Ew. Łukasza 3:7–14

Radość pokuty

Jeden sposób, w jaki Jan Chrzciciel pomógł ludziom przygotować się na przyjęcie Jezusa Chrystusa, to zachęcanie ich do pokuty. Ta lekcja ma na celu pomóc ci lepiej zrozumieć pokutę i radość, jaką niesie ze sobą czynienie jej regularnie.

Co przynosi ci radość?

Zastanów się nad tym, co daje ci radość. Możesz poświęcić 30 sekund, by wypisać tyle przykładów, ile tylko będziesz w stanie.

Prezydent Russell M. Nelson tak nauczał o tym, jak możemy otrzymać w życiu radość:

Kiedy decydujemy się odpokutować, decydujemy się zmieniać! Pozwalamy Zbawicielowi przekształcić nas w naszą najlepszą wersję. Wybieramy duchowy wzrost i otrzymanie radości — radości odkupienia w Nim.

(Russell M. Nelson, „Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Ensign lub Liahona, maj 2019 r., str. 67)

Pokuta to zmiana polegająca na porzuceniu grzechu i zbliżeniu się do Boga za sprawą Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa (zob. Przewodnik po pismach świętych, Pokutować, pokuta ; strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).

Czy umieściłeś pokutę na liście rzeczy, które przynoszą ci radość? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

Jakie uczucia i emocje kojarzą ci się z pokutą, jeśli nie pomyślałeś o pokucie jako o czymś, co przynosi ci radość? Z jakiego powodu?
Dlaczego czasami nie czujemy radości od razu, gdy pokutujemy?

Zastanów się, jakie pytania masz na temat pokuty. W dalszej części lekcji będziesz mieć okazję, by poszukać na nie odpowiedzi.

„Upamiętajcie się […]. Gotujcie drogę Pańską”

Aby przygotować ludzi na przyjęcie Jezusa Chrystusa, Jan Chrzciciel prosił ich o pokutę (zob. Ew. Mateusza 3:1–3).

Podczas poprzedniej lekcji przestudiowałeś to, co Marek i Mateusz zapisali na temat Jana Chrzciciela. Łukasz zawarł w swoim zapisie dodatkowe szczegóły o tym ostatnim. Przeczytaj Ew. Łukasza 3:10–14 i odszukaj, w jaki sposób Jan pomagał ludziom w pokucie.

Jakie zmiany polecił czynić ludziom?
W jaki sposób te zmiany pomogły ludziom odwrócić się od grzechu i przygotować się, by przyjąć i naśladować Jezusa Chrystusa?

Przestudiuj poniższą wypowiedź Prezydenta Russella M. Nelsona. Gdy będziesz ją studiować, zwracaj uwagę na to, czego Duch Święty uczy cię o pokucie oraz o Zbawicielu Jezusie Chrystusie.

Możemy lepiej postępować i być lepsi
Prezydent Nelson naucza na temat pokuty i zaprasza posiadaczy kapłaństwa, aby odpokutowali, aby z większą mocą mogli korzystać z mocy kapłaństwa.

Zbyt wielu ludzi traktuje pokutę jako karę — coś, czego należy unikać poza najbardziej poważnymi sytuacjami. Jednakże to uczucie bycia karanym pochodzi od Szatana. Próbuje on odwieść nas od spojrzenia ku Jezusowi Chrystusowi, który stoi z otwartymi ramionami, mając nadzieję i pragnąc nas uzdrowić, oczyścić, wzmocnić, sprawić, że staniemy się bez skazy, i uświęcić.

Słowo pokuta w nowotestamentowej grece to metanoeo. Prefiks meta oznacza „zmianę”. Końcówka -noeo jest związana z greckimi słowami, które oznaczają „umysł”, „wiedzę”, „ducha” i „oddech”.

Tak więc, kiedy Jezus prosi was i mnie, abyśmy odpokutowali [ Ew. Łukasza 13:3, 5] , prosi nas, abyśmy zmienili nasz umysł, wiedzę, ducha, a nawet sposób, w jaki oddychamy. Prosi nas, abyśmy zmienili to, jak kochamy, myślimy, służymy, spędzamy czas, traktujemy nasze żony, nauczamy dzieci, a nawet dbamy o nasze ciała.

Nic bardziej nie uwalnia, nie uszlachetnia ani nie jest bardziej istotne dla naszego osobistego rozwoju niż regularne, codzienne skupianie się na pokucie. Pokuta to nie jest wydarzenie — to proces. Jest kluczem do szczęścia i spokoju umysłu. Pokuta w połączeniu z wiarą otwiera nam dostęp do mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa.

Niezależnie od tego, czy pilnie podążacie ścieżką przymierza czy też poślizgnęliście się lub zboczyliście z tej ścieżki, a może z waszej obecnej perspektywy nawet nie dostrzegacie ścieżki, błagam was, byście odpokutowali. Doświadczcie tej wzmacniającej siły codziennej pokuty — postępując lepiej i stając się lepszymi każdego dnia.

