយកូនៗរបស់អ្នក ។ កុមារអាចមើលឃើញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នក កាលដែលអ្នកទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេដោយស្មោះត្រង់ និងស្មោះសរ ទោះបីជាអ្នកមានអារម្មណ៍មិនស្រណុកចិត្តយ៉ាងណាក៏ដោយ ។

ដើម្បីជំរុញទំនាក់ទំនងបើកចំហ អ្នកអាច ៖

ចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលកូនរបស់អ្នកនៅក្មេងនៅឡើយ តាមរយៈការប្រាប់ពីឈ្មោះអវៈយវៈត្រឹមត្រូវនៅលើរូបកាយរបស់ពួកគេ ។ ការធ្វើបែបនេះបង្រៀនកុមារអំពីរូបកាយរបស់ពួកគេ ហើយបង្រៀនពួកគេពីភាសាដែលត្រឹមត្រូវ និងសមរម្យ ។
សូមឲ្យកូនរបស់អ្នកដឹងថាពួកគេអាចសួរអ្នកបាននូវសំណួរគ្រប់យ៉ាង ហើយបន្ទាប់មកសូមព្យាយាមកុំមានប្រតិកម្មជ្រុល ឬខ្មាសអៀនចំពោះសំណួរ ឬការសារភាពរបស់ពួកគេឡើយ ។ សូមអរគុណកាលដែលពួកគេនិយាយជាមួយអ្នក សូមបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការគាំទ្រដល់ពួកគេ ហើយខិតខំអស់ពីលទ្ធភាពរបស់អ្នកដើម្បីរក្សាទំនាក់ទំនង ។
សូមជៀសវាងការប្រើប្រាស់ពាក្យប្រៀបប្រដូចអំពីផ្លូវភេទ ។ កុមារត្រូវការព័ត៌មានដែលប្រាប់ដោយច្បាស់ និងស្មោះត្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ យុវវ័យខ្លះទទួលការបង្រៀនថាការធ្វើខុសច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពត្រូវបានគេប្រៀបធៀបទៅនឹងស្ករកៅស៊ូ ឬអាហារដែលហុចពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់ ដូច្នេះហើយ ស្ករកៅស៊ូ ឬអាហារនោះគេលែងត្រូវការទៀតហើយ ។ ថ្វីបើមានចេតនាល្អក៏ដោយ ក៏ការប្រៀបធៀបបែបនេះច្រើនតែនាំឲ្យកាន់តែមានភាពភ័យខ្លាចអំពីផ្លូវភេទ ឬមានអារម្មណ៍ទាបថោក ឬថាខ្លួនអស់តម្លៃ ។
សូមបង្រៀនមេរៀនអំពីប្រធានបទដែលទាក់ទងនឹងផ្លូវភេទនៅក្នុងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ ហើយសូមឲ្យកូនរបស់អ្នកបង្រៀនកាលដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាអាចធ្វើបាន ។ ប្រធានបទអាចរួមបញ្ចូលភាពពេញវ័យ រូបភាពរាងកាយ និងទិដ្ឋភាពវិជ្ជមាននៃផ្លូវភេទ ។
សូមពិភាក្សាពីរបៀបដែលការមានអារម្មណ៍ខាងផ្លូវភេទ និងការរំញោចខាងផ្លូវភេទ គឺជារឿងធម្មតា ។ កុមារពុំចាំបាច់ត្រូវធ្វើតាមអារម្មណ៍ និងស្មារតីនោះទេ ប៉ុន្តែអាចខ្វាយខ្វល់ពីវាបាន ។ វាមានន័យថាយើងដឹងថានោះគឺជាអារម្មណ៍ខាងផ្លូវភេទ ប៉ុន្តែយើងមិនវិនិច្ឆ័យអវិជ្ជមានលើអារម្មណ៍នោះទេ ។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ការហាត់រៀនយកចិត្តទុកដាក់ អាចជួយកុមារធ្វើការជ្រើសរើសបានល្អប្រសើរ ដែលត្រូវនឹងគុណតម្លៃ និងគោលដៅរបស់ពួកគេ ។
សូមព្យាយាមកុំមានប្រតិកម្មដោយការស្អប់ខ្ពើម ឬកំហឹង នៅពេលដែលកុមារធ្វើការប៉ះពាល់ខ្លួនឯង ឬយុវវ័យសារភាពថាបានធ្វើឲ្យខ្លួនឯងមានអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលនោះ ។ របៀបដែលឪពុកម្តាយឆ្លើយតបទៅនឹងឥរិយាបទទាំងនេះជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលកុមារ និងយុវវ័យមានអារម្មណ៍អំពីខ្លួនរបស់ពួកគេ និងផ្លូវភេទរបស់ពួកគេ ។
សូមបង្រៀនកូនរបស់អ្នកពីបទដ្ឋាននៅពីក្រោយហេតុផលដែលទាក់ទងនឹងចំណងមិត្តភាព និងផ្លូវភេទ ។ កាលដែលអ្នកបង្រៀនបទដ្ឋានទាំងនេះ និងមូលហេតុដែលពួកគេមានតម្លៃ សូមចងចាំថា វាមានសារៈសំខាន់ដើម្បីធ្វើដូច្នោះដោយគ្មានការអៀនខ្មាស ឬភ័យខ្លាចឡើយ ។^១