Dzieje Apostolskie 27–28

Podążaj za prorokiem

Po prześladowaniu, krzywdach i niesłusznym uwięzieniu w Jerozolimie i Cezarei Apostoł Paweł poprosił o możliwość odwołania w swojej sprawie u cesarza w Rzymie. W drodze do Rzymu Paweł i jego towarzysze doświadczyli gwałtownych burz, katastrofy statku i innych przeciwności. W tych okolicznościach Paweł udzielał natchnionych rad i ostrzeżeń, aby zapewnić wszystkim bezpieczeństwo. Dzięki tej lekcji poczujesz, jak ważne jest postępowanie według rad proroka.

Podążanie za prorokiem

Przeczytaj poniższe prorocze rady lub ostrzeżenia z broszury pt. Dla wzmocnienia młodzieży (2011).

„Każdego dnia okazuj miłość członkom rodziny” (str. 14).

„Wykształcenie jest ważną częścią planu Ojca Niebieskiego. Ten plan ma pomóc ci stać się bardziej do Niego podobnym […]. Zdobyte przez ciebie wykształcenie będzie cenne podczas życia doczesnego oraz w życiu przyszłym” (str. 9).

„Nie bierz udziału, nie oglądaj ani nie angażuj się w nic, co jest wulgarne, niemoralne, agresywne czy ma charakter pornograficzny” (str. 11).

„Jeśli twoi przyjaciele nakłaniają cię do zrobienia czegoś złego, bądź tym, który stanie w obronie dobra, nawet jeśli będziesz stać w pojedynkę” (str. 16).

• Jakie różne postawy obserwowałeś u ludzi w kwestii podążania za tymi radami proroków?

• Dlaczego niektórzy młodzi ludzie decydują, że nie będą zważać na rady proroków?

• Jakie mogą być konsekwencje niepodążania za radami proroków?

Zastanów się, jak sam reagujesz na rady i wskazówki proroka. Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 27 szukaj natchnienia od Ojca Niebieskiego za pośrednictwem Ducha Świętego, które wzmocni twoje zobowiązanie do podążania za radami proroka Pana.

Prorocze rady Pawła

W drodze do Rzymu, gdzie miał odwołać się u cesarza, Paweł udzielał rad i ostrzeżeń, aby zapewnić podróżnym bezpieczeństwo.

1. W dzienniku do studiowania wykonaj następujące ćwiczenie:

Wykonaj poniższe ćwiczenie, przeczytawszy uprzednio informacje znajdujące się na górze każdego kwadratu. Następnie przeczytaj towarzyszące wersety z Dziejów Apostolskich 27. Podsumuj historię na środku każdego pola, rysując prosty obrazek lub opisując w skrócie słowa i czyny Pawła. Pamiętaj, aby uwzględnić także reakcję ludzi na jego rady.

Podróż Pawła do Rzymu

Rzymscy żołnierze zaprowadzili Pawła i innych więźniów na statek, który mieścił prawie 300 osób. Ich podróż była powolna, trudna i niebezpieczna, ponieważ była późna jesień, a wtedy często występowały gwałtowne burze. Przeczytaj Dzieje Apostolskie 27:9–13	Podczas straszliwej burzy podjęto próby naprawy statku i odciążenia ładowni. Przeczytaj Dzieje Apostolskie 27:20–26
Po 14 dniach straszliwej burzy podjęli niebezpieczną próbę podejścia do lądu. Żeglarze rzucili kotwicę i chcieli opuścić statek, ponieważ myśleli, że rozbije się on o skały. Przeczytaj Dzieje Apostolskie 27:30–36.	Po odciążeniu ładowni próbowali znów przybić do brzegu. Przeczytaj Dzieje Apostolskie 27:41–44.

• Jak sądzisz, w jaki sposób sam zareagowałbyś na wskazówki Pawła, płynąc tym statkiem? Dlaczego?

• Jakie prawdy poznałeś dzięki temu, co przestudiowałeś?

• Co takiego wiesz o prorokach, co sprawia, że jesteś pewien ich rad i nauk?

Pan nauczał, że poprzez proroka usłyszymy Jego głos (zob. Doktryna i Przymierza 1:37–38) i że Jego ostrzeżenia często będą przekazywane przez Jego wybranych proroków (zob. Doktryna i Przymierza 1:1–4). W naszych czasach popieramy wszystkich członków Pierwszego Prezydium oraz Kworum Dwunastu Apostołów jako proroków, widzących i objawicieli. Poświęć chwilę na zastanowienie się, dlaczego Pan dociera do nas poprzez proroków i jak to świadczy o Jego uczuciach względem nas.

• Czego dowiadujesz się o Panu na podstawie rad i ostrzeżeń, jakich udziela on poprzez Swoich proroków?