(Russell M. Nelson, „Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 67)

Co w nauczaniu Prezydenta Nelsona o pokucie i Jezusie Chrystusie zwraca twoją uwagę?

Kiedy zaobserwowaliście błogosławieństwa pokuty u siebie lub u innych?
Jak sądzicie, dlaczego Zbawiciel ma tyle nadziei, że odpokutujemy, i tak bardzo chce nam wybaczyć?

Przez następne kilka minut będziesz studiował jeden konkretny wybrany aspekt pokuty, który pomoże ci bardziej się zbliżyć do Jezusa Chrystusa i stać się bardziej jak On, zwiększyć swój dostęp do Jego mocy i spokoju oraz odczuwać większą radość. Poniżej przedstawiono konkretne aspekty pokuty, które możesz zechcieć przestudiować. Wybierz jeden z nich lub któreś ze swoich własnych pytań na temat pokuty.

W jaki sposób pokutuję?
W jaki sposób mogę znaleźć więcej radości w pokucie?
W jaki sposób mogę przezwyciężyć strach przed pokutą?
Na czym może polegać regularne, codzienne skupienie na pokucie lub jak może ona wyglądać w moim życiu?

Poniżej przedstawiono kilka konkretnych źródeł, które mogą pomóc ci głębiej zrozumieć pokutę. Są one dostępne na stronie internetowej: KosciolJezusaChrystusa.org lub w aplikacji Biblioteka ewangelii. Te i inne źródła mogą być przewodnikiem w twoim studiowaniu wybranego przez ciebie aspektu pokuty. Możesz robić notatki i podkreślać szczegóły, które wydadzą ci się najważniejsze.

Dla wzmocnienia młodzieży [broszura z 2011 r.], „Pokuta”, str. 28–29
Gospel Topics, „Repentance”, „Forgiveness”, topics.ChurchofJesusChrist.org
Topical Guide, „ Repent , Repent ance ”, scriptures.ChurchofJesusChrist.org
Przewodnik po pismach świętych, „ Pokutować , pokuta ”, strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org
Przemówienia z konferencji generalnych, np. Russell M. Nelson, „Możemy lepiej postępować i być lepsi”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 67–69
Dale G. Renlund, „Pokuta — wybór pełen radości”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 121–124

Czego dowiedziałeś się podczas studiowania?
Jakiej rady udzieliłbyś komuś, kto ma trudności ze zrozumieniem, dlaczego potrzebuje pokuty? Co chciałbyś, żeby ta osoba wiedziała i rozumiała na temat Jezusa Chrystusa?
Co pomogło ci rozwinąć lub wzmocnić twoje świadectwo o radości pokuty, jaką daje Jezus Chrystus?

Opcjonalne: chcesz się dowiedzieć więcej?

Ew. Łukasza 3:7 . Dlaczego Jan nazwał ludzi „plemieniem żmijowym”?

Żmija palestyńska jest najpowszechniej występującym jadowitym wężem w Izraelu. Gady te są aktywne w nocy i zazwyczaj polują z ukrycia, czyhając na swoją zdobycz. W sytuacji zagrożenia zwijają się, syczą i atakują przeciwnika. Faryzeusze i saduceusze czuli się zagrożeni przez Jana, gdyż odciągał on wielu ludzi od ich fałszywych nauk.

Ew. Łukasza 3:8 . Czym są „owoce godne upamiętania”?

W pismach świętych ludzie czasami przyrównywani są do drzew, które wydają dobre albo złe owoce. „Wydawać […] owoce godne upamiętania” oznacza zmianę naszych pragnień i działań w taki sposób, by podążać za naukami Boga.

Ew. Łukasza 3:12 . Kim byli celnicy?

W starożytnym Rzymie celnicy byli poborcami podatkowymi pracującymi dla rządu rzymskiego. Ogólnie rzecz biorąc, Żydzi ich nienawidzili, gdyż uważali ich za zdrajców własnego narodu, a także dlatego, że celnicy często pobierali więcej pieniędzy niż to było konieczne (zob. Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Łukasza 3:19–20 na stronie internetowej: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org). Niektórzy celnicy chętnie przyjęli ewangelię (zob. Ew. Mateusza 9:9–10 , Ew. Łukasza 19:2–10 ; zob. także Przewodnik po pismach świętych, „ Celnik ”, strona internetowa: pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).

Czy jesteśmy zbawieni przez pokutę?

Pokuta sama w sobie nie zbawia człowieka. To krew Jezusa Chrystusa nas zbawia. To nie tylko przez szczerą i uczciwą zmianę zachowania jesteśmy zbawieni, ale „dzięki łasce zostaniemy zbawieni, gdy dokonamy wszystkiego, co możemy zrobić” ( II Ks. Nefiego 25:23). Prawdziwa pokuta jest jednak warunkiem wymaganym, aby boskie przebaczenie mogło mieć miejsce w naszym życiu. Prawdziwa pokuta zmienia we „wspaniały dzień najciemniejszą noc” (Spencer W. Kimball, The Miracle of Forgiveness [1969], str. 362).

(Dieter F. Uchtdorf, „Punkt bezpiecznego powrotu”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 99)