Dzieje Apostolskie 16
„Nas Bóg powołał, abyśmy […] zwiastowali dobrą nowinę”
W swoich pożegnalnych słowach do apostołów Zbawiciel przykazał im, aby „[czynili] uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Ew. Mateusza 28:19). Paweł i jego towarzysze dokonali niezwykłych postępów, wypełniając to przykazanie. Celem tej lekcji jest pomóc ci w rozpoznaniu pomocy, której Zbawiciel pragnie ci udzielić, kiedy będziesz starać się dzielić Jego ewangelią z innymi ludźmi.
Dzielenie się ewangelią z bliźnimi
Być może pamiętasz, że po Zmartwychwstaniu Zbawiciel zgromadził Swoich Apostołów i dał im następujące przykazanie: „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Ew. Mateusza 28:19).
Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się poniższymi przemyśleniami na temat przykazania Zbawiciela, aby głosić ewangelię. Możesz obejrzeć film pt. „Missionary Work: Sharing What Is in Your Heart” [Praca misjonarska: dzielenie się tym, co drogie sercu], od oznaczenia czasu 2:46 do 3:30, lub przeczytać poniższą wypowiedź.
Często rozmyślam i modlę się nad tym wielkim zadaniem, które Zbawiciel poruczył Swoim uczniom […]: „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” [Ew. Mateusza 28:19].
Uporczywie szukałem odpowiedzi na następujące pytanie: „W jaki najlepszy sposób my, członkowie, uczniowie Chrystusa, możemy w codziennym życiu realizować to wezwanie?”.
Zachęcam was, byście dziś zastanowili się w sercu i umyśle nad tym samym pytaniem.
(Dieter F. Uchtdorf, „Praca misjonarska: dzielenie się tym, co drogie sercu”, Liahona, maj 2019, str. 15–16).
Oprócz pytania, o rozważenie którego poprosił cię Starszy Uchtdorf, zastanów się nad odpowiedziami na poniższe. Swoje odpowiedzi możesz zapisać w dzienniku do studiowania.
-
W skali od 1 do 5 odpowiedz, jak bardzo pragniesz dzielić się ewangelią z bliźnimi? Dlaczego w takim stopniu?
-
Jakie przeszkody napotykasz, dzieląc się ewangelią z bliźnimi?
Apostoł Paweł był pełnym mocy misjonarzem, który poprzez głoszenie ewangelii przyprowadził wiele dusz do Jezusa Chrystusa. W tym tygodniu dowiesz się o niektórych wydarzeniach, które miały miejsce podczas drugiej i trzeciej podróży misyjnej Pawła (zob. Dzieje Apostolskie 15:36–41; 16; 17; 18:1–22 i Dzieje Apostolskie 18:23–28; 19; 20; 21:1–15). Poniższa mapa ilustruje te podróże Pawła:
Podczas studiowania na tej lekcji niektórych doświadczeń Pawła z jego drugiej misji, poznasz dowody na następującą prawdę: Pan może prowadzić nas do ludzi, których przygotował na przyjęcie Jego ewangelii. Zwróć uwagę na podszepty Ducha, które mogą ci pomóc w twoich wysiłkach dzielenia się ewangelią z bliźnimi.
Paweł wraz z towarzyszami głosi ewangelię w Macedonii
Przeczytaj Dzieje Apostolskie 16:6–15 i odszukaj czego doświadczyli Paweł i jego towarzysze na początku drugiej podróży misyjnej Pawła.
-
Czego dowiadujesz się o Ojcu Niebieskim z tej historii, co może ci pomóc, gdy będziesz starać się znaleźć osoby przygotowane przez Pana na przyjęcie Jego ewangelii?
-
Na podstawie własnych obserwacji powiedz, w jaki sposób Pan przygotowuje innych ludzi do przyjęcia Swojej ewangelii. Jak przygotował lub może przygotować ciebie do znalezienia osób, które Go poszukują?
Aby zobaczyć, w jaki sposób Pan przygotowuje ludzi do przyjęcia Jego ewangelii i dzielenia się nią, obejrzyj film pt. „Prayer” [Modlitwa] (4:12), dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org.
Paweł i Sylas zostają uwięzieni i nadal głoszą ewangelię
Po tym, jak Paweł i jego towarzysze nauczali i ochrzcili Lidię, Paweł wypędził z młodej służącej złego ducha (zob. Dzieje Apostolskie 16:16–18). Następnie wraz ze swoim towarzyszem, Sylasem, został pobity i uwięziony (zob. Dzieje Apostolskie 16:19–24). Bycie uwięzionym z powodu głoszenia ewangelii wydaje się być zrozumiałym powodem do zaprzestania tych działań. Jednak dla Pawła i Sylasa była to okazja, by pomagać bliźnim przyjść do Chrystusa.
Przeczytaj Dzieje Apostolskie 16:25–36, aby dowiedzieć się, w jaki sposób Pan zamienił uwięzienie Pawła i Sylasa w sposobność głoszenia przez nich ewangelii.