• Jakie miałeś przeżycia ty lub twoi znajomi związane z decyzją, czy postąpić zgodnie z radami proroka, czy je zlekceważyć?

Poświęć kilka minut na odnalezienie i przestudiowanie niedawnych rad lub ostrzeżeń, które Pan przekazał nam za pośrednictwem Swoich proroków. Możesz poszukać ich w ostatnich przemówieniach z konferencji generalnej, w czasopiśmie Dla wzmocnienia młodzieży lub w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży. Możesz uwzględnić wypowiedzi proroków, które zostały podane na początku lekcji.

2. Zapisz krótkie podsumowanie tego, co znalazłeś i odpowiedz na następujące pytania:

• W jaki sposób rady proroka Pana są dowodem opieki, troski oraz miłosierdzia Pana względem ciebie?

• Jeśli postąpiłeś zgodnie z tymi radami w swoim życiu, w jaki sposób Ojciec Niebieski pobłogosławił cię za twoje posłuszeństwo?

• Jeśli w jakiś sposób zignorowałeś te rady lub ich nie posłuchałeś, dlaczego kochający Zbawiciel może poprosić cię, abyś zaczął je stosować? W jaki sposób może to polepszyć twoje życie?

Podążanie za radami proroków w twoim życiu

• Z jakich powodów jesteś wdzięczny za prorocze rady i ostrzeżenia w swoim życiu?

Zabiegaj o natchnienie od Ojca Niebieskiego za pośrednictwem Ducha Świętego, aby rozpoznać sposoby, na jakie Pan pokazuje, że jest zadowolony z twojego posłuszeństwa Swoim prorokom, oraz sposoby, na jakie może zachęcić cię do poprawy. Zapisz myśli i wrażenia, które przychodzą ci do głowy, i zobowiąż się, że się do nich zastosujesz. Możesz podzielić się swoimi wrażeniami z bliskim członkiem rodziny lub zaufanym przywódcą kościelnym i poprosić go, aby pomógł ci postępować zgodnie z nimi.

Opcjonalne: Chcesz dowiedzieć się więcej?

Jak wpływa na mnie postępowanie według rad proroków?

Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium nauczał:

Decyzja, aby nie przyjąć proroczych rad, zmienia dokładnie ten grunt, na którym stoimy. Ów grunt staje się bardziej niebezpieczny. Zlekceważenie proroczej rady zmniejsza naszą moc do przyjmowania natchnionych rad w przyszłości. Najlepszym momentem, by postanowić pomóc Noemu w budowie arki, była chwila, kiedy po raz pierwszy o to poprosił. Każda następna prośba, każda odmowa osłabiała wrażliwość na podszepty Ducha. Dlatego każda jego kolejna prośba wydawała się coraz bardziej niedorzeczna, aż do nastania deszczu. A wtedy było za późno.

Za każdym razem, kiedy w życiu odwlekałem podążanie za natchnioną radą lub decydowałem, że mnie jednego ona nie dotyczy, przekonywałem się, że wystawiłem się na niebezpieczeństwo. Za każdym razem, kiedy słuchałem rad proroków, uczułem ich potwierdzenie w modlitwie i postępowałem zgodnie z nimi, przekonywałem się, że wiodły mnie one w bezpieczne miejsce.

(Henry B. Eyring, „Finding Safety in Counsel” [Odnajdowanie bezpieczeństwa w radzie] w Ensign, maj 1997, str. 25)

Z powodu Swej dobroci Pan powołuje sługi do ostrzegania ludzi przed niebezpieczeństwem. Owo zadanie, by ostrzegać, jest wzmocnione faktem, że ostrzeżenia najwyższej wagi dotyczą niebezpieczeństw, których ludzie jeszcze nie rozpoznali i nie wiedzą, że im zagrażają.

(Henry B. Eyring, „A Voice of Warning” [Głos ostrzeżenia], Ensign, listopad 1998, str. 32)

Dzieje Apostolskie 27:9. Co to znaczy, że „okres postu już przeminął”?

Słowo „post” prawdopodobnie odnosiło się do święta żydowskiego zwanego Dniem Pojednania (Jom Kipur), rozpoczynającego okres, w którym ogólnie uważano, że niebezpiecznie jest pływać po Morzu Śródziemnym ze względu na silne sztormy. Dzień Pojednania zazwyczaj przypadał pod koniec września lub na początku października.

Dzieje Apostolskie 27:28. Ile to „sążeń”?

Sążeń to odległość od najdłuższego palca jednej ręki do najdłuższego palca drugiej ręki, kiedy ramiona są wyciągnięte na boki. Sążeń to około czterech łokci.