การสวดอ้อนวอนครั้งแรกของโจเซฟ สมิธ

สง่างาม

1. โอ้รุ่งอรุณนั้นแสนสวยงาม!
อาทิตย์ส่องรัศมีจ้า
ผึ้งส่งเสียงหวานนกร้องลำนำ
เสียงเพลงบรรเลงไปทั่วป่า
ภายในร่มเงาหมู่ไม้ยามนั้น
โจเซฟหาพระผู้เป็นเจ้า
ภายในร่มเงาหมู่ไม้ยามนั้น
โจเซฟหาพระผู้เป็นเจ้า

2. คุกเข่าถ่อมตัววิงวอนสุดใจ
เป็นครั้งแรกเขาเปล่งคำวอน
เมื่ออำนาจของบาปมาทำลาย
ทำให้เขาสิ้นหวังแน่นอน
แต่เขาไม่ท้อแท้คงวางใจ
ในองค์พระบิดาสวรรค์
แต่เขาไม่ท้อแท้คงวางใจ
ในองค์พระบิดาสวรรค์

3. ทันใดแสงสว่างเลื่อนลงมา
จัดจ้ากว่าแสงสุริยา
และลำแสงพุ่งรุ่งโรจนา
ส่องต้องเขาพร่างพรายเจิดจ้า
สององค์ปรากฎต่อนัยนา
คือพระบุตรและพระบิดา
สององค์ปรากฎต่อนัยนา
คือพระบุตรและพระบิดา

4. “โจเซฟนี่คือที่รักของเรา
จงฟังท่าน!” คำนี้แสนหวาน!
คำสวดของโจเซฟได้รับตอบ
และเขาสดับฟังพระเจ้า
โอ้ ดวงใจเขาหลงใหลซ่านซ่า
เพราะเขาเห็นพระผู้เป็นเจ้า
โอ้ ดวงใจเขาหลงใหลซ่านซ่า
เพราะเขาเห็นพระผู้เป็นเจ้า

เนื้อร้อง : จอร์จ แมนวอริง, 1854–1889

ทำนอง : ซิลเวนัส บิลลิงส์ พอนด์, 1792–1871 ดัดแปลงโดย เอ. ซี. สมิธ, 1840–1909

โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:14–20, 25

ยากอบ 1:5