-
Jakie cechy Chrystusowe charakteryzują w tej historii Pawła i Sylasa?
-
W jaki sposób cechy te umożliwiły im skuteczniejsze dzielenie się ewangelią?
-
Czego dowiedziałeś się dzięki tej historii, co może ci pomóc w wysiłkach zmierzających do odnalezienia osób, które Pan przygotował na przyjęcie Jego ewangelii?
Stosowanie nauk w praktyce
Poprzez Ducha Świętego dąż do uzyskania natchnienia od Ojca Niebieskiego, aby wiedzieć, co możesz zrobić, by dzielić się ewangelią Jezusa Chrystusa z bliźnimi. Wybierz jedno z poniższych zaleceń, które twoim zdaniem byłoby dla ciebie najbardziej korzystne:
-
Módl się każdego dnia, aby Pan poprowadził cię do osoby, którą przygotował na przyjęcie ewangelii.
-
Możesz wypisać dwa nazwiska przyjaciół lub kolegów z klasy, którzy mogą być otwarci na słuchanie ewangelii Jezusa Chrystusa. Następnie poproś Ojca Niebieskiego, aby pomógł ci dowiedzieć się, w jaki sposób możesz być narzędziem w Jego ręku, aby przyprowadzić ich do Zbawiciela.
-
Za zgodą rodziców i przywódców pracuj przez kilka godzin z misjonarzami. Później opowiedz o swoich doświadczeniach na forum klasy.
-
Wymyśl własny sposób na dzielenie się ewangelią z bliźnimi.
Opcjonalne: chcesz dowiedzieć się więcej?
W jaki sposób media społecznościowe mogą ułatwić dzielenie się ewangelią?
W filmie pt. „To Sweep the Earth as with a Flood” [Zaleją ziemię niczym potop] (2:56) Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów mówi o wykorzystaniu portali społecznościowych do głoszenia ewangelii. Film jest dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org.
A co, jeśli ludzie odrzucą moje zaproszenie, aby dowiedzieć się więcej?
Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Nie musimy „sprzedawać” przywróconej ewangelii czy Kościoła Jezusa Chrystusa. On po prostu oczekuje, że nie będziecie ich chować pod korcem. A jeśli ludzie zdecydują, że ten Kościół nie jest dla nich — będzie to ich decyzja. Nie oznacza to, że zawiedliście. Nadal traktujcie ich uprzejmie. I nadal ich zapraszajcie. Różnica pomiędzy przypadkowymi kontaktami społecznymi a kontaktem z pełnym troski i odwagi uczniem — to zaproszenie!
(Dieter F. Uchtdorf, „Wasza wspaniała przygoda”, Liahona, listopad 2019, str. 88)
Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:
Być może nawet mimo silnego pragnienia, by dzielić się ewangelią, nie jesteście zadowoleni z tego, co osiągnęliście na tym polu w przeszłości. Może czujecie się jak przyjaciel, który powiedział: „Rozmawiałem o Kościele z rodziną i przyjaciółmi, ale niewiele osób wykazało jakiekolwiek zainteresowanie, a każde kolejne odrzucenie napełniało mnie coraz większym zwątpieniem. Wiem, że powinienem robić więcej, ale utknąłem w miejscu i mam z tego powodu wielkie poczucie winy” […].
Proponuję, abyście przestali czuć się winni z powodu jakichś wyimaginowanych niedoskonałości w głoszeniu ewangelii. Zamiast tego módlcie się o to, abyście mieli okazje, by, jak mówi Alma, „[stać jako świadkowie Boga o każdej porze i we wszystkim, i gdziekolwiek się znajdujecie] […], [aby inni] mogli zostać odkupieni przez Boga i zaliczeni do tych z pierwszego zmartwychwstania [i] […] mogli mieć życie wieczne” [Ks. Mosjasza 18:9]. Taka motywacja ma o wiele większą moc niż poczucie winy.
(Neil L. Andersen, „Świadek Boga”, Liahona, listopad 2016, str. 36–37)
Jak znaleźć ludzi, których można nauczać?
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał:
Musimy modlić się o pomoc i wskazówki Pana, aby być narzędziami w Jego rękach wobec tego, kto jest teraz gotowy — tego, przy którym On nam dzisiaj pomoże. Wtedy właśnie musimy być gotowi na wysłuchanie podszeptów Jego Ducha odnośnie do tego, jak mamy postępować.
Te podszepty nadejdą. Z niezliczonych osobistych świadectw wiemy, że na Jego własny sposób i w Jego własnym czasie Pan przygotowuje ludzi do przyjęcie Jego ewangelii. Takie osoby szukają, a kiedy i my szukamy tych ludzi, Pan odpowie na ich modlitwy, odpowiadając na nasze. Podpowie i poprowadzi tych, którzy pragną i którzy szczerze szukają przewodnictwa odnośnie do tego, jak, gdzie, kiedy i z kim dzielić się Jego ewangelią.
(Dallin H. Oaks, „Dzielenie się ewangelią”, Liahona, styczeń 2002, str. 8–9